Je kan er dus niet omheen of je moet naar een verlaten eiland gaan, de voetbalgekte is compleet losgebarsten. En de eerste verrassing is ook een feit. Nederland wint overtuigend tegen Spanje, de hui- dige wereldkampioen. Ik heb de match niet gezien ( er is hier jammer genoeg maar 1 televisiescherm) maar via de sociale media heb ik wel de hoogtepunten gezien en het was indrukwekkend.
Ook in de kranten is Oranje top. En in de Gazet van Antwerpen staat een mooi artikel over Nederlanders die in het Antwerpse wonen en samen met de Antwerpenaren in café De Oude Vaart naar Spanje -Nederland ke- ken. Ze hadden het niet verwacht, de Nederlanders, maar vanaf de gelijkmaker namen ze het spel over. En bij elke volgende goal voor hen groeide de verbazing en de vreugde. Het moet daar zeker een feest geweest zijn, daar en in elk café waar ze kwamen kijken. Nederlanders en Belgen samen aan het supporteren voor Nederland. Samen vieren ook, zonder melding van gevechten of onlusten. Voetbal kan inderdaad een feest zijn als iedereen zich aan de gedragsregels houdt en vol- keren samenbrengen. Want zeg nu zelf, wat is er heerlijker dan mensen uit verschillende landen samen te zien vieren. En diezelfde Nederlanders uit dat café komen onze Rode Duivels steunen aanstaande dinsdag, als zij hun eerste match gaan spelen. Hopelijk kunnen ze ook een overwinning in de wacht slepen.
En ook hier zie je de straten in zwart geel rood kleuren, auto's met de driekleur rondrijden. Ook hier op de buiten wordt je zo stil aan overspoeld.
Er zijn natuurlijk ook mensen die het allemaal geen bal kan schelen, wees gerust dit gaat ook weer over. Nog een paar weken geduld hebben.
Dit is iets wat ik graag doe...in spelvorm of in 't leven...
In spelvorm vind ik het rustgevend alle stukjes in elkaar laten passen en zo de mooiste beelden krijgen. De mooiste puzzels zijn voor mij landschappen en dieren. Ben nu aan ene bezig van een vergroot stuk van een vlindervleugel, zoveel kleuren dat erin zitten. Maar hij gaat ontzettend mooi zijn eens hij af is.
Ik heb hier op de computer een site van Jigsaw gevonden waar dus duizenden puzzels opstaan, allerlei onderwerpen, simpele, makkelijke en moeilijker. Voor nog jaren puzzelplezier. Je krijgt er doorzicht van, je leert op details letten, waardoor weer net dat ene stukje puzzel op de juiste plaats wordt gelegd.En natuurlijk geduld...want waarom is nu net dat andere stukje zo moei- lijk te vinden?
Puzzelen lijkt op het leven, de ene moment valt elk stukje op de juiste plaats en er komen momenten in je leven dat je maanden loopt te zoeken naar dat andere stukje, het stukje dat je broodnodig hebt. Het leert je geduldig zijn en naar oplossingen te zoeken voor je probleem, ook zaken via een andere invalshoek te bekijken. Je draait en keert met dat ene stukje in je hand en kijkt en kijkt..... En dan op een zeker moment zie je het; daar moet het en nergens anders en wordt je puzzel weer wat completer. En dan op een dag liggen alle stukjes op hun plaats en is je puzzel compleet....en komt daar de prachtigste puzzel uit die je ooit gezien hebt!
Ons bedrijf is multicultureel. En dat is leuk, als je soms met collega's samenwerkt die een hele andere levensstijl hebben dan jezelf. Er wordt verteld hoe het er in het thuisland aan toe gaat en hoe ze zich hier proberen aan te passen.
Nu heb ik sinds kort een Afrikaanse collega waar ik geregeld mee samenwerk. Ze is hier ongeveer 6 jaar nu, spreekt behoorlijk Vlaams met af en toe nog een Engels woordje ertussen. Het is een lieve vrouw, ze doet haar best, maar moet natuurlijk ook nog vanalles bij- leren in onze manier van werken. Ook heeft ze hier een vzw opgericht om arme kinderen uit haar geboortestreek te hel- pen , voornamelijk om schoolspullen aan te schaffen. Ze verkoopt spullen op rommel- markten, houdt Afrikaanse eetmiddagen ed meer.
Nu deze middag en avond hebben we samengewerkt en het laatste kwartier waren we aan 't praten over wat we in het weekend gingen doen. Ze vroeg me of wij al plannen hadden. Ik zei dat er zo direct niks speciaal was, ik wist ook nog niet of mijn man iets speciaals had. Op zaterdag gaan wij normaal winkelen en het huishouden doen. En zondag zouden wij wss van onze hof genieten.
En toen kwam de vraag; gaan jullie niet naar de kerk? Ik zei nee. Zijn jullie niet Christelijk? Weer nee, want ik geloof niet in een God of iets dergelijks. Ze vond dit ongelooflijk, werd zelfs vrij fanatiek. Ze wil dat ik met haar eens meega naar haar kerk en mee bid en zing voor God.... Ik heb haar gezegd dat dit niet mijn overtuiging is, ik denk op dat punt anders dan zij.
Ze bleef maar proberen....toen heb ik gezegd dat ik daar niet meer over wou praten, ik heb respect voor haar en haar overtuiging, maar ik wil hetzelfde respect naar mij toe. En ik heb geen reden om bekeerd te worden....
Want ik heb haar de vraag gesteld; als God echt bestaat waarom zorgt hij er dan niet voor dat er geen armoede, oorlog, geweld ed meer, meer zijn. Als God echt bestaat waarom is de wereld dan niet perfect? Er kwam geen antwoord...
Het is weer een jaar geleden dat ik dit heb gehoord of hebben kunnen zeggen. Ik was in Chania, Kreta toen. Helaas zit er geen reisje naar Griekenland in de komende tijd en dat vind ik wel jammer. Maar op de forums volg ik nog altijd de tendensen en recente nieuws over mijn harteland.
Ik ben dus gewoon verliefd op dat land, het zit heel diep, ben ermee vergroeid bijna. Als ik uit het vliegtuig stap, gelijk waar op Griekse bodem, kom ik thuis. De kleuren en geuren zijn daar veel intenser dan hier, in de lente omarmt de warmte je al. De mensen zijn heel hartelijk en lopen zich uit de naad om je te helpen, ik heb zelden echt norse Grieken gezien. Ze zullen ook wel eens slechte dagen hebben net als wij, maar dan verbergen ze het goed, toch tijdens het toeristenseizoen. En dat seizoen duurt toch 8 maanden. Acht maanden waarin de Griek die van de toeristen moet leven, heel hard werken om daarna de winter te kunnen overbruggen.
De beste manier om een land te ontdekken is een auto huren en van de gebruikelijke paden af te wijken. De toeristische bezienswaardigheden op je ééntje ontdekken , zonder gids, dan het binnen- land in trekken en de bevolking op zoeken in hun dorpen. Dan kan je meegenieten van hun rust op de pleintjes onder de bomen en soms al eens een praatje met hen maken. Het is natuurlijk leuk als je enkele woordjes Grieks spreekt, dat appreciëren ze heel erg. Meestal is er ook wel iemand die Engels of Duits kan en dan ben je wel vetrokken voor een gesprekje van een klein uurtje met een Griekse koffie. Van zulke dingen geniet ik erg, het contact met de bevolking zoals ze al eeuwen leven. Of aan de kust waar je Grieken ziet vissen met hengels en octopussen ziet boven halen en ze ook ziet doodmaken. Ook als je over de bergweggetjes rijdt en je ineens in een kudde geiten terecht komt. Dan stop je tot de kudde je gepasseerd is en neem je ontelbare foto's hiervan . Het feit dat dit je dan niet irriteerd en je relaxt voelt doet goed dan.
Ja, ik mis mijn Griekenland, maar wie weet wat de toekomst in petto heeft en lukt het wel ergens binnenkort. Duimen maar.
Een vader is voor een dochter heel belangrijk. Als ze klein is, is het haar held. Vanaf de tienerjaren is het een zeurpiet, zeker als er jongens rond haar draaien. Eens een volwassen vrouw met man kinderen kan ze weer een goed gesprek met hem hebben, over koetjes en kalfjes.....en soms heel soms kan ze haar hart uitstorten.
En dan als de dochter haar vader ouder ziet worden, dat hij minder goed ter been is, zijn gezondheid begint te wankelen , dan komt het moment dat ze zich zorgen begint te maken. Vooral als de vader alleen is achtergebleven.
Je wilt het beste voor je vader, zoals hij altijd het beste voor zijn dochter wou. Je wilt hem helpen, maar dat wil hij dan niet...want hij kan zich best nog behelpen. Ondanks dat hij geregeld valt, op straat, in zijn huis....hij heeft zich dan mistrapt of is gestruikeld over een steen die niet goed lag. Dat zijn zicht niet zo goed meer is om de los- liggende stenen te zien liggen wil hij dan niet gezegd hebben.Maar als de dochter dan de schrammen en de blauwe plekken ziet, lacht hij dit weg. Als ze zegt tegen haar vader dat hij verkeerd zou kunnen vallen en iets breken, haalt de vader zijn schouders op.
De dochter moet zich geen zorgen maken, vader is wel een oude boom maar nog niet ontworteld. De dochter denkt dat de oude boom wel weet dat hij tijdens het leven vele stormen heeft doorstaan, maar dat de laatste stormen toch wel barsten in de stam hebben ge- maakt. En dat die barsten stilaan scheuren worden waardoor de levenssappen beginnen weg te sijpelen. Voor een dochter is het natuurlijk leuk als ze haar vader lang bij zich kan houden, maar elke vader zou dan ook zo gezond mogelijk moeten blijven. En dan ooit, als de tijd rijp is, in zijn slaap overlijden.....zonder pijn.
Maar hoe dan ook , het zal voor elke dochter moeilijk zijn haar vader af te geven.
Het zonnetje schijnt, en ik ben mijn dag wat later begonnen. Normaal ben ik nu al onderweg, maar ik heb daguren vandaag. Dat betekent iets langer slapen, rustig ontbijten, een tas koffie meer en dan rustig vertrekken. Met het zonnetje....en hopelijk zonder onweer vandaag. Het is ook wat frisser dan de vorige dagen, maar dat is goed voor mij. Als je moet werken hoeft het niet zo warm te zijn, ik zweet veel te hard anders. En het is woensdag, dus zitten we ook weer halfweg de week.
Nog een paar weken en dan komen we weer aan de zonnewende, de kinderen zijn volop aan 't aftellen naar de zomervakantie. Als die begint kunnen mijn man ook gaan aftellen om nog eens een paar weken samen allerlei te gaan doen. En dan hopen we natuurlijk ook weer op zo'n schitterende zomer zoals vorig jaar. Echte plannen voor de vakantie zijn er nog niet, dat hangt nog van een aantal zaken af. Maar ik hoop wel op een weekje naar zee te kunnen. Maar we zien wel.
Het is weer zover....wk koorts... Om de 4 jaar zijn dus de Wereldkampioenschappen voetbal... en normaal interesseert voetbal mij geen bal.
Maar nu, sinds onze Rode Duivels zich gekwalificeerd hebben volg ik wel weer alles. Zoals zovelen denk ik. Ik heb juist ook weer op tv een verslag gezien van de vorige Rode Duivels...in Mexico.... waar ze zowaar 4 de zijn geworden....wat een opwinding was dat toen. Maar dat was nog niks in vergelijking met wat de huidige generatie Rode Duivels los maken bij ons. De voorbereidingen zijn pas gepasseerd, er zijn 3 oefenwedstrijden gespeeld en alle 3 gewonnen, de trainingen worden door massaal veel supporters bijgewoond en elke match thuis was gewoon uitverkocht. De Rode Duivels hebben een sterke 12 de man bijgekregen, hevige Belgische supporters.
De Oranjegekte is bekend...maar ons gaan ze ook leren kennen want ook hier wordt de koorts erger en erger.Jong en oud, man , vrouw, kind en zelfs dieren supporteren in zwartgeelrood. We hebben zelfs onze Brabaçonne terug aangeleerd. Dat zag je bij de oefenmacth tegen Tunesië, elke aanwezige Belg zong ons volkslied mee....Marc Wilmots, de trainer kon zijn oren niet geloven en stak zijn duim in de hoogte om de supporters te bedanken.
Deze morgen is de ploeg vertrokken naar Brazilië. En het valt op als ik op de baan ben, meer en meer huizen, auto's ed meer worden versierd in de Belgische kleuren. Ook ik zal mijn vlag uithangen als steun voor ONZE ploeg. En gaan we supporteren voor onze Duivels, hopen op overwinningen en wat geluk. We hebben nog nooit zoveel talent samen in één ploeg gehad en er zijn ervaren teamspelers bij, dus onze hoop is groot. De hoop dat we als klein landje ook eens met wat geluk ver geraken en we als natie bij elke wedstrijd feest kunnen vieren en zo op een positieve manier in het wereldbeeld kunnen komen....
Dus Rode Duivels, Good Luck, de hele natie staat achter jullie!!!!
't Is dat je moet werken om je brood te verdienen....zeggen ze toch. Dus ga ik werken..... Eigenlijk al vrij lang nu ik er zo over nadenk. Toen ik nog school liep moesten wij stages lopen, vanaf het 3de middelbaar was dat.De woensdagmiddag en de zaterdag was dat toen. En vergis je niet, buiten de reden om in de praktijk bij te leren, wordt elke stagiar uitgebuit, je bent een goedkope arbeidskracht. In de loop van mijn schooljaren heb ik verschil- lende stageplaatsen gehad, ook 1 om mijn Frans bij te schaven. Maar dat was bij een Jood, die eigenlijk zich te goed voelde voor ons gewone meisjes, hij was orthodox....nochtans werktte hij op zaterdag....alhoewel echt werken was het niet, enkel commando's geven hoe het allemaal moest. Maar ik heb ook een kijkje kunnen nemen in hun wereldje, want een 5 tal jaren later had ik een interim- job bij een Joodse klokkenmaker waar ik de verzending van voornamelijk horloges moest doen. Ik ben daar 6 maanden geweest en heb daar veel bijgeleerd. En deze Joodse familie was heel anders dan de Joodse man waar ik mijn stage heb gelopen. Deze familie was warmer en gaf veel meer om hun personeel, we hadden regelmatig pauzes waar er dan koffie of thee verkrijgbaar was.Soms als ik toen verzendingen klaar moest maken voor buiten Europa moest ik hulp vragen om de vrachtbrieven correct op te stellen, en nooit, maar dan ook nooit is er boos woord gevallen, ik was pas 19 bij die job en had echt weinig kennis daarover. Maar de mensen daar in de firma waren lief en behulpzaam. Toen die job afliep en het vaste meisje terugkwam uit zwangerschapsverlof vondt ik dat heel jammer. Daar had ik wel willen blijven toen.....
Daarna heb ik nog geregeld interims gedaan en veel bijgeleerd, tot ik dan in de dienstverlenende sector terechtkwam. Ik heb daar ook verschillende stadia doorlopen, en met heel veel mensen gewerkt. Als jong meisjeben je vrij naïef en denk je dat iedereen het goed met je meent.Maar dan merk je op zeker moment dat sommigen goed bij de baas kunnen slijmen en iedereen buiten zichzelf afkraken. Je leert dan langzamerhand verder zien en je kan mensen al wat beter inschatten. Met de jaren doe je meer en meer ervaring op en zet je kleine stapjes hoger op de ladder. Maar die stapjes hebben ook gevolgen; je moet flexibeler worden. Vrij vertaald betekend dit; zoveel mogelijk tijd vrij maken voor je baas. Voor de laatste stap die ik tot hiertoe heb gedaan moet ik heel flexibel zijn, onregelmatige uren, veel op de baan, planningen die constant in het honderd lopen en aangepast worden. Vooral de maandag kan het gebeuren dat je dag- en weekplanning constant veranderd omwille van zieken in je bedrijf. Daarom dat ik deze job pas 7 jaar doe, mijn kinderen waren volwassen, de oudste was zelfs al uit huis. Want als je jonge kinderen hebt, is deze job niet aan te raden, je moet immers constant beschikbaar zijn. En hard kunnen en willen werken!
Hollanders....zo noemde ik ze vroeger... Toen vond ik het arrogante mensen, ze moeten altijd opvallen... Als je ergens op vakantie was, kon je ze er zo gewoon uithalen, die met de grootste mond en het meeste lawaai, dat zijn ze.....hollanders...ze weten alles beter, sommigen behandelen andere mensen, alsof ze niet goed wijs zijn....echt hun ego is torenhoog....
Zo dacht ik vroeger...ik wist wel dat er verschillende soorten waren, van boven de Moerdijk en van onder de Moerdijk. En toen was ik ook nog heel jong en had nog niet voldoende onderscheidingsvermogen.. Maar met ouder worden leer je dus bij.
X aantal jaren geleden heb ik Nederlanders leren kennen, per toeval via verschillende forums. En dan komen sommige aspecten naar boven die overeenstemmen met je eigen ideeën. Je organiseert meetings en leert die mensen in persoon kennen. Het worden zelfs vrienden, goede vrienden. Het feit dat ze langs de goede kant van Nederland wonen helpt ook natuurlijk, ze leunen meer bij onze levenstijl aan denk ik. Als ik bij hen ben bulder ik evenzeer van het lachen als met mijn Belgische vrienden. En ja, soms is er ook al eens een Belgisch- Nederlandse meeting en dat accodeert heel goed. Of andersom....Nederlands- Belgisch dus.... We gaan al eens uit eten, soms met een redelijk grote groep en dan is er serieuze ambiance in de keet. Deze zomer of het vroege najaar zou er nog iets op de planning moeten komen om elkaar te ontmoeten.
Maar feit is dat ik geleerd heb om niet te vroeg een oordeel te vellen, eerst de mensen leren kennen, goed leren kennen. En eigenlijk nooit oordelen, laat iemand zijn zoals hij/zij is en beslis voor jezelf dan of je verder wil met die persoon. Ik heb voluit ja gezegd om een schitterende vriendschap uit te bouwen met mijn Nederlandse vrienden....ze vallen best nog wel mee...lol.
Lezen is mijn ding, ik lees veel en heb een paar favoriete schrijvers; Santa Montefiore, Nora Roberts, Aspe, Khaled Hosseini, Mahtob Mahmoody. Ook historische romans en op geschiedenis gebaseerde verhalen kunnen mij boeien.
Muziek staat altijd op, ben fan van Q-music, staat altijd op in de auto. Tina Turner, Queen, Rolling Stones, David Cassidy, Clouseau en dansmuziek hebben mijn voorkeur. Maar vooral goeie keiharde rock&roll is favoriet.....
Reizen doe ik ook graag, helaas te weinig naar mijn zin , maar soms moet een mens andere keuze maken). Heb vroeger met de ouders en de broers voornamelijk Duitsland gezien, Zwarte Woud en andere wandelgebieden.Mooi en veel wandelingen gedaan. Oostenrijk, Voralberg zijn we ook geweest , dat was de verste autoreis die we gedaan hebben met de ouders en toen wist ik al, ik ga later wel met het vliegtuig weg. Maar Voralberg was (en is wss) heel mooi,en daar hebben wij tijdens een wandeling boven op berg een (kleine) slang gezien....waarschijnlijk een onschadelijke en was de slang nog erger geschrokken dan ik, maar sindsdien ben ik bang van slangen.
Met de echtgenoot ben ik Luxemburg gaan ontdekken, eerst Vianden, dan na een aantal jaren Esch sur Sure op een camping gaan logeren, waar de dochters met een bootje op de rivier konden en naar hartelust konden zwemmen. De oudste dochter heeft daar trouwens leren vissen, ze had een vriendje daar leren kennen die viste, ze waren 6 of 7 jaar toen . Eenmaal zijn de echtgenoot en ik samen met het vliegtuig weggeweest, naar Jersey...maar het was zijn eerste keer , het vliegen en in het vroege voorjaar met tussenstop op Heathrow....waar wij moesten wachten want het vliegtuig naar Jersey kon niet opstijgen wegens teveel wind....dan toch geland op Jersey met een lichte storm....mijn echtgenoot was toch niet zo goed toen hij uit het vliegtuig staptte toen. Als hij toen had gekunnen had hij teruggezwommen....lol Daarna zijn we dan maar met onze caravan naar de Belgische kust getrokken, vooral nu met de kleinzoon...
Maar mijn grote liefde is Griekenland.... En daar ga ik dus meestal alleen naar toe, krijg mijn echtgenoot echt niet meer in een vliegtuig. Maar dat vind ik dus geen probleem, ik huur een auto en ga rondtoeren, alles rustig op mijn tempo bekijken. De eerste keer naar Griekenland was naar Corfu (Kerkyra) en toen ik daar was is het zaad van liefde voor een land gezaaid...en hoe meer ik naar allerlei eilanden ging hoe steviger dat dit zaad wortel schoot. Dus is het nu een passie geworden, ik zit op allerlei forums over Griekenland, lees allerlei magazines zoals Griekenland Magazine, waar prachtige foto's en artikelen instaan.
O ja, fotografie is nog zo'n hobby, ik sleur mijn camera overal mee naartoe, soms heb ik schitterende foto's en soms is het ook niet helemaal hetgeen ik tot uitdrukking wou brengen. Maar hierover later.
mijn pa die al een gezegende leeftijd heeft, en 2 broers.
Mijn gezin bestaat uit mijn man en mezelf , een hond en een poes. De oudste dochter woont op 20 minuten rijden van ons, zij is al jong haar vriend tegengekomen en ze hebben nu een gezin met 3 dochters, schatten van kinderen, en net als andere kinderen van deze tijd bezig met computers, tablets ed meer. Maar ook buiten spelen en deugnieterijen uithalen zijn nog erg in trek, dansen , sport enzo is ook belangrijk voor hen. De jongste dochter is ongeveer een jaar geleden gaan samenwonen met haar vriend, op een uur rij- den van bij ons.Zij heeft een zoontje waar wij de grootouders, gek van zijn, maar dat is niet moeilijk, de dochter woonde hier toen ze moest bevallen en wij hebben dus de kleinzoon mee opgevoed voor een stuk.
Wij zijn een aantal jaren geleden naar "den buiten" verhuist, ergens waar er nog wat groen is en waar we een hof hebben om te kunnen genieten van het mooie weer zoals we de laatste dagen hebben.
We hebben jaren in de stad gewoond, bij mijn ouders heb ik in zo'n blokkendoos gewoond,en later toen ik alleen woonde en mijn man leerde kennen hebben wij ook in appartementjes gewoond, maar dat was in een huis dan met maximum 3/ huis.
Ik hou van mijn geboortestad, je hebt daar alles, maar het is er te druk geworden voor mij. En toen onze dochters aan 't opgroeien waren hebben mijn man en ik besloten om ergens een huisje te kopen met een hof aan om onze kinderen een onbezorgde jeugd te geven en een veilige plaats om te kunnen spelen.
En nu, zoveel jaren later zijn ze uitgezwermd en hebben ze elk hun eigen stekje gevonden. En nu....nu hebben wij plaats voor de kleinkinderen als die komen logeren en kunnen de poes en hond zalig rondstruinen in huis en de hof.
Bij deze zal ik me even voorstellen. Ben een vrouw, geboren in de golden sixties te Antwerpen. Ben 30 jaar getrouwd, en ja nog altijd met dezelfde man. Wij hebben 2 dochters, met aanhang, 3 kleindochters en 1 kleinzoon. Ik heb een uitgebreide interessegebied, lezen, reizen, zwemmen en wandelen. Hou van veel verschillende muziekgenres, snuif graag wat cultuur en geschiedenis op. Ben avontuurlijk aangelegd en hou van uitdagingen. Ik hou ook van kinderen en dieren.
Wil je meer weten, kom dan geregeld kijken en lezen. Tot later, groetjes, antwerpskreeftje
We hebben om te starten ook al een reeks extra's toegevoegd aan uw blog, zodat u dit zelf niet meer hoeft te doen. Zo is er een archief, gastenboek, zoekfunctie, enz. toegevoegd geworden. U kan ze nu op uw blog zien langs de linker en rechter kant.
U kan dit zelf helemaal aanpassen. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens daar in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Klik vervolgens op 'personaliseer'. Daar kan u zien welke functies reeds toegevoegd zijn, ze van volgorde wijzigen, aanpassen, ze verwijderen en nog een hele reeks andere mogelijkheden toevoegen.
Om berichten toe te voegen, doet u dit als volgt. Surf naar http://www.bloggen.be/ en log vervolgens in met uw gebruikersnaam en wachtwoord. Druk vervolgens op 'Toevoegen'. U kan nu de titel en het bericht ingeven.
Om een bericht te verwijderen, zoals dit bericht (dit bericht hoeft hier niet op te blijven staan), klikt u in plaats van op 'Toevoegen' op 'Wijzigen'. Vervolgens klikt u op de knop 'Verwijderen' die achter dit bericht staat (achter de titel 'Proficiat!'). Nog even bevestigen dat u dit bericht wenst te verwijderen en het bericht is verwijderd. U kan dit op dezelfde manier in de toekomst berichten wijzigen of verwijderen.
Er zijn nog een hele reeks extra mogelijkheden en functionaliteiten die u kan gebruiken voor uw blog. Log in op http://www.bloggen.be/ en geef uw gebruikersnaam en wachtwoord op. Klik vervolgens op 'Instellingen'. Daar kan u een hele reeks zaken aanpassen, extra functies toevoegen, enz.
WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld:
u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.
WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.
Het Bloggen.be-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!
.
, maar soms moet een mens 
