Vanavond gaan fitnessen, hadden een afspraak voor instelling van de apparaten van onze tweede cirkel - dacht ik. Die afspraak bleek gisteren te zijn en vanavond was alles volgeboekt! Begrijp het wel niet goed, want ik dacht echt dat ik ze op vandaag gezet had, maar ja het kan ook aan mij liggen want ws ben ik er nog niet voor honderd procent bij zeker...Uiteindelijk kon men de instellingen wel vlug tussendoor even doen doch..bleek er aan het voorlaatste toestel iets fout te lopen (niet onze schuld) zodat al onze instellingen plots terug verdwenen waren. Tja...eerst moet toestel dus hersteld worden en dat zal morgen ws gebeuren dus ons tweede rondje hebben we dan maar terug op onze eerste cirkel afgewerkt. Heb ook nog wat op de loopband getraind tot ik duizelig werd en precies dronken door de fitness liep (zo zei J. het toch). Ik wil en zal en moet die kilo's er terug af hebben. Heb me morgen ingeschreven voor kei zware spinning 's avonds als J. vertrokken is, trainen is nu aan de orde. De caravan is blijven staan waar ie stond, dat zal voor morgennamiddag zijn vrees ik. Vanavond nog een stukje van Familie en een stukje van de nieuwe mama gezien met J. Toch af en toe een lachbuitje maar als J. slapen was sloeg ik alweer tilt...Waarom toch he? Waarom verlies ik steeds een stuk van mezelf? Waarom overkomt me dit toch allemaal? Ach..ik wil het ook weer te snel zeker en heb m.i. toch nog een hele weg af te leggen. Heb wel ook met J. nog een goed gesprek kunnen hebben over mezelf en dat voelt wel ok. Ik hoop maar dat ik straks kan slapen want ben weer zeer onrustig...
Om acht uur vanmorgen nog heel eventjes op de zetel gaan liggen, ik was zooooooooooooooooo moe...gelukkig alarm gezet om half negen en toen moest ik wel vertrekken hoewel met wat tegenzin want wat een weer alleen al pffffffff om helemaal depri van te worden, zo grijs, zoveel regen....De wandeling ging dus niet door in de plaats daarvan was er volksdans hetgeen ik paste want ik dans nu alles graag maar dat niet!!! Ondertussen interessant gesprek gehad met vrouw die nieuw was ginder, directiesecretaresse overwerkt, burnout, zware troubels met haar man van 50 die ondertussen al in een rusthuis verblijft half verlamd en gedementeerd omwille van een motoongeluk...hierover al vijf jaar in de clinch met de verzekeringsmtschpij die niet wil uitbetalen enz enz..Tja het zit niet iedereen mee in deze wereld! Omdat ze een levenssleuteltje had aanhangen begon ik over Egypte en zij was er vorig jaar juni voor een veertiendaagse spirituele reis. Ze bleef verschillende dagen in Cairo, ze huurden met slechts zeven personen een ganse piramide af (voor 200 euro) om daar boven bij het koningsgraf te gaan mediteren en zelfs te visualiseren terwijl ze zelf een voor een in een graftombe mochten plaatsnemen om 'zogezegd op dat moment alle huidige problemen over te dragen naar het hiernamaals', ze deden een tempelmeditatie terwijl ze er helemaal bovenop stonden bij zonsopgang, ze deden een cruise op de Nijl, zagen Luxor, Aswan, Alexandrië enz enz..een reizeke van 3000 euro per persoon maar naar t schijnt a b s o l u u t en helemaal de moeite waard! Dat kan ik best geloven ! Zo te horen moet dat heel apart en ongelofelijk boeiend geweest zijn. Maar ook wel zwaar, alle dagen om vijf uur op ook voor yoga's en meditaties enz enz..Wow! De reis werd begeleid door een koppel uit Leopoldsburg die er tevens een 'spiritueel winkeltje' hebben (maar wel gaan verhuizen naar Hasselt nu). Heeeeeeeeeeeeeeeel interessant babbelen was het en ik was blij dat ik de volksdans ervoor heb gelaten!!! Daarna was het kookles met dat 'groot licht' en ik ben blij dat Irene die ik nog ken van de vorige keer er totaal ook zo over denkt en me ook al verschillende stoten van haar heeft verteld, oef, ik heb een uitlaatklep over dat mens! Volgens haar moesten de mosselen 7 minuutjes koken..tja een potje van 1,2 kg geen 8kg! Na zeven minuten moesten de vuren worden stilgelegd en geen een mossel was open - volgens haar waren ze toch gaar want zo stond het op het recept! Helpppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppp toch zenne! De rest beaamde: die heeft met haar benen wagewijd open gelegen om dat jobbeke vast te krijgen want ze kent en kan er niets van, maar dan ook niets! Gelukkig werd ik weggeroepen naar de dokter zodat ik het niet meer moest aanzien. Heb nadien een kom resterende mosselen terug op het vuur gezet en de mijne waren dus wel gaar en lekker achteraf! Met dokter Anne een heeeeeeeeeeeeeeel goed gesprek gehad! Ook wel weer moeilijk en janken maar ze vond dit ok, gedver, ze geeft me goeie steun, goeie begeleiding, we praten goed met elkaar, kortom het klikt gewoonweg. Ze laat momenteel de antidepressieva weg, ze heeft vertrouwen in me dat ik het zonder ook kan (de Invega blijft wel voorlopig nog!). In de namiddag naar het medisch centrum geroepen voor allerlei onderzoeken - standard procedure maar die zelfs 2,5 kg stonden dus inderdaad ook bij op hun weegschaal -> seffens gaan aftrainen gelijk ne gek se!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! en vanavond gene snoep meer punt uit!!!! Ik heb het gehad met dit dik zijn weer,nè!!!!!! Daarna riep mijn begeleidster me voor een gesprek van een uur hetgeen me ook goed gedaan heeft (want bij het medisch centrum was het toch ook weer even janken). Helemaal geen gemakkelijk dagje maar nu gaan we sporten gelijk gek en hopelijk beurt me dat ook weer wat op! An belde ook nog even tijdens het koken net en ook zij stelde dat ik beter naar L. duidelijkheid breng in het feit dat IK NU niet de aangewezen persoon ben om ook haar en haar problemen op te vangen, dat ze dat wel moet begrijpen nu dat ik tijd nodig heb om aan mezelf te werken en dit ook wil doen. Maar tja, alles komt neer op het zelfvertrouwen én assertiviteit he, daar laat ik me steeds en altijd weer door 'vangen' ipv direct alles te zeggen wat ik bedoel!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Tja the story of my life maar het ZAL veranderen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Om elf sliep ik uiteindelijk pas...nog tel gehad van L. daar is nog werk aan zenne ik hou dat echt niet vol, echt niet, heb al zoveel werk genoeg met mijn eigen en als ik wil helpen dan gaat het bij haar het ene oor in, het andere uit. Ze aanvaard toch niet wat ik zeg, wat het beste is voor haar en wat kan ik dan nog? Dat elke dag blijven en blijven herhalen zoals dat nu gebeurt en het MIJN tijd blijft opslorpen. Neen, ik hou dat gewoonweg niet vol. Ze ziet het gewoonweg niet in, snapt het allemaal niet dus who am I? Uiteindelijk was het nog elf eer ik sliep en om half zes werd ik terug wakker, weer met het gevoel van niet geslapen te hebben. Voor de rest zit ik constant met dat caravanproject in mijn hoofd en hoe het verder een beetje te fatsoeneren want door gisteren de hele doos op maat in te korten ziet het er allemaal niet echt beter uit! Ach ja we maken er maar het beste van zeker want waar vind je in godsnaam een doos met de exacte afmetingen van 30x15x11 pffff. Ideeën zijn er genoeg maar ze netjes en verzorgd én in miniatuur uitwerken is niet zo mijn ding precies! Je moet er heeeeeeeeeeel erg rustig voor zijn en dat ben ik momenteel weer niet! Hoe ziet de dag er normaal gezien verder uit: eerste uur wandelen als het niet giet en de volgende uren koken (de mosselkes dus) en namiddag heb ik nog niet in mijn hoofd. Ik zal blij zijn als ik naar de J4 kan, ik ga er hier precies niet echt op vooruit maar ja misschien wil ik het ook weer te snel! Vanochtend intro cursus zelfvertrouwen gelezen en kan mezelf er volledig in vinden: waar geen zelfvertrouwen is zijn er angsten oa en dat is zowiezo al een feit dat vaststaat! Ik zit vast en moet terug 'los' gemaakt worden he. Ik tel af naar de groep J4 waar ik me voor 200% zal inzetten want mijn motivatie heeft toch weer een dipje gehad de laatste dagen door die prulorganisatie van die kliniek. Alles loopt ronduit in het honderd: mijn afspraak met de dokter: niet gehad, mijn medicatie: niet op punt en een heleboel vergissingen, de ergotherapeute: ergerlijk tot en met, mijn energie om te sporten : tot nul herleid door te weinig slaap. Ok dit wordt mijn dag niet helemaal dat weet ik nu al. Vanavond gaan J. en ik wel naar de fitness want er is een afspraak voor inleiding en uitleg van ons tweede cirkel programma.
Wat een dag..om negen stond ik trillend en zo flauw als wat te wachten op de bloedafname. Natuurlijk werd me dat te veel en was ik blij dat ik al lag....Daarna onmiddellijk een capucino met echte suiker gedronken want alles zag zwart voor mijn ogen! Ik was ook hartstikke moe en ik geraakte precies de ganse dag niet wakker. De dag begon met muziektherapie, saai en helemaal niet leuk, maakte er me zelfs druk in, daarna gevolgd door relaxatie, zalig, ik kon echt nog eens heerlijk ontspannen, was helemaal in trance en het deed me echt echt goed. Ik dacht zelfs eventjes zelfs niet aan de caravan van Julie Toen was het middag en was het weer lekker smullen geblazen. Na de middag moest ik gaan shoppen in de colruyt voor de kooklessen van morgen (mosselen provençale! ) . Daarna was het low level met spieroefeningen en toen twee uurkes ergo met dat 'groot licht van een trien'...oh help dat gaat niet lang duren vooraleer dat ik daar een aanvaring mee heb vrees ik..Ze is echt niet te doen,niet te doen! Bij thuiskomst was het eten en dan caravan caravan en caravan...nog veel werk maar blijkbaar moet alles pas volgende week donderdag klaar zijn..oef..!!!! Maar nu ben ik moe, zonder die medicatie beginnen de vorige weken zijn uitwerking te krijgen.stikkemoe en ik ben dus van plan zo dadelijk mijn bedje in te duiken en eens goed door te slapen se. Morgen werken we wel verder en de dag erna en de dag erna....
Gisteren toch nog niet echt onmiddellijk de slaap kunnen vatten maar 't ging toch al ietsje beter. Gewoonweg constant met de plannen van de caravan in mijn hoofd gezeten hihi en vanmorgen ook mee opgestaan. We hebben nog enkele vragen en gelukkig heeft J. vandaag die les zodat de antwoorden vanavond hopelijk wel zullen volgen. Ze kan zelf tijdens de les ook nog wat meubeltjes maken dus dat is ook weeral tijd gewonnen. Verder is het zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer erg om nu nuchter te blijven. Jeetje, ben al flauw en 't gaat me echt niet af want ik mis mijn ochtendcapuccinootje zowiezo. Nog een dik uur volhouden op water nu jeetje! Benieuwd naar wat me vandaag allemaal te wachten staat maar zal zowiezo ook een gesprek zijn met mijn behandelende arts en de rest zien we wel. Het is niet omdat ik gisteren een 'redelijk' dagje had dat de wereld al aan mijn voeten ligt want gisterenavond had ik het toch ook weer zeer moeilijk en ging ik me weer vanalles en nog wat voorstellen, echt niet makkelijk om alle gedachten in bedwang te houden, wat dat betreft toch nog een hele weg te gaan vrees ik. En vandaag hopelijk weer een stapje verder in de goeie richting. Ik ben wel blij dat ondanks 'mama je vergeet toch dikwijls dit of dat' ik na uiteindelijk vijf bezoeken aan de winkel dit weekend ik toch dat kleine menuutje voor het kleine aantal personen in elkaar heb kunnen steken. Alle beetjes helpen zeker en het is voor mij een bevestiging zoeken naar het feit dat ik wel dingen kan! Zo, aankleden en sebiet ribedebie.
Zo, wat bijgebabbeld met M. Ze wil toch graag dat we eens een keertje afkomen naar Londen zenne, maar t budget he pfff..ach ja, we zullen wel zien, ooit zal het toch nog wel eens lukken zeker! Ik ga zo dadelijk mijn bedje in en hopelijk lukt het me te slapen. Vandaag geen rotpil meer dus hopelijk is het wel al beter! Morgenvroeg nuchter zijn voor controles oa bloedonderzoek.
Wat een hektisch dagje toch..jeetje niet te doen! Vanmorgen nog chilled, toch een beetje en plots was het aaaaaaaaaaaaaaaaaah is het al zo laat!!!!! Ik moest nog weer eens even terug naar de Delhaize voor extra look voor mijn lamsboutje, voor een brood, en nog wat extra fruit voor J. Ondertss was J. wel onderweg naar me dus kon ik nog niet echt weg en het werd maar later en later. Het winkelen was wel snel geklaard, gelukkig! ik scheerde als een speer heen en terug en door de supermarkt en kon daarna aan mijne kook beginnen. Lin belde ondertussen, dikke boel met B. dus luisterend oor, en ondertussen maar zien dat ik alles zou klaar krijgen tegen half één. Nog een netje appelsientjes geperst en iedereen een fluteke vers geperste vitamientjes ingeschonken als aperitief, gezond én lekker en het moet niet altijd alcohol zijn. Eventjes paniek want dacht nooit dat mijn lams gaar genoeg zou zijn wegens te laat opgezet maar na de apero kwam ook nog voke's lekkere tomatensoep met balletjes en yes yes tegen dat dat verorberd was, was mijn vlees net goed! Ook mijn tiramisu was wel te genieten en daarna kwam ons voke met het luminueze idee om met z'n allen de zwarte markt nog eens op te zoeken. Tja why not! Onderweg kwam J. met het feit dat ze tegen donderdag een project van LO moest klaarhebben: een volledig nagemaakte stacaravan op schaal met muren, deuren, vensters, vloerbekleding, meubelkes en alles erop en eraan. Ik wist wel dat dat project er dit jaar zat aan te komen maar dacht dat het een soort van eindwerk zou worden waar ze tenminste een paar maanden voor kreeg maar niets was minder waar: twee weken waarvan er één al volledig was opgeslorbd door het skiën. Ok here we go, welle op zoek naar een klein toiletje, of lavabo'ke in de speelgoedafdeling op de markt - én uiteindelijk gevonden! Bij thuiskomst een paar messagekes op mijn antwoordapparaat, Muriel en An. Maar die zou ik later wel terugbellen, eerst was ons project aan de orde!!! We hebben ons met al het knutselmateriaal, karton, schaar, lijm, stofjes enz enz aan de keukentafel gezet en zijn er aan begonnen!! Ondertussen ligt de vloerbekleding, staat er al een muur met opengaand deurtje recht, is het dubbel bed met dekentje klaar (het kussen probeer ik morgen op therapie te stikken!), staat er een grote kast recht en is er al een globaal plan opgesteld van hoe de rest nog zal evolueren. We vergaten de klok én ons avondeten. An belde tussendoor even terug, Muriel ook maar die gaat nu ongeveer terugbellen want dat lange gesprek heb ik uitgesteld tot negen uur maar dat is het al ondertussen dus hektisch hektisch druk druk druk van het ene in het andere. De dag vloog om, ons pa haalde weer wat stoten uit met zijnen humor en we hebben ons kapot gelachen in de namiddag en dat was heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang geleden en deed verdomd heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg goed aan mezelf!!!!!! Julie is niet meer zo stressy en in paniek want ze ziet dat het project voortgang maakt en dat het ons zeker en vast gaat lukken! Het zal elke avond tot laat werken worden maar het is begod ook nog leuk ook nog (hetgeen ik niet verwacht had, zeker niet dat IK het zou kunnen, ik die oh zo technisch ben aangelegd puh..het gaat en zal ons lukken!!! yes yes yes! Enfin, net een boke op, J. zit in bad, ik zal me straks wel douchen ofwel wordt dat gewoon morgenvroeg, zal nog zien want als ons Muriel nu direct zal bellen zal dit wel voor enkele uren zijn, ik hoorde het al aan haar stem dat ze in vorm is hihi. Voila so far the news of today met eigenlijk alleen maar positieviteit. Ahja op de zwarte markt nog twee goedkope leuke reggae muziek dvd's gevonden maar das voor later!!!!! Nu het zetelke in en kletsen met de U.K.
Na enkele Martini's (die ik de dag voordien gepast heb) ben ik vannacht toch redelijk snel in slaap gesukkeld maar om acht uur sta je er dan weer voor een veel te lange dag natuurlijk want had toch graag eens doorgeslapen tot tien uur..Gisteren nog een bijkomende derde advertentie geplaatst op het net ivm het maken van digitale albums, ik hoop echt dat het een succes wordt! Over een goed uurtje begin ik aan de verdere voorbereidingen van mijn menuutje want om half één zit het huis terug vol, dan is J. er, ons pa, D, en ons moe. Had nochtans ook graag zumba gaan doen vandaag en J. vroeg er ook al naar maar op die ene keer steekt het niet, vanaf deze week vliegen we terug de fitness in en ga ik sporten gelijk gek om die overtollige kilo's er terug af te krijgen en zonder die medicatie moet het me lukken mijn vreetbuien ook terug onder controle te houden! yes! Nog even chillen, dan douche, aankleden en koken!
Mijn tiramisu was snel klaar, net tegen dat Familie begon, nu hopen dat ie morgen ook nog goed smaakt! Tiramisu..ik hoop dat het 'mij inderdaad optrekt' me nog wat meer energie geeft !
Iets na de éénen is ons duts wakker geworden..ze had het nodig. Ik had me ondertussen zo stillekes mogelijk gehouden en alvast een machine van haar was gedaan en alles uitgepakt. Daarna zijn we naar Vorst gereden om mijn nieuw badkamerrekje op te halen. Leuk! Dan door naar ons moe, het was Heiknuitersfeest met een volle zaal vrolijke bejaarden, veel konden we nu niet babbelen dat zullen we morgen wel doen! We aten er ons broodje op, 'genoten' wat mee van enkele carnavalskrakers en zijn dan terug huiswaarts gekeerd met stop in de Aldi voor hetgeen wat ik gisteren in de Okay vergeten was en hetgeen ik nog moest bijkopen voor morgen. Op het menu staat : een tomatensoep met ballekes (die ons pa gaat maken en meebrengen hmm), gevolgd door een lamsbout die nu ligt te marineren, dit met kroketjes, boontjes, spruitjes en champignons en als nagerechtje een tiramisu waar ik nu aan ga beginnen. Omdat ik nog en nog iets vergeten was, ging ik ondertss ook nog naar de Delhaize (met spaarkaart voor een gratis pak pompoensoep) en naar de GB. Help, vier winkels in twee dagen, mijn organisatie staat nog niet op punt maar ja..ik trek het me niet aan, ik hoop dat ik nu wel alles heb Als Julie werd opgehaald (en dat was eigenlijk een tikkeltje te vroeg naar mijn zin maar kom, het is maar weer ene keer krokusvakantie dit jaar he) ben ik richting Hechtel gebold, al mijn persoonlijke spullen en vooral mijn breiwerk waar ik aan bezig was opgehaald samen met nog enkele leesboeken en Grande tijdschriften..Kwestie van de dode uurkes te kunnen vullen en kwestie van het niet daarlaten van alles terwijl ik er niet ben. Heb trouwens mijn kalligrafiesetje en papieren hiervan ook terug meegebracht. Er was niemand, ik had sleutel en alarmcodes en heb alles terug in oorspronkelijke staat achtergelaten! Ahja en ik volg D's goeie raad nog steeds op: het licht brandt hier, muziek staat aan (MNM) en ik heb tulpkes meegebracht uit de Aldi, in de hoop dat die beter blijven én open gaan dan mijn vorige roosjes die ik kocht (er staat er nog eentje van !). Mijn hyacintje is ook al stevig gegroeid en begint al kleur te krijgen - het lentegevoel prikkelt toch al want daarstraks met een blauwe lucht en het zonneke aan de hemel kwam ik al een beetje in 'kermissfeer' hihi..Soms voel ik me toch al heel wat beter ook al is de ruste, de stilte, het missen, het alleen zijn niet altijd evident voor me! Maar ook ik probeer vooral me elke dag te herpakken en in gang te blijven das heeeeeeeeeeeeeeel belangrijk (liggen kan je nog altijd op het kerkhof later he . Anyway ik zal me eens aan mijn dessertschotel gaan wagen nu en dan zie ik nog wel (of tv, of lezen, of foto's op de pc maar dit laatste loopt echt op zijn einde en vandaar dat ik vandaag twee internetadvertenties plaatste waarbij ik 'mijn diensten' aan biedt om voor anderen zulke fotoalbums te gaan maken tegen een schappelijk bedragske. Hopelijk krijg ik hier wat reactie op zodat ik 'mijn werk en hobby' kan blijven hebben en er daardoor ook wat extra centjes zouden binnenkomen! I keep my fingers crossed.
Goodmorning.. Yes yes J. is alweer terug thuis se. Tegen twaalf stond ik in het centrum en ze kwam als een van de eersten uit de bus, zo hees als een krab hihi..Vijf minuutjes later waren we alweer terug thuis en sloegen de verhalen me rond de horen: het was leuk, tenminste toch het skiën maar verder was er wel meer van verwacht, er waren wat ruzies geweest op de kamer, er werd geroddeld, maar voor de rest was het rodelen super, de kwisavond geweldig, dit zalig, dat great..kortom het zal toch wel heel tof geweest zijn zenne zo te horen. Heerlijk dat ze er weer is zenne!!! Om het te vieren ga ik morgen koken voor ons pa, D en ons moe. Lang geleden dat ze nog hier waren en dan kan J. ook het verhaal aan hen doen én dan heb ik iets omhanden, om naar uit te kijken. Seffens menuutje opstellen!! Vandaag laatste halve Sipralexa, morgen geen meer, oef! Gisteren met vervangend arts besproken. Het kon ook niet langer zo, dat zou niet vol te houden zijn, gewoonweg echt niet! Gisterenavond om één zijn J. en ik naar boven getrokken en nam ik een inslapertje. Ok, na een half uur sliep ik toch zeker maar ze hadden me beter ook een doorslaper bij gegeven want ik ben nog drie keer op geweest en dus weer geen goeie nachtrust gehad in zijn totaliteit, maar het zal wel beteren. Sws dus douche, klaarmaken, naar de winkel voor menu-boodschapjes, mijn nieuwe badkamerrekje halen dat ik vond op tweedehands, naar ons moemoe en genieten van J. die terug is want vanavond gaat ze dus inderdaad mee babysitten met een goeie vriendin en blijven ze ginder slapen omdat de ouders te laat gaan terug zijn, dus mis ik ze opnieuw tot morgenmiddag ws..ach ze gaat wat centjes verdienen en jong geleerd is oud gedaan he
Ik probeer tot mezelf te komen, tot rust te komen en dat is zeer zeker niet simpel!!!!! Eventjes alles loslaten en aan mezelf werken dat is nu de boodschap!Anders kom en geraak ik hier nooit uit en ik wil het zo graag, het liefst zo snel mogelijk maar ik weet dat dit geen griepke is en dat ik het z'n tijd moet geven..tijd die hopelijk niet alle dagen achteruit ipv vooruit wordt gesteld.. Gisteren tekende ik een stuifzand-en heidelandschap in de mist, mistig zoals mijn leven er nu uit ziet maar op weg naar een fris lentegroen weidelandschap..als God het me toelaat tenminste en de rest ook!!! Vandaag tekende ik een kustlijn en duintje met paaltjes (ik hou van die paaltjes aan de kust , meestal begroeid met kleine mosseltjes of andere schelpdiertjes..wandelen langs de kust, op zoek naar rust doch de paaltjes staan nu nog in mijn weg om die volledige rust te vinden..dus op weg naar een gave kustlijn in m'n leven! Ik deed natuurlijk ook nog een zitmeditatie vandaag, want werken wil en zal ik! Maar het minder goeie nieuws is dat ik nog eventjes in de J1 groep blijf in afwachting van plaats in J4. J1 helpt me ook I am sure of it. Eerst zag ik het een beetje als een teleurstelling maar niets is minder waar! Elke dag daar met de nodige hulp, therapieën, afleiding, begeleiding is een dag gewonnen. Hoewel ik vorige keer niet te spreken was over begeleidster Ingrid moet ik nu toegeven dat ze nog meeviel in vergelijking met wat ze daar nu neergepoot hebben. Jeeeeeeeeeeeeeeeeetje tja, mss wel een twintigjarige babe maar gedver wat een 'licht', ze is nog dommer dan ik ooit iemand zou kunnen aangeven. Ze vond zelfs het recept niet terug van 'provenciale' mosselen. Help, mens toch, echt niet te doen. En dan ben 'ik' er ook weer eventjes terug hoor, ik die mijn mond niet kan houden en toch af en toe een 'grappige' opmerkingske moet laten vallen (ze snapt zelfs mijn grappen en woordspelingen niet, je moet dus niet vragen!!!) ... Vanavond toch weer een moeilijk moment, ons pa aan de lijn en hij vertelde me over zijn verjaardagscadeau van Patrick en K. die hij en D. vanavond in ontvangst mochten nemen: de eerste n8, als eerste gasten in hun gloednieuwe B&B. En toen kreeg ik het weer he, zo van zij hebben het toch maar gemaakt en ik, wat ben ik? wie ben ik? de schande van de familie? het psych. geval? ach..morgen win ik de lotto en koop ik mijn eigen B&B, in Toscany puh! Zo film gezien op vtm, tja, what can I say, the story of my life maybe? nu op naar t centrum want julie zal sws wel arriveren zeker of moet ik nu bij de tel zitten wachten want elke pers op de lijst zou de volgende bellen bij aankomst en natuurlijk staat m'n gewoon nummer erop en niet mijn gsm..ik wacht nog eventjes maar niet te lang want mss zijn ze er toch al bijna he.. adios dagboek cya tomorrow after a good night sleep hopefully..ik zal content zijn als ik sws die 'inslaper' mag pakken..(na de Martini dan en veel verhalen van dochterlief
Hoe zag mijn dagje eruit verder: een uurtje crea, getekend met goede psychologische uitleg gevolgd door zeer leerrijk gesprek lekkere vis deze middag low level: spierverstevigende oefeningen gesprek met vervangende arts ivm medicatie: de huidige wordt terug afgebouwd, maandag volgt gesprek met mijn arts voor aanpassing van medicatie en kreeg een 'inslaper' voor toch eens goed te kunnen slapen daarna met een nieuwe vrouw daar ook biljart gespeeld in de polyruimte gedurende een uur (gewonnen! yes!) daarna twee uur ergo met oefeningen op averechts breien.. Okay gewinkeld, naar de bank en bakker pizza in de oven gestopt nu: bellen met Linda straks hier nog wat opruimen en kleren in orde brengen voor Julie en dan maar wachten op haar thuiskomst!!!!!!!!
Vannacht was het weer van dat...verschrikkelijke pijnen in spieren en gewrichten, vooral rug en benen, niet weten waar liggen, hoe te liggen, draaien en keren in dat bed..pffffffffff..terug opgestaan, nog een Martini (6cl) achterover gekapt om die onrust te bedwingen maar niets helpt!!! NIETS!!! Uiteindelijk weer om één terug naar boven en vanmorgen een ramp toen de wekker afliep. Hoe ga ik dit volhouden? Dat is niet te doen. Vanmorgen werd ik nochtans wel vrolijk wakker, zette MNM op, kei goei nummer, dansend en huppelend door het huis..yiehaa..ik voelde me super, in vorm, the real me, geweldig! Ik dook de koelkast in en stuikte op een heleboel vervallen producten..tja dacht ik, daar kan ocharme een dakloze nog een hele week van eten..maar ja, waar woont er hier een dakloze in mijn buurt he Ik lachtte om mijn eigen joke en voelde me vrolijk en in topvorm!!!! Om nog maar te zwijgen over het feit dat mijn J. straks terug is yieehaa...Maar morgenavond zal ik ze opnieuw mogen missen want ze werd gevraagd om mee te gaan babysitten en dat zal ze maar al te graag doen denk ik, tja kleine meisjes worden groot zeker Maarrrrrrrrrrrrrrrrrr..dit gevoel sloeg snel om in razernij, toen ik zag ik dat ik weer uit mijn broek begon te puilen rende ik naar de weegschaal en wat zag ik +2KG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! HELP!!!!!!!!!!!!! Dat is toch niet meer te doen, twee kilo op twee weken. Dat wil ik niet, zo wil ik niet verder!!!!!!! Om nog maar te zwijgen over het volle pakje sigaretten dat ik rookte tussen vijf uur 's avonds en slaaptijd, dan die onrust, het niet kunnen slapen, te weinig slaap, de pijnen die me waarschijnlijk zullen weerhouden om te sporten want dat lukt gewoonweg niet en dan zie ik die vier pillen hier voor mijn neus en denk: die chemische brol bezorgt me dit allemaal, ik heb al geen zin meer om te slikken, zal het wel doen maar zal ook al die bijwerkingen volgende week aankaarten bij de dokter. DIT WIL IK ECHT NIET MEER!!! ZO WIL IK NIET LEVEN!!!!! There must be another way!!!!!!!!! Ik wil niet aanvetten, ik wil kunnen slapen, ik wil vrolijk zijn en blijven (die pillen bezorgen me een afgevlakt en onverschillig gevoel!!!!!!), ik wil al die pijnen niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Neen, dit wil ik echt niet, zo houd ik het nooit vol!!!!
Zo, badje gepakt, Familie gezien, hypnose cd eindelijk gekopieerd gekregen voor buurvrouw C., life gekeken (altijd leuk ) nu met warm dekentje en poes nog even voor tv in de zetel met een Martinike en dan beddebakske in. Ik zal slapen! (positive thinking he ) Het is net of onze Shiro voelt dat ik nood heb aan knuffels en gezelschap want ze nestelt zich nu alle dagen steevast bij me, zelfs met de laptop op schoot komt ze nog bij me liggen en wringt ze zich tussen mezelf en de laptop hihi.. Slechte nieuws: daarstraks een duifje tegen mijn ruit de dood gevonden..snik snik..niet aan te doen zeker..jammer maar helaas En nu elke dag beter en beter zeker, morgen heel veel sport, beweging en wandelen op het programma met als afsluiter een relaxatiesessie. Het komt wel goed hoor! Het komt wel goed!
Misschien ga ik morgen na Diest nog wat boodschappen doen, zien dat ik wat lekkers in huis heb om Julie's thuiskomst te vieren..en daarna wil ik nog alles opgeruimd hebben en haar kamer en was en strijk in orde. Het dagboekje zal dus wat later volgen.
Om negen in Diest aangemeld, inschrijven, administratieve formaliteiten en moe van veel te korte nacht (om half twee lag ik er uiteindelijk pas in pfff- heb dit ginder ook aangekaart en zonder me echt te voorzien van slaappillen gaan ze me toch ietske geven om 's avonds iets rustiger te zijn..het moet maar gewoon en is maar tijdelijk! Warreboel daar (en dan wil een mens stabiliteit in z'n leven puh ) want ik zou dan naar de groep J3 gaan maar om een goed begin te maken zou dit het beste maandag doorgaan en dan was de vraag of ik vandaag en morgen in J0 of J1 wou starten of nog naar huis zou kunnen enz enz enz..daarna hoorde ik weer dat het misschien toch J4 zou worden kortom verwarring alom en nu weten we het nog steeds niet. Ik ben wel aangesloten bij de J0 vandaag maar toen alle formaliteiten rond waren was het toch al middag en was het weer smullen van de daar oh zo overheerlijke maaltijden. Ik zakte door de grond toen mevrouw T al binnen kwam waaien die ik nog kende van vroeger maar zakte nog meer tov de begeleiders maar wat bleek : drie kwart van de mensen waren nog bekenden ,ofwel nog steeds daar ofwel ook terug van weggeweest..het ijs is allemaal gebroken en de eerste therapie gestart (heb tijdens ergo linkse steek leren breien nu (zodat bij een volgende sjaal deze geen drie meter langer uitrekt zodat dat nu het geval was ) (ik wist dak nog voor iets terug moest gaan naar daar hihi )nu maar oefenen geblazen en gedachten verzetten) Natuurlijk waren er ook weer enkele 'dode' momenten waarbij ik 1) in mijn nieuwe roman heb gelezen 2) een mind oefening met mp3 heb gedaan (want die zat klaar geladen in mijn handtas!!) en 3) de kranten heb doorgenomen van de dag! Morgenvroeg is er een laatste teamvergadering waarin beslist wordt wat ze met me gaan aanvangen dus mega keep (y)our fingers crossed dat ik onmiddellijk maandag in de J4 groep mag starten. Dit is zeer zeer zeer intens werken met quasi zelfs geen tijd voor een rookpauze of wat dan ook en dit vier dagen per week, niet op woensdag. Moest het anders uitdraaien dan ga ik naar J1 voor een maand om dan naar de J4 groep over te gaan. Ik wil naar J4 maandag!!!! In het naar huis rijden nog even bij buurvrouw C. langsgegaan omdat bij mij verkeerde post was toegekomen en ze had het moeilijk. Blijkt toch wel dat ze ongeveer dezelfde aandoeningen kent en dezelfde pillen neemt als ik zeker..zo zie je maar, ik ben niet het enige 'geval'. Thuis een soepke opgewarmd (ja ik had vanmiddag al gesmuld van een indische vleesschotel met rijst njam njam) en toen belde An. Met haar wat zitten babbelen en ze beloonde me voor het al goed van start te zijn gegaan! Thanks!!! En dan is het nu al acht uur en wacht ik nog op skinieuwtjes, duik ik het bad in, kijk naar familie, Life zeker niet vergeten en dan vandaag hopelijk wel goed kunnen inslapen (ben moe na korte en moeilijke vorige nachten én heb al hard gewerkt aan mezelf dus zal het wel lukken deze keer!!!)
Toen was het middag en was het weer lekker smullen geblazen. Na de middag moest ik gaan shoppen in de colruyt voor de kooklessen van morgen (mosselen provençale!
