Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Amora
Het dagboek van minipaardje Amora
27-01-2012
lekker genieten op de weide
Vlak voor haar operatie wordt het eindelijk eens een lekker weertje..... als dit weertje een maand geleden was gekomen had mijn schat al eerder kunnen genieten van het lekkere gras... omdat ze niet goed kan stappen was een drassige weide te gevaarlijk voor haar om onderuit te gaan met de nodige gevolgen van dien maar nu de grond lekker hard was vanmorgen kon Amora zonder al te veel problemen tot aan de weide stappen.... in een heerlijk winterszonnetje kan ze nu een namiddagje heerlijk genieten van de met lekkernijen gevulde weide. Ik moet mij al geen zorgen maken dat ze haar voorpootje gaat overbelasten want a.s. woensdag wordt ze hieraan geholpen... Mijn schat kan dus voor de laatste keer in enkele weken nog heerlijk genieten van een dagje weide, dat ze heeft ze wel verdient na al die weken verplichte boxrust.
In overleg met de orthopedisch chirurg van de universitaire dierenkliniek in Gent werd besloten om toch als eerste haar voorpoot te opereren : de artrodese v/d linkerschouder (m.a.w. het vastzetten van de schouder d.m.v. een plaat en schroeven)
Hopelijk kan ze na de operatie goed revalideren en kan ze op die manier haar knietjes terug een beetje aansterken alvorens die te opereren.
De kliniek heeft het benodigde osteosynthese materiaal besteld en zodra dit geleverd wordt wordt de operatie definitief gepland.....
Ach mijn arme meisje toch..... van de week zag ik haar een beetje schuren maar we vonden niet meteen luisjes... Vandaag heb ik echter heel wat luisjes zien kruipen :( Dat wordt dus weer een telefoontje naar de dierenarts voor een behandeling. Haar helemaal gaan wassen zie ik niet echt zitten midden in de winter (hoewel .... winter.....)
Verder wordt het hoog tijd dat er in actie geschoten wordt want dag in dat uit op stal staan is echt niet leuk voor haar en als we dan denken dat ze na haar operatie nog maandenlang op stal moet blijven :(
Helaas kan ik niet iedereen persoonlijk bedanken omdat ik van de meeste niet weet hoe ik ze moet bereiken want de donaties komen van overal. Dankzij het initiatief van Veerle om dit verhaal publiekelijk te maken op de kattesite.be en dankzij dierengazet.be die dit verhaal publiceerde afgelopen week mochten wij tot dusver maar liefst 1200 euro ontvangen voor Amora's operaties, wat momenteel het volledige bedrag van Amora's spaarpot op 1950 euro brengt ... genoeg voor 1 operatie dus ! ! !
Bedankt iedereen die ons steunt, zowel financieel als moreel ! ! !
We gaan nog even door met sparen want er zal nog 1500 - 2000 euro nodig zijn voor de volgende operatie.
Het begint nu serieus te korten en we wachten in spanning af wanneer Amora zal geopereerd worden... normaal gezien nog deze maand. De dierenartsen/chirurgen gaan nog een laatste keer overleg plegen en dan zal een datum geprikt worden.
Mijn dierenarts is alvast afgelopen dinsdag nog even langsgeweest om Amora's conditie te controleren en door te geven aan de chirurg.
Amora mankte helaas weer lichtjes op haar voorpoot (waarschijnlijk dankzij mijn supergeweldige overburen die het nodig vonden om vuurwerk in de weide te schieten) en haar knietjes zorgen ervoor dat ze quasi volledig immobiel is geworden. De knieschijven zitten nu permant naast de knie en Amora kan op die manier maar moeilijk een pas verzetten, ze heeft ook helemaal geen grip meer met haar linker achterpoot waardoor ze bij de minste lichte helling op de weide onderuit zou gaan. Door het ontzettend slechte weer de afgelopen weken staat Amora veiligheidshalve al weken op stal, gelukkig heeft ze daar wel nog steeds het gezelschap van haar poezenvriendin Tieneke.
Milo treurt bij dit alles en houdt dag en nacht trouw de wacht aan de staldeur van zijn meisje.... het zal nog miserie worden wanneer ze naar de kliniek wordt overgebracht.
Met Nieuwjaarsdag kreeg ik van een hele lieve dame een geschenkje voor Amora (foto volgt) namelijk 2 dozen snoepjes en 2 likstenen... hopelijk kan Amora hier met volle teugen van genieten wanneer ze na haar operatie weer op krachten moet komen.
Deze dame heeft een winkel en daar had zij een spaarvarken op de toog gezet voor Amora... op 10 dagen tijd zat er 85 euro in deze spaarpot. Ontzettend bedankt aan Doris en al haar klanten !
De mensen die recht over de weide van Amora en Milo wonen schieten elk jaar vuurwerk af, hierbij denken ze (net zoals zovelen) niet aan het welzijn van de dieren in de directe omgeving. Jaarlijks kan ik dus de vuurwerkpeilen uit de weide gaan verzamelen Dit jaar was het uiteraard niet anders Al sinds begin december wordt hier vuurwerk afgeschoten, de paardjes bleven er over het algemeen wel rustig in, alleen één van mijn honden wilde al weken niet meer buiten gaan vanaf het donker was... Veiligheidshalve besloten om de jaarwisseling bij Amora op stal door te brengen aangezien zij haar voorpoot echt moet sparen en dus zeker niet mag steigeren. Maar helaas kon ik niet vermijden dat Amora toch even wild tekeer ging... de eerste pijlen die de overburen afschoten leken regelrecht op haar af te komen, zelfs ik schrok ervan... ze belanden met een ongelovelijke knal midden in de weide.... ik was ronduit WOEST ! ! Ik hoop echt dat vuurwerk ooit gebannen wordt uit onze samenleving, het brengt jaarlijks zoveel slachtoffers met zich mee, zowel menselijke als dierlijke. Ook ik heb met oudejaarsavond een uitgebroken hondje opgevangen, gelukkig kon hij na 3 dagen herenigd worden met zijn baasje maar op facebook lees ik nog steeds de oproepen van vele vermiste en gevonden dieren... ook mijn hond is nog steeds niet bekomen.
Normaal mag Amora nu terug buiten op een klein stukje gras maar gezien ons laatste poging mislukt is (madame wilde gelijk gaan rondrennen) is ze toch weer op stal gezet... de weersomstandigheden zijn ook niet ideaal, moest ze nu willen gaan liggen buiten dan ligt ze in het nat en in de modder. Ook heeft ze momenteel een slechte houvast met haar achterpoten en de ingang naar de stal is best slipperig dus nemen we maar geen risico's. Vandaag heb ik haar wel even mee op korte wandeling genomen naar de weide met hoog gras, hier heeft ze 5 minuutjes kunnen grazen en dan zijn we rustig terug gewandeld.... ik kon aan haar merken dat het net lang genoeg gewandeld was... donderdag mag ze opnieuw buiten voor een wandeling en mag ze wat langer grazen. Het deed haar zichtbaar deugd en het ging haar goed.
Wie Amora kent weet dat geen enkele poes veilig was in haar buurt. In de ganse weide (en die is groot) moest geen poes een poot binnen zetten of Amora had het gezien en zonder te twijfelen zette ze de achtervolging in..... de poezen zijn dan ook niet zo gesteld op de grote viervoeters die naast hun wonen.....
.... maar de afgelopen dagen heeft zich een bijzondere vriendschap ontwikkeld waarvan ik eigenlijk verstomd sta ......
Zien jullie al wie Amora gezelschap houdt ?
.... ons klein Tieneke
..... elke nacht, keer op keer weet ze te ontsnappen uit de hooischuur, geen idee langs waar maar het moet een klein gaatje zijn waar de andere katten niet door kunnen .... en ze ontsnapt niet om te gaan rondzwerven, nee, ze nestelt zich dan bij haar nieuwe vriendin Amora .... en wonder boven wonder is die vriendschap wederzijds .....
het is moeilijk om op foto te krijgen, maar deze foto spreekt toch boekdelen hè
Amora en Milo kregen vorige week elk hun eigen hooinet. Vooral bij Amora valt het erg in de smaak... ze doet er nu wat langer over om het hooi op te eten, wat natuurlijk ook goed is om de verveling in de stal tegen te gaan en er wordt geen sprietje hooi meer verspilt.
Ondertussen hebben we al wat rondgehoord en ook een gesprek gehad met een orthopedisch chirurg van de universitaire dierenkliniek in Gent. Hij is van mening dat de schouder voorrang moet krijgen omdat daar alles mee begonnen is. Hij heeft haar natuurlijk niet persoonlijk kunnen onderzoeken en heeft zijn opinie gegeven op basis van mijn info en de rontgenfoto's.
Amora was terug heel goed en de cortisonespuit doet zijn werk, gisteren is ze dan ook een 10-tal minuutjes aan het halstertouw op stap geweest. Een poging haar los te laten op een klein stukje mislukte aangezien ze gelijk wilde gaan rondhollen. Dat ging allemaal prima, ze had nog wel een lichte klik in haar achterpoten maar ca va.... vandaag echter het tegenovergestelde, ze lag weer constant in de stal ipv vrolijk recht te staan en het stappen ging allesbehalve goed. Voorlopig blijft ze dus nog op stal staan. Als ik haar zo zie dan denk ik echt dat de achterpoten voorrang moeten krijgen maar als ik zie dat ze tot een dikke maand geleden totaal geen functionele problemen had met haar achterpoten vraag ik me ook sterk af of het verstevigen van de spieren (zonder operatie) geen positief gevolg kunnen hebben
Ik zit momenteel echt in een tweestrijd wat betreft de operaties, de ene zegt zus en de andere zegt zo.... heel moeilijk.
Ik denk dat ik dus nog op zoek ga naar een laatste beslissende opinie....
Wat het ook zal worden... 2000 euro moet ik zowiezo bij elkaar krijgen of het nu eerst de voorpoot wordt of eerst de achterpoten....
Uit totaal onverwachte hoeken blijft de steun komen ! We hebben ondertussen al een hele mooie som bij elkaar gekregen, mede dankzij de steun van vele mensen ! Eén ervan is een bakkerij uit het Gentse... zij lanceerden deze week een actie dat voor iedereen die geen stempeltje op zijn broodkaart wenste, er 10 eurocent in een potje ging en deze actie leverde maar liefst 150 euro op ! We willen deze mensen en alle anderen die ons steunden en zeker ook Veerle (die ervoor zorgde dat het verhaal openbaar werd) bedanken ! !
Op het kattenforum waar ik lid ben (kattensite.be) heeft één van de leden een topic geopend om op te roepen om Amora te steunen om zo snel mogelijk het bedrag voor de operaties bij elkaar te krijgen. We vinden dit een ontzettend mooi gebaar van Veerle en zijn haar ontzettend dankbaar hiervoor. Van vele leden kwam er respons en verschillende mensen deden reeds een donatie ten voordele van Amora. We zijn ontroerd hoeveel mensen ons willen helpen om Amora een kans te geven.
en dit is het verhaal dat Veerle poste op het forum :
Alle beetjes helpen - mini-paardje (Bonnie's Amora) in nood
Op het kattenforum zijn een aantal prachtige mensen die zich heel erg inzetten voor zwerfkatten en hun kroost. Bonnie is een van deze mensen, wat zij doet voor de opvang van zwerfkatten en kittens is echt geweldig. Daarbuiten vangt zij ook cavias op en heeft ze ook enkele andere dieren van haarzelf. Amora een van haar mini-paardjes heeft echter grote problemen ..3 van haar 4 pootjes (gelukkig is ze geen duizendpoot ) moeten dringend geopereerd worden en wie dieren heeft en dierenartsen rekeningen kent weet dat dit een hele zware rekening gaat worden (in het geval dat alles goed gaat en daar hopen en duimen we met zn allen voor). Hier is kort wat er dringend gedaan moet worden bij de kleine meid (nu 3,5 jaar oud) zodat ze nog dik 15 of 20 jaar en meer kan rondlopen op deze aardbol .. beide achterpoten hebben een patella luxatie (losse knietjes) waardoor de knieschijf er altijd naast schiet en daarmee op de verkeerde plaats naast het bot wrijft waardoor uiteindelijk gewrichtsslijtage zal optreden met artrose tot gevolg. Door de losse knietjes kan Amora niet meer goed stappen omdat haar knie altijd uit de kom schiet. De operatie houdt in dat ze in het dijbeen de groeven dieper moeten maken en de knieschijf van vorm aanpassen zodat die netjes in de groef blijft zitten, de banden die over dat gewricht zitten worden dan strakker gemaakt om het geheel goed bij elkaar te houden. Deze operatie gebeurt aan beide achterpoten tegelijkertijd. Aan de voorpoot heeft ze zware arthrose waar ze enorme pijn aan heeft. De operatie aan de voorpoot houdt in dat het schoudergewricht volledig vastgezet wordt met een plaat en bouten. Deze vorm van artrose aan het schoudergewricht met een arthrodese als gevolg is zeer zeldzaam. Het prijskaart zal dus hoog liggen voor beide achterpootjes zo rond 1500,00 en voor de voorpoot zoiets van 2000,00 en dan worden er nog geen complicaties bijgerekend, cortisone-spuitjes, onderzoeken . .. om het allemaal alleen te dragen als werkende mens . wordt het heel moeilijk maar je lieve lieveling te moeten laten inslapen omdat je de centjes niet hebt om alles te kunnen betalen dat moet een verschrikkelijke beslissing zijn om te nemen en een ware nachtmerrie voor iedereen die met hart en ziel van zijn beestjes houdt. Daarom zou ik een voorstel willen lanceren om te doneren .. wanneer heel veel mensen maar een klein bedragje vb 2,00 (is echt heel weinig maar meer mag ook altijd) zouden storten op de rekening van Bonnie zodat ze hiermee de kans krijgt om haar lieveling Amora te helpen zou toch geweldig zijn, hé. Ook andere praktische dingen - zoals vers hooi, stro en dingen om haar maanden op stal aangenaam te maken zoals een lick-it liksteen, snackbal, etc zijn natuurlijk welkom bij Bonnie. Bonnie heeft ook een blog www.bloggen.be/amora aangemaakt over Amora en haar operaties en revalidatie zodat wij met zn alle kunnen volgen hoe het gaat met de kleine en mooie meid. Groetjes en ik hoop op heel veel steun voor Amora & Bonnie, Veerle
IBAN : BE32 9791 3196 8202 op naam van Lauwers Goedele in Beverlo BIC : ARSPBE22 Vermelding "AMORA"
Uiteraard zullen wij binnenkort een bedanktlijstje maken met de namen van iedereen die ons steunde, allemaal ontzettend bedankt hiervoor ! ! En als Amora hier goed doorheen komt dan zijn jullie ongetwijfeld welkom voor een knuffelsessie met haar !
Vandaag heeft Amora een nieuwe cortisonespuit gekregen in haar schoudergewricht... de dierenarts aan huis en de dierenarts van de kliniek zijn dit samen komen doen.... hopelijk werkt de injectie goed en langdurig zonder neveneffecten.... Ze moet nu vooral veel rusten, zowiezo tot het weekend op stal en daarna een heel beperkte uitloop naar buiten toe zodat ze kan bewegen maar niet overbelasten. En heel belangrijk "SUPERVEEL STROOM" op de omheining zodat haar vriendje Milo die niet weer gaat vernielen om haar de grote weide op te krijgen. Als alles volgens plan verloopt en de injectie doet zijn werk dan zal ons meisje haar eerste zware operatie (dubbele operatie aan de knietjes) krijgen begin januari.
Voor de dierenartsen kwamen mocht ze nog even de weide op, maar al snel lag ze plat :
Na even platte rust is ze toch weer op eigen houtje tot aan de stal gepikkeld :
Net haar injectie gehad en alweer met een mooi vierkantje in haar vacht :
Omdat de injectie echt precisiewerk is werd ze verdoofd en na de injectie moest ik haar een uurtje in de gaten houden want ze mocht absoluut niets eten wegens verstikkingsgevaar... zo heeft ze dus triestig een uurtje op de stenen gestaan :
Na dit uurtje was ze weer wakker en liep op eigen houtje de stal in waar ze weer lekker kon gaan smullen :
Vanmorgen stond Amora recht en was ze van de hooiruif aan het smullen, ze kwam naar de staldeur en daar heeft ze lekker van een handjevol voer gesmuld.... ze zag er stukken beter uit dan gisteren.... Vanavond voor alle veiligheid nog even gaan checken en ze stond weer recht voor de staldeur naar buiten te kijken. In de stal kan ze niks forceren want verder dan 2 passen geraakt ze niet en dat doet haar zichtbaar deugd.
Ik kreeg net een mailtje van de dierenarts dat ze komende week hier ter plekke een nieuwe cortisonespuit zullen geven in haar aangetaste schouder en dan is de eerstvolgende stap de operatie aan de achterpoten, het aanpassen van de knietjes.
Ze zal vanaf nu de grote weide niet meer op mogen en dit zullen we verzekeren door flink wat stroom op de tijdelijke omheining te zetten.
Na thuiskomst van de dierenkliniek gaat het met Amora niet goed meer. Door het transport heeft ze haar voorpoot weer zwaar overbelast en zijn we terug bij af... de cortisonespuit is volledig uitgewerkt en ze pikkelt weer op 3 poten. Vanmorgen lag ze plat voor de stal, ik heb haar rechtgeholpen en op stal gezet, waar ze het merendeel v/d dag al liggend doorbracht.... maar daar ligt ze tenminste veilig en droog. Arme Milo kan helaas niet bij zijn meisje zijn maar hij houdt trouw de wacht voor de stal. Ik heb alvast een nieuw staldeurtje gekocht voor haar dat volgende week nog moet gemonteerd worden en dan kunnen ze elkaar tenminste weer wat kusjes geven.
Ik heb met de dierenarts gebeld die in overleg ging met de chirurg en ik wacht spannend af wat de volgende stap gaat zijn. Ofwel krijg ze nu eerst terug een cortisonespuit in haar voorpoot en wordt er binnenkort overgegaan tot het corrigeren van de knietjes ... (cortisonespuit en operatie kunnen helaas niet kort op elkaar volgen) ofwel wordt besloten om eerst de voorpoot te opereren, veel sneller dan eerst gepland (we hadden voorjaar/zomer 2012 in gedachten) Eén ding staat vast, het kan zo niet verder, mijn meisje heeft pijn
Vandaag opnieuw naar de dierenkliniek, dit keer voor de achterpoten.... Na een paar stapjes wordt meteen besloten om rontgenfoto's te maken van de knietjes, die zijn met de hand gewoon te luxeren.
Het verdict is niet min : patella luxatie op beide knietjes... ze zijn misvormd en moeten eigenlijk operatief gecorrigeerd worden. De groeven moeten uitgediept worden, de knieschijf van vorm aangepast en de banden over de knie aangespannen.
Dit is op zich al een hele zware operatie maar toch wordt ze met regelmaat uitgevoerd en zijn de slaagkansen groot, maar Amora zit met haar "defecte" voorpoot wat het allemaal zo gecompliceerd maakt.... De dierenarts ziet het wel zitten om de operaties te doen maar het zal zo ontzettend zwaar zijn voor haar.... 2 superzware operaties aan 3 van haar poten..... met een grote kans op complicaties zoals wondonsteking, gewrichtsontsteking, luxatie na de operatie, afstoten van het implantaat, etc.
Ik moet niet lang nadenken over wat er gaat gebeuren want het is of opereren of op termijn inslapen omdat haar leven op deze manier ondraaglijk zal zijn.... maar toch heb ik zo'n schrik van de complicaties en de superzware en langdurige revalidatie. Maar er is een kans dat ze hier heelhuids doorheen komt en dan kan ze nog wel 10 tot 20 jaar gelukkig leven.... het is de kans wel waard denk ik dan.
Prijskaartje is ondertussen al opgelopen tot 3000 - 3500 euro en de onderzoeken die reeds voorbij zijn kosten ons al minstens 800 euro... maar ons meisje is het waard..... zo'n lieve schat, amper 3 jaar oud... de vraag "waarom" spookt dagelijks door mijn hoofd.
In bijlage, foto's van de knietjes... niet zo makkelijk te bekijken/begrijpen als leek
Dit jaar was het uiteraard niet anders 
