Na een vakantie vol sneeuw, drank, het vergeten van dat verschrikkelijke rapport en veel heel veel gefoefel met sexyboy69 is het terug tijd voor het echte werk. Het school is weer gestart en de leerkrachten zijn dus weer helemaal opgeladen om te zeveren en te zagen. Samen met het school is dus mijn zoektocht naar die geheime achterdeur die ik net voor de vakantie ontdekt had ook weer in gang geschoten, geen gefoefel meer voor mij! Vanaf nu CONCENTRATION. Ik ga wel voorzichtiger moeten zijn want opa begint het al verdacht te vinden dat ik opeens zoveel interesse toon in zijn boeken en spullen, maar ik ben ook zo nieuwsgierig. Hoe kunnen mijn rijke, lieve, oude,verkreupelde oudjes nu zo’n groot geheim voor mij hebben? Uit verschrikkelijke nieuwsgierigheid heb ik dan maar besloten om mijn ontdekkingen te delen met Kristel en Hennes. Onder de dekmantel van een kampeeravontuur in onze G-I-G-A-N-T-I-S-C-H-E  achtertuin gaan we vanavond samen heel het achterhuis uitkammen. Wie weet valt er opeens een lijk uit de kast, brrr. Stel je voor mij opa een moordenaar. Ik zit trouwens met nog een dilemma, ik denk dat ik helemaal geen outfit heb voor een kampeeravontuur. Al goed heb ik opa zijn visakaart nog want dat wordt shoppeeeen! Ooooh en ik was het bijna vergeten zeggen, oma was na het zien van mijn rapport zo depressief dat ze geprobeerd heeft om catman om te kopen voor een beter examen… Ik denk dat oma en opa soms toch andere pilletjes slikken dan die voor hunne tikker te laten kloppen.

Kusjes Sherlock aka Anoeshka.

Hoi, wat was ik toch blij dat het eindelijk vakantie was hoor. De examens waren weeral een totale mislukking en mijn rapport was eveneens al desastreus. Al een geluk dat die van Frans ziek was en het examen niet heeft kunnen verbeteren, anders had ik er nog een buisje bij gehad.

Bij Nederlands en Wiskunde ben ik toch alvast de dieperik in gegaan. Maar ja, dat is nu voorbij hé en ik probeer er mij niet al te veel zorgen over te maken.

Ik heb al problemen genoeg met opa en de schildpadden. Maar ik heb besloten om mij er niet mee bezig te houden en eens volop van het leven te genieten en veel pret te beleven.

De vakantie was al denderend begonnen met het afterexamsfeestje in het Jokot in Niel.

Wat was me dat een zatte bedoening! Vooral Sexyboy69 had weer eens serieus te diep in het glas gekeken. Zeker toen hij en zijn vrienden de flessen spuitwater lieten aanrukken. Toen was hij wel helemaal van de wereld, allé, zo kennen we hem hé. Zijn pogingen om deftig te stappen draaiden op niets uit en zijn gestrompel was ronduit hilarisch. Al een geluk was Beer nog aanwezig om hem naar huis te brengen, Wat een Held!

Het was leuk dat bijna heel de klas er aanwezig was, Josje en haar vriendinnen hadden bijna de hele fles spuitwater van Beer opgedronken en Lola en Fatima waren weeral de feestbeesten in hoogsteigen persoon. Alleen Kuifje heb ik niet gezien, die zal onderweg naar daar wel ergens in de goot gelegen hebben. En aan Stifmeister had ik ook al niets omdat hij altijd moest werken.

Maar het hoogtepunt van de vakantie was  toch toen Sexyboy69 mij belde of ik met hem mee op skivakantie wou gaan naar Oostenrijk.

Ik twijfelde eerst wel een beetje maar het is toch zo'n leuke jongen, dus ik heb ja gezegd.

Zeker omdat Sexyboy69 altijd indruk op mij wilde maken met zijn snowboardtrucjes maar er eigenlijk niets van bakte en lag meer met zijn gezicht in de sneeuw dan dat hij recht stond.

Tegen het einde van de week wou hij enkel nog après-skieën en het kwam wel eens vaker voor dat hij 's middags al dronken op de piste stond te klungelen.

Het ergste was wanneer we hem ergens kwijt waren en het bleek dat hij zijn roes was aan het uitslapen op het midden van de piste.

Gelukkig was dat een van de laatste dagen. Op het einde was er nog een fantastisch feestje, daar begon ik ook door te krijgen dat Sexyboy69 een beetje verliefd was op mij omdat hij mij steeds kusjes probeerde te geven.

Nu we terug int land zijn heb ik hem al een tijdje niet meer gehoord, maar zojuist belde hij mij met de vraag ofdat ik zin had om naar hem thuis te komen. Zijn  ouders waren namelijk niet thuis en hij zei dat hij een leuke verrassing voor mij in petto had.

Een nieuwsgierige en ook een beetje verliefde Anoushka xoxo

Pfff, die stomme school begint nu toch echt mijn voeten uit te hangen zne ! Het zijn dus volgende week examens en ik heb dus gewoon nog geen tijd gehad om daarvoor te beginne leren, want al die leerkrachten blijven maar taken en toetsen opgeven. En maar zeggen da het geen toetsenstop is… . Maar ja, ik zit nu dus elke avond bijna te werken voor school terwijl ik wel andere dingen aan mijn hoofd heb. Ik heb dus besloten om zelf op onderzoek uit te gaan en niets te zeggen tegen opa dat ik dat rare boek en het potje vergif heb gevonden.

Dus ergens op een avond, waar ik nog net een gaatje vond om iets anders te doen dan huiswerk te maken, ging ik weer eens neuzen tussen al de spullen van opa. In zijn werkkamer kwam ik tot de ontdekking dat er achter een kast nog een ruimte was, want die kast stond namelijk een beetje naar voor geplaatst. Het leek zo’n beetje op een achterhuis.  Ik hoorde stemmen dus ging ik een beetje verder en zag opa praten met een onbekende vrouw. Alee, onbekend; ik herkende de vrouw omdat ik haar in het boek had zien staan tussen al die andere vrouwen. Ik zorgde ervoor dat ze me niet zagen want anders zou opa wel eens heeeel kwaad kunnen worden. Ondertussen had ik ook al gezien dat het boek verdwenen was dus kon ik niet zien of het echt wel die vrouw uit het boek was… . Maar nu wist ik nog altijd niet waar hij met de vrouw over aan het praten was. Ik hoorde dat het gesprek bijna op zijn einde was dus snelde ik maar terug naar mijn kamer. Maar voor ik mij omdraaide zag ik in de verte nog een andere deur in het ‘achterhuis ‘en nu vraag ik me af wat er zich daarachter afspeelt. Maar dat zal voor een volgende keer zijn denk ik. Misschien moet ik is gaan kijken wanneer opa en oma niet thuis zijn. Dan neem ik wat minder risico’s om ontdekt te worden… .

En oh ja, voor het vergif heb ik misschien wel al een oplossing gevonden. Ons oma die vergist zich nogal vaak en laatst had ze een rat in de kelder zien lopen en dus heeft ze nu een val met wat vergif gemaakt. En waarschijnlijk heeft ze het potje gewoon in de verkeerde kast teruggezet.  

Tot de volgende, een nieuwsgierige Anoeshka.

Wat was me dat een goed feestje in het Jokot! Echt heel de school was er. Ik overdrijf niet, echt ie-de-reen. Behalve de eerste-, tweede- en derdejaartjes natuurlijk. Ik was gisterennacht het uur uit het oog verloren en besefte pas op het einde van het feestje dat het al 5 uur was. En ik moest om 3 uur thuis zijn. Dat was wel even schrikken. Ik dacht “nu ik toch al te laat ben, kan ik even goed goed te laat komen natuurlijk”. Dus ik ben tot het aller, allerlaatste van het feestje gebleven. Ik kan jullie vertellen, dat was me wat. Zoals ik had voorspeld, lag Sexyboy69 natuurlijk ergens in dechill-out-room, maar dan niet in een zetel, maar net ernaast. Te slapen. Ook in die kamer lagen Jos, Stifmeister, De Raf en Vladimir. Ze zagen er allemaal niet zo goed uit. De mensen van over het water, Beer, Josje en Fatima, waren spijtig genoeg wel al snel door. Duidelijk van over het water, niets gewoon. 
Zo had ook Kuifje rond een uur of vier zijn t-shirt uitgetrokken en de rest van het feestje zonder t-shirt rondgelopen, in de novemberkoude van vier uur ’s nachts om met zijn blokjes te stoeffen. Affe gast. 
Op zich was het een Jokotfeestje, een goed slecht feestje dus. Dj Patrice was natuurlijk weer van de partij met zijn botsautoschijven. Maar genoeg over het feestje.

Het is vandaag zondag en ik ben nog wat op onderzoek uitgegaan van opa zijn boek. Ik heb het hele huis uitgekamd naar verdere aanwijzingen en ik kan jullie wat vertellen: ik heb, vanachter in de kast waar het ontbijt staat, vergif gevonden! Ja, jullie hebben het goed gelezen, vergif! Ik heb het potje maar snel teruggezet op zijn plaats, zodat opa niets zou merken. Maar ik weet nu dus niet goed wat daar mee aan te vangen. Moet ik hem ermee confronteren? Moet ik het verzwijgen? Ik weet het allemaal niet zo goed, en ik denk dat ik er echt toch nog even ga over moeten nadenken.
Ik zal jullie hopelijk volgende week een antwoord geven.

Groetjes, nog lichtjes katerende Anoeshka.   

Ok, het concert van One Direction was nu niet bepaald wat het moest zijn. In het midden van de menigte ben ik flauwgevallen en weggedragen naar de hulppost. Daar ging mijn concert dan. Ik heb wel geconstateerd dat er andere muziek bestaat die zoveel beter is. Op de terugweg naar huis reed ik langst opa en oma om mijn fantastische schildpadden te gaan ophalen, maar toen ik bij hen aankwam leken oma en opa niet echt gelukkig. De schildpadden waren namelijk allemaal vergiftigd en dus overleden. Niemand wist wat hier de oorzaak van zou kunnen zijn, maar mijn vrouwelijk instinct zei dat hier meer achter zit. Aangezien ik nu toch niet meer voor Ferrero en Rocher hoef te zorgen kan ik mij met andere zaken bezighouden, zoals mijn grootouders bespioneren, om te onderzoeken hoe al die schildpadjes aan hun eind zijn kunnen komen. Wanneer ik eens een kijkje ging nemen in de kwekerij van opa zag ik er een speciaal boek liggen. Een rood boek, zonder iets anders erop. Ik was nieuwsgierig en kon mezelf niet bedwingen er niet in te kijken. Dus deed ik het. Ik bladerde het boek open en op elke pagina stond er een foto van een vrouw met al haar persoonlijke gegevens erbij. Wat zou dit in hemelsnaam toch kunnen betekenen? Toen ik op pagina 38 aankwam zag ik ook een foto van oma staan met al haar gegevens. Waarmee is opa toch bezig? Ik moet hier eens grondig over nadenken.

Tijd voor wat ontspanning, want mijn dag was niet echt normaal verlopen. Ik heb gehoord van een paar vrienden dat er een feestje is vanavond in’t Jokot. Zoals gewoonlijk zal bijna iedereen van onze school er wel zijn. Ik ga er eens goed van profiteren. Ik moet wel nog eens horen bij mijn vrienden wie er allemaal gaat. Sexyboy69 zal waarschijnlijk weer eens te diep in het glas gekeken hebben en ergens op de grond hangen. Gelukkig heb ik de rest van de klas en mijn andere vrienden nog. Ik laat je bij onze volgende afspraak weten hoe het is geweest.

Groetjes, schildpadloze Anoeshka.

“Druk, druk, druk” antwoorde ik toen mijn lieve tantekes vroegen hoe het met me ging. Nooit gedacht dat ik zo een clichéantwoord zou geven, maar het is nu eenmaal zo. En niet alleen op school ( alhoewel ze daar soms ook een geweldige planning hebben ), maar ook in mijn wild privéleven. Ferrero is ondertussen teruggevonden, maar de nieuwe vleesetende schildpadden vragen enorm veel aandacht en wie mag ze weeral verzorgen…  juist.  Die beesten eten gelijk zot, precies varkens. Die lusten echt àlles: steak friet, lasagne, wormpjes,… ja zelfs Ferrero en Rocher stonden al bijna op hun menu, gelukkig kon ik ze nog net redden toen die vleesetende mormels net iets te veel interesse kregen in mijn lieve, onschuldige schatjes.

Ik heb opa gevraagd om dringend naar een oplossing te zoeken zodat Ferrero en Rocher terug vrij kunnen rondlopen zonder aangevallen te worden; voor mij part maakt hij een ijzeren kooi en zet hij ze achter slot en grendel ergens ver weg in de kelder, het kan mij niet schelen, zolang ik er maar geen last meer van heb (en mijn lieverds ook niet). Hij moet niet verwachten dat ik nog een dag langer voor die afschuwelijke schepels ga zorgen. Als hij er zelf geen tijd voor heeft moet hij maar één of andere dierenverzorger aannemen, want ik doe het echt NIET meer.

Dat lucht op, sorry voor mijn gezaag, maar ik moest effe mijn hart luchten en op school durf ik niet te zeggen dat ik zelf moet zorgen voor die schildpadden; ik moet mijn reputatie van het knapste, rijkste en meest verwende  meisje wel  overeind kunnen houden he.

Bon, ik ga afsluiten want het wordt hoog tijd dat ik begin te  zoeken naar een geschikte outfit om naar het concert van One Direction te gaan. Ik weet het, het is nog een beetje vroeg, maar hij moet echt helemaal perfect zijn, ik hoop echt dat Harry me ziet en dan … misschien…

xoxo Anoeshka 

Goede namiddag allerliefste bloggers! Deze week kan niet meer stuk! Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik dit weekend de hoofdpagina van de kwaliteitskrant het laatste nieuws las.“ONE DIRECTION KOMT NAAR BELGIË ” . Mijn hart maakte een sprongetje en ik gilde de hele villa bij elkaar. Ik zat al klaar voor de computer, nog 2 klikjes van het bestellen van mijn ticket, toen mijn opa heel droog zei: “ Ah, maar Anoeska, gij kunt ni gaan want wij hebben een weekend aan zee gepland, en gij moet voor de schildpadden zorgen.” Mijn wereld stortte in elkaar. WAAROM nu juist DAT WEEKEND???? Mijn opa ging verder: “En wilt gij straks mee de opsporingsberichten voor Ferero ophangen?” Ik liet mijn hoofd zakken en slofte naar onze koekenkast. pff ik had nood aan chocolade… Ferero was nog altijd niet terug en ik kon niet naar one direction gaan kijken… Kan het nóg erger?
Ik nam de hele voorraad ferrero rochers mee naar mijn kamer en besloot seizoen 3 van The Vampire Diaries te herbekijken.  Toen het 14:00 uur gepasseerd was, besloot ik de rest van de ferrero rochers onder mijn bed te laten liggen, en mijn opa te gaan helpen met het voeden van onze nieuwe aanwinst. Opa was naar een schildpaddenbeurs geweest in de zoo van Antwerpen en had 10 nieuwe mini-vleesetende schildpadden gekocht. Daarna gingen we de posters van Ferrero ophangen. Ik ging nog even snel mijn handtas nemen op mijn kamer toen ik een vreemd geluidje hoorde. Het kwam van onder mijn bed. Drie keer raden wie er onder mijn bed zat? Ferrero natuurlijk! Ferrero was rustig en heel smakelijk de restjes van mijn ferrero rochers van vanmorgen aan het oppeuselen.Hij had al meer dan de helft opgegeten toen ik hem vond. De snoeper! Mijn oma en opa waren natuurlijk ook in de wolken dus besloot ik om een beetje van de situatie te profiteren. Moehahaha J. Omdat mijn opa en oma zo gelukkig waren hebben ze besloten om voor mij en twee vriendinnen een VIP ticket te kopen voor One Direction! Ik ga aan Jip en Moon gevraagd of ze mee willen gaan. Ik kijk er echt al naar uit!

Xoxo Anoeshka
 

‘Biep biep, biep biep’, hoorde ik vanmorgen toen ik lichtjes mijn ogen opende, maarja, dat lichtjes duurde maar even want toen ik op de wekkerradio keek (of toch de wekkerradio die mijn oma nog als reserve had liggen, de mijne is nog steeds stuk), gaven de rode lampjes aan dat het half 11 ’s morgens was. ‘SHIT!’ dacht ik, ik kleedde me snel aan, pakte mijn fiets en reed razendsnel naar school toe.

Ik kwam dus aan op school, en meldde me aan aan het secretariaat. De ene mevrouw met het korte donkerblonde haar keek me maar vies aan (ze kent mij waarschijnlijk nog als het meisje van het vreemde schildpadincident).
Aldus, ik pakte mijn agenda en keek naar het lessenrooster, chemie, ok… Op naar de chemieklas. Toen ik de klas binnenkwam kreeg ik al meteen een kurken stop bijna in mijn oog gegooid, I don’t know what the fuck was happening, maar ik vond het maar vreemd. Meneer stöchiometrie keek niet verbaasd op en ging gewoon verder met gooien.
Dit was wellicht een van de meest bewogen dagen van deze schoolweek.

De rest van de schooldag bleef maar duren en bleef maar duren, vooral omdat Caroke mij om de 5 minuten vroeg hoe laat het was en ik er steeds maar aan herinnerd werd dat de les nog eeuwen zou duren. Maar dan uiteindelijk kwam er een einde aan deze lange schooldag en mochten we allemaal naar huis gaan.

Toen ik echter thuis kwam deed ik een schokkende ontdekking, ik zette zoals gewoonlijk mijn boekentas weg, ging naar de keuken om even een ice tea te drinken en ging eventjes onze schildpadjes checken. Rocher zat nog braafjes te wachten tot ik thuis kwam en hem iets te eten zou geven, maar Ferrero was verdwenen… Oh nee! Wat moet ik nu doen?
Ik heb mij heel de avond rotgezocht naar Ferrero maar ik heb hem nergens gevonden… Hij kan niet ver weg zijn en zit waarschijnlijk ergens in het huis. Ik durf dit niet tegen opa te vertellen…
Het is ondertussen al half 12 ’s nachts en ik heb Ferrero nog steeds niet gevonden… shitshitshit…
Ik zal morgen wel vroeger opstaan en verder gaan zoeken (en hopen dat opa hier niet achterkomt).

Angstige groetjes, Anoeshka.

“Let’s go crazy, crazy, crazy ‘till we see the sun…” Oh nee dacht ik deze morgend toen ik wakker werd. Dit was het eerste wat ik hoorde, het nieuwe liedje van one direction. Ik word er gewoonweg ZOT van. Sinds het liedje uit is, is dit het enige waar Jip en Moon aan denken. Ze zingen het dan ook de hele dag door. Ze zouden dit lied gewoon moeten verbieden. Hierdoor sloeg ik net iets té hard op mijn wekkerradio waardoor hij dus op de grond viel en of dit alles nog niet genoeg was begonnen Ferrero en Rocher er aan te knabbelen. Rocher heeft zelf zo veel geknabbeld dat er nu een draatje vermist is. Ik wil niet weten hoe dat ooit terug tevoorschijn gaat komen.

Vandaag was het trouwens een speciale dag, mijn grootouders zijn een paar dagen naar de zee en nu moet ik ervoor zorgen dat er geen enkele schildpad sterft. Nog voor ik naar school vertrok moest ik die lieve beestje eten gaan geven. Ik dacht bij mezelf, ik doe eens zot. Dus ik vond er niets beter op om een paar koffiekoeken te gaan brengen. Ik kon toch niet weten dat zo’n schildpadden daar een te zwakke maag voor hebben. Dus toen ik terug kwam van school, waar ik ondertussen weer een zenuwinzinking had gekregen van dat liedje, lagen alle schildpadden ziek op het gras. Ik wist niet wat ik moest doen, dus besloot ik maar de dokter te bellen. De dokter heeft ze één voor één een spuitje moeten met antibiotica geven. Ik durf het niet tegen opa te zeggen, maar één van de schildpadden reageerde nogal vreemd op de inhoud van het spuitje en kan dus tijdelijk niet meer op zijn achterste pootje lopen.

Om dit alles even te vergeten zette ik me nog een uurtje in de zetel. Er was niets speciaals op de tv, dus besloot ik om nog een filmpje te zien. De film ging over een Chinees meisje dat naar een weeshuis moest gaan. Super dramatisch natuurlijk, dus had ik de doos met zakdoekjes al klaar gezet. Ik ging nog even naar de keuken om een ice tea en chips te pakken, maar ik terug kwam bleek dat telenet weer was uitgevallen, dus besloot ik maar om te gaan slapen.

Dit was me nog al een dagje zeg. Groetjes Anoeshka.  

Die nieuwe afspraak met directrice Sherlock was dus helemaal niet hoe ik het had verwacht. Er mocht helemaal niets gezegd worden en het ergste van al was dat Ferrero en Rocher niet eens mee mochten. Die moesten buiten in de kou blijven wachten, straks lopen ze nog een verkoudheid op! Mijn eerste schooldag op deze nieuwe school was dus niet echt een topper.
Gelukkig leek de klas toch wel mee te vallen, ondanks ze zo groot was. Sexyboy69 was de enige die me niet echt zo leuk vond, maar volgens mij kwam dat door Ferrero en Rocher.
Mijn eerste schoolweek op deze nieuwe school viel dus wel goed mee, buiten die twee uur LO op donderdag dan. Ik had voor tennis gekozen als keuzesport. Dat doe ik nooit meer! Een tennisraket in mijn handen is gewoonweg dodelijk. Het begon al geweldig wanneer ik mijn fiets in de fietsenkelder had gezet en die dus eigenlijk boven had moeten staan. Ik op het laatste moment naar het secretariaat gegaan om de sleutel te gaan halen. Kreeg ik daar een hele preek van zeker vijf minuten lang. Ten lange laatste kon ik dan toch mijn fiets gaan halen en koerste ik naar de sporthal. Het enige probleem was dat ik helemaal niet wist waar dat was. Volgens mij heb ik heel België met mijn fiets doorkruist voordat ik bij de sporthal aankwam. Natuurlijk volgde daar nog een tweede preek. “Te laat zijn wordt hier niet geduld, bla bla bla.” Kan ik er iets aan doen dat die mensen van het secretariaat mij ophouden? Nee dus. Na die preek kreeg ik twee minuten om mij om te kleden en daarna terug in de sporthal te staan. Ik kreeg een tennisraket in mijn handen geduwd en moest zonder iets meer te zeggen tegen een muur beginnen tennissen. Doordat we met zo veel waren, stonden we allemaal heel dicht op elkaar gepropt en natuurlijk kan je dan wel verwachten dat ik er in slaag om iets fout te doen. Ik sloeg juist mijn tennisraket naar achteren wanneer die iets raakte en iemand luid riep. Het bleek dus dat ik iemand met die tennisraket op haar gezicht had geslagen en dat meisje nu twee tanden miste.
Dat was dus zowat mijn eerste schoolweek. Niet echt heel geslaagd, maar ik vond ze wel leuk. Nu moet ik wel snel Ferrero en Rocher eten gaan geven want ze beginnen al aan mijn tenen te knabbelen. 
You know you love me, XOXO Anoeshka. 

“JAH LAP”, dacht ik dan weer, terug naar een nieuwe school! Moest mijn opa nu per se een grotere villa kopen omdat onze reuzenschildpadden, Dolce en Gabbana, net een stuk of 40 eieren hebben gelegd. Natuurlijk heb ik ook Dolce en Gabanna in mijn kleerkast zitten, maar daarvoor zou mijn opa niet de moeite nemen om te verhuizen. Stel je eens voor! Verhuizen omdat mijn kleerkast te klein is , a dream comming true! Haha! Eigenlijk mag ik niet klagen, we hebben een grote rivier in onze tuin, waar mijn oma elke morgen aerobics doet tussen onze schildpadjes, in haar badpak, en daar heb ik een heel goed zicht op vanuit mijn zolderkamer met, 3 maal raden, schilpadden behangpapier! Ik was zo blij toen ik het zag, nu weet ik zeker dat mijn 2 schildpadjes, Ferrero en Rocher, op mijn kamer zich nooit alleen zullen voelen. Dus ik moet terug naar het 6^de middelbaar, en ik had me bijna verslapen op mijn eerste dag! En werd ik niet wakker met One Direction maar met: “ Anoeshka Janssens, maken dat je uit bed komt, of geen ninja turttels cornflakes voor jou vandaag!”Wat ik dus absoluut niet had verwacht is dat mijn klas zo groot zou zijn! We zouden wel een voetbalploeg kunnen zijn, met reservespelers, coaches en alles erop en eraan. En vraag me niet hoe ik dit allemaal weet, want mijn opa heeft nog andere hobby’s buiten schilpadjes kweken. En de eerste dag was het al meteen klasfoto’s! Ik had me daar dus niet op voorbereid hè , drama drama. Maar ik mocht wel van mijn oma, om mijn eerste school dag beter te maken, Ferrero en Rocher meenemen, in mijn handtas. Dus toen we een klasfoto gingen maken, ging ik eerst braaf mee op de bank staan, lachend, tot de foto genomen was. Maar toen vroeg Joske ineens of we niet een gekke foto mochten nemen! Een briljant idee toch? Dus ik roep heel hard: “Wacht! Ik moet nog efkes iets uit mijn tas pakken”. Maar hallo! Hoe kon ik nu weten dat die ene jongen, sexyboy 69 denk ik, een fobie had voor schildpadden, en hysterisch zou beginnen gillen. Hij stond aan het einde van de rij, viel flauw en veroorzaakte hierdoor een domino-effect, met als resultaat dat Mevrouw Halleluja, die op het einde van de rij stond recht op haar gezicht viel… Ooops! Ja, een gebroken neus hè … dat overleeft ze wel, kan ze ineens een neuscorrecie laten doen, nu ze toch naar de dokter moet. Ferrero, Rocher en ik, kregen dan een afspraak met directrice Sherlock . En eigenlijk is ze wel een vriendelijke vrouw, die directrice, maar spijtig dat ze zo een speciale aandoening heeft waardoor ze me steeds fronsend aankijkt. Raar maar waar mensen, raar maar waar. Ze was zelfs zo vriendelijk dat ze me nog een afspraak gaf, maar dit keer in de refter met andere mensen. Ook mensen die met hun huisdier op de klasfoto wouden zeker? Ik zal jullie laten weten hoe het was, maar nu ga ik een verhaaltje voorlezen voor Ferrero! You know you love me, xoxo, Anoeshka.