Sinds wij zovele jaren geleden in een bosrijkere gemeente zijn gaan wonen
heeft het hier altijd een dierentuin geweest.
Nu dat we plaats hadden wou ik dieren, katten, honden, konijnen, hamsters
enz. meer.
De laatste jaren is het wat geminderd, sinds de kinderen uit huis zijn.
Twee katten en een hond bleven over.
En toen "verdween" één van de katten....
Dus was er nog 1 kat en 1 hond.
En die hadden het goed samen,kwamen goed overeen met elkaar, de hond
was wel ouder (14) dan de kat (3). maar dat deerde niet.
Ze konden elkaar goed hebben.
Maar nu, na de vakantie bracht de dochter de hond terug naar huis en ze zei nog;
ik denk dat ze vuil gaat staan, want ze verliest wat bloed, en ja het kan, want het
is haar periode.
Maar toen ik maandagavond thuiskwam lag ze in een hele plas bloed....en er waren
nog plekken in huis waar zoveel bloed lag.
Direct, eerste werk naar de dierenarts gebeld en geweest.
Na onderzoek bleek dat de baarmoeder gescheurd was. Dit blijkt meer voor te komen bij
ongesteriliseerde teefjes.
Er waren verschillende opties;
-opereren, maar de dierenarts had twijfels of ze door de narcose zou geraken...
- direct een antibioticaspuit om de hoge koorts te doen dalen en dan verder met antibiotica,
dan kon de hond mss nog 6 maanden tot een jaar verder....
Ik zei tegen de dierenarts dat ik dit met mijn man en dochter moest bespreken en pas de
volgende dag de beslissing kon zeggen.
Dus heeft de dierenarts wel antibiotica gegeven om de hond de volgende 24 u toch minder
pijn en koorts te kunnen geven.
We hebben dan thuis overleg gehad, de antibiotica hielp helaas niet, de operatie was geen optie,
daar ze zienderogen verzwaktte.
De dochter en ik zijn de volgende dag met de hond naar de dierenarts gegaan om haar te laten
inslapen.
Veertien jaar voor een herdershond is al oud, en ze mocht niet lijden van ons.
We hebben de meest humane oplossing gezocht.
We hebben wel veel verdriet,maar het was voor haar het beste, je zag het in haar ogen....
Nu is het hier heel stil, geen hondepoten meer die je op de vloer hoort trippelen, of meegaat
naar boven als het tijd is om te gaan slapen.
Geen vrolijke blaf meer als je thuiskomt....
De kat zoekt haar maatje, miaauwt klaaglijk en beschuldigend; zo van; wat heb je met haar gedaan?
Het is hier zo stil en er is veel verdriet...
Dit verlies gaat tijd vragen...het gaat even duren eer je dit weer gewend bent....
|