Pfff, die stomme school begint nu toch echt mijn voeten uit te hangen zne ! Het zijn dus volgende week examens en ik heb dus gewoon nog geen tijd gehad om daarvoor te beginne leren, want al die leerkrachten blijven maar taken en toetsen opgeven. En maar zeggen da het geen toetsenstop is… . Maar ja, ik zit nu dus elke avond bijna te werken voor school terwijl ik wel andere dingen aan mijn hoofd heb. Ik heb dus besloten om zelf op onderzoek uit te gaan en niets te zeggen tegen opa dat ik dat rare boek en het potje vergif heb gevonden.

Dus ergens op een avond, waar ik nog net een gaatje vond om iets anders te doen dan huiswerk te maken, ging ik weer eens neuzen tussen al de spullen van opa. In zijn werkkamer kwam ik tot de ontdekking dat er achter een kast nog een ruimte was, want die kast stond namelijk een beetje naar voor geplaatst. Het leek zo’n beetje op een achterhuis.  Ik hoorde stemmen dus ging ik een beetje verder en zag opa praten met een onbekende vrouw. Alee, onbekend; ik herkende de vrouw omdat ik haar in het boek had zien staan tussen al die andere vrouwen. Ik zorgde ervoor dat ze me niet zagen want anders zou opa wel eens heeeel kwaad kunnen worden. Ondertussen had ik ook al gezien dat het boek verdwenen was dus kon ik niet zien of het echt wel die vrouw uit het boek was… . Maar nu wist ik nog altijd niet waar hij met de vrouw over aan het praten was. Ik hoorde dat het gesprek bijna op zijn einde was dus snelde ik maar terug naar mijn kamer. Maar voor ik mij omdraaide zag ik in de verte nog een andere deur in het ‘achterhuis ‘en nu vraag ik me af wat er zich daarachter afspeelt. Maar dat zal voor een volgende keer zijn denk ik. Misschien moet ik is gaan kijken wanneer opa en oma niet thuis zijn. Dan neem ik wat minder risico’s om ontdekt te worden… .

En oh ja, voor het vergif heb ik misschien wel al een oplossing gevonden. Ons oma die vergist zich nogal vaak en laatst had ze een rat in de kelder zien lopen en dus heeft ze nu een val met wat vergif gemaakt. En waarschijnlijk heeft ze het potje gewoon in de verkeerde kast teruggezet.  

Tot de volgende, een nieuwsgierige Anoeshka.

Wat was me dat een goed feestje in het Jokot! Echt heel de school was er. Ik overdrijf niet, echt ie-de-reen. Behalve de eerste-, tweede- en derdejaartjes natuurlijk. Ik was gisterennacht het uur uit het oog verloren en besefte pas op het einde van het feestje dat het al 5 uur was. En ik moest om 3 uur thuis zijn. Dat was wel even schrikken. Ik dacht “nu ik toch al te laat ben, kan ik even goed goed te laat komen natuurlijk”. Dus ik ben tot het aller, allerlaatste van het feestje gebleven. Ik kan jullie vertellen, dat was me wat. Zoals ik had voorspeld, lag Sexyboy69 natuurlijk ergens in dechill-out-room, maar dan niet in een zetel, maar net ernaast. Te slapen. Ook in die kamer lagen Jos, Stifmeister, De Raf en Vladimir. Ze zagen er allemaal niet zo goed uit. De mensen van over het water, Beer, Josje en Fatima, waren spijtig genoeg wel al snel door. Duidelijk van over het water, niets gewoon. 
Zo had ook Kuifje rond een uur of vier zijn t-shirt uitgetrokken en de rest van het feestje zonder t-shirt rondgelopen, in de novemberkoude van vier uur ’s nachts om met zijn blokjes te stoeffen. Affe gast. 
Op zich was het een Jokotfeestje, een goed slecht feestje dus. Dj Patrice was natuurlijk weer van de partij met zijn botsautoschijven. Maar genoeg over het feestje.

Het is vandaag zondag en ik ben nog wat op onderzoek uitgegaan van opa zijn boek. Ik heb het hele huis uitgekamd naar verdere aanwijzingen en ik kan jullie wat vertellen: ik heb, vanachter in de kast waar het ontbijt staat, vergif gevonden! Ja, jullie hebben het goed gelezen, vergif! Ik heb het potje maar snel teruggezet op zijn plaats, zodat opa niets zou merken. Maar ik weet nu dus niet goed wat daar mee aan te vangen. Moet ik hem ermee confronteren? Moet ik het verzwijgen? Ik weet het allemaal niet zo goed, en ik denk dat ik er echt toch nog even ga over moeten nadenken.
Ik zal jullie hopelijk volgende week een antwoord geven.

Groetjes, nog lichtjes katerende Anoeshka.   

Ok, het concert van One Direction was nu niet bepaald wat het moest zijn. In het midden van de menigte ben ik flauwgevallen en weggedragen naar de hulppost. Daar ging mijn concert dan. Ik heb wel geconstateerd dat er andere muziek bestaat die zoveel beter is. Op de terugweg naar huis reed ik langst opa en oma om mijn fantastische schildpadden te gaan ophalen, maar toen ik bij hen aankwam leken oma en opa niet echt gelukkig. De schildpadden waren namelijk allemaal vergiftigd en dus overleden. Niemand wist wat hier de oorzaak van zou kunnen zijn, maar mijn vrouwelijk instinct zei dat hier meer achter zit. Aangezien ik nu toch niet meer voor Ferrero en Rocher hoef te zorgen kan ik mij met andere zaken bezighouden, zoals mijn grootouders bespioneren, om te onderzoeken hoe al die schildpadjes aan hun eind zijn kunnen komen. Wanneer ik eens een kijkje ging nemen in de kwekerij van opa zag ik er een speciaal boek liggen. Een rood boek, zonder iets anders erop. Ik was nieuwsgierig en kon mezelf niet bedwingen er niet in te kijken. Dus deed ik het. Ik bladerde het boek open en op elke pagina stond er een foto van een vrouw met al haar persoonlijke gegevens erbij. Wat zou dit in hemelsnaam toch kunnen betekenen? Toen ik op pagina 38 aankwam zag ik ook een foto van oma staan met al haar gegevens. Waarmee is opa toch bezig? Ik moet hier eens grondig over nadenken.

Tijd voor wat ontspanning, want mijn dag was niet echt normaal verlopen. Ik heb gehoord van een paar vrienden dat er een feestje is vanavond in’t Jokot. Zoals gewoonlijk zal bijna iedereen van onze school er wel zijn. Ik ga er eens goed van profiteren. Ik moet wel nog eens horen bij mijn vrienden wie er allemaal gaat. Sexyboy69 zal waarschijnlijk weer eens te diep in het glas gekeken hebben en ergens op de grond hangen. Gelukkig heb ik de rest van de klas en mijn andere vrienden nog. Ik laat je bij onze volgende afspraak weten hoe het is geweest.

Groetjes, schildpadloze Anoeshka.

“Druk, druk, druk” antwoorde ik toen mijn lieve tantekes vroegen hoe het met me ging. Nooit gedacht dat ik zo een clichéantwoord zou geven, maar het is nu eenmaal zo. En niet alleen op school ( alhoewel ze daar soms ook een geweldige planning hebben ), maar ook in mijn wild privéleven. Ferrero is ondertussen teruggevonden, maar de nieuwe vleesetende schildpadden vragen enorm veel aandacht en wie mag ze weeral verzorgen…  juist.  Die beesten eten gelijk zot, precies varkens. Die lusten echt àlles: steak friet, lasagne, wormpjes,… ja zelfs Ferrero en Rocher stonden al bijna op hun menu, gelukkig kon ik ze nog net redden toen die vleesetende mormels net iets te veel interesse kregen in mijn lieve, onschuldige schatjes.

Ik heb opa gevraagd om dringend naar een oplossing te zoeken zodat Ferrero en Rocher terug vrij kunnen rondlopen zonder aangevallen te worden; voor mij part maakt hij een ijzeren kooi en zet hij ze achter slot en grendel ergens ver weg in de kelder, het kan mij niet schelen, zolang ik er maar geen last meer van heb (en mijn lieverds ook niet). Hij moet niet verwachten dat ik nog een dag langer voor die afschuwelijke schepels ga zorgen. Als hij er zelf geen tijd voor heeft moet hij maar één of andere dierenverzorger aannemen, want ik doe het echt NIET meer.

Dat lucht op, sorry voor mijn gezaag, maar ik moest effe mijn hart luchten en op school durf ik niet te zeggen dat ik zelf moet zorgen voor die schildpadden; ik moet mijn reputatie van het knapste, rijkste en meest verwende  meisje wel  overeind kunnen houden he.

Bon, ik ga afsluiten want het wordt hoog tijd dat ik begin te  zoeken naar een geschikte outfit om naar het concert van One Direction te gaan. Ik weet het, het is nog een beetje vroeg, maar hij moet echt helemaal perfect zijn, ik hoop echt dat Harry me ziet en dan … misschien…

xoxo Anoeshka 

Goede namiddag allerliefste bloggers! Deze week kan niet meer stuk! Ik kon mijn ogen niet geloven toen ik dit weekend de hoofdpagina van de kwaliteitskrant het laatste nieuws las.“ONE DIRECTION KOMT NAAR BELGIË ” . Mijn hart maakte een sprongetje en ik gilde de hele villa bij elkaar. Ik zat al klaar voor de computer, nog 2 klikjes van het bestellen van mijn ticket, toen mijn opa heel droog zei: “ Ah, maar Anoeska, gij kunt ni gaan want wij hebben een weekend aan zee gepland, en gij moet voor de schildpadden zorgen.” Mijn wereld stortte in elkaar. WAAROM nu juist DAT WEEKEND???? Mijn opa ging verder: “En wilt gij straks mee de opsporingsberichten voor Ferero ophangen?” Ik liet mijn hoofd zakken en slofte naar onze koekenkast. pff ik had nood aan chocolade… Ferero was nog altijd niet terug en ik kon niet naar one direction gaan kijken… Kan het nóg erger?
Ik nam de hele voorraad ferrero rochers mee naar mijn kamer en besloot seizoen 3 van The Vampire Diaries te herbekijken.  Toen het 14:00 uur gepasseerd was, besloot ik de rest van de ferrero rochers onder mijn bed te laten liggen, en mijn opa te gaan helpen met het voeden van onze nieuwe aanwinst. Opa was naar een schildpaddenbeurs geweest in de zoo van Antwerpen en had 10 nieuwe mini-vleesetende schildpadden gekocht. Daarna gingen we de posters van Ferrero ophangen. Ik ging nog even snel mijn handtas nemen op mijn kamer toen ik een vreemd geluidje hoorde. Het kwam van onder mijn bed. Drie keer raden wie er onder mijn bed zat? Ferrero natuurlijk! Ferrero was rustig en heel smakelijk de restjes van mijn ferrero rochers van vanmorgen aan het oppeuselen.Hij had al meer dan de helft opgegeten toen ik hem vond. De snoeper! Mijn oma en opa waren natuurlijk ook in de wolken dus besloot ik om een beetje van de situatie te profiteren. Moehahaha J. Omdat mijn opa en oma zo gelukkig waren hebben ze besloten om voor mij en twee vriendinnen een VIP ticket te kopen voor One Direction! Ik ga aan Jip en Moon gevraagd of ze mee willen gaan. Ik kijk er echt al naar uit!

Xoxo Anoeshka