Druk oponderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek
Amora
Het dagboek van minipaardje Amora
26-11-2011
Een nieuwe cortisoneprik in aantocht
Vanmorgen stond Amora recht en was ze van de hooiruif aan het smullen, ze kwam naar de staldeur en daar heeft ze lekker van een handjevol voer gesmuld.... ze zag er stukken beter uit dan gisteren.... Vanavond voor alle veiligheid nog even gaan checken en ze stond weer recht voor de staldeur naar buiten te kijken. In de stal kan ze niks forceren want verder dan 2 passen geraakt ze niet en dat doet haar zichtbaar deugd.
Ik kreeg net een mailtje van de dierenarts dat ze komende week hier ter plekke een nieuwe cortisonespuit zullen geven in haar aangetaste schouder en dan is de eerstvolgende stap de operatie aan de achterpoten, het aanpassen van de knietjes.
Ze zal vanaf nu de grote weide niet meer op mogen en dit zullen we verzekeren door flink wat stroom op de tijdelijke omheining te zetten.
Na thuiskomst van de dierenkliniek gaat het met Amora niet goed meer. Door het transport heeft ze haar voorpoot weer zwaar overbelast en zijn we terug bij af... de cortisonespuit is volledig uitgewerkt en ze pikkelt weer op 3 poten. Vanmorgen lag ze plat voor de stal, ik heb haar rechtgeholpen en op stal gezet, waar ze het merendeel v/d dag al liggend doorbracht.... maar daar ligt ze tenminste veilig en droog. Arme Milo kan helaas niet bij zijn meisje zijn maar hij houdt trouw de wacht voor de stal. Ik heb alvast een nieuw staldeurtje gekocht voor haar dat volgende week nog moet gemonteerd worden en dan kunnen ze elkaar tenminste weer wat kusjes geven.
Ik heb met de dierenarts gebeld die in overleg ging met de chirurg en ik wacht spannend af wat de volgende stap gaat zijn. Ofwel krijg ze nu eerst terug een cortisonespuit in haar voorpoot en wordt er binnenkort overgegaan tot het corrigeren van de knietjes ... (cortisonespuit en operatie kunnen helaas niet kort op elkaar volgen) ofwel wordt besloten om eerst de voorpoot te opereren, veel sneller dan eerst gepland (we hadden voorjaar/zomer 2012 in gedachten) Eén ding staat vast, het kan zo niet verder, mijn meisje heeft pijn
Vandaag opnieuw naar de dierenkliniek, dit keer voor de achterpoten.... Na een paar stapjes wordt meteen besloten om rontgenfoto's te maken van de knietjes, die zijn met de hand gewoon te luxeren.
Het verdict is niet min : patella luxatie op beide knietjes... ze zijn misvormd en moeten eigenlijk operatief gecorrigeerd worden. De groeven moeten uitgediept worden, de knieschijf van vorm aangepast en de banden over de knie aangespannen.
Dit is op zich al een hele zware operatie maar toch wordt ze met regelmaat uitgevoerd en zijn de slaagkansen groot, maar Amora zit met haar "defecte" voorpoot wat het allemaal zo gecompliceerd maakt.... De dierenarts ziet het wel zitten om de operaties te doen maar het zal zo ontzettend zwaar zijn voor haar.... 2 superzware operaties aan 3 van haar poten..... met een grote kans op complicaties zoals wondonsteking, gewrichtsontsteking, luxatie na de operatie, afstoten van het implantaat, etc.
Ik moet niet lang nadenken over wat er gaat gebeuren want het is of opereren of op termijn inslapen omdat haar leven op deze manier ondraaglijk zal zijn.... maar toch heb ik zo'n schrik van de complicaties en de superzware en langdurige revalidatie. Maar er is een kans dat ze hier heelhuids doorheen komt en dan kan ze nog wel 10 tot 20 jaar gelukkig leven.... het is de kans wel waard denk ik dan.
Prijskaartje is ondertussen al opgelopen tot 3000 - 3500 euro en de onderzoeken die reeds voorbij zijn kosten ons al minstens 800 euro... maar ons meisje is het waard..... zo'n lieve schat, amper 3 jaar oud... de vraag "waarom" spookt dagelijks door mijn hoofd.
In bijlage, foto's van de knietjes... niet zo makkelijk te bekijken/begrijpen als leek
