Haar kamer ziet er elke keer dat ze haar spulletjes inpakt een beetje kaler uit. Foto's in kaders en posters haalt ze van de muur. Schoenen verdwijnen in dozen.

'Zal ik niet eenzaam zijn?' vraagt ze ietwat bezorgd.

'Eenzaam niet, wel alleen', zeg ik.

Samen met haar zus stelt ze een weekmenu op. Spaghetti op maandag, kip op vrijdag. Schema's geven structuur aan het leven. Op woensdag komen ze bij elkaar eten en op zondag bij ons.

Haar toekomstig appartementje ziet er elke keer een beetje warmer uit. Gezellig, want ze heeft oog voor details. Elke aankoop heeft ze goed overwogen.

Het lukt mij nog niet zo goed mij voor te stellen dat we heel binnenkort alleen zullen wonen in dit veel te grote huis. Een groot hoofdstuk wordt hierbij afgesloten, een nieuw begint.

Ze wil de hele familie uitnodigen voor een 'house warming', maar dat lijkt ons wat veel volk voor zo'n kleine ruimte.

'Of wij nog tips hebben voor als ze alleen gaat wonen?!'

'Goed naar je moeder luisteren', zeg ik. Het is tenslotte moederdag.

dc