Inhoud blog
  • Nieuw project.
  • find me on Facebook!
  • OKAN-leerlingen
  • Teleurgesteld in 'onze' samenleving.
  • Uit Monastir
    Zoeken in blog

    Alle kleuren van de regenboog
    Opzoek naar de diversiteit in België
    Hallo iedereen, Ik ben Justine, een studente toegepaste psychologie en ben in de ban van diversiteit. Ik zal het in mijn blog hebben over allochtonen en kleurlingen, dit met de bedoeling de stereotiepe beelden zoveel mogelijk weg te werken. Ik heb met mensen van verschillende culturen en religies gesproken zodat ik met hun levensgetuigenis mensen kan overtuigen dat stereotiepe beelden verkeerd zijn en dat zij ook maar een mens zoals een ander zijn. Heel veel mensen weten niet wat hun levensverhaal is en wat ze hier doen, zo worden ze vaak meteen bestempeld. Laat gerust een reactie achter met uw mening of tips! --> VOOR ALLE DUIDELIJKHEID : ik ben hier niet om goede grammaticale verhalen te schrijven. Het gaat hier enkel om de inhoud!#ikbengeenschrijfster
    23-11-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Back and Forth
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Laat me je voorstellen aan Samuel.

    Samuel is 22 jaar geleden geboren te Luik. Hij heeft een moeder uit Haïti en een vader die hij nooit heeft gekend uit Amerika.
    Na zijn geboorte heeft zijn moeder besloten om naar Haïti terug te keren, ze had moeite om zich aan de Europese mentaliteit aan te passen en ze had in Haïti meer businessopportuniteiten. Samuel is dus gedeeltelijk in Haïti en in de Dominicaanse Republiek opgegroeid.

    Samuel is toevallig naar België teruggekeerd. Op zijn 16 jaar besloten zijn moeder en stiefvader op reis te gaan naar België, maar 2 dagen na hun aankomst ging het fout … Er was een aardbeving in Haïti waardoor zijn ouders het grootste deel van hun rijkdom verloren hadden. Door deze helse situatie besloten ze in België te blijven.

    Een deel van zijn familie woont nog in Haïti en een ander deel in Canada. Jammer genoeg heeft hij enkel nog contact met zijn familie uit Haïti. Sinds dat Samuel Haïti heeft verlaten, is hij niet meer teruggegaan. Hij vertelde me dat hij nog niet klaar is om terug te kijken naar zijn vroeger leven, in de toekomst waarschijnlijk wel, maar nu nog niet.

    Voor Samuel was het moeilijk om in België een nieuw leven te starten. Hij kon de Nederlandse taal niet, hij had een serieuze achterstand op school en had moeite om zich aan de Belgische mentaliteit aan te passen.
    ‘Gelukkig stond ik er niet alleen voor. Ik had de steun van mijn moeder, mijn zusje, nieuwe vrienden en zelf van mijn leerkrachten. Dankzij deze personen kan ik de persoon zijn die ik nu ben.’

    ‘Zoals ik al zei was het moeilijk om hier in België opnieuw te beginnen. Ik was 17 jaar toen ik voor de 2e keer mijn derde middelbaar opnieuw deed, dan heb ik midden jury gedaan. Na het falen van mijn zesde middelbaar besloot ik om te stoppen met studeren en te beginnen werken. De beslissing om op dat moment te beginnen werken, heeft tot op de dag van vandaag nog steeds positieve en negatieve gevolgen.’

    Samuel heeft zijn Nederlandse taal geleerd door extra avondlessen te volgen. Ook moest hij van zijn leerkracht Vlaamse strips lezen zoals Kuifje, Urbanus en De rode ridder. Na 6 maanden kon hij goed met de Nederlandse taal overweg.

    Ik vroeg hem wat hij van werk heeft gedaan na het stoppen van het secundair onderwijs.
    ‘ Ik ben beginnen werken na het falen van mij 6e jaar secundair onderwijs. Ik heb bij Ralph Lauren en in een paar chique restaurants kunnen werken. Ook heb ik minder geprezen werkjes gedaan, zoals kranten rondbrengen, afwassen, etc. . Op dit moment werk ik als telefonie assistent in Moeskroen.’

    Samuel vertelde me ook dat hij nu alleen woont in België. Zijn moeder is in 2013 in Barcelona gaan wonen en zijn stiefvader, wie Belg was, is hij op zijn 20 jaar verloren aan kanker.

    Ik vroeg hem of hij er geen probleem mee had dat ik dit zou posten, waarop hij antwoordde: ‘Ik heb er vrede mee. Zolang ik leef, leeft hij in mijn hart mee.’

    Samuel is katholiek opgegroeid.                   
    ‘Zelf geloof ik niet in een God, maar ik vertrouw hem wel.’

    Ook Samuel is al volop bezig met het vervullen van zijn toekomstplannen. ‘Ik ben dol op marketing, hier gaat al mijn focus dan ook naartoe op dit moment.’
    Samen met zijn twee vrienden, ook wel zijn businesspartners, wil hij een internetmarketingbedrijf starten.

    Als laatste vroeg ik ook aan Samuel of hij last had van de stereotiepe beelden die mensen op straat en op sociale media smijten.
    ‘Ik heb geen idee… ik doe zodanig veel aan zelfspot, dat ik niet meer weet wanneer iemand het echt meent en wanneer niet. Het doet er eigenlijk niet toe hoe iemand gezien wordt, maar hoe je het zelf opneemt en wat je ermee doet.’
    Met deze wijze woorden hebben wij het bewonderenswaardige gesprek over zijn leven afgesloten.


    Laat zeker een reactie achter als ook JIJ nog een vraag hebt over het leven van Samuel!Laughing


    Als er nog mensen zijn die hun getuigenis kwijt willen, en willen bewijzen dat stereotiep denken fout is, kan je me altijd een e-mail sturen via deze blog!Wink

    LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING!Exclamation
    #allekleurenvanderegenboog

    23-11-2015 om 19:54 geschreven door Justine  


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Duim voor Akhi
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Laat me jullie voorstellen aan Akhi.

    Akhi is een jongeman van 21 jaar, woont in België en is afkomstig uit Mauritius. Hij is met zijn familie naar België gekomen omdat de economie hier veel beter is. Echter na 3 jaar en 4 maand heeft hij nog steeds niet te horen gekregen of hij hier mag blijven. Dat valt hem heel moeilijk, want zijn familie woont hier al 22 jaar en hij wil bij zijn familie zijn. Hij woont hier heel graag en doet dan ook zijn uiterste best om hier te blijven. Zelf is hij niet bang dat hij het land uitgezet zou worden, ‘Er is een kans dat ik terug moet naar Mauritius, zeker nu met het gevaar van de terroristen in België.’

    Akhi vertelt me ook dat hij al goed geïntegreerd is in België. Hij heeft in 4 maand tijd twee niveaus Nederlandse les gevolgd in het SNT, graag zou hij dit nog verder willen zetten maar dat is op dit moment niet mogelijk. Wanneer ik hem vroeg of hij het moeilijk vond om Nederlands te leren, zei hij ‘Neen, ik vond het niet moeilijk. Ik spreek nu vijf talen waaronder Frans en Engels, dit maakte de Nederlandse taal voor mij makkelijker.’

    Ook zijn toekomst bekijkt hij door een roze bril. Net als alle jonge mensen heeft hij ook plannen, graag zou hij automecanicien worden.

    De religie van Akhi is het hindoeïsme, dit is afkomstig uit India. Hijzelf moet niet veel speciaal doen voor zijn geloof, hij gaat tenslotte al 8 jaar naar een christelijke kerk.

    Ook bij Akhi vroeg ik naar de stereotiepe beelden van mensen.

    Hij vertelt me dat ook hij en zijn familie raar bekeken worden na alles wat er is gebeurd in Parijs en Brussel. 
    ‘Het is raar en ongemakkelijk wanneer mensen me aankijken, maar ik snap hen. Die mensen zijn waarschijnlijk gewoon bang, dat is niet hun fout.’ 
    Akhi denkt dat de terroristen ons enkel willen bang maken en daarom wilt hij ook helemaal niet bang zijn, maar hij zal wel bepaalde plaatsen vermijden zoals Brussel en Molenbeek.

     

    Als er nog mensen zijn die hun getuigenis kwijt willen en willen bewijzen dat stereotiepe beelden fout zijn, kan je me altijd een e-mail sturen via deze blog. Wink

    LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING! 

    23-11-2015 om 09:41 geschreven door Justine  


    >> Reageer (0)
    22-11-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.*WARME OPROEP*

    *WARME OPROEP*

    Als er nog mensen zijn die hun getuigenis kwijt willen en willen bewijzen dat stereotiepe beelden fout zijn, kan je me altijd een e-mail sturen via deze blog. Laughing

    LAAT VAN JE HOREN IN ONZE SAMENLEVING! Exclamation

    22-11-2015 om 22:15 geschreven door Justine  


    >> Reageer (0)
    20-11-2015
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Algerijnen in Kortrijk
    Klik op de afbeelding om de link te volgen Hallo iedereen,

    Ik ben een week op uitwisseling gegaan naar Kortrijk om kennis te maken met de diversiteit. Hier zijn mijn ogen opengegaan en is mijn mening nog meer versterkt over de allochtonen en kleurlingen in België.
    Tot voor deze week ging mijn respect uit naar de vluchtelingen en gaf ik wat ik kon geven aan mensen die het minder hebben. Na deze week heb ik ontdekt dat dit echter niet genoeg is.
    We kunnen geven wat we hebben, maar we weten niets van hun leven. Met deze blog wil ik jullie een andere kijk proberen geven op het beeld van allochtonen en kleurlingen.

    Wij gingen op pad in Kortrijk met de bedoeling zoveel mogelijk te weten te komen over de verschillende nationaliteiten en religies. We vroegen bepaalde mensen de volgende vragen :
    'Wat vinden jullie van wat er gebeurd is in Parijs en de rest van de wereld?'
    'Hebben jullie een idee over wat er omgaat in het hoofd van de terroristen?'
    'Zijn jullie bang voor wat er gaande is?'
    'Gaan jullie bepaalde grootsteden nog steeds bezoeken?'

    Deze Algerijnen wilden deze vragen graag beantwoorden en waren blij met onze interesse;

    We vinden het vreselijk wat er is gebeurd in Parijs. Wij zijn Moslim en vinden het erg dat zij zichzelf ook moslim noemen. Zij zijn helemaal geen moslim. Zo'n dingen doe je niet, dit staat niet in de Koran... in geen enkele godsdienst.
    We hebben helemaal geen idee wat hen bezielt, ik denk dat niemand dat ooit zal weten. 
    Zelf ben ik bang voor wat er gebeurt in de wereld en in België. Ik ben vroeger zelf gevlucht en wil deze angst en oorlog niet opnieuw meemaken. Ik denk dat we plaatsen zoals Molenbeek en Parijs zeker zullen vermijden, tenzij ik er noodzakelijk moet zijn.

    Ik vroeg hen ook hoe zij met deze hele situatie omgaan.
    Ze vertelden me dat het pijnlijk is hoe sommige mensen zoveel vooroordelen hebben. Ze noemen ons terroristen, alcoholisten, junkies, hangjongeren, crapuul, ... . Wij werken hier en proberen zo ook een deel van de maatschappij uit te maken. Wij zijn naar hier gevlucht voor een beter en veiliger leven, niet om iemand kwaad te doen.

    Als laatste vroegen we hen voor een foto en wensten we hen veel succes in hun verdere leven.

    20-11-2015 om 20:00 geschreven door Justine  


    >> Reageer (1)


    Archief per week
  • 31/10-06/11 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 01/02-07/02 2016
  • 14/12-20/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs