Het Rustoord.

Ze lacht een beetje guitig met kleine, blinkende oogjes als ik de kamer binnenkom. Koffie met een scheutje melk.
'Fricandon met kriekjes', hoor ik de dame van de broodkar zeggen. Smakelijk!
Een uur later kom ik afruimen.
'Heeft het gesmaakt?'
'Ja...', zegt ze na een lichte aarzeling.
In haar hand houdt ze de plastic verpakking vast. Hulpeloos.
'Ik kreeg het potje kriekjes niet open...'
De boterhammen met broodvlees heeft ze wel opgegeten. Een beetje droge kost, denk ik.
'Wil ik het openmaken?'
Neen. Dat hoeft niet.
Ze lacht en noemt mij bij de voornaam.
Dat heb ik graag.
Mijn vrouw komt uit de keuken met een potje confituur. Het deksel zit muurvast.
'Wil je deze eens openmaken?'
Thuis of in het rusthuis. Het blijft een wereld van kleine verschillen.
Tot straks, Maria.
dc

musica: Tomaso Albinoni (1671-1751) Concerto a cinque in D mino - Adagio - Heinz Holliger - I musici