Zo, badje gepakt, Familie gezien, hypnose cd eindelijk gekopieerd gekregen voor buurvrouw C., life gekeken (altijd leuk ) nu met warm dekentje en poes nog even voor tv in de zetel met een Martinike en dan beddebakske in. Ik zal slapen! (positive thinking he ) Het is net of onze Shiro voelt dat ik nood heb aan knuffels en gezelschap want ze nestelt zich nu alle dagen steevast bij me, zelfs met de laptop op schoot komt ze nog bij me liggen en wringt ze zich tussen mezelf en de laptop hihi.. Slechte nieuws: daarstraks een duifje tegen mijn ruit de dood gevonden..snik snik..niet aan te doen zeker..jammer maar helaas En nu elke dag beter en beter zeker, morgen heel veel sport, beweging en wandelen op het programma met als afsluiter een relaxatiesessie. Het komt wel goed hoor! Het komt wel goed!
Misschien ga ik morgen na Diest nog wat boodschappen doen, zien dat ik wat lekkers in huis heb om Julie's thuiskomst te vieren..en daarna wil ik nog alles opgeruimd hebben en haar kamer en was en strijk in orde. Het dagboekje zal dus wat later volgen.
Om negen in Diest aangemeld, inschrijven, administratieve formaliteiten en moe van veel te korte nacht (om half twee lag ik er uiteindelijk pas in pfff- heb dit ginder ook aangekaart en zonder me echt te voorzien van slaappillen gaan ze me toch ietske geven om 's avonds iets rustiger te zijn..het moet maar gewoon en is maar tijdelijk! Warreboel daar (en dan wil een mens stabiliteit in z'n leven puh ) want ik zou dan naar de groep J3 gaan maar om een goed begin te maken zou dit het beste maandag doorgaan en dan was de vraag of ik vandaag en morgen in J0 of J1 wou starten of nog naar huis zou kunnen enz enz enz..daarna hoorde ik weer dat het misschien toch J4 zou worden kortom verwarring alom en nu weten we het nog steeds niet. Ik ben wel aangesloten bij de J0 vandaag maar toen alle formaliteiten rond waren was het toch al middag en was het weer smullen van de daar oh zo overheerlijke maaltijden. Ik zakte door de grond toen mevrouw T al binnen kwam waaien die ik nog kende van vroeger maar zakte nog meer tov de begeleiders maar wat bleek : drie kwart van de mensen waren nog bekenden ,ofwel nog steeds daar ofwel ook terug van weggeweest..het ijs is allemaal gebroken en de eerste therapie gestart (heb tijdens ergo linkse steek leren breien nu (zodat bij een volgende sjaal deze geen drie meter langer uitrekt zodat dat nu het geval was ) (ik wist dak nog voor iets terug moest gaan naar daar hihi )nu maar oefenen geblazen en gedachten verzetten) Natuurlijk waren er ook weer enkele 'dode' momenten waarbij ik 1) in mijn nieuwe roman heb gelezen 2) een mind oefening met mp3 heb gedaan (want die zat klaar geladen in mijn handtas!!) en 3) de kranten heb doorgenomen van de dag! Morgenvroeg is er een laatste teamvergadering waarin beslist wordt wat ze met me gaan aanvangen dus mega keep (y)our fingers crossed dat ik onmiddellijk maandag in de J4 groep mag starten. Dit is zeer zeer zeer intens werken met quasi zelfs geen tijd voor een rookpauze of wat dan ook en dit vier dagen per week, niet op woensdag. Moest het anders uitdraaien dan ga ik naar J1 voor een maand om dan naar de J4 groep over te gaan. Ik wil naar J4 maandag!!!! In het naar huis rijden nog even bij buurvrouw C. langsgegaan omdat bij mij verkeerde post was toegekomen en ze had het moeilijk. Blijkt toch wel dat ze ongeveer dezelfde aandoeningen kent en dezelfde pillen neemt als ik zeker..zo zie je maar, ik ben niet het enige 'geval'. Thuis een soepke opgewarmd (ja ik had vanmiddag al gesmuld van een indische vleesschotel met rijst njam njam) en toen belde An. Met haar wat zitten babbelen en ze beloonde me voor het al goed van start te zijn gegaan! Thanks!!! En dan is het nu al acht uur en wacht ik nog op skinieuwtjes, duik ik het bad in, kijk naar familie, Life zeker niet vergeten en dan vandaag hopelijk wel goed kunnen inslapen (ben moe na korte en moeilijke vorige nachten én heb al hard gewerkt aan mezelf dus zal het wel lukken deze keer!!!)
ps k zoek geen antwoorden want die krijg ik toch niet, ik moet dit gewoon van me afschrijven, in mijn dagboekje...hoe het voelt elke dag..niemand kan zeggen hoe dit voelt, alleen als je er zelf in zit, neem dat maar van me aan..nooit voordien voelde het zoals nu..gewoon niets meer leeg zonder reden om te bestaan...gewoon leeg..
Eventjes afleiding met fotootjes.. met ons pa gebeld en tante Annie omdat ze jarig is vandaag.. Familie gezien en toch al één aflevering van McBeal maar met horten en stoten want mijn gedachten dwalen af, tussendoor vanalles willen doen nog, kijken of er skinieuws is en ik voelde het al dat er iets moest gebeurd zijn omdat het zolang duurde eer er nieuws was..gelukkig niets met Julie..oef! Om elf, na een glas witte wijn uit een fles die volgens mij al maanden in de koelkast staat, naar boven..nog even lezen en dan lichtje uit want moet morgen al om negen in de opname zijn en ook de nachtrust zal me wel helpen! Maar dan begint het het draaien en keren het vragen naar het waarom het huilen als een kind waarom is het leven me ontnomen? waarom mocht ik mijn enthousiaste 'ik' niet langer zijn? waarom toch waren anderen zoveel belangrijker? omdat ze mooier?jonger ?of 'opvallender' waren? was het dat allemaal, waren zij het allemaal waard dat het mijn leven moest kosten? dat ik niet meer kan zijn wie ik ben? dat ik niet meer kan voelen wat echte gevoelens zijn? dat ik nooit nog blij kan en mag zijn? waren zij dat waard? ik vraag me steeds af waarom? waarom dit me zoveel pijn moest doen? en het doet pijn dat kan ik je verzekeren! heel veel pijn! maar het pijnlijkst van al is dat ik mezelf niet meer terug kan vinden.. mezelf, ik is niet meer..al lang niet meer..was dat het waard? waarom toch? ik smeek je waarom? was ik dan zo slecht? was ik dan zo te enthousiast dat dat moest afgepakt worden? waarom die rotpillen? waarom het zelfs afnemen van het even genieten 's avonds? waarom het ontnemen van mijn zalige slaap en nachtrust door dit alles? ik kan het maar niet begrijpen.. ik kan het echt niet vatten.. maar het doel is bereikt mezelf ben ik kwijt gevoelens zijn al lang geen gevoelens meer niets voelen behalve pijn en verdriet geen enthousiasme meer geen uitkijken naar geen plannen maken geen doelen meer niets..niets van mij rest er nog... alles is automatische piloot alles is zo stil en leeg vanbinnen alles is voorbij en komt het ooit nog terug? zo voelt het niet alleszins niets voelt er nog alleen maar pijn en verdriet onmacht en oneerlijkheid en de grote vraag waarom toch????
met foto's bezig geweest.. gegeten en gegeten en gegeten.. gewacht op Julie's blognieuws dat er nog steeds niet is.. badje gepakt.. piekeren... leegte... waar is het voelen? het blij zijn? het voelen gewoon? gewoon er te zijn.. neen..leeg..alles voelt leeg... onverschilligheid.. ik hoop en wacht op de dag dat ik gewoon terug voelen mag..
Zo zie de keuken toch nog geschuurd gekregen..alles ruikt tenminste goed en ziet er schoon uit! Das toch al dat! Ipv gaan te liggen besloot ik maar eens naar ons moe te rijden, daar een uurke gebabbeld, deed dat menske ook ne keer goed - I hope! Nadien nog even de supermarkt in voor een eenmansschotelke in promo (yes geen afwas deze week ) en toch maar wat soepgroentekes want ons moe had me warm gemaakt voor tomatensoep met ballekes dewelke nu staat te sudderen en waarheen ik zal kunnen grijpen bij de hongeraanvallen (das echt niet te doen!!!!!!!!!). Enfin nu ga ik dus wel wat met fotootjes op de pc bezig zijn en straks een dvdke zien..ik moest nog afleveringen van Ally inhalen zodat ik bij ben met Julie en daarna mss wel een filmke of docu..zal nog zien waar ik zin in heb..de avond is nog lang..............vééééééééél te lang!!! x
Ik wist al dat het vandaag mijn dag niet was maar dat ik zelfs geen zin had in shoppen verbaasde me nog meer.. Ach de nieuwe collectie van Gianni, waarom he, het kost alleen maar geld dus kan ik maar beter binnen blijven, dan kan ik ook niets opdoen! Zal toch zowiezo moeten uitkijken wat ik doe in de komende tijd met mijn financiën en alle extra kosten voor behandeling dat ik beter wat spaarzaam kan zijn. Moeizaam kwam ik een beetje recht, af en toe, en sorteerde alle dvdtjes in de kast (per soort, alfabet enz), moeizaam stofte ik de living af, stofzuigde en dweilde deze al en kwam al toe aan 1 keukenkast te herorganiseren..alle beetjes helpen zeker! Kreeg ook melding van Vormingplus dat ze Lin toch bijkomend als extra persoon hebben ingeschreven dus op tien maart starten we alvast met de cursus 'Zeker van mezelf'! Het alleen zijn doet pijn en is zwaar, heel zwaar..het gemis nog zwaarder maar we moeten, we moeten er doorgeraken! Kreeg nog mail met afmetingen van badkamerkastje dus sws de meter een keer bovenhalen en zien of het zal passen. Verder nog een leuk rekje gevonden van een vrouw uit laakdal met plaats om handdoekjes op te hangen, tja..als ik aan het reorganiseren ben hihi..En ben ook nog van plan de binnenkant van de badkamerdeur te schilderen (maar weet nog niet welke kleur misschien iets zonnigs?) en een kapstok te kopen om kledij te kunnen ophangen. De plannekes zijn er al wel....nu de uitvoering nog!! Nu ga ik me wat met foto's bezig houden en wil ik vandaag toch de moeite nemen op een dvd te zien (ben er nog genoeg tegen gekomen die ik nog nooit zag!) en de keukenvloer zal er ook nog moeten aan geloven..maar de dag is nog lang he..nog véééééééééééééééééééééééééél te lang..
Mijn intentie om al voor negen uur aan de deur van JBC te staan om toch maar iets mee te pikken van de nieuwe collectie van Gianni is de mist in gegaan..de wekker liep wel af maar ik ben maar blijven liggen. Had een zeer zeer moeilijke nacht, kon maar absoluut niet in slaap geraken en verschillende gedachten spookten door mijn hoofd. Wat als ik me morgen in Diest aanmeld en er zijn nog bekenden van vorig jaar? wat een schaamtegevoel zal er dan door me heen gaan????? Waarom kom ik nu in de groep J3 terecht ipv J4? Willen ze me daar niet dan? Of ben ik er gewoonweg niet 'mooi of slim' genoeg voor? Riet die me beldde zei me wel dat deze J3 identiek hetzelfde is als J4 maar toch??? Ik ga dat toch vragen morgen of er bepalingen van schoonheid nodig zijn om in J4 te kunnen komen ?? Ik begrijp het echt echt echt echt echt niet! Uiteindelijk ben ik naar beneden gegaan en mezelf een mini-Martini ingeschonken zodat ik hopelijk toch zou kunnen slapen maar dit mag geen gewoonte worden, dat is ook de bedoeling toch niet maar het was allemaal zo verschrikkelijk die gedachten en dat huilen en draaien en keren in dat bed pfffffffffffffffffffff!!!!!! Kreeg net de bevestigingsmail van de cursus zelfvertrouwen en ga nu even bellen en motiveren opdat Lin ook nog mee kan, ze vroeg het me gisteren toen ze nog belde om te zeggen dat ze met haar tenniselleboog bij een acupentuurarts geweest was. Op mijn vraag had ze inlichtingen genomen of deze me ook kon helpen bij depressie en angsten en dit was het geval. Omdat deze arts ook huisarts is krijg je tevens alles terugbetaald en overweeg ik eveneens om ook daar eens een afspraak te maken, dit kan in combinatie met elke medicatie die je krijgt en doet daar geen kwaad aan. Ik zal nog zien want die naaldjes schrikken me wel wat af en zal dat ook wel eerst even in Diest aanhalen. Ik hoorde nog niets van het badkamerkastje en wacht in spanning af naar de mail met de afmetingen om het op te halen en alles een beetje te reorganiseren. Vandaag staan zowiezo een aantal keukenkasten op het programma om te reorganiseren en te poetsen..de rest zie ik nog wel..one thing at a time.Ik wil vandaag ook de living en keuken een keer stofzuigen en dweilen zodat ook dit al proper is tegen dat Julie thuiskomt want donderdag en vrijdag resten er enkel de avonden en weet niet of dit dan allemaal haalbaar is na een misschien zware therapie overdag. Zo, zal me eens gaan douchen in de zalig schone badkamer en eens iets productief gaan doen, maar de dag lijkt alweer een heel stuk zwaarder dan gisteren.................
Ipv hypnose in slaap gevallen deze namiddag voor een uurtje met het zonnetje op m'n gezicht..ach dat zal ook wel goed gedaan hebben voor me..daarna te voet naar Niki voor de wenkbrauwkes..Daar wisten ze niet wat er gebeurde omdat ik te voet was. Yes yes ik dacht ik zal maar stappen, het is goed voor me, nog wat meer buitenlucht en ver is het zeker niet! Nog wat blijven babbelen met de bende daar, Carina een hart onder de riem gestoken en terug naar huis. Macaronischotelke in de micro en smullen maar. Daarna een 'Sien-en Maria'-sopke gemaakt en alle tegels van de badkamer en het douchegordijn afgewassen, alles maar dan ook alles naar de gang gekuierd, gepoetst, afgewassen en gedweild. Op internet nog een gratis - volgens mij leuk - badkamerkastje gevonden, nog even wachten op nieuws over de afmetingen en dan misschien ophalen want plaatsgebrek voor alle spullen is er zowiezo! Het kastje is alleszins in prima staat en het moet weg wegens plaatsgebrek daar, interessant toch! . Mijn therapie én grote schoonmaak is dus begonnen! We gaan er tegenaan ook al is het soms echt heel veel moed bijeen rapen, alle krachten verzamelen die ik heb en mezelf een sjot geven met de woorden 'komaan het moet gewoon, je wil het en het zal ook lukken! Net de blog van Julie nog eens gelezen (en de mijne ) en ook die gasten schijnen het blijkbaar goed te pakken te hebben, ben echt al benieuwd naar de verhalen en de opgelopen skikoorts .Voila, tijd voor familie nu gevolgd door de designers en dan..misschien nog dvd maar nu eerst beloning met een goed rosé'ke...slaaplekker en dikke knuffel
Zo zie, ik heb alle moed bijeen geraapt, me in mijn JW gehesen, bruine warme laarsjes aangedaan (hm) en richting centrum gestapt mét fototoestel bij de hand! Blijkbaar werd het uitstellen me beloond want het zonnetje kwam er door en het voelde heerlijk en zalig buiten en in beweging te zijn (hoewel dat mijn knie,al mijn andere gewrichten en mijn spieren me echt wel duidelijk parten spelen!). Ik shoote enkele buurtfotootjes en deed de nodige boodschappen (Kruidvat voor vitamine B12 en foliumzuur op aanraden van Lin!) en Gb. Een klein rugzakje meegenomen en dat was net haalbaar voor wat ik nodig had. Thuisgekomen een lekkere soep opgewarmd en broodjes afgebakken (tja bakker Persoons was dicht en alle brood in Gb was op maar we redden het wel!) nu eventjes lezen,hypnoseoefening en dan hier binnen nog aan de slag, ik denk dat ik met de badkamer begin die is niet zo groot en haalbaar om alles af te wassen, kasten uit-en weer in te laden, sorteren, klasseren, weggooien, herschikken enz. Moet me lukken! Ik doe mijn best! Vanavond kijk ik uit naar een dvd'tje (toch maar met een glas wijn erbij voorlopig!!!!ciao ciao!!!
Vanmorgen rond half tien wakker geworden, zo stijf als een plank en zeer pijnlijke knie, kon me amper bewegen dat ik dacht straks moet ik nog een hulplijn bellen om me uit mijn bedje te hijsen maar na even proberen en een goede houding zoeken lukte het me toch om op te staan. Ok ik deed wel fitness gisteren maar had nog nooit achteraf zo'n pijn. Moet het echter niet verder gaan zoeken, op de bijsluiter van die (rot)medicatie staat dat ook zulke dingen weer parten kunnen spelen. Maar goed, die pillen gaan me ook helpen dus doorgaan en uitzweten is nu de boodschap! Ik dronk al een lekkere capuccino, las blogs (van mij en Julie), mail geopend , het nieuws van de dag bekeken en heb dan de Story eens doorgenomen die me al een realistischere kijk op het leven bracht (->Miss Beckham heeft afschuwelijke voeten met enorme eeltknobbels van het te veel dragen van stiletto's dus ook zij is blijkbaar niet perfect!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! oef doet dat effe goed ) Ik roosterde een boterhammetje dat ik met kaas lekker opsmulde en maakte een kort boodschappenlijstje met enkele hoognodige dingen. Ondertussen zijn mijn torteltjes gearriveerd en hou ik ze nauwlettend in het oog als ze komen smullen Ik zat te bedenken dat ik 1) vandaag iets nuttigs wil doen thuis (moet nog kiezen wat!), 2) naar buiten wil (moet) even en 3) moet gaan winkelen en ik denk dat ik de laatste twee ga combineren en seffens te voet het centrum in ga (ik moet enkel nog een klein tikkeltje moed vergaren maar de intentie is er al wel en het zal ook gebeuren!). Ik weet immers dat beweging en met dingen bezig zijn me gaan helpen dus forceer ik me er ook toe momenteel!!!! Verder begon ik met de inschrijving van de cursus 'zeker van mezelf' bij Vormingplus Hasselt en mijn inschrijving ging door, was ok. Toen ik echter die van Lin invulde kreeg ik de melding 'cursus volzet u komt op een reservewachtlijst'..Tja..we gaan hoe dan ook nog proberen om samen te kunnen gaan (kwestie van te motiveren) maar als dat niet lukt zal ik ook dit alleen moeten doen (misschien is het zo wel voorbestemd wie weet?!?)...'k Zal er direct eens invliegen, tot strakjes, mis je!! x
Pf moeilijke avond, Lin was om zes al hier..nog een soepke warm gemaakt ondertussen en gegeten..J. is er niet dus koken doe ik dan ook niet echt. Ik wist niet dat het laat ging worden want wou eventueel nog wat tv of nieuwe dvd zien maar we hebben toch altijd zo veel te kletsen en hebben het aanbod van cursussen zelfvertrouwen nog bekeken en besproken wat we ermee gaan doen. Omdat ik eigenlijk op dit moment voel, niet leef, en merk dat zelfs alles wat Lin tegen me zegt niet blijft hangen, wordt afgeketst, het ene oor in en het andere weer uitgaat lijkt het ons niet aangewezen de hele dure cursus nu al te doen, die zullen we nog eventjes uitstellen. Het zou toch niet blijven hangen, te intensief zijn op dit moment en remember ik wil via het pad de berg op deze keer en niet recht omhoog om dan weer naar beneden te stuiken!!! Om toch niet bij de pakken te blijven zitten gaan we alvast voor de cursus in Hasselt die op 10/03 aanvangt. En tja moeilijke avond want er was de babbel en er was anderhalf glaasje rosé maar er was ook tegen de murrrrrrrrrrrrrrrrrrrren oplopen, niet weten waar blijven, hunkeren, verlangen, gemis, tussendoor gsm zeventwintig keer vastpakken, blog honderd keer openen, mail vijfhonderd keer bekijken enz enz enz..Rond half tien dacht ik 'kon ik mijn bedje maar in' maar willens nillens luisterde ik naar Lin's bijkomende love stories & aandoeningen van haar en haar ganse omgeving (Kris, buren, familie enz enz)...Nu nog 1 sig en dan echt bedje in (ps de cd's van Bob al wel als achtergrond beluisterd ondertussen, zijn best wel ok maar een beetje té slow op deze moment en met té veel herinneringen nu!maar zal er ongetwijfeld ooit nog wel van kunnen genieten, I am sure of it!!! Slaapwellekes xxxx
Toch al een beetje herpakt.. Keuken is opgeruimd.. Ben gaan tanken (eindelijk! en in het benzinestation twee leuke cd's aan 3 euro gevonden van 'onzen Bob' en deze nu aan het beluisteren (Bob Marley & The Wailers enrigstrements originaux vol 1 en 2) en nog een hopelijk goeie dvd gevonden (ook 3 euro) genoemd On the Edge..ben benieuwd..is misschien nog voor vanavond als ik mijn gedachten er kan bijhouden.. Ook naar gesprek in Diest geweest..Moeilijk, zeer moeilijk maar ze gaan zo snel mogelijk het nodige doen voor opname. Had alvast alles mee voor stop in Easy Fit en na wat denken, slepen en heel veel moeite toch een stop gedaan daar voor anderhalf uur intensieve training (alles deed pijn, gewrichten, spieren, maar moeilijk gaat ook !) én deze fitness werd beloond met jawel een fles Cava voor het afhandelen van de eerste cirkel (heb de fles voor Julie ook meegekregen dus kan aan den drank als ik wil hihi..neen hoor, deze hou ik wel voor een speciaal gelegenheidje in het voorjaar of zomer!!!!) Content dat er weer blognieuws was uit Oostenrijk en leef met hen mee als ze gaan rodelen vanavond (wil ik ook ooit nog wel eens proberen!) knufs
Deze ochtend liep de wekker véél te vroeg af voor me maar ik moest er gewoonweg uit..de administratieve rompslomp you know! Moest voor acht uur naar het werk bellen, moest na de achten bij de huisarts zijn voor verlenging van mijn 'thuisblijven'. Moest naar de hulpverleners in Diest bellen en kreeg een afspraak vandaag om half drie. De gsm al honderd keer bekeken...gewoonte..gemis! Janken maar niet kunnen... Vanmorgen mezelf weer eens verloren door een boel opzoekwerk op internet, nuttelozen tijd en waarom???? Ik geraak net tot in de keuken voor koffie in de hoop dat deze me vooruit zal krijgen maar no such luck..weer maar terug liggend de zetel in...geen goede houding dan maar naar bed..gepieker..constante gedachtengang over vanalles en nog wat en vooral : wanneer zal dit veranderen? wanneer kan ik weer leven? Niet geslapen terug naar de zetel, vreetkick en opzoekingen..Ik wil me forceren maar het lukt niet vandaag. Alles voelt leeg en verlaten. Het voelt als alleen zijn, alleen achter te blijven, als zwaar en zeer moeilijk om het allemaal alleen te doen en toch is mijn grootste angst om het met zijn twee te doen. Waarom kan ik de steun die me wordt geboden niet gewoon aanvaarden? Waarom zo bang? Nog een uurtje te gaan voor gesprek met psychologe. Mijn grootste angst nu: zal ik wel aanvaard worden in deze groep ? mag ik wel starten? want het is hoognodig én dringend! Ben blij dat dochterlief het zo goed heeft, dat wel, dat voelt als rustig..dat is dan ook het enige. Ik hoop dat ik hulp krijg, ik voel dat ik de groep zal nodig hebben en wil er tegenaan. Ik wil wél en zal me herpakken, er voor gaan. Waarschijnlijk komt Lin vanavond en dat maakt dat ik me al degelijk in beweging moet en wil zetten om mijn ontplofte keuken op te ruimen. Dat zal ik ook doen, kleine beetjes helpen en alle begin is moeilijk! Ik gaf al wel de vogeltjes extra brood en kan toch soms genieten van hun zijn in m'n tuintje. Don't worry about me, I am a fighter, I won't give up! Liefs en knuffels
) nu met warm dekentje en poes nog even voor tv in de zetel met een Martinike en dan beddebakske in. Ik zal slapen! (positive thinking he 
