Hi !!

Zoals beloofd dus de rest (of toch een deel) van mijn belevenissen. Zet jullie schrap!

Woensdag heb ik samen met 8 japanse AFS-meisjes een bezoekje gebracht aan Mt. Field. Dat is een national park, vrij groot maar omdat Japanse meisjes nu eenmaal niet voorbereid zijn op lange wandelingen, was het dus maar een korte wandeling van ten hoogste een uur, maar we zijn ook wel vaak gestopt. De bomen waren heel speciaal en zagen er nogal tropisch uit, en de zon scheen dus kwam er af en toe een plekje zon door de bomen. Maar het ‘hoogtepunt’ was de waterval, die vrij groot en ook wel mooi was. Ondertussen was ik met een Japans meisje aan het praten (Mauri ofzoiets) en dat was wel gezellig, maar later ontdekte ik dat ze blijkbaar toch niet zoveel verstaan had van wat ik vertelde. Maarja, blijkbaar durven ze dat niet te zeggen als ze het niet begrijpen: onbeleefd. En maar blijven gaan: Yes, yes, oh, I see! Ze waren maar voor een maand hier en probeerden in die tijd een beetje Engels te leren. En ze vonden de school hier zalig, want ze hadden bijna geen huiswerk, het is al om drie uur gedaan en na school konden ze nog allerlei dingen bezoeken. Maar ze zijn nu dus terug naar Japan en moeten over een paar weekjes terug naar school, wat voor hen nog meer werk is dan in België denk ik.

Voor we terug op de bus naar huis gingen hebben we geprobeerd cricket te spelen, maar niemand wou echt uitleggen wat de regels waren. Gevolg: gewoon doen wat ze zeggen, dus ofwel de bal gooien op een heel rare manier, ofwel met een soort bat (denk aan baseball, maar dan met een platte kant) die bal proberen te raken, en als je geraakt had moest je lopen. Later heb ik trouwens ook op tv naar cricket gekeken en ik snap het al iets beter. Het was een belangrijke wedstrijd tussen Australië en Engeland: The Ashes!!

Donderdag en vrijdag hebben de kinderen in mijn klas dieren gemaakt van dozen, wat echt nog wel goed gaat geven, als ze eens geschilderd zijn enzo. Maar in de praktijk betekende dat dus dat ik vooral veel bezig was met hen ideeën te geven over hoe een bek te maken enzo, en dozen vast te plakken . En natuurlijk waren er een aantal kinderen die niet wilden dat ik hielp, dachten dat ze het zelf wel konden en dat was ook meestal zo, behalve dat hun dieren omvielen! Ach ja…

Zaterdag was het eindelijk eens mooi weer. Het is wel al vaker mooi weer (=geen regen) geweest, maar niet in het weekend, dus kon ik eindelijk eens ergens naartoe. Die ergens was Coningham, een plaats waar eigenlijk niets is behalve bomen en struiken en strand. Heerlijk rustig dus en vreselijk mooi! Maar natuurlijk was ik mijn fototoestel vergeten (damn!) typisch ook. Eerst zijn we naar te top van de berg geklommen, auw mijn benen! Maar er was wel een mooi uitzicht, oa Mt. Wellington van de andere kant gezien. De kant die ik normaal zie is vanuit Hobart centre. En de rivier of whatever het is daar, ik moet zeggen dat ik er niet meer aan uit kan, daar was de rivier en daar iets tussen rivier en zee en daar (maar niet zichtbaar) het begin van de zee. En daaromheen en in de andere kant en eilandjes. Dus ja mijn orientatie was gereduceerd tot nul. Toen we boven waren en even hadden rondgekeken besliste John om maar langs het strand te gaan wandelen, want het uitzicht daarboven zou niet veel veranderen als we verder zouden gaan. En het strand, in feite de stranden, waren heel mooi. Geen huizen of appartementen te zien, alleen maar the bush (wat echt wel iets anders is dan een bos bij ons) en rotsen. En de golven waren niet echt hoog, wat waarschijnlijk de reden was dat John en Robert (vriend vd familie) het strand maar een zes of zeven op tien gaven. Ik zou eerder zeggen acht of negen, I mean er waren fantastische rotsen waar we zijn opgeklommen, en toen hebben we een tijdje in een inhamgezeten die vrij groot en rond en plat was, echt zo mooi!

Zondag had ik doekworkshop van 10 tot 12, dus moest ik wel goed wakker zijn . En normaal leer ik daar niet zoveel nieuws, omdat het eigenlijk voor beginners is, die toch al heel wat kunnen, maar deze keer heb ik echt een heel leuke val geleerd. Maar ik zal jullie niet vervelen met de details. Ik leer ook wel een beetje doorzetten en meer oefenen naar perfectie (lange weg) en sierlijker en mooier bewegen enzo. En het grappige is dat ik sommige figuren ook in spiegelbeeld doe omdat het anders al te makkelijk zou zijn.

In de namiddag vroeg Soibhan of ik mee wilde naar the oval. Natuurlijk moest ik eerst doorhebben wat ze bedoelde, maar het was uiteindelijk het sportveld naast de school. En dus heb ik daar samen met mijn twee gastzusjes geprobeerd hockey te spelen. En ik vond het nog wel leuk want die bal was echt vrij zwaar en je moest er dus heel hard en zwaar op kloppen voor die een beetje een fatsoenlijke snelheid had. Van afreageren gesproken ;-p niet dat dat nodig was hoor, alleen fysiek.

Maar ik denk dat ik beter stop, want het zou mij verbazen als veel mensen al tot hier geraken met lezen .

Daaag!

PS: voor degenen die het niet doorhadden, Mt. staat voor mount, dus berg

25-08-2009 om 13:41 geschreven door Astrid