Inhoud blog

	Nieuw project.
	find me on Facebook!
	OKAN-leerlingen
	Teleurgesteld in 'onze' samenleving.
	Uit Monastir

Zoeken in blog

Alle kleuren van de regenboog

Opzoek naar de diversiteit in België
Hallo iedereen, Ik ben Justine, een studente toegepaste psychologie en ben in de ban van diversiteit. Ik zal het in mijn blog hebben over allochtonen en kleurlingen, dit met de bedoeling de stereotiepe beelden zoveel mogelijk weg te werken. Ik heb met mensen van verschillende culturen en religies gesproken zodat ik met hun levensgetuigenis mensen kan overtuigen dat stereotiepe beelden verkeerd zijn en dat zij ook maar een mens zoals een ander zijn. Heel veel mensen weten niet wat hun levensverhaal is en wat ze hier doen, zo worden ze vaak meteen bestempeld. Laat gerust een reactie achter met uw mening of tips! --> VOOR ALLE DUIDELIJKHEID : ik ben hier niet om goede grammaticale verhalen te schrijven. Het gaat hier enkel om de inhoud!#ikbengeenschrijfster

24-11-2015

Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

Gevlucht

Klik op de afbeelding om de link te volgen

Hallo iedereen, dit is Bahri.

Bahri is een Albanees geboren in Servië. Hij is 20 jaar oud en is moslim.

Dit is de levensgetuigenis van Bahri in de vorm van een interview.

Waarom ben je naar België gekomen?

' Vroeger was alles goed. We hadden een mooi leven... helemaal geen reden om te vertrekken naar een ander land. Tot wanneer er een oorlog startte tussen de Serviërs, de Albanezen en de Kosovaren. Het beste voor ons was vluchten, anders leefden we zeker niet meer.'

Waarom hebben jullie juist voor België gekozen?

'Het plan was om eerst naar Italië te gaan. We zijn te voet van Servië naar Albanië gevlucht, om zo met de boot naar Italië te kunnen gaan. Elk land was goed genoeg ... het maakte ons helemaal niet uit naar welk land we gingen, zolang we maar weg waren uit Servië. Wanneer we aankwamen in Italië hebben ze ons weggestuurd. Mijn vader heeft op dat moment een snelle beslissing moeten maken. Hij herinnerde zich nog van op school dat er in België veel vriendelijke mensen woonden, dus hebben we een vliegtuig naar hier genomen.'

Heb je nog familie in Servië en heb je nog contact met hen?

'Ik heb daar nog steeds wat familie wonen. Ik spreek hen niet elke dag, maar elk jaar ga ik naar Servië om hen te bezoeken.'

Wat hebben jullie gedaan toen jullie in België aankwamen? Hoe hebben jullie het nieuwe leven aangepakt?

'Eerst hebben we een lange tijd in Zaventem 'gewoond'. Dat was in een soort oude gevangenis die openstond voor vluchtelingen. Daarna zijn we overgeplaatst naar een huisje in Oostkamp, waar we een nieuw leven konden beginnen. Mijn ouders zijn direct beginnen werken, want we hadden helemaal niets meer wanneer we hier aankwamen. Onderweg van Servië naar Albanië zijn we namelijk beroofd geweest. Ik en mijn broer zijn bij onze aankomst in Oostkamp naar school beginnen gaan.'

Hoe hebben jullie de Nederlandse taal geleerd?

'Voor mijn broer en mij kwam dat eigenlijk vanzelf. Het kostte ons niet veel moeite, als klein kindje leer je veel sneller dan iemand die al volwassen is. Mijn ouders hebben het tussendoor geleerd en zijn naar school gegaan waar ze Nederlandse lessen kregen.'

Heb je specifieke toekomstplannen?

'Ik ben hier nu al 16 jaar en studeer op het moment Toegepaste Architectuur . Ik zou mijn ouders gewoon willen trots maken. Zij zijn naar hier gekomen om mijn broer en mij een beter leven te geven, dus nu is het aan mij om dit waar te maken. Ik wil gaan voor een goed diploma en een mooi leven, maar dat is wat iedereen wil zeker?'

Heb jij last van stereotiepe beelden die mensen op straat of in de media smijten?

'Ik denk dat elke buitenlander daar wel last van heeft. Ik geef er niet echt om.'

Je vertelde me daarnet dat je bent gevlucht voor de oorlog. Ben je hierdoor bang voor wat er gaande is in de wereld?

'Ik geloof niet in de IS. Ik denk dat het een opgezet spel is door de Amerikanen. Oorlog zorgt natuurlijk voor meer geld... . Als ze willen zouden ze de IS in één dag kunnen vernietigen. Ahja, dat houdt de mensen weer bezig hé. Ik ben er allesinds niet bang voor.

Met deze vraag sloot ik het interview af en bedankte hem.

Als er nog mensen zijn die hun getuigenis zouden willen delen, stuur me dan zeker een e-mail! Wink

LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING ! Exclamation

Like ook de facebookpagina : https://www.facebook.com/diversiteitinBelgie/?ref=aymt_homepage_panel

24-11-2015 om 20:39 geschreven door Justine

>> Reageer (0)

23-11-2015

Back and Forth

Laat me je voorstellen aan Samuel.

Samuel is 22 jaar geleden geboren te Luik. Hij heeft een moeder uit Haïti en een vader die hij nooit heeft gekend uit Amerika.
Na zijn geboorte heeft zijn moeder besloten om naar Haïti terug te keren, ze had moeite om zich aan de Europese mentaliteit aan te passen en ze had in Haïti meer businessopportuniteiten. Samuel is dus gedeeltelijk in Haïti en in de Dominicaanse Republiek opgegroeid.

Samuel is toevallig naar België teruggekeerd. Op zijn 16 jaar besloten zijn moeder en stiefvader op reis te gaan naar België, maar 2 dagen na hun aankomst ging het fout Er was een aardbeving in Haïti waardoor zijn ouders het grootste deel van hun rijkdom verloren hadden. Door deze helse situatie besloten ze in België te blijven.

Een deel van zijn familie woont nog in Haïti en een ander deel in Canada. Jammer genoeg heeft hij enkel nog contact met zijn familie uit Haïti. Sinds dat Samuel Haïti heeft verlaten, is hij niet meer teruggegaan. Hij vertelde me dat hij nog niet klaar is om terug te kijken naar zijn vroeger leven, in de toekomst waarschijnlijk wel, maar nu nog niet.

Voor Samuel was het moeilijk om in België een nieuw leven te starten. Hij kon de Nederlandse taal niet, hij had een serieuze achterstand op school en had moeite om zich aan de Belgische mentaliteit aan te passen.
Gelukkig stond ik er niet alleen voor. Ik had de steun van mijn moeder, mijn zusje, nieuwe vrienden en zelf van mijn leerkrachten. Dankzij deze personen kan ik de persoon zijn die ik nu ben.

Zoals ik al zei was het moeilijk om hier in België opnieuw te beginnen. Ik was 17 jaar toen ik voor de 2^e keer mijn derde middelbaar opnieuw deed, dan heb ik midden jury gedaan. Na het falen van mijn zesde middelbaar besloot ik om te stoppen met studeren en te beginnen werken. De beslissing om op dat moment te beginnen werken, heeft tot op de dag van vandaag nog steeds positieve en negatieve gevolgen.

Samuel heeft zijn Nederlandse taal geleerd door extra avondlessen te volgen. Ook moest hij van zijn leerkracht Vlaamse strips lezen zoals Kuifje, Urbanus en De rode ridder. Na 6 maanden kon hij goed met de Nederlandse taal overweg.

Ik vroeg hem wat hij van werk heeft gedaan na het stoppen van het secundair onderwijs.
Ik ben beginnen werken na het falen van mij 6^e jaar secundair onderwijs. Ik heb bij Ralph Lauren en in een paar chique restaurants kunnen werken. Ook heb ik minder geprezen werkjes gedaan, zoals kranten rondbrengen, afwassen, etc. . Op dit moment werk ik als telefonie assistent in Moeskroen.

Samuel vertelde me ook dat hij nu alleen woont in België. Zijn moeder is in 2013 in Barcelona gaan wonen en zijn stiefvader, wie Belg was, is hij op zijn 20 jaar verloren aan kanker.

Ik vroeg hem of hij er geen probleem mee had dat ik dit zou posten, waarop hij antwoordde: Ik heb er vrede mee. Zolang ik leef, leeft hij in mijn hart mee.

Samuel is katholiek opgegroeid.
Zelf geloof ik niet in een God, maar ik vertrouw hem wel.

Ook Samuel is al volop bezig met het vervullen van zijn toekomstplannen. Ik ben dol op marketing, hier gaat al mijn focus dan ook naartoe op dit moment.
Samen met zijn twee vrienden, ook wel zijn businesspartners, wil hij een internetmarketingbedrijf starten.

Als laatste vroeg ik ook aan Samuel of hij last had van de stereotiepe beelden die mensen op straat en op sociale media smijten.
Ik heb geen idee ik doe zodanig veel aan zelfspot, dat ik niet meer weet wanneer iemand het echt meent en wanneer niet. Het doet er eigenlijk niet toe hoe iemand gezien wordt, maar hoe je het zelf opneemt en wat je ermee doet.
Met deze wijze woorden hebben wij het bewonderenswaardige gesprek over zijn leven afgesloten.

Laat zeker een reactie achter als ook JIJ nog een vraag hebt over het leven van Samuel! Laughing

Als er nog mensen zijn die hun getuigenis kwijt willen, en willen bewijzen dat stereotiep denken fout is, kan je me altijd een e-mail sturen via deze blog! Wink

LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING! Exclamation
#allekleurenvanderegenboog

23-11-2015 om 19:54 geschreven door Justine

>> Reageer (0)

Duim voor Akhi

Laat me jullie voorstellen aan Akhi.

Akhi is een jongeman van 21 jaar, woont in België en is afkomstig uit Mauritius. Hij is met zijn familie naar België gekomen omdat de economie hier veel beter is. Echter na 3 jaar en 4 maand heeft hij nog steeds niet te horen gekregen of hij hier mag blijven. Dat valt hem heel moeilijk, want zijn familie woont hier al 22 jaar en hij wil bij zijn familie zijn. Hij woont hier heel graag en doet dan ook zijn uiterste best om hier te blijven. Zelf is hij niet bang dat hij het land uitgezet zou worden, Er is een kans dat ik terug moet naar Mauritius, zeker nu met het gevaar van de terroristen in België.

Akhi vertelt me ook dat hij al goed geïntegreerd is in België. Hij heeft in 4 maand tijd twee niveaus Nederlandse les gevolgd in het SNT, graag zou hij dit nog verder willen zetten maar dat is op dit moment niet mogelijk. Wanneer ik hem vroeg of hij het moeilijk vond om Nederlands te leren, zei hij Neen, ik vond het niet moeilijk. Ik spreek nu vijf talen waaronder Frans en Engels, dit maakte de Nederlandse taal voor mij makkelijker.

Ook zijn toekomst bekijkt hij door een roze bril. Net als alle jonge mensen heeft hij ook plannen, graag zou hij automecanicien worden.

De religie van Akhi is het hindoeïsme, dit is afkomstig uit India. Hijzelf moet niet veel speciaal doen voor zijn geloof, hij gaat tenslotte al 8 jaar naar een christelijke kerk.

Ook bij Akhi vroeg ik naar de stereotiepe beelden van mensen.

Hij vertelt me dat ook hij en zijn familie raar bekeken worden na alles wat er is gebeurd in Parijs en Brussel.
Het is raar en ongemakkelijk wanneer mensen me aankijken, maar ik snap hen. Die mensen zijn waarschijnlijk gewoon bang, dat is niet hun fout.
Akhi denkt dat de terroristen ons enkel willen bang maken en daarom wilt hij ook helemaal niet bang zijn, maar hij zal wel bepaalde plaatsen vermijden zoals Brussel en Molenbeek.

Als er nog mensen zijn die hun getuigenis kwijt willen en willen bewijzen dat stereotiepe beelden fout zijn, kan je me altijd een e-mail sturen via deze blog. Wink

LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING!

23-11-2015 om 09:41 geschreven door Justine

>> Reageer (0)

22-11-2015

*WARME OPROEP*

Als er nog mensen zijn die hun getuigenis kwijt willen en willen bewijzen dat stereotiepe beelden fout zijn, kan je me altijd een e-mail sturen via deze blog. Laughing

LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING! Exclamation

22-11-2015 om 22:15 geschreven door Justine

>> Reageer (0)

20-11-2015

Algerijnen in Kortrijk

Hallo iedereen,

Ik ben een week op uitwisseling gegaan naar Kortrijk om kennis te maken met de diversiteit. Hier zijn mijn ogen opengegaan en is mijn mening nog meer versterkt over de allochtonen en kleurlingen in België.

Tot voor deze week ging mijn respect uit naar de vluchtelingen en gaf ik wat ik kon geven aan mensen die het minder hebben. Na deze week heb ik ontdekt dat dit echter niet genoeg is.

We kunnen geven wat we hebben, maar we weten niets van hun leven. Met deze blog wil ik jullie een andere kijk proberen geven op het beeld van allochtonen en kleurlingen.

Wij gingen op pad in Kortrijk met de bedoeling zoveel mogelijk te weten te komen over de verschillende nationaliteiten en religies. We vroegen bepaalde mensen de volgende vragen :

'Wat vinden jullie van wat er gebeurd is in Parijs en de rest van de wereld?'

'Hebben jullie een idee over wat er omgaat in het hoofd van de terroristen?'

'Zijn jullie bang voor wat er gaande is?'

'Gaan jullie bepaalde grootsteden nog steeds bezoeken?'

Deze Algerijnen wilden deze vragen graag beantwoorden en waren blij met onze interesse;

We vinden het vreselijk wat er is gebeurd in Parijs. Wij zijn Moslim en vinden het erg dat zij zichzelf ook moslim noemen. Zij zijn helemaal geen moslim. Zo'n dingen doe je niet, dit staat niet in de Koran... in geen enkele godsdienst.

We hebben helemaal geen idee wat hen bezielt, ik denk dat niemand dat ooit zal weten.

Zelf ben ik bang voor wat er gebeurt in de wereld en in België. Ik ben vroeger zelf gevlucht en wil deze angst en oorlog niet opnieuw meemaken. Ik denk dat we plaatsen zoals Molenbeek en Parijs zeker zullen vermijden, tenzij ik er noodzakelijk moet zijn.

Ik vroeg hen ook hoe zij met deze hele situatie omgaan.

Ze vertelden me dat het pijnlijk is hoe sommige mensen zoveel vooroordelen hebben. Ze noemen ons terroristen, alcoholisten, junkies, hangjongeren, crapuul, ... . Wij werken hier en proberen zo ook een deel van de maatschappij uit te maken. Wij zijn naar hier gevlucht voor een beter en veiliger leven, niet om iemand kwaad te doen.

Als laatste vroegen we hen voor een foto en wensten we hen veel succes in hun verdere leven.