Een kort verslag van onze uitstap naar Fes. ’s Ochtends vroeg om 8 uur vertrokken en toen we aankwamen na een treinreis van ongeveer drie uur, werden we opgewacht door Kasem, die vriend van het gastgezin, en zijn broer die ons door de stad zou gidsen. Hij heeft ons op een sneltempo een rondleiding door de stad gegeven. Hij leek zelf niet echt geïnteresseerd maar we hebben er met zijn drieën wel iets leuks van gemaakt. Bijna alle mooie dingen bevinden zich in Fes bevinden zich in de oude medina. Allemaal smalle straatjes met winkeltjes die helemaal volgestouwd zijn. Auto’s kunnen er dus niet rijden waardoor we constant opzij moesten gaan voor overbeladen ezels en paarden, hét vervoersmiddel in het oude Fes. De dieren hebben stukken autobanden aan hun hoeven zodat ze niet kunnen wegglijden in de soms steile steegjes. We hebben natuurlijk de beroemde leerlooierijen gezien (foto 1). Het stonk er echt heel hard maar vanuit een winkel op de derde verdieping van een gebouw, was het echt een heel mooi uitzicht. Allemaal verschillende kleuren rood naast volledig witte baden, mensen die volledig onder de verf zaten, bezig het leer te bewerken. Ook hebben we een authentieke weverij (foto 2) bezocht, een madrassa (foto 3) en de Quaraouiyin- moskee, natuurlijk alleen langs de buitenkant. Tegen de avond zijn we dan naar het nieuwe Fes gegaan, deze keer zonder gids. We hebben de lange Hassan 2- boulevard afgewandeld tot aan het reusachtige koninklijke paleis. Daar in de buurt  hebben we nog over de markt gelopen, tot we genoeg hadden van de grote drukte. Zondag zijn we dan weer de medina van het oude Fes ingedoken. Ondanks de regen (onze eerste dag met echt veel regen is uitgerekend tijdens ons bezoek aan Fes!) was het er heel gezellig en aangenaam om te lopen. Hoewel, als je weet dat er heel veel ezels en paarden rondlopen die regelmatig wat laten vallen, en dat dan gecombineerd met regen, dan kan je je wel voorstellen dat mijn schoenen en broek er niet bepaald proper uitzagen. Daarom hebben Olly (een van de Nederlandse meisjes) en ik maar nieuwe schoenen gekocht. Doordat we na enkele uren rondlopen echt wel nat waren, hebben we maar een trein vroeger terug naar Rabat genomen. Hier in Rabat heeft het dan nog verder geregend en tegen de avond kwam er nog een onweer op ons af. Voor ons wat minder, maar de bevolking hier was echt blij dat het regende. Het is namelijk nog winter en normaal gezien regent het hier dan regelmatig. Nu was dat niet het geval en het land was nu al heel droog.

Wat ik jullie vorige keer vergeten te vertellen was, Olly, Jacqueline en ik (als we iets doen is het meestal wij met z’n drieën) zijn op woensdagavond naar de hamam geweest. Het was een hele ervaring, ik was er even niet goed van. Eerst werden we ingesmeerd met een speciale zwarte zeep en daarna werden alle dode huidcellen van ons lichaam gescrubd. Ik heb er zelfs een klein wondje aan overgehouden op mijn rug! Daarna zeiden de vrouwen die er werkten ook dat we meer moesten eten dus misschien ligt het daaraan. Maar het gevoel dat je daarna hebt was echt wel leuk, helemaal proper en ontspannen. Een échte kennismaking met de Marokkaanse cultuur! Onderaan nog een foto met ons gastgezin: v.l.n.r. Najib en Nazha, de ‘ouders’, Molly en Anja, twee Amerikaanse vriendinnen, Jacqueline, ik en Fatna, de huishoudster.

19-02-2008 om 13:58 geschreven door an