Het weer was verbeterd tegenover de vorige dagen en de kleinzoon wou nu eindelijk zijn vliegerles hebben. Dus zijn we naar het strand getrokken, vava, bomma en kleinzoon. Maar aangezien vava tijdens zijn jeugd ook nooit gevliegerd had, moest bomma al de trucjes die ze kendde bovenhalen. En eigenlijk heb ik het maar geleerd door te kijken naar mijn broer en mijn neef. Want mijn eigen bomma vond vliegeren niks voor meisjes....in die tijd.
Maar soms, als mijn bomma het niet zag vliegerde ik toch met één van de vliegers van de jongens. En bomma heeft opgelet, want ik leerde de kleinzoon hoe hij juist zijn vlieger moet vasthouden en dat hij met een kort touwtje moet beginnen. En ja hoor, de vlieger ging direct de lucht in, en samen met assistentie van bomma ging het beetje bij beetje hoger.....en hoger....en nog hoger. Er stond een strakke wind en we voelden de vlieger trekken aan het touw, hij wou nog hoger en verder, dansen aan het touw.
Er was nog meer vliegerverkeer, dus dat was ook opletten dat we niet verstrikt raakten in een andere vlieger. De kleinzoon heeft eerstgeleerd hoe hij het beste de vlieger kan oplaten en weer inhalen, en leren aanvoelen hoe de wind staat, welke kant je de vlieger moet oplaten. De kleinzoon heeft allerlei posities uitgeprobeerd, rechtstaand, zittend, liggend en lopend. Hij heeft de vlieger kunnen laten dansen op de wind....
We hebben bijna 2,5 u op 't strand doorgebracht zonder dat we het beseften, het was omdat we honger kregen en in de namiddag nog weg moestten. Maar de vliegerles is geslaagd en voor herhaling vatbaar. Dus volgend jaar weer afspraak op 't strand!
Blankenberge.... Deze kustgemeente is in het zomerseizoen overgenomen door Antwerpenaars. En terecht, het is helemaal op onze maat gemaakt. Je hebt er winkelstraten, een hele dijk vol met terrasjes om te relaxen, samen met familie en vrienden. Er is voldoende cultuur met theaters en reveu's. Een jachthaven en markten zijn ook aanwezig. Ja, Blankenberge is Antwerpen in een kleindere versie.
Kindvriendelijk zijn ze ook. De kleinzoon heeft de Lustige Velodroom ontdekt en heeft er menige gekke fiets uitgeprobeerd. 2,5 voor 10 minuten voor echte leute.....hij verschillende keren 10 minuten rondgereden, het was een plezier om hem zo te zien genieten. Er zijn ook vele foto's genomen, als herinnering aan later. Iets verderdoor is er ook een go-kart parcours, net als een echte autostrade, met tunnels, parkings, benzinestations ed meer. Hier kan je halfuur rondkoersen , voor 4.... Hij had toen de middag van zijn leven als racefreak zijnde...
We hebben ook nog op de pier gewandeld en naar de kustvogels gekeken. Beneden aan de pier was ook nog een bruidskoppel hun bruidsfoto's aan het laten maken.... Het werd vloed, maar bruid en bruidegom staptten gezwind in de golven om hun mooiste foto's te nemen. Hopelijk zijn ze echt goed gelukt...
Maar ja, Blankenberge blijft speciaal en dan zie je ook speciale dingen zoals een bruidspaar in de golven. Hopelijk hebben ze een stevig schip dat hen veilig door de woeligste stormen des leven brengt en kunnen ze binnen 60 jaar samen terugkijken op deze dag!
Ik ben diabeet. Al 30 jaar....en daar hangen beperkingen aan vast,waar je moet mee leren leven. Dat houdt dus in dat ik 8 /dag prik om mijn bloedwaarde te meten. Om je waarden stabiel te houden is niet zo gemakkelijk, er komt zo- veel bij kijken. Alles heeft invloed, eten, beweging, stress, werken= gelijk aan leven dus. Door het veelvuldige meten heb je een soort van controle, maar toch kan het nog fout lopen. En in de dag kan je dit opvangen, maar als je lage waarden hebt 's nachts en je bent in een diepe slaap voel je het dus niet.
Ongeveer een half jaar geleden is het bij mij zo fout gelopen. Ik was met vriendinnen op weekend. En ergens midden in de nacht ben ik opgestaan om naar 't toilet te gaan en toen zijn mijn waarden plots heel snel gezakt. Gelukkig waren mijn vriendinnen alert en hebben een ambulance gebeld en hebben mij naar 't ziekenhuis laten brengen.
Terug thuis heb ik contact opgenomen met mijn behandelende geneesheer en hebben wij dit voorval besproken. We hebben ook ontdekt wat de lage waarden heeft veroorzaakt en waar ik op moet letten. Er zijn aanpassingen gebeurt in mijn behandeling en deze brengen op, er zijn 's nachts geen lage waarden meer te bespeuren. Wat er toen gebeurt is was erg en dank zij mijn vriendinnen ben ik er nog. Ik heb hier veel uit geleerd, ook veel nagedacht over hoe het verder moet.
Maar een paar weken geleden kreeg ik een morele opdoffer. Er was een persoon die vindt dat ik niet verantwoord omga met mijn diabetes. En nee, die persoon hoort niet tot mijn familie.....
Wat moet ik dan doen? Wegkruipen in een hoekje en er nooit meer uitkomen? Ik heb in mijn leven meer dan genoeg meegemaakt, om te weten dat je moet vechten, niet ten onder gaan aan tegenslag.... Ik wil leven , samen met mijn familie..... Wegkruipen is niet mijn stijl, ik vecht voor mijn leven.... want het is het waard.... Er zijn teveel waardevolle zaken in mijn leven... mijn partner, kinderen en kleinkinderen op de eerste plaats.
