Gisteren toch nog niet echt onmiddellijk de slaap kunnen vatten maar 't ging toch al ietsje beter. Gewoonweg constant met de plannen van de caravan in mijn hoofd gezeten hihi en vanmorgen ook mee opgestaan. We hebben nog enkele vragen en gelukkig heeft J. vandaag die les zodat de antwoorden vanavond hopelijk wel zullen volgen. Ze kan zelf tijdens de les ook nog wat meubeltjes maken dus dat is ook weeral tijd gewonnen. Verder is het zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer erg om nu nuchter te blijven. Jeetje, ben al flauw en 't gaat me echt niet af want ik mis mijn ochtendcapuccinootje zowiezo. Nog een dik uur volhouden op water nu jeetje! Benieuwd naar wat me vandaag allemaal te wachten staat maar zal zowiezo ook een gesprek zijn met mijn behandelende arts en de rest zien we wel. Het is niet omdat ik gisteren een 'redelijk' dagje had dat de wereld al aan mijn voeten ligt want gisterenavond had ik het toch ook weer zeer moeilijk en ging ik me weer vanalles en nog wat voorstellen, echt niet makkelijk om alle gedachten in bedwang te houden, wat dat betreft toch nog een hele weg te gaan vrees ik. En vandaag hopelijk weer een stapje verder in de goeie richting. Ik ben wel blij dat ondanks 'mama je vergeet toch dikwijls dit of dat' ik na uiteindelijk vijf bezoeken aan de winkel dit weekend ik toch dat kleine menuutje voor het kleine aantal personen in elkaar heb kunnen steken. Alle beetjes helpen zeker en het is voor mij een bevestiging zoeken naar het feit dat ik wel dingen kan! Zo, aankleden en sebiet ribedebie.
Zo, wat bijgebabbeld met M. Ze wil toch graag dat we eens een keertje afkomen naar Londen zenne, maar t budget he pfff..ach ja, we zullen wel zien, ooit zal het toch nog wel eens lukken zeker! Ik ga zo dadelijk mijn bedje in en hopelijk lukt het me te slapen. Vandaag geen rotpil meer dus hopelijk is het wel al beter! Morgenvroeg nuchter zijn voor controles oa bloedonderzoek.
Wat een hektisch dagje toch..jeetje niet te doen! Vanmorgen nog chilled, toch een beetje en plots was het aaaaaaaaaaaaaaaaaah is het al zo laat!!!!! Ik moest nog weer eens even terug naar de Delhaize voor extra look voor mijn lamsboutje, voor een brood, en nog wat extra fruit voor J. Ondertss was J. wel onderweg naar me dus kon ik nog niet echt weg en het werd maar later en later. Het winkelen was wel snel geklaard, gelukkig! ik scheerde als een speer heen en terug en door de supermarkt en kon daarna aan mijne kook beginnen. Lin belde ondertussen, dikke boel met B. dus luisterend oor, en ondertussen maar zien dat ik alles zou klaar krijgen tegen half één. Nog een netje appelsientjes geperst en iedereen een fluteke vers geperste vitamientjes ingeschonken als aperitief, gezond én lekker en het moet niet altijd alcohol zijn. Eventjes paniek want dacht nooit dat mijn lams gaar genoeg zou zijn wegens te laat opgezet maar na de apero kwam ook nog voke's lekkere tomatensoep met balletjes en yes yes tegen dat dat verorberd was, was mijn vlees net goed! Ook mijn tiramisu was wel te genieten en daarna kwam ons voke met het luminueze idee om met z'n allen de zwarte markt nog eens op te zoeken. Tja why not! Onderweg kwam J. met het feit dat ze tegen donderdag een project van LO moest klaarhebben: een volledig nagemaakte stacaravan op schaal met muren, deuren, vensters, vloerbekleding, meubelkes en alles erop en eraan. Ik wist wel dat dat project er dit jaar zat aan te komen maar dacht dat het een soort van eindwerk zou worden waar ze tenminste een paar maanden voor kreeg maar niets was minder waar: twee weken waarvan er één al volledig was opgeslorbd door het skiën. Ok here we go, welle op zoek naar een klein toiletje, of lavabo'ke in de speelgoedafdeling op de markt - én uiteindelijk gevonden! Bij thuiskomst een paar messagekes op mijn antwoordapparaat, Muriel en An. Maar die zou ik later wel terugbellen, eerst was ons project aan de orde!!! We hebben ons met al het knutselmateriaal, karton, schaar, lijm, stofjes enz enz aan de keukentafel gezet en zijn er aan begonnen!! Ondertussen ligt de vloerbekleding, staat er al een muur met opengaand deurtje recht, is het dubbel bed met dekentje klaar (het kussen probeer ik morgen op therapie te stikken!), staat er een grote kast recht en is er al een globaal plan opgesteld van hoe de rest nog zal evolueren. We vergaten de klok én ons avondeten. An belde tussendoor even terug, Muriel ook maar die gaat nu ongeveer terugbellen want dat lange gesprek heb ik uitgesteld tot negen uur maar dat is het al ondertussen dus hektisch hektisch druk druk druk van het ene in het andere. De dag vloog om, ons pa haalde weer wat stoten uit met zijnen humor en we hebben ons kapot gelachen in de namiddag en dat was heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel lang geleden en deed verdomd heeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeel erg goed aan mezelf!!!!!! Julie is niet meer zo stressy en in paniek want ze ziet dat het project voortgang maakt en dat het ons zeker en vast gaat lukken! Het zal elke avond tot laat werken worden maar het is begod ook nog leuk ook nog (hetgeen ik niet verwacht had, zeker niet dat IK het zou kunnen, ik die oh zo technisch ben aangelegd puh..het gaat en zal ons lukken!!! yes yes yes! Enfin, net een boke op, J. zit in bad, ik zal me straks wel douchen ofwel wordt dat gewoon morgenvroeg, zal nog zien want als ons Muriel nu direct zal bellen zal dit wel voor enkele uren zijn, ik hoorde het al aan haar stem dat ze in vorm is hihi. Voila so far the news of today met eigenlijk alleen maar positieviteit. Ahja op de zwarte markt nog twee goedkope leuke reggae muziek dvd's gevonden maar das voor later!!!!! Nu het zetelke in en kletsen met de U.K.
Na enkele Martini's (die ik de dag voordien gepast heb) ben ik vannacht toch redelijk snel in slaap gesukkeld maar om acht uur sta je er dan weer voor een veel te lange dag natuurlijk want had toch graag eens doorgeslapen tot tien uur..Gisteren nog een bijkomende derde advertentie geplaatst op het net ivm het maken van digitale albums, ik hoop echt dat het een succes wordt! Over een goed uurtje begin ik aan de verdere voorbereidingen van mijn menuutje want om half één zit het huis terug vol, dan is J. er, ons pa, D, en ons moe. Had nochtans ook graag zumba gaan doen vandaag en J. vroeg er ook al naar maar op die ene keer steekt het niet, vanaf deze week vliegen we terug de fitness in en ga ik sporten gelijk gek om die overtollige kilo's er terug af te krijgen en zonder die medicatie moet het me lukken mijn vreetbuien ook terug onder controle te houden! yes! Nog even chillen, dan douche, aankleden en koken!
Mijn tiramisu was snel klaar, net tegen dat Familie begon, nu hopen dat ie morgen ook nog goed smaakt! Tiramisu..ik hoop dat het 'mij inderdaad optrekt' me nog wat meer energie geeft !
Iets na de éénen is ons duts wakker geworden..ze had het nodig. Ik had me ondertussen zo stillekes mogelijk gehouden en alvast een machine van haar was gedaan en alles uitgepakt. Daarna zijn we naar Vorst gereden om mijn nieuw badkamerrekje op te halen. Leuk! Dan door naar ons moe, het was Heiknuitersfeest met een volle zaal vrolijke bejaarden, veel konden we nu niet babbelen dat zullen we morgen wel doen! We aten er ons broodje op, 'genoten' wat mee van enkele carnavalskrakers en zijn dan terug huiswaarts gekeerd met stop in de Aldi voor hetgeen wat ik gisteren in de Okay vergeten was en hetgeen ik nog moest bijkopen voor morgen. Op het menu staat : een tomatensoep met ballekes (die ons pa gaat maken en meebrengen hmm), gevolgd door een lamsbout die nu ligt te marineren, dit met kroketjes, boontjes, spruitjes en champignons en als nagerechtje een tiramisu waar ik nu aan ga beginnen. Omdat ik nog en nog iets vergeten was, ging ik ondertss ook nog naar de Delhaize (met spaarkaart voor een gratis pak pompoensoep) en naar de GB. Help, vier winkels in twee dagen, mijn organisatie staat nog niet op punt maar ja..ik trek het me niet aan, ik hoop dat ik nu wel alles heb Als Julie werd opgehaald (en dat was eigenlijk een tikkeltje te vroeg naar mijn zin maar kom, het is maar weer ene keer krokusvakantie dit jaar he) ben ik richting Hechtel gebold, al mijn persoonlijke spullen en vooral mijn breiwerk waar ik aan bezig was opgehaald samen met nog enkele leesboeken en Grande tijdschriften..Kwestie van de dode uurkes te kunnen vullen en kwestie van het niet daarlaten van alles terwijl ik er niet ben. Heb trouwens mijn kalligrafiesetje en papieren hiervan ook terug meegebracht. Er was niemand, ik had sleutel en alarmcodes en heb alles terug in oorspronkelijke staat achtergelaten! Ahja en ik volg D's goeie raad nog steeds op: het licht brandt hier, muziek staat aan (MNM) en ik heb tulpkes meegebracht uit de Aldi, in de hoop dat die beter blijven én open gaan dan mijn vorige roosjes die ik kocht (er staat er nog eentje van !). Mijn hyacintje is ook al stevig gegroeid en begint al kleur te krijgen - het lentegevoel prikkelt toch al want daarstraks met een blauwe lucht en het zonneke aan de hemel kwam ik al een beetje in 'kermissfeer' hihi..Soms voel ik me toch al heel wat beter ook al is de ruste, de stilte, het missen, het alleen zijn niet altijd evident voor me! Maar ook ik probeer vooral me elke dag te herpakken en in gang te blijven das heeeeeeeeeeeeeeel belangrijk (liggen kan je nog altijd op het kerkhof later he . Anyway ik zal me eens aan mijn dessertschotel gaan wagen nu en dan zie ik nog wel (of tv, of lezen, of foto's op de pc maar dit laatste loopt echt op zijn einde en vandaar dat ik vandaag twee internetadvertenties plaatste waarbij ik 'mijn diensten' aan biedt om voor anderen zulke fotoalbums te gaan maken tegen een schappelijk bedragske. Hopelijk krijg ik hier wat reactie op zodat ik 'mijn werk en hobby' kan blijven hebben en er daardoor ook wat extra centjes zouden binnenkomen! I keep my fingers crossed.
Goodmorning.. Yes yes J. is alweer terug thuis se. Tegen twaalf stond ik in het centrum en ze kwam als een van de eersten uit de bus, zo hees als een krab hihi..Vijf minuutjes later waren we alweer terug thuis en sloegen de verhalen me rond de horen: het was leuk, tenminste toch het skiën maar verder was er wel meer van verwacht, er waren wat ruzies geweest op de kamer, er werd geroddeld, maar voor de rest was het rodelen super, de kwisavond geweldig, dit zalig, dat great..kortom het zal toch wel heel tof geweest zijn zenne zo te horen. Heerlijk dat ze er weer is zenne!!! Om het te vieren ga ik morgen koken voor ons pa, D en ons moe. Lang geleden dat ze nog hier waren en dan kan J. ook het verhaal aan hen doen én dan heb ik iets omhanden, om naar uit te kijken. Seffens menuutje opstellen!! Vandaag laatste halve Sipralexa, morgen geen meer, oef! Gisteren met vervangend arts besproken. Het kon ook niet langer zo, dat zou niet vol te houden zijn, gewoonweg echt niet! Gisterenavond om één zijn J. en ik naar boven getrokken en nam ik een inslapertje. Ok, na een half uur sliep ik toch zeker maar ze hadden me beter ook een doorslaper bij gegeven want ik ben nog drie keer op geweest en dus weer geen goeie nachtrust gehad in zijn totaliteit, maar het zal wel beteren. Sws dus douche, klaarmaken, naar de winkel voor menu-boodschapjes, mijn nieuwe badkamerrekje halen dat ik vond op tweedehands, naar ons moemoe en genieten van J. die terug is want vanavond gaat ze dus inderdaad mee babysitten met een goeie vriendin en blijven ze ginder slapen omdat de ouders te laat gaan terug zijn, dus mis ik ze opnieuw tot morgenmiddag ws..ach ze gaat wat centjes verdienen en jong geleerd is oud gedaan he
Ik probeer tot mezelf te komen, tot rust te komen en dat is zeer zeker niet simpel!!!!! Eventjes alles loslaten en aan mezelf werken dat is nu de boodschap!Anders kom en geraak ik hier nooit uit en ik wil het zo graag, het liefst zo snel mogelijk maar ik weet dat dit geen griepke is en dat ik het z'n tijd moet geven..tijd die hopelijk niet alle dagen achteruit ipv vooruit wordt gesteld.. Gisteren tekende ik een stuifzand-en heidelandschap in de mist, mistig zoals mijn leven er nu uit ziet maar op weg naar een fris lentegroen weidelandschap..als God het me toelaat tenminste en de rest ook!!! Vandaag tekende ik een kustlijn en duintje met paaltjes (ik hou van die paaltjes aan de kust , meestal begroeid met kleine mosseltjes of andere schelpdiertjes..wandelen langs de kust, op zoek naar rust doch de paaltjes staan nu nog in mijn weg om die volledige rust te vinden..dus op weg naar een gave kustlijn in m'n leven! Ik deed natuurlijk ook nog een zitmeditatie vandaag, want werken wil en zal ik! Maar het minder goeie nieuws is dat ik nog eventjes in de J1 groep blijf in afwachting van plaats in J4. J1 helpt me ook I am sure of it. Eerst zag ik het een beetje als een teleurstelling maar niets is minder waar! Elke dag daar met de nodige hulp, therapieën, afleiding, begeleiding is een dag gewonnen. Hoewel ik vorige keer niet te spreken was over begeleidster Ingrid moet ik nu toegeven dat ze nog meeviel in vergelijking met wat ze daar nu neergepoot hebben. Jeeeeeeeeeeeeeeeeetje tja, mss wel een twintigjarige babe maar gedver wat een 'licht', ze is nog dommer dan ik ooit iemand zou kunnen aangeven. Ze vond zelfs het recept niet terug van 'provenciale' mosselen. Help, mens toch, echt niet te doen. En dan ben 'ik' er ook weer eventjes terug hoor, ik die mijn mond niet kan houden en toch af en toe een 'grappige' opmerkingske moet laten vallen (ze snapt zelfs mijn grappen en woordspelingen niet, je moet dus niet vragen!!!) ... Vanavond toch weer een moeilijk moment, ons pa aan de lijn en hij vertelde me over zijn verjaardagscadeau van Patrick en K. die hij en D. vanavond in ontvangst mochten nemen: de eerste n8, als eerste gasten in hun gloednieuwe B&B. En toen kreeg ik het weer he, zo van zij hebben het toch maar gemaakt en ik, wat ben ik? wie ben ik? de schande van de familie? het psych. geval? ach..morgen win ik de lotto en koop ik mijn eigen B&B, in Toscany puh! Zo film gezien op vtm, tja, what can I say, the story of my life maybe? nu op naar t centrum want julie zal sws wel arriveren zeker of moet ik nu bij de tel zitten wachten want elke pers op de lijst zou de volgende bellen bij aankomst en natuurlijk staat m'n gewoon nummer erop en niet mijn gsm..ik wacht nog eventjes maar niet te lang want mss zijn ze er toch al bijna he.. adios dagboek cya tomorrow after a good night sleep hopefully..ik zal content zijn als ik sws die 'inslaper' mag pakken..(na de Martini dan en veel verhalen van dochterlief
Hoe zag mijn dagje eruit verder: een uurtje crea, getekend met goede psychologische uitleg gevolgd door zeer leerrijk gesprek lekkere vis deze middag low level: spierverstevigende oefeningen gesprek met vervangende arts ivm medicatie: de huidige wordt terug afgebouwd, maandag volgt gesprek met mijn arts voor aanpassing van medicatie en kreeg een 'inslaper' voor toch eens goed te kunnen slapen daarna met een nieuwe vrouw daar ook biljart gespeeld in de polyruimte gedurende een uur (gewonnen! yes!) daarna twee uur ergo met oefeningen op averechts breien.. Okay gewinkeld, naar de bank en bakker pizza in de oven gestopt nu: bellen met Linda straks hier nog wat opruimen en kleren in orde brengen voor Julie en dan maar wachten op haar thuiskomst!!!!!!!!
Vannacht was het weer van dat...verschrikkelijke pijnen in spieren en gewrichten, vooral rug en benen, niet weten waar liggen, hoe te liggen, draaien en keren in dat bed..pffffffffff..terug opgestaan, nog een Martini (6cl) achterover gekapt om die onrust te bedwingen maar niets helpt!!! NIETS!!! Uiteindelijk weer om één terug naar boven en vanmorgen een ramp toen de wekker afliep. Hoe ga ik dit volhouden? Dat is niet te doen. Vanmorgen werd ik nochtans wel vrolijk wakker, zette MNM op, kei goei nummer, dansend en huppelend door het huis..yiehaa..ik voelde me super, in vorm, the real me, geweldig! Ik dook de koelkast in en stuikte op een heleboel vervallen producten..tja dacht ik, daar kan ocharme een dakloze nog een hele week van eten..maar ja, waar woont er hier een dakloze in mijn buurt he Ik lachtte om mijn eigen joke en voelde me vrolijk en in topvorm!!!! Om nog maar te zwijgen over het feit dat mijn J. straks terug is yieehaa...Maar morgenavond zal ik ze opnieuw mogen missen want ze werd gevraagd om mee te gaan babysitten en dat zal ze maar al te graag doen denk ik, tja kleine meisjes worden groot zeker Maarrrrrrrrrrrrrrrrrr..dit gevoel sloeg snel om in razernij, toen ik zag ik dat ik weer uit mijn broek begon te puilen rende ik naar de weegschaal en wat zag ik +2KG!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! HELP!!!!!!!!!!!!! Dat is toch niet meer te doen, twee kilo op twee weken. Dat wil ik niet, zo wil ik niet verder!!!!!!! Om nog maar te zwijgen over het volle pakje sigaretten dat ik rookte tussen vijf uur 's avonds en slaaptijd, dan die onrust, het niet kunnen slapen, te weinig slaap, de pijnen die me waarschijnlijk zullen weerhouden om te sporten want dat lukt gewoonweg niet en dan zie ik die vier pillen hier voor mijn neus en denk: die chemische brol bezorgt me dit allemaal, ik heb al geen zin meer om te slikken, zal het wel doen maar zal ook al die bijwerkingen volgende week aankaarten bij de dokter. DIT WIL IK ECHT NIET MEER!!! ZO WIL IK NIET LEVEN!!!!! There must be another way!!!!!!!!! Ik wil niet aanvetten, ik wil kunnen slapen, ik wil vrolijk zijn en blijven (die pillen bezorgen me een afgevlakt en onverschillig gevoel!!!!!!), ik wil al die pijnen niet!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Neen, dit wil ik echt niet, zo houd ik het nooit vol!!!!
Zo, badje gepakt, Familie gezien, hypnose cd eindelijk gekopieerd gekregen voor buurvrouw C., life gekeken (altijd leuk ) nu met warm dekentje en poes nog even voor tv in de zetel met een Martinike en dan beddebakske in. Ik zal slapen! (positive thinking he ) Het is net of onze Shiro voelt dat ik nood heb aan knuffels en gezelschap want ze nestelt zich nu alle dagen steevast bij me, zelfs met de laptop op schoot komt ze nog bij me liggen en wringt ze zich tussen mezelf en de laptop hihi.. Slechte nieuws: daarstraks een duifje tegen mijn ruit de dood gevonden..snik snik..niet aan te doen zeker..jammer maar helaas En nu elke dag beter en beter zeker, morgen heel veel sport, beweging en wandelen op het programma met als afsluiter een relaxatiesessie. Het komt wel goed hoor! Het komt wel goed!
Misschien ga ik morgen na Diest nog wat boodschappen doen, zien dat ik wat lekkers in huis heb om Julie's thuiskomst te vieren..en daarna wil ik nog alles opgeruimd hebben en haar kamer en was en strijk in orde. Het dagboekje zal dus wat later volgen.
Om negen in Diest aangemeld, inschrijven, administratieve formaliteiten en moe van veel te korte nacht (om half twee lag ik er uiteindelijk pas in pfff- heb dit ginder ook aangekaart en zonder me echt te voorzien van slaappillen gaan ze me toch ietske geven om 's avonds iets rustiger te zijn..het moet maar gewoon en is maar tijdelijk! Warreboel daar (en dan wil een mens stabiliteit in z'n leven puh ) want ik zou dan naar de groep J3 gaan maar om een goed begin te maken zou dit het beste maandag doorgaan en dan was de vraag of ik vandaag en morgen in J0 of J1 wou starten of nog naar huis zou kunnen enz enz enz..daarna hoorde ik weer dat het misschien toch J4 zou worden kortom verwarring alom en nu weten we het nog steeds niet. Ik ben wel aangesloten bij de J0 vandaag maar toen alle formaliteiten rond waren was het toch al middag en was het weer smullen van de daar oh zo overheerlijke maaltijden. Ik zakte door de grond toen mevrouw T al binnen kwam waaien die ik nog kende van vroeger maar zakte nog meer tov de begeleiders maar wat bleek : drie kwart van de mensen waren nog bekenden ,ofwel nog steeds daar ofwel ook terug van weggeweest..het ijs is allemaal gebroken en de eerste therapie gestart (heb tijdens ergo linkse steek leren breien nu (zodat bij een volgende sjaal deze geen drie meter langer uitrekt zodat dat nu het geval was ) (ik wist dak nog voor iets terug moest gaan naar daar hihi )nu maar oefenen geblazen en gedachten verzetten) Natuurlijk waren er ook weer enkele 'dode' momenten waarbij ik 1) in mijn nieuwe roman heb gelezen 2) een mind oefening met mp3 heb gedaan (want die zat klaar geladen in mijn handtas!!) en 3) de kranten heb doorgenomen van de dag! Morgenvroeg is er een laatste teamvergadering waarin beslist wordt wat ze met me gaan aanvangen dus mega keep (y)our fingers crossed dat ik onmiddellijk maandag in de J4 groep mag starten. Dit is zeer zeer zeer intens werken met quasi zelfs geen tijd voor een rookpauze of wat dan ook en dit vier dagen per week, niet op woensdag. Moest het anders uitdraaien dan ga ik naar J1 voor een maand om dan naar de J4 groep over te gaan. Ik wil naar J4 maandag!!!! In het naar huis rijden nog even bij buurvrouw C. langsgegaan omdat bij mij verkeerde post was toegekomen en ze had het moeilijk. Blijkt toch wel dat ze ongeveer dezelfde aandoeningen kent en dezelfde pillen neemt als ik zeker..zo zie je maar, ik ben niet het enige 'geval'. Thuis een soepke opgewarmd (ja ik had vanmiddag al gesmuld van een indische vleesschotel met rijst njam njam) en toen belde An. Met haar wat zitten babbelen en ze beloonde me voor het al goed van start te zijn gegaan! Thanks!!! En dan is het nu al acht uur en wacht ik nog op skinieuwtjes, duik ik het bad in, kijk naar familie, Life zeker niet vergeten en dan vandaag hopelijk wel goed kunnen inslapen (ben moe na korte en moeilijke vorige nachten én heb al hard gewerkt aan mezelf dus zal het wel lukken deze keer!!!)
ps k zoek geen antwoorden want die krijg ik toch niet, ik moet dit gewoon van me afschrijven, in mijn dagboekje...hoe het voelt elke dag..niemand kan zeggen hoe dit voelt, alleen als je er zelf in zit, neem dat maar van me aan..nooit voordien voelde het zoals nu..gewoon niets meer leeg zonder reden om te bestaan...gewoon leeg..
Eventjes afleiding met fotootjes.. met ons pa gebeld en tante Annie omdat ze jarig is vandaag.. Familie gezien en toch al één aflevering van McBeal maar met horten en stoten want mijn gedachten dwalen af, tussendoor vanalles willen doen nog, kijken of er skinieuws is en ik voelde het al dat er iets moest gebeurd zijn omdat het zolang duurde eer er nieuws was..gelukkig niets met Julie..oef! Om elf, na een glas witte wijn uit een fles die volgens mij al maanden in de koelkast staat, naar boven..nog even lezen en dan lichtje uit want moet morgen al om negen in de opname zijn en ook de nachtrust zal me wel helpen! Maar dan begint het het draaien en keren het vragen naar het waarom het huilen als een kind waarom is het leven me ontnomen? waarom mocht ik mijn enthousiaste 'ik' niet langer zijn? waarom toch waren anderen zoveel belangrijker? omdat ze mooier?jonger ?of 'opvallender' waren? was het dat allemaal, waren zij het allemaal waard dat het mijn leven moest kosten? dat ik niet meer kan zijn wie ik ben? dat ik niet meer kan voelen wat echte gevoelens zijn? dat ik nooit nog blij kan en mag zijn? waren zij dat waard? ik vraag me steeds af waarom? waarom dit me zoveel pijn moest doen? en het doet pijn dat kan ik je verzekeren! heel veel pijn! maar het pijnlijkst van al is dat ik mezelf niet meer terug kan vinden.. mezelf, ik is niet meer..al lang niet meer..was dat het waard? waarom toch? ik smeek je waarom? was ik dan zo slecht? was ik dan zo te enthousiast dat dat moest afgepakt worden? waarom die rotpillen? waarom het zelfs afnemen van het even genieten 's avonds? waarom het ontnemen van mijn zalige slaap en nachtrust door dit alles? ik kan het maar niet begrijpen.. ik kan het echt niet vatten.. maar het doel is bereikt mezelf ben ik kwijt gevoelens zijn al lang geen gevoelens meer niets voelen behalve pijn en verdriet geen enthousiasme meer geen uitkijken naar geen plannen maken geen doelen meer niets..niets van mij rest er nog... alles is automatische piloot alles is zo stil en leeg vanbinnen alles is voorbij en komt het ooit nog terug? zo voelt het niet alleszins niets voelt er nog alleen maar pijn en verdriet onmacht en oneerlijkheid en de grote vraag waarom toch????
met foto's bezig geweest.. gegeten en gegeten en gegeten.. gewacht op Julie's blognieuws dat er nog steeds niet is.. badje gepakt.. piekeren... leegte... waar is het voelen? het blij zijn? het voelen gewoon? gewoon er te zijn.. neen..leeg..alles voelt leeg... onverschilligheid.. ik hoop en wacht op de dag dat ik gewoon terug voelen mag..
Zo zie de keuken toch nog geschuurd gekregen..alles ruikt tenminste goed en ziet er schoon uit! Das toch al dat! Ipv gaan te liggen besloot ik maar eens naar ons moe te rijden, daar een uurke gebabbeld, deed dat menske ook ne keer goed - I hope! Nadien nog even de supermarkt in voor een eenmansschotelke in promo (yes geen afwas deze week ) en toch maar wat soepgroentekes want ons moe had me warm gemaakt voor tomatensoep met ballekes dewelke nu staat te sudderen en waarheen ik zal kunnen grijpen bij de hongeraanvallen (das echt niet te doen!!!!!!!!!). Enfin nu ga ik dus wel wat met fotootjes op de pc bezig zijn en straks een dvdke zien..ik moest nog afleveringen van Ally inhalen zodat ik bij ben met Julie en daarna mss wel een filmke of docu..zal nog zien waar ik zin in heb..de avond is nog lang..............vééééééééél te lang!!! x
Als Julie werd opgehaald (en dat was eigenlijk een tikkeltje te vroeg naar mijn zin maar kom, het is maar weer ene keer krokusvakantie dit jaar he) ben ik richting Hechtel gebold, al mijn persoonlijke spullen en vooral mijn breiwerk waar ik aan bezig was opgehaald samen met nog enkele leesboeken en Grande tijdschriften..Kwestie van de dode uurkes te kunnen vullen en kwestie van het niet daarlaten van alles terwijl ik er niet ben. Heb trouwens mijn kalligrafiesetje en papieren hiervan ook terug meegebracht. Er was niemand, ik had sleutel en alarmcodes en heb alles terug in oorspronkelijke staat achtergelaten! Ahja en ik volg D's goeie raad nog steeds op: het licht brandt hier, muziek staat aan (MNM) en ik heb tulpkes meegebracht uit de Aldi, in de hoop dat die beter blijven én open gaan dan mijn vorige roosjes die ik kocht (er staat er nog eentje van !). Mijn hyacintje is ook al stevig gegroeid en begint al kleur te krijgen - het lentegevoel prikkelt toch al want daarstraks met een blauwe lucht en het zonneke aan de hemel kwam ik al een beetje in 'kermissfeer' hihi..Soms voel ik me toch al heel wat beter ook al is de ruste, de stilte, het missen, het alleen zijn niet altijd evident voor me! Maar ook ik probeer vooral me elke dag te herpakken en in gang te blijven das heeeeeeeeeeeeeeel belangrijk (liggen kan je nog altijd op het kerkhof later he
