|
Meer dan 20 jaar geleden was het dat we nog eens in het
Groot Hertogdom waren geweest.
En we hadden op de luxemburgse site gekeken, het kasteel van
Vianden is bijna helemaal gerenoveerd.
De laatste keer dat wij daar waren was het nog een ruïne, de reno-
vatie was nog maar in de beginfase.
Hoog tijd dus om nog eens een kijkje te gaan nemen.We hadden een
lang weekend voor de boeg, ideaal dus om onze lievelingsplekjes te
gaan herontdekken.
Samen met de kleinzoon, waar we zovele verhalen aan konden vertellen,
de plekjes laten zien waar zijn mama en tante gespeeld hadden toen ze
ongeveer zijn leeftijd hadden, we zijn verschillende jaren achter elkaar in
Luxemburg zijn gaan kamperen.
Dus zijn we zaterdagmorgen heel vroeg vertrokken en de eerste stop was,
zoals vroeger, in Bastogne.
Ik ging op zoek naar een bakker en beenhouwer (slager) om pistoleekes en
charcuterie, want dat is het voordeel van je eigen mobilhome bij te hebben,
je stopt waar je wil en je kan je eigen ontbijt met verse koffie klaarmaken.
Na deze stop zijn we naar het volgende tradionele uitstapje gereden; het
Müllerthal, waar je prachtige wandelingen kunt doen en de watervallen be-
zoeken.
De kleinzoon genoot van alle verhalen die bomma en vava vertelden,van
vroeger toen zijn mama en tante nog klein waren.
Van daaruit naar Vianden was niet ver meer en de rit er naartoe door de bergen
is prachtig.
We zijn op de camping daar gaan staan, voor 2 nachtjes.
Het was wel jammer dat het weer wat tegenviel, qua temperatuur, want anders
hadden we nog in de rivier kunnen spelen.
De volgende dag zijn we aan onze wandeling begonnen, het dorp door, bergop
naar het kasteel. Degenen die het kennen weten dat dit een serieuze klim is...en
de kleinzoon deed het met gemak...ik deed het op mijn eigen tempo, want ja,
ik ben ook telkens de fotograaf van dienst...
Het kasteel is prachtig gerenoveerd, mooi ingericht en heel interessant.
Hele mooie harnassen, maliënkolders, helmen, goedendags en zwaarden ed meer.
Als je alles rustig wil bekijken ben je toch een paar uur kwijt, maar het is echt
de moeite.
Na het kasteel zijn we verder bergop gewandeld, allee echt wel geklommen, naar
de telesiege (stoeltjeslift).
Wat ik nooit had gedacht, deed de kleinzoon toch, hij wou ermee naar beneden.
En daar stond ik dan....ik heb hoogtevrees en ik moest in dat ding mee naar beneden..
en aangezien, vava en de kleinzoon samen gingen, moest bomma alleen..
Ik heb het overleefd, maar bleef pal naar links kijken waar ik de bomen zag, want het
is steil naar beneden daar en ik durfde niet naar voor kijken, kreeg bijna een paniek-
aanval anders.
Dus was ik blij dat we de rivier overstaken, dan was ik bijna op begane grond.
Als ze dit nog eens willen doen, ga ik ergens een koffie drinken...
Om het goed te maken heeft vava 's avonds op een etentje getrakteerd met een dikke
creme glace naderhand, ik had dat verdiend!!!
De volgende dag na het ontbijt zijn we naar Esch-sur-Sure gereden en ook daar onze
favoriete plekjes opgezocht en de camping gewezen waar we toen stonden. Ook
een camping langs de rivier, want zonder water om in te zwemmen kan bomma niet.
Wij hadden ook een opblaasbare roeiboot toen waar wij veel pret mee gemaakt hebben.
En vanuit Esch -sur-Sure zijn we dan verder gereden naar het laatste stukje van ons
lang weekend; de grotten van Remouchamps.
Deze hebben wij ook nog niet gezien gehad, dus dit was voor ons drieën een nieuwe
ervaring. Je doet een stuk tevoet en daarna daal je nog verder af in de grot en dan heb
je daar een rivier waarop je terugvaart naar het beginpunt. Je ziet er mooie stalagtieten
en stalagmieten en ook hele oude fossielen in de plafonds. Er waren hele ruime grotten,
maar ook hele smalle grotten ....maar ze waren de moeite om te bekijken waard.
Het was een mooie afsluiter van een prachtig weekend, wat ons weer heel veel deugd
heeft gedaan...
Alleen ben ik de dagen erna wel stijf geweest van al die activiteiten...lol
|
