Al heel mijn leven verlangde ik naar een soort aan/uit knop om mijn brein uit te schakelen als ik weer eens veel te veel nadacht over de dingen en helemaal werd overspoeld door emoties en piekergedachten. In mijn pubertijd droeg ik reeds een pin waarop stond : "No brain, no pain", niemand begreep waarom.
Door mijn ASS diagnose begreep ik eindelijk zelf vanwaar dit kwam en wou ik, nog meer dan vroeger, een 'virtuele' knop.
Het symbool dat ik uitwerkte in de beeldende therapiesessie maakte zoveel emoties los en leek mij perfect. Ik liet mijn 'knop' dan ook, begin dit jaar, tatoeëren op een plaats waar ik hem discreet kan 'gebruiken' als ik overprikkeld raak.

|