Vorig jaar besloot ik om een nieuw project te starten. Heel lang heb ik hier niet over moeten nadenken. Ik was al een tijdje in de ban van  breien, maar had nooit het doel om af te werken waar ik mee begon. 

Dus zei ik tegen mezelf dat ik iemand warm kon houden met elke sjaal die ik breide. Helaas gaat breien niet snel en neemt het veel tijd in beslag, dus deed ik een warme oproep voor een inzamelactie. 

Vele mensen zeiden gedurende het jaar dat het een mooi initiatief was, maar ze hadden er weinig vertrouwen in dat het zou slagen. 

Bij deze kan ik zeggen dat ik (samen met een partner in crime, zie foto) gisteren met goede moed naar Brussel ben gegaan om onze zelfgemaakte sjaals en een paar mutsen uit te delen. Ik kan het op dit moment nog niet onder woorden brengen wat ik voel en hoe ik het heb beleefd.

Zoveel mooie mensen heb ik leren kennen, die één voor één een schrijnend verhaal hebben. 

Eén iets kan ik wel al kwijt,

Of het nu je eigen schuld is (door een domme fout), of niet... niemand verdient het om op straat te leven, in de kou en met honger.