Toen we deze morgen opstonden was de Blue Steel reeds vertrokken.  Wij hebben hier niets van gehoord of we dachten misschien dat het een voorbij varend vrachtschip was.  Na het ontbijt vertrokken wij ook richting Doornik waar we wilden gaan liggen omdat daar elektriciteit en water te krijgen is.  Toen we echter te 10:10 uur arriveerden aan de halte fluvial bleek deze een werf te zijn geworden. 

De werf van de Halte Fluvial van Doornik. Op de Schelde tussen Doornik en Pecq.

Een stukje steiger was er nog wel maar de verbinding met de oever was weg, dus dan kan je niet van de boot en daar zijn we dan ook niets mee. Toen ik via de radio informeerde bij sluis Kain bleek de enige mogelijkheid om op dit stuk van de Schelde aan te leggen met pleziervaart in Antoing was en daar kwamen we net vandaan.  Dan maar verder gevaren en in Pecq kwamen we aan de nieuwe kade die we enkele jaren ook gebezigd hadden en daar hebben we dan maar aangelegd.

Kasteeltje van Instituut Saint-André. Watermolen Froyennes. Oude opengewerkte cementoven met onderaan de stookgaten en midden erin een soort kegel die het afgewerkt cement naar de buitenkant duwde waar het kon opgeschept worden.  Het moet daarbinnen zo heet als in de hel geweest zijn voor de arbeiders.

Na de middag met de fiets terug naar Antoing via de nrs 59.58.63.62.67.86.85.84.13.23.27.3.48.49.51.8.11.9 en 10 en kwamen door Pecq, Esquelmes met zijn Chateau, Ramegnies-Chin met zijn Chateau Ramegnies, Chateau de Chin, Chateau Belle Rive en het mooie gebouw (oud kasteeltje) van Instituut Saint-André, Doornik Centrum, Les Bastions, Allain en Vaulx waar we de Schelde terug overstaken en via de ruines van de oude cementovens tot aan de brug van Antoing reden en daar terug overstaken.