Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Amora
Het dagboek van minipaardje Amora
13-12-2011
Amora's wandelingetje
Normaal mag Amora nu terug buiten op een klein stukje gras maar gezien ons laatste poging mislukt is (madame wilde gelijk gaan rondrennen) is ze toch weer op stal gezet... de weersomstandigheden zijn ook niet ideaal, moest ze nu willen gaan liggen buiten dan ligt ze in het nat en in de modder. Ook heeft ze momenteel een slechte houvast met haar achterpoten en de ingang naar de stal is best slipperig dus nemen we maar geen risico's. Vandaag heb ik haar wel even mee op korte wandeling genomen naar de weide met hoog gras, hier heeft ze 5 minuutjes kunnen grazen en dan zijn we rustig terug gewandeld.... ik kon aan haar merken dat het net lang genoeg gewandeld was... donderdag mag ze opnieuw buiten voor een wandeling en mag ze wat langer grazen. Het deed haar zichtbaar deugd en het ging haar goed.
Wie Amora kent weet dat geen enkele poes veilig was in haar buurt. In de ganse weide (en die is groot) moest geen poes een poot binnen zetten of Amora had het gezien en zonder te twijfelen zette ze de achtervolging in..... de poezen zijn dan ook niet zo gesteld op de grote viervoeters die naast hun wonen.....
.... maar de afgelopen dagen heeft zich een bijzondere vriendschap ontwikkeld waarvan ik eigenlijk verstomd sta ......
Zien jullie al wie Amora gezelschap houdt ?
.... ons klein Tieneke
..... elke nacht, keer op keer weet ze te ontsnappen uit de hooischuur, geen idee langs waar maar het moet een klein gaatje zijn waar de andere katten niet door kunnen .... en ze ontsnapt niet om te gaan rondzwerven, nee, ze nestelt zich dan bij haar nieuwe vriendin Amora .... en wonder boven wonder is die vriendschap wederzijds .....
het is moeilijk om op foto te krijgen, maar deze foto spreekt toch boekdelen hè
Amora en Milo kregen vorige week elk hun eigen hooinet. Vooral bij Amora valt het erg in de smaak... ze doet er nu wat langer over om het hooi op te eten, wat natuurlijk ook goed is om de verveling in de stal tegen te gaan en er wordt geen sprietje hooi meer verspilt.
Ondertussen hebben we al wat rondgehoord en ook een gesprek gehad met een orthopedisch chirurg van de universitaire dierenkliniek in Gent. Hij is van mening dat de schouder voorrang moet krijgen omdat daar alles mee begonnen is. Hij heeft haar natuurlijk niet persoonlijk kunnen onderzoeken en heeft zijn opinie gegeven op basis van mijn info en de rontgenfoto's.
Amora was terug heel goed en de cortisonespuit doet zijn werk, gisteren is ze dan ook een 10-tal minuutjes aan het halstertouw op stap geweest. Een poging haar los te laten op een klein stukje mislukte aangezien ze gelijk wilde gaan rondhollen. Dat ging allemaal prima, ze had nog wel een lichte klik in haar achterpoten maar ca va.... vandaag echter het tegenovergestelde, ze lag weer constant in de stal ipv vrolijk recht te staan en het stappen ging allesbehalve goed. Voorlopig blijft ze dus nog op stal staan. Als ik haar zo zie dan denk ik echt dat de achterpoten voorrang moeten krijgen maar als ik zie dat ze tot een dikke maand geleden totaal geen functionele problemen had met haar achterpoten vraag ik me ook sterk af of het verstevigen van de spieren (zonder operatie) geen positief gevolg kunnen hebben
Ik zit momenteel echt in een tweestrijd wat betreft de operaties, de ene zegt zus en de andere zegt zo.... heel moeilijk.
Ik denk dat ik dus nog op zoek ga naar een laatste beslissende opinie....
Wat het ook zal worden... 2000 euro moet ik zowiezo bij elkaar krijgen of het nu eerst de voorpoot wordt of eerst de achterpoten....
Uit totaal onverwachte hoeken blijft de steun komen ! We hebben ondertussen al een hele mooie som bij elkaar gekregen, mede dankzij de steun van vele mensen ! Eén ervan is een bakkerij uit het Gentse... zij lanceerden deze week een actie dat voor iedereen die geen stempeltje op zijn broodkaart wenste, er 10 eurocent in een potje ging en deze actie leverde maar liefst 150 euro op ! We willen deze mensen en alle anderen die ons steunden en zeker ook Veerle (die ervoor zorgde dat het verhaal openbaar werd) bedanken ! !
Op het kattenforum waar ik lid ben (kattensite.be) heeft één van de leden een topic geopend om op te roepen om Amora te steunen om zo snel mogelijk het bedrag voor de operaties bij elkaar te krijgen. We vinden dit een ontzettend mooi gebaar van Veerle en zijn haar ontzettend dankbaar hiervoor. Van vele leden kwam er respons en verschillende mensen deden reeds een donatie ten voordele van Amora. We zijn ontroerd hoeveel mensen ons willen helpen om Amora een kans te geven.
en dit is het verhaal dat Veerle poste op het forum :
Alle beetjes helpen - mini-paardje (Bonnie's Amora) in nood
Op het kattenforum zijn een aantal prachtige mensen die zich heel erg inzetten voor zwerfkatten en hun kroost. Bonnie is een van deze mensen, wat zij doet voor de opvang van zwerfkatten en kittens is echt geweldig. Daarbuiten vangt zij ook cavias op en heeft ze ook enkele andere dieren van haarzelf. Amora een van haar mini-paardjes heeft echter grote problemen ..3 van haar 4 pootjes (gelukkig is ze geen duizendpoot ) moeten dringend geopereerd worden en wie dieren heeft en dierenartsen rekeningen kent weet dat dit een hele zware rekening gaat worden (in het geval dat alles goed gaat en daar hopen en duimen we met zn allen voor). Hier is kort wat er dringend gedaan moet worden bij de kleine meid (nu 3,5 jaar oud) zodat ze nog dik 15 of 20 jaar en meer kan rondlopen op deze aardbol .. beide achterpoten hebben een patella luxatie (losse knietjes) waardoor de knieschijf er altijd naast schiet en daarmee op de verkeerde plaats naast het bot wrijft waardoor uiteindelijk gewrichtsslijtage zal optreden met artrose tot gevolg. Door de losse knietjes kan Amora niet meer goed stappen omdat haar knie altijd uit de kom schiet. De operatie houdt in dat ze in het dijbeen de groeven dieper moeten maken en de knieschijf van vorm aanpassen zodat die netjes in de groef blijft zitten, de banden die over dat gewricht zitten worden dan strakker gemaakt om het geheel goed bij elkaar te houden. Deze operatie gebeurt aan beide achterpoten tegelijkertijd. Aan de voorpoot heeft ze zware arthrose waar ze enorme pijn aan heeft. De operatie aan de voorpoot houdt in dat het schoudergewricht volledig vastgezet wordt met een plaat en bouten. Deze vorm van artrose aan het schoudergewricht met een arthrodese als gevolg is zeer zeldzaam. Het prijskaart zal dus hoog liggen voor beide achterpootjes zo rond 1500,00 en voor de voorpoot zoiets van 2000,00 en dan worden er nog geen complicaties bijgerekend, cortisone-spuitjes, onderzoeken . .. om het allemaal alleen te dragen als werkende mens . wordt het heel moeilijk maar je lieve lieveling te moeten laten inslapen omdat je de centjes niet hebt om alles te kunnen betalen dat moet een verschrikkelijke beslissing zijn om te nemen en een ware nachtmerrie voor iedereen die met hart en ziel van zijn beestjes houdt. Daarom zou ik een voorstel willen lanceren om te doneren .. wanneer heel veel mensen maar een klein bedragje vb 2,00 (is echt heel weinig maar meer mag ook altijd) zouden storten op de rekening van Bonnie zodat ze hiermee de kans krijgt om haar lieveling Amora te helpen zou toch geweldig zijn, hé. Ook andere praktische dingen - zoals vers hooi, stro en dingen om haar maanden op stal aangenaam te maken zoals een lick-it liksteen, snackbal, etc zijn natuurlijk welkom bij Bonnie. Bonnie heeft ook een blog www.bloggen.be/amora aangemaakt over Amora en haar operaties en revalidatie zodat wij met zn alle kunnen volgen hoe het gaat met de kleine en mooie meid. Groetjes en ik hoop op heel veel steun voor Amora & Bonnie, Veerle
IBAN : BE32 9791 3196 8202 op naam van Lauwers Goedele in Beverlo BIC : ARSPBE22 Vermelding "AMORA"
Uiteraard zullen wij binnenkort een bedanktlijstje maken met de namen van iedereen die ons steunde, allemaal ontzettend bedankt hiervoor ! ! En als Amora hier goed doorheen komt dan zijn jullie ongetwijfeld welkom voor een knuffelsessie met haar !
Vandaag heeft Amora een nieuwe cortisonespuit gekregen in haar schoudergewricht... de dierenarts aan huis en de dierenarts van de kliniek zijn dit samen komen doen.... hopelijk werkt de injectie goed en langdurig zonder neveneffecten.... Ze moet nu vooral veel rusten, zowiezo tot het weekend op stal en daarna een heel beperkte uitloop naar buiten toe zodat ze kan bewegen maar niet overbelasten. En heel belangrijk "SUPERVEEL STROOM" op de omheining zodat haar vriendje Milo die niet weer gaat vernielen om haar de grote weide op te krijgen. Als alles volgens plan verloopt en de injectie doet zijn werk dan zal ons meisje haar eerste zware operatie (dubbele operatie aan de knietjes) krijgen begin januari.
Voor de dierenartsen kwamen mocht ze nog even de weide op, maar al snel lag ze plat :
Na even platte rust is ze toch weer op eigen houtje tot aan de stal gepikkeld :
Net haar injectie gehad en alweer met een mooi vierkantje in haar vacht :
Omdat de injectie echt precisiewerk is werd ze verdoofd en na de injectie moest ik haar een uurtje in de gaten houden want ze mocht absoluut niets eten wegens verstikkingsgevaar... zo heeft ze dus triestig een uurtje op de stenen gestaan :
Na dit uurtje was ze weer wakker en liep op eigen houtje de stal in waar ze weer lekker kon gaan smullen :
Vanmorgen stond Amora recht en was ze van de hooiruif aan het smullen, ze kwam naar de staldeur en daar heeft ze lekker van een handjevol voer gesmuld.... ze zag er stukken beter uit dan gisteren.... Vanavond voor alle veiligheid nog even gaan checken en ze stond weer recht voor de staldeur naar buiten te kijken. In de stal kan ze niks forceren want verder dan 2 passen geraakt ze niet en dat doet haar zichtbaar deugd.
Ik kreeg net een mailtje van de dierenarts dat ze komende week hier ter plekke een nieuwe cortisonespuit zullen geven in haar aangetaste schouder en dan is de eerstvolgende stap de operatie aan de achterpoten, het aanpassen van de knietjes.
Ze zal vanaf nu de grote weide niet meer op mogen en dit zullen we verzekeren door flink wat stroom op de tijdelijke omheining te zetten.
Na thuiskomst van de dierenkliniek gaat het met Amora niet goed meer. Door het transport heeft ze haar voorpoot weer zwaar overbelast en zijn we terug bij af... de cortisonespuit is volledig uitgewerkt en ze pikkelt weer op 3 poten. Vanmorgen lag ze plat voor de stal, ik heb haar rechtgeholpen en op stal gezet, waar ze het merendeel v/d dag al liggend doorbracht.... maar daar ligt ze tenminste veilig en droog. Arme Milo kan helaas niet bij zijn meisje zijn maar hij houdt trouw de wacht voor de stal. Ik heb alvast een nieuw staldeurtje gekocht voor haar dat volgende week nog moet gemonteerd worden en dan kunnen ze elkaar tenminste weer wat kusjes geven.
Ik heb met de dierenarts gebeld die in overleg ging met de chirurg en ik wacht spannend af wat de volgende stap gaat zijn. Ofwel krijg ze nu eerst terug een cortisonespuit in haar voorpoot en wordt er binnenkort overgegaan tot het corrigeren van de knietjes ... (cortisonespuit en operatie kunnen helaas niet kort op elkaar volgen) ofwel wordt besloten om eerst de voorpoot te opereren, veel sneller dan eerst gepland (we hadden voorjaar/zomer 2012 in gedachten) Eén ding staat vast, het kan zo niet verder, mijn meisje heeft pijn
Vandaag opnieuw naar de dierenkliniek, dit keer voor de achterpoten.... Na een paar stapjes wordt meteen besloten om rontgenfoto's te maken van de knietjes, die zijn met de hand gewoon te luxeren.
Het verdict is niet min : patella luxatie op beide knietjes... ze zijn misvormd en moeten eigenlijk operatief gecorrigeerd worden. De groeven moeten uitgediept worden, de knieschijf van vorm aangepast en de banden over de knie aangespannen.
Dit is op zich al een hele zware operatie maar toch wordt ze met regelmaat uitgevoerd en zijn de slaagkansen groot, maar Amora zit met haar "defecte" voorpoot wat het allemaal zo gecompliceerd maakt.... De dierenarts ziet het wel zitten om de operaties te doen maar het zal zo ontzettend zwaar zijn voor haar.... 2 superzware operaties aan 3 van haar poten..... met een grote kans op complicaties zoals wondonsteking, gewrichtsontsteking, luxatie na de operatie, afstoten van het implantaat, etc.
Ik moet niet lang nadenken over wat er gaat gebeuren want het is of opereren of op termijn inslapen omdat haar leven op deze manier ondraaglijk zal zijn.... maar toch heb ik zo'n schrik van de complicaties en de superzware en langdurige revalidatie. Maar er is een kans dat ze hier heelhuids doorheen komt en dan kan ze nog wel 10 tot 20 jaar gelukkig leven.... het is de kans wel waard denk ik dan.
Prijskaartje is ondertussen al opgelopen tot 3000 - 3500 euro en de onderzoeken die reeds voorbij zijn kosten ons al minstens 800 euro... maar ons meisje is het waard..... zo'n lieve schat, amper 3 jaar oud... de vraag "waarom" spookt dagelijks door mijn hoofd.
In bijlage, foto's van de knietjes... niet zo makkelijk te bekijken/begrijpen als leek
De cortisonespuit deed zijn werk naar behoren.... net zolang tot Amora haar vriendje Milo besloot om de omheining te vernielen zodat Amora de grote weide op kon... Amora vond dat natuurlijk geweldig , kon ze weer lekker rondhollen want ze voelde toch geen pijn..... Helaas nadat ze 3 keer uitgebroken was en haar poot overbelaste ging ze weer aan het manken.... weliswaar erg licht ... maar beetje bij beetje begon ze precies weer stijf te lopen op meerdere poten en ze ging ook weer meer en meer op de grond liggen. Op een dag was het erg duidelijk dat ze mank liep op haar achterpoten. Voor de zekerheid nog even de hoefsmid laten komen want haar hoefjes waren zowiezo te lang. Nadat de hoefsmid is geweest heeft ze 3 dagen lang op dezelfde plek gelegen/gestaan zonder te bewegen.... daarna kon ze wel een beetje stappen maar verschrikkelijk kreupel op de achterpoten.
Tijd voor een nieuwe afspraak in de dierenkliniek......
Begin deze week kreeg Amora een cortisonespuit recht in haar door artrose aangetaste schoudergewricht. Hoewel ons meisje nog 3 dagen heeft plat gelegen staat ze nu vrolijk in de stal .... ze mankt niet meer, de spuit doet zijn werk.... en ze mag op een klein stukje weide....
We hebben besloten te gaan sparen voor haar operatie want de cortisonespuiten zijn ten eerste niet gezond en zullen ook niet blijven werken....
Amora staat voor de staldeur "wanneer mag ik nu eindelijk weer eens buiten?"
Amora liep al enkele maanden mank maar het varieerde van mank op alle poten naar mank op 2 poten naar mank op 1 poot.... Op een dag kon ze plots niet meer op die poot steunen en hinkte ze op 3 poten verder..... de dierenarts vreesde voor een breuk en mijn meisje moest naar de dierenkliniek voor verder onderzoek... Na enkele uren onderzoek... stelselmatig stuk voor stuk verdoven van de poot en daarna rontgenfoto's maken kwam de arts tot een zeer zeldzame vaststelling : Amora heeft extreem zware artrose in haar linkerschouder. Eigenlijk is het bijna niet te vatten dat een 3-jarig paardje dit aan de hand heeft... Mijn meisje had 2 opties : cortisonespuiten recht in het gewricht (geen optie op lange termijn) of opereren (artrodese : het volledig vastzetten van het schoudergewricht) De operatie zou 1500 - 2000 euro kosten en aangezien we daar even over moeten nadenken kreeg ze wel een cortisonespuit in haar gewricht. Nu moet ze nog 3 daagjes op stal blijven en daarna mag ze weer wat rondstappen.
De operatie is zeer zeldzaam en kan eigenlijk alleen uitgevoerd worden omdat Amora een zeer klein en lichtgewicht paardje is. Nietemin is dit denk ik wel een belgische primeur ..... arme meid...... amper 3 jaar oud. Het is een zeer drastische operatie waarbij een groot deel mobiliteit wordt weggenomen maar het is de enige manier om haar voorgoed pijnvrij te krijgen.
In bijlage de foto van haar gezonde schouder en de foto van haar aangetaste schouder
Amora is een minipaardje, geboren op 7 augustus 2008... Ze woont hier sinds oktober 2010 als vriendinnetje voor onze ruin Milo. Amora was een hyperactief merrietje die heelder dagen door de wei gallopeerde.... tot in het voorjaar van 2011.....
Maar niet veel later begon ons meisje mank te lopen... het probleem leek zich te situeren in alle poten want ze liep een beetje algemeen "stijf" In eerste instantie werd gedacht aan hoefbevangenheid en ons meisje mocht de grote weide niet meer op, ook kreeg ze ontstekingsremmers. Maar ondanks alle maatregelen beterde het kreupel zijn niet en het probleem begon zich duidelijker te situeren in haar linkervoorpoot. Er werd besloten om rontgenfoto's van haar hoef, etc. te maken ter plaatse in de wei... die brachten echter niets aan het licht. Ook werd haar poot stelselmatig verdoofd en daarmee konden ze vaststellen dan het probleem hoger zat en daarvan konden ze in de wei geen foto's maken. Ze gingen er toen vanuit dat het om een spierverrekking o.i.d. ging en ze moest het nog even rustig aan doen en nog ontstekingsremmers nemen. De weken die daarop volgden gingen eigenlijk zeer goed en hoewel ons meisje nog een beetje mankte mankte ze met momenten beduidend minder dan anders.... na een tijdje kreeg ze geen pijnstillers meer en het ging erg goed met haar... tot op een dag in september ze plots op 3 poten stond ipv 4.... ze moest alle moeite doen om vooruit te geraken maar weigerde haar voorpoot te gebruiken. Ze moest meteen de stal op en dan maar onmiddellijk een afspraak maken met de dierenkliniek voor verder onderzoek... De dierenarts vreesde een breuk....
Hier zijn ook enkele foto's van Amora toegevoegd...
