Gisteren nog gebeld met mijn schatje ! Leuk! Heel leuk om elkaar even te kunnen horen! Natuurlijk was de film ook heerlijk en het moedigde me wel aan 'door te zetten', alles in te zetten, to go for it! Want zelfs dat kleine kleine ratje betekent ook iets en is zoooooooooooo ontzettend schattig!!!! Vannacht met knuffel Remy in mijn armkes geslapen hihi..- ben ik nu terug kinds aan 't worden ook nog LOL. Goed kunnen uitslapen! Van 't weekend staat er al (veel te) veel op het programma vrees ik: aan caravan werken, binnenkant badkamerdeur schilderen, naar ons moe elke dag, winkelen, menu opstellen, naar de film met An (en Lin gaat ws ook mee), de usual was en strijk, keuken opruimen wegens ontploft, zumba op zondagochtend liefst voor de overtollige kilo's te verbranden, met foto's bezig zijn,mijn boek verder lezen (graag!) enz enz enz..Nu ja, one thing at a time! We zien wel of ik er kom maar iets in mij zegt toch dat ik het zál halen!!!!!!
vandaag maar niet echt goed op gang gekomen en redelijk vermoeid toch, een beetje (veel) goede slaap zal me goed doen dit weekend...ik deed vandaag relaxatie en kon me redelijk goed ontspannen,heb breiwerk gedaan, heel veel gelezen (superspannend en leuk boek!!!),heb nog een uur op de loopband gestapt aan 6km/uur want elke spier in mijn lichaam deed nog pijn van het lopen gisteren en de zware training gisterenavond maar soit ik heb toch maar bewogen vandaag! Het goede nieuws dat men mij deze namiddag kwam vertellen is dat ik maandag naar de J4 groep mag ! YES! Nu kan het echte werk beginnen! Zo voel ik het dan toch tenminste. Vanavond:Familie en ratatouille ratataouille ratatouille......
Vanmorgen was het moeilijk wakker worden..............Tja heb gisteren nog een uur in bed gelezen, kon er niet genoeg van krijgen, toen uiteindelijk in slaap gevallen maar de nacht was blijkbaar toch echt wel te kort. Buiten om vier uur eventjes op te zijn geweest terug was dit wel een nacht met een goeie diepe slaap die me nog eens goed deed. Ik ga er zeker voor zorgen dat ik deze rust in het weekend ook zal hebben zonder dat ik er vroeg uit moet. Vandaag staat beweging, fitness, relaxatie en wandelen als het niet regent zowiezo op het programma, de rest weet ik niet van buiten. Elke dag doe ik ook een meditatie, zeker en vast zonder overslaan! Toen ik op was om vier heb ik ook nog over het uittekenen van de caravanmeubeltjes gedacht en ik ben er uit volgens mij, vanavond zal ik het proberen met MNM of andere muziek op de achtergrond. Het moet me lukken en dat is al een goede doelstelling voor mijn zelfvertrouwen. De rest laat ik aan J. over zodat zij ook zelfvertrouwen erbij kan winnen! Ik leer er wel veel uit en probeer naar J. niet dezelfde fouten te maken die er naar mij toe zijn geweest want niet alleen het afbreken van een persoon kan leiden naar een laag zelfbeeld maar ook overbezorgdheid en het niet kunnen loslaten, dus..hou ik daar rekening mee naar J. en ga ze niet zo veel meer betuttelen of dingen voor haar doen die ze zelf ook kan. Ze doet het trouwens goed op school. Nog eventjes en er zijn terug examens se, het ergste is dat die ws wel met palmemarkt zullen vallen.
Vanmorgen in D. begonnen met beweging, netbal, kwam maar met moeite op gang maar uiteindelijk lukte het toch nog! Heb nog tijd gemaakt voor een meditatie half uurtje, lekker gegeten deze middag maar ik was eens eindelijk niet vergeten het middagmaal om te laten ruilen door een caloriearme broodmaaltijd vanaf maandag want twee keer warm eten per dag doet ook aankomen ofcourse! (hoewel het daar heel erg lekker is maar ja), deze namiddag fitness : ik dacht ik zal me maar eens forceren terug op de loopband en ik liep (met een beetje moeite toch) twintig minuten aan één stuk door aan 8,5 km per uur. Toch niet slecht vond ik van mezelf,dat beurde me echt wel op. Ondanks de vele sigaretten van de laatste weken toch nog wat conditie in mijn lijf! Daarna was het zwemmen maar was ik toch mijn spullen vergeten zeker, dat heb ik dan ingeruild voor verder lezen in mijn leuk boek dat nu wel erg spannend aan het worden is en aanspoort om verder te lezen! Dus, vanavond geen drank maar wel mijn boek om in slaap te komen!!!! Ik had ook nog een gesprek aangevraagd én gekregen! Gelukkig maar ! In eerste instantie zou ik geen individuele psychologe krijgen omdat er in de toekomstige J4 groep elke dag een groepspsychologisch moment doorgaat maar nu lijkt het hun wel aangewezen dat ik onmiddellijk toch individuele psychologische hulp krijg! Het is nodig! Maar ik moet mijn moeilijke en zware momenten van gisteren en eergisterenavond niet veel verder gaan zoeken dan het feit dat ik.....vanavond mijn regels kreeg. Yep, dat zijn blijkbaar de momenten dat ik weer echt tilt sla, ontspoor, pijn heb en niets anders kan dan janken blijkbaar! Gedver die stomme hormonen dan ook zenne! Enfin nu duiken J. en ik opnieuw de fitness in en straks toch maar eens vroeg naar bed met boek!!!
Pfff..gisteren nog heel heel heel heel heel zware en moeilijke dag gehad, doomgedachten, problems, troubles, pijn en verdriet om het met die woorden samen te vatten. 's Avonds veel te veel gedronken hier thuis en nu met zwaar hoofd wakker! Niet goed bezig! Moet me dringend herpakken! Zal er vndg met dokter over spreken. Met Julie ook nog wel aan caravan gewerkt maar ook te moeilijk en klungelen voor ons en nog steeds niet halfgereed...Ach vandaag hopelijk beter en dat ik ook maar snel naar de J4 kan gaan want dit werkt meer demotiverend dan motiverend....
Moeilijke en zware nacht gehad pffff..en nu natuurlijk heel erg moe en dat geeft weer weerslag op mijn stemming. Ach ja..De pijn vanbinnen is weer heel heel erg maar 't is zo 't is zo zeker. Moet ik dan een hele leven verder met die pijn? Ga aan dokter voorschrift slaappillen vragen want kreeg vorige week maar een halfke mee.
Vanavond gaan fitnessen, hadden een afspraak voor instelling van de apparaten van onze tweede cirkel - dacht ik. Die afspraak bleek gisteren te zijn en vanavond was alles volgeboekt! Begrijp het wel niet goed, want ik dacht echt dat ik ze op vandaag gezet had, maar ja het kan ook aan mij liggen want ws ben ik er nog niet voor honderd procent bij zeker...Uiteindelijk kon men de instellingen wel vlug tussendoor even doen doch..bleek er aan het voorlaatste toestel iets fout te lopen (niet onze schuld) zodat al onze instellingen plots terug verdwenen waren. Tja...eerst moet toestel dus hersteld worden en dat zal morgen ws gebeuren dus ons tweede rondje hebben we dan maar terug op onze eerste cirkel afgewerkt. Heb ook nog wat op de loopband getraind tot ik duizelig werd en precies dronken door de fitness liep (zo zei J. het toch). Ik wil en zal en moet die kilo's er terug af hebben. Heb me morgen ingeschreven voor kei zware spinning 's avonds als J. vertrokken is, trainen is nu aan de orde. De caravan is blijven staan waar ie stond, dat zal voor morgennamiddag zijn vrees ik. Vanavond nog een stukje van Familie en een stukje van de nieuwe mama gezien met J. Toch af en toe een lachbuitje maar als J. slapen was sloeg ik alweer tilt...Waarom toch he? Waarom verlies ik steeds een stuk van mezelf? Waarom overkomt me dit toch allemaal? Ach..ik wil het ook weer te snel zeker en heb m.i. toch nog een hele weg af te leggen. Heb wel ook met J. nog een goed gesprek kunnen hebben over mezelf en dat voelt wel ok. Ik hoop maar dat ik straks kan slapen want ben weer zeer onrustig...
Om acht uur vanmorgen nog heel eventjes op de zetel gaan liggen, ik was zooooooooooooooooo moe...gelukkig alarm gezet om half negen en toen moest ik wel vertrekken hoewel met wat tegenzin want wat een weer alleen al pffffffff om helemaal depri van te worden, zo grijs, zoveel regen....De wandeling ging dus niet door in de plaats daarvan was er volksdans hetgeen ik paste want ik dans nu alles graag maar dat niet!!! Ondertussen interessant gesprek gehad met vrouw die nieuw was ginder, directiesecretaresse overwerkt, burnout, zware troubels met haar man van 50 die ondertussen al in een rusthuis verblijft half verlamd en gedementeerd omwille van een motoongeluk...hierover al vijf jaar in de clinch met de verzekeringsmtschpij die niet wil uitbetalen enz enz..Tja het zit niet iedereen mee in deze wereld! Omdat ze een levenssleuteltje had aanhangen begon ik over Egypte en zij was er vorig jaar juni voor een veertiendaagse spirituele reis. Ze bleef verschillende dagen in Cairo, ze huurden met slechts zeven personen een ganse piramide af (voor 200 euro) om daar boven bij het koningsgraf te gaan mediteren en zelfs te visualiseren terwijl ze zelf een voor een in een graftombe mochten plaatsnemen om 'zogezegd op dat moment alle huidige problemen over te dragen naar het hiernamaals', ze deden een tempelmeditatie terwijl ze er helemaal bovenop stonden bij zonsopgang, ze deden een cruise op de Nijl, zagen Luxor, Aswan, Alexandrië enz enz..een reizeke van 3000 euro per persoon maar naar t schijnt a b s o l u u t en helemaal de moeite waard! Dat kan ik best geloven ! Zo te horen moet dat heel apart en ongelofelijk boeiend geweest zijn. Maar ook wel zwaar, alle dagen om vijf uur op ook voor yoga's en meditaties enz enz..Wow! De reis werd begeleid door een koppel uit Leopoldsburg die er tevens een 'spiritueel winkeltje' hebben (maar wel gaan verhuizen naar Hasselt nu). Heeeeeeeeeeeeeeeel interessant babbelen was het en ik was blij dat ik de volksdans ervoor heb gelaten!!! Daarna was het kookles met dat 'groot licht' en ik ben blij dat Irene die ik nog ken van de vorige keer er totaal ook zo over denkt en me ook al verschillende stoten van haar heeft verteld, oef, ik heb een uitlaatklep over dat mens! Volgens haar moesten de mosselen 7 minuutjes koken..tja een potje van 1,2 kg geen 8kg! Na zeven minuten moesten de vuren worden stilgelegd en geen een mossel was open - volgens haar waren ze toch gaar want zo stond het op het recept! Helpppppppppppppppppppppppppppppppppppppppppp toch zenne! De rest beaamde: die heeft met haar benen wagewijd open gelegen om dat jobbeke vast te krijgen want ze kent en kan er niets van, maar dan ook niets! Gelukkig werd ik weggeroepen naar de dokter zodat ik het niet meer moest aanzien. Heb nadien een kom resterende mosselen terug op het vuur gezet en de mijne waren dus wel gaar en lekker achteraf! Met dokter Anne een heeeeeeeeeeeeeeel goed gesprek gehad! Ook wel weer moeilijk en janken maar ze vond dit ok, gedver, ze geeft me goeie steun, goeie begeleiding, we praten goed met elkaar, kortom het klikt gewoonweg. Ze laat momenteel de antidepressieva weg, ze heeft vertrouwen in me dat ik het zonder ook kan (de Invega blijft wel voorlopig nog!). In de namiddag naar het medisch centrum geroepen voor allerlei onderzoeken - standard procedure maar die zelfs 2,5 kg stonden dus inderdaad ook bij op hun weegschaal -> seffens gaan aftrainen gelijk ne gek se!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! en vanavond gene snoep meer punt uit!!!! Ik heb het gehad met dit dik zijn weer,nè!!!!!! Daarna riep mijn begeleidster me voor een gesprek van een uur hetgeen me ook goed gedaan heeft (want bij het medisch centrum was het toch ook weer even janken). Helemaal geen gemakkelijk dagje maar nu gaan we sporten gelijk gek en hopelijk beurt me dat ook weer wat op! An belde ook nog even tijdens het koken net en ook zij stelde dat ik beter naar L. duidelijkheid breng in het feit dat IK NU niet de aangewezen persoon ben om ook haar en haar problemen op te vangen, dat ze dat wel moet begrijpen nu dat ik tijd nodig heb om aan mezelf te werken en dit ook wil doen. Maar tja, alles komt neer op het zelfvertrouwen én assertiviteit he, daar laat ik me steeds en altijd weer door 'vangen' ipv direct alles te zeggen wat ik bedoel!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!Tja the story of my life maar het ZAL veranderen!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
Om elf sliep ik uiteindelijk pas...nog tel gehad van L. daar is nog werk aan zenne ik hou dat echt niet vol, echt niet, heb al zoveel werk genoeg met mijn eigen en als ik wil helpen dan gaat het bij haar het ene oor in, het andere uit. Ze aanvaard toch niet wat ik zeg, wat het beste is voor haar en wat kan ik dan nog? Dat elke dag blijven en blijven herhalen zoals dat nu gebeurt en het MIJN tijd blijft opslorpen. Neen, ik hou dat gewoonweg niet vol. Ze ziet het gewoonweg niet in, snapt het allemaal niet dus who am I? Uiteindelijk was het nog elf eer ik sliep en om half zes werd ik terug wakker, weer met het gevoel van niet geslapen te hebben. Voor de rest zit ik constant met dat caravanproject in mijn hoofd en hoe het verder een beetje te fatsoeneren want door gisteren de hele doos op maat in te korten ziet het er allemaal niet echt beter uit! Ach ja we maken er maar het beste van zeker want waar vind je in godsnaam een doos met de exacte afmetingen van 30x15x11 pffff. Ideeën zijn er genoeg maar ze netjes en verzorgd én in miniatuur uitwerken is niet zo mijn ding precies! Je moet er heeeeeeeeeeel erg rustig voor zijn en dat ben ik momenteel weer niet! Hoe ziet de dag er normaal gezien verder uit: eerste uur wandelen als het niet giet en de volgende uren koken (de mosselkes dus) en namiddag heb ik nog niet in mijn hoofd. Ik zal blij zijn als ik naar de J4 kan, ik ga er hier precies niet echt op vooruit maar ja misschien wil ik het ook weer te snel! Vanochtend intro cursus zelfvertrouwen gelezen en kan mezelf er volledig in vinden: waar geen zelfvertrouwen is zijn er angsten oa en dat is zowiezo al een feit dat vaststaat! Ik zit vast en moet terug 'los' gemaakt worden he. Ik tel af naar de groep J4 waar ik me voor 200% zal inzetten want mijn motivatie heeft toch weer een dipje gehad de laatste dagen door die prulorganisatie van die kliniek. Alles loopt ronduit in het honderd: mijn afspraak met de dokter: niet gehad, mijn medicatie: niet op punt en een heleboel vergissingen, de ergotherapeute: ergerlijk tot en met, mijn energie om te sporten : tot nul herleid door te weinig slaap. Ok dit wordt mijn dag niet helemaal dat weet ik nu al. Vanavond gaan J. en ik wel naar de fitness want er is een afspraak voor inleiding en uitleg van ons tweede cirkel programma.
Wat een dag..om negen stond ik trillend en zo flauw als wat te wachten op de bloedafname. Natuurlijk werd me dat te veel en was ik blij dat ik al lag....Daarna onmiddellijk een capucino met echte suiker gedronken want alles zag zwart voor mijn ogen! Ik was ook hartstikke moe en ik geraakte precies de ganse dag niet wakker. De dag begon met muziektherapie, saai en helemaal niet leuk, maakte er me zelfs druk in, daarna gevolgd door relaxatie, zalig, ik kon echt nog eens heerlijk ontspannen, was helemaal in trance en het deed me echt echt goed. Ik dacht zelfs eventjes zelfs niet aan de caravan van Julie Toen was het middag en was het weer lekker smullen geblazen. Na de middag moest ik gaan shoppen in de colruyt voor de kooklessen van morgen (mosselen provençale! ) . Daarna was het low level met spieroefeningen en toen twee uurkes ergo met dat 'groot licht van een trien'...oh help dat gaat niet lang duren vooraleer dat ik daar een aanvaring mee heb vrees ik..Ze is echt niet te doen,niet te doen! Bij thuiskomst was het eten en dan caravan caravan en caravan...nog veel werk maar blijkbaar moet alles pas volgende week donderdag klaar zijn..oef..!!!! Maar nu ben ik moe, zonder die medicatie beginnen de vorige weken zijn uitwerking te krijgen.stikkemoe en ik ben dus van plan zo dadelijk mijn bedje in te duiken en eens goed door te slapen se. Morgen werken we wel verder en de dag erna en de dag erna....
Gisteren toch nog niet echt onmiddellijk de slaap kunnen vatten maar 't ging toch al ietsje beter. Gewoonweg constant met de plannen van de caravan in mijn hoofd gezeten hihi en vanmorgen ook mee opgestaan. We hebben nog enkele vragen en gelukkig heeft J. vandaag die les zodat de antwoorden vanavond hopelijk wel zullen volgen. Ze kan zelf tijdens de les ook nog wat meubeltjes maken dus dat is ook weeral tijd gewonnen. Verder is het zeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeer erg om nu nuchter te blijven. Jeetje, ben al flauw en 't gaat me echt niet af want ik mis mijn ochtendcapuccinootje zowiezo. Nog een dik uur volhouden op water nu jeetje! Benieuwd naar wat me vandaag allemaal te wachten staat maar zal zowiezo ook een gesprek zijn met mijn behandelende arts en de rest zien we wel. Het is niet omdat ik gisteren een 'redelijk' dagje had dat de wereld al aan mijn voeten ligt want gisterenavond had ik het toch ook weer zeer moeilijk en ging ik me weer vanalles en nog wat voorstellen, echt niet makkelijk om alle gedachten in bedwang te houden, wat dat betreft toch nog een hele weg te gaan vrees ik. En vandaag hopelijk weer een stapje verder in de goeie richting. Ik ben wel blij dat ondanks 'mama je vergeet toch dikwijls dit of dat' ik na uiteindelijk vijf bezoeken aan de winkel dit weekend ik toch dat kleine menuutje voor het kleine aantal personen in elkaar heb kunnen steken. Alle beetjes helpen zeker en het is voor mij een bevestiging zoeken naar het feit dat ik wel dingen kan! Zo, aankleden en sebiet ribedebie.
en is zoooooooooooo ontzettend schattig!!!! Vannacht met knuffel Remy in mijn armkes geslapen hihi..- ben ik nu terug kinds aan 't worden ook nog LOL.
