29-11-2011 om 17:53 geschreven door bonnie  

26-11-2011 om 19:00 geschreven door bonnie  

Na thuiskomst van de dierenkliniek gaat het met Amora niet goed meer.  Door het transport heeft ze haar voorpoot weer zwaar overbelast en zijn we terug bij af...  de cortisonespuit is volledig uitgewerkt en ze pikkelt weer op 3 poten.
Vanmorgen lag ze plat voor de stal, ik heb haar rechtgeholpen en op stal gezet, waar ze het merendeel v/d dag al liggend doorbracht.... maar daar ligt ze tenminste veilig en droog.  Arme Milo kan helaas niet bij zijn meisje zijn maar hij houdt trouw de wacht voor de stal.  Ik heb alvast een nieuw staldeurtje gekocht voor haar dat volgende week nog moet gemonteerd worden en dan kunnen ze elkaar tenminste weer wat kusjes geven.

Ik heb met de dierenarts gebeld die in overleg ging met de chirurg en ik wacht spannend af wat de volgende stap gaat zijn.
Ofwel krijg ze nu eerst terug een cortisonespuit in haar voorpoot en wordt er binnenkort overgegaan tot het corrigeren van de knietjes ...  (cortisonespuit en operatie kunnen helaas niet kort op elkaar volgen) ofwel wordt besloten om eerst de voorpoot te opereren, veel sneller dan eerst gepland (we hadden voorjaar/zomer 2012 in gedachten)
Eén ding staat vast, het kan zo niet verder, mijn meisje heeft pijn

25-11-2011 om 20:46 geschreven door bonnie  

22-11-2011 om 00:00 geschreven door bonnie  

18-11-2011 om 00:00 geschreven door bonnie  

23-09-2011 om 00:00 geschreven door bonnie  

Amora liep al enkele maanden mank maar het varieerde van mank op alle poten naar mank op 2 poten naar mank op 1 poot....
Op een dag kon ze plots niet meer op die poot steunen en hinkte ze op 3 poten verder.....  de dierenarts vreesde voor een breuk en mijn meisje moest naar de dierenkliniek voor verder onderzoek...
Na enkele uren onderzoek... stelselmatig stuk voor stuk verdoven van de poot en daarna rontgenfoto's maken kwam de arts tot een zeer zeldzame vaststelling : Amora heeft extreem zware artrose in haar linkerschouder.  Eigenlijk is het bijna niet te vatten dat een 3-jarig paardje dit aan de hand heeft...  Mijn meisje had 2 opties : cortisonespuiten recht in het gewricht (geen optie op lange termijn) of opereren (artrodese : het volledig vastzetten van het schoudergewricht)
De operatie zou 1500 - 2000 euro kosten en aangezien we daar even over moeten nadenken kreeg ze wel een cortisonespuit in haar gewricht.
Nu moet ze nog 3 daagjes op stal blijven en daarna mag ze weer wat rondstappen.

De operatie is zeer zeldzaam en kan eigenlijk alleen uitgevoerd worden omdat Amora een zeer klein en lichtgewicht paardje is.
Nietemin is dit denk ik wel een belgische primeur .....  arme meid......  amper 3 jaar oud.
Het is een zeer drastische operatie waarbij een groot deel mobiliteit wordt weggenomen maar het is de enige manier om haar voorgoed pijnvrij te krijgen.

In bijlage de foto van haar gezonde schouder en de foto van haar aangetaste schouder

19-09-2011 om 00:00 geschreven door bonnie  

Amora is een minipaardje, geboren op 7 augustus 2008...  Ze woont hier sinds oktober 2010 als vriendinnetje voor onze ruin Milo.  Amora was een hyperactief merrietje die heelder dagen door de wei gallopeerde.... tot in het voorjaar van 2011.....

Dit is een kortfilmpje van mei 2011 waar er nog niets aan de hand lijkt :
http://www.youtube.com/watch?v=NW279lNLiO0

Maar niet veel later begon ons meisje mank te lopen...  het probleem leek zich te situeren in alle poten want ze liep een beetje algemeen "stijf"  In eerste instantie werd gedacht aan hoefbevangenheid en ons meisje mocht de grote weide niet meer op, ook kreeg ze ontstekingsremmers.  Maar ondanks alle maatregelen beterde het kreupel zijn niet en het probleem begon zich duidelijker te situeren in haar linkervoorpoot.
Er werd besloten om rontgenfoto's van haar hoef, etc. te maken ter plaatse in de wei... die brachten echter niets aan het licht.
Ook werd haar poot stelselmatig verdoofd en daarmee konden ze vaststellen dan het probleem hoger zat en daarvan konden ze in de wei geen foto's maken.  Ze gingen er toen vanuit dat het om een spierverrekking o.i.d. ging en ze moest het nog even rustig aan doen en nog ontstekingsremmers nemen.  De weken die daarop volgden gingen eigenlijk zeer goed en hoewel ons meisje nog een beetje mankte mankte ze met momenten beduidend minder dan anders.... na een tijdje kreeg ze geen pijnstillers meer en het ging erg goed met haar... tot op een dag in september ze plots op 3 poten stond ipv 4....  ze moest alle moeite doen om vooruit te geraken maar weigerde haar voorpoot te gebruiken.
Ze moest meteen de stal op en dan maar onmiddellijk een afspraak maken met de dierenkliniek voor verder onderzoek...
De dierenarts vreesde een breuk....

Hier zijn ook enkele foto's van Amora toegevoegd...

18-09-2011 om 00:00 geschreven door bonnie