free hit counter

Dat Luitpoldgymnasium hangt me echt de keel uit. Je kunt je niet voorstellen hoe saai men er les geeft. Ze sommen gewoon feiten of zogenaamde feiten op en we moeten alles uit het hoofd leren. We leren bijvoorbeeld dat de planeten in ellipsen rond de zon draaien maar waarom dat zo is, komen we niet te weten. Ook niet hoe men dat van die ellipsen te weten gekomen is. Of waarom de mensen vroeger dachten dat de zon rond de aarde draait. Ze leggen helemaal niets uit. Het is blijkbaar verboden om ons zelf te laten nadenken. Ze zijn waarschijnlijk bang dat we hen op een fout of een tegenstrijdigheid zouden betrappen. Ze stampen maar droge, dorre, saaie kennis in ons arme hoofdje. Ik noem dat geen kennis. Een papegaai kan dat ook. We zijn toch zelfstandig denkende wezens?

31-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Mijn allergrootste interesse gaat echter uit naar de wiskunde. Op school gaat die wiskunde maar heel traag vooruit. Ik doe het dan maar in mijn eentje met de boeken die ik vind.

30-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

29-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ik loop nu school op het Luitpoldgymnasium. Ik vind het hier niet fijn, ook al behaal ik weer goede punten. Ik ben heel goed in wiskunde en Latijn maar ik heb een hekel aan sport en gymnastiek. Mijn sociale capaciteiten zijn nog steeds niet veel beter. Ik heb weinig vriendjes hier op school.

28-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Mijn oom Jakob geeft me graag moeilijke puzzels en moeilijke raadsels. In het begin waren het eenvoudige raadseltjes. Nu zit er bijna altijd een addertje onder het gras. Ik was er bijna ingelopen met zijn vraagstuk over de fles en de kurk. Een fles en een kurk kosten samen 101 knikkers. De fles kost 100 knikkers meer dan de kurk. Hoeveel kosten de fles en de kurk apart?

27-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

26-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

25-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ik leer viool spelen. Het ziet er gemakkelijk uit maar het is het niet. Een beetje met een stok over de snaren wrijven, denk je misschien. Maar dat is het niet. Je moet de toon zelf maken: als je enkel met de stok over de snaren strijkt, krijg je enkel een vreselijk geknars. Helemaal anders dan met de piano. Daar doet de piano het voor jou: druk je een toets in, dan heb je precies de goede toon.

24-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

23-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

22-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

22-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

21-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

We zijn van Joodse afkomst maar bij ons thuis wordt er niet over het geloof gesproken. Het geloof sluimert een beetje in elk van ons maar manifesteert zich niet echt. Ook uiterlijk is er weinig aan ons te merken: we voeren nooit Joodse riten op. Zijn we dan goede Joden of niet? Wat is echte religiositeit? Zijn we goede mensen? Moet je religieus zijn om een goed mens te zijn? Allemaal vragen die veel te moeilijk zijn voor een vijfjarige.

20-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

19-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Het heeft in elk geval iets te maken met het materiaal waaruit de naald is gemaakt. Dat materiaal bevat magnetische ijzeroxides; dat zijn chemische verbindingen van ijzer en zuurstof die magnetisch zijn. Een voorwerp dat magnetische ijzeroxides bevat, bijvoorbeeld de naald van een kompas, heeft twee kanten die men de noordpool en de zuidpool noemt. De noordpool van een magneet trekt de zuidpool van een andere magneet aan en omgekeerd. Twee noordpolen stoten elkaar af en twee zuidpolen ook.

Hé, dat is natuurlijk de verklaring van hoe een magneet werkt! De aarde moet ook een magneet zijn. Wat men de noordpool en de zuidpool van de planeet aarde noemt, zijn eigenlijk de noordpool en de zuidpool van de magneet aarde.

Dat kompas trouwens is geen recente ontdekking. De Chinezen kennen het kompas al bijna tweeduizend jaar. Bij ons in Europa heeft het wat langer geduurd: wij kennen het kompas pas sinds de twaalfde eeuw.

18-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

De Chinese kamer is een bepaald gedachte-experiment. Iemand zit in een gesloten kamer. In die kamer zijn twee luikjes, een luikje ‘in’ en een luikje ‘uit’. Via het luikje ‘in’ kan iemand buiten de kamer een papiertje met een vraag in het Chinees naar binnen werpen. De persoon in de kamer kent geen Chinees. Maar hij heeft wel een reeks instructies om een antwoord te produceren op een vraag in het Chinees die via een papiertje naar binnen geworpen wordt. Die instructies zeggen iets als: “als je een vraag krijgt die begint met dit Chinese karakter, dan kijk je in boek 13 wat je moet doen. Als de vraag met dat Chinese karakter begint, kijk dan in boek 24.” In die boeken vind je dan wat je verder moet doen: “als het tweede karakter dit is, dan kijk je verder in hoofdstuk 13.” Op een bepaald moment zal het boek zeggen: schrijf nu dat Chinese karakter als onderdeel van het antwoord. En zo ga je verder. Als je de instructies uitvoert, dan ga je uiteindelijk krijgen: “Je hebt nu alle Chinese karakters van het antwoord opgeschreven. Werp nu het papiertje met het antwoord door het luikje ‘uit’”.

Op die manier kan de persoon in de Chinese kamer het antwoord op elke vraag in het Chinees produceren. En hij kent nochtans geen woord Chinees en hij kent de betekenis van de Chinese karakters niet. Hij voert gewoon blindelings instructies uit, net zoals iemand die optelsommen leert maken. Bij optelsommen heb je 10 cijfers, van 0 tot 9; het plusteken en een streep tussen de som en het resultaat. En dan heb je een heel simpele reeks instructies. Die instructies zeggen dat je de twee getallen die je moet optellen netjes onder elkaar moet schrijven, zodat de laatste cijfers van elk getal precies onder elkaar staan. Je schrijft dan een ‘+’ voor het tweede getal. Je trekt er dan een streep onder. Dan bekijk je de laatste cijfers van elk getal. Als het laatste cijfer van het eerste getal een 0 is, en het laatste getal van het tweede getal ook, dan schrijf je als laatste getal onder de streep ook een 0. Is het laatste getal van het eerste getal een 0, en het laatste getal van het tweede getal een 1, dan schrijf je een 1 als laatste cijfer onder de streep. Enzovoort. Door al die instructies precies uit te voeren, ga je alle cijfers van de som neerschrijven. Ook als je die cijfers niet begrijpt, omdat je bijvoorbeeld een oude Romein bent die alleen Romeinse cijfers kent, dan ga je toch op een correcte manier getallen kunnen optellen.

Zo een reeks instructies noemt men trouwens een algoritme. Het algoritme van hierboven zit niet zo intelligent in elkaar. In plaats van 10 verschillende instructies te hebben voor de gevallen waarbij het laatste getal van het eerste getal een 0 is, kun je dit korter maken door te zeggen: “als het laatste cijfer van het eerste getal een 0 is, dan schrijf je het laatste cijfer van het tweede getal als laatste cijfer onder de streep.” Dat maakt het algoritme veel korter, maar eigenlijk blijft het hetzelfde algoritme. Je zult in alle gevallen hetzelfde resultaat bekomen. Het maakt dus geen essentieel verschil uit of je de eerste versie of de tweede versie van het algoritme uitvoert.

Volgens Searle kun je dus een algoritme opstellen om alle mogelijke Chinese vragen te beantwoorden zonder dat je Chinees kent. Veel mensen zijn het daar niet mee eens, ze zeggen dat het niet mogelijk is om zo een algoritme te maken.

Anderen gaan nog een stapje verder. Ze zeggen dat je een boek zou kunnen maken dat hetzelfde antwoord geeft op elke vraag zoals een bepaalde persoon zou geven. Bijvoorbeeld een boek dat op elke vraag het antwoord geeft dat Julius Caesar zou gegeven hebben. Bijvoorbeeld de vraag: “Wie zijn de dappersten van alle Galliërs?” Antwoord: “De Belgen zijn de dapperste van alle Galliërs.” Volgens iemand die zegt dat je zo een boek zou kunnen maken, zou dat boek gelijkwaardig zijn aan de persoon wiens antwoorden het bevat. Het boek wordt die persoon. Het boek is die persoon.

Zo een dagboek wil ik schrijven. Maar dan enkel over mijn werk. Ik wil een boek schrijven dat het antwoord geeft op elke vraag die met mijn werk te maken heeft. Niet over wat ik vind van de politieke situatie in Duitsland. Niet of ik liever rozen dan brandnetels zie. Niet wat ik vind van de rol van de vrouw in de maatschappij.

17-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

17-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ze speelt ook heel goed piano en ze heeft ervoor gezorgd dat ik graag muziek hoor. Ik wil later ook een instrument bespelen. Piano bijvoorbeeld. Maar ook viool. Lijkt me heel moeilijk, viool.

16-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Toch ben ik geen mensenhater: ik houd echt wel van de mensen. Maar dan niet zozeer van individuele mensen zoals Jan of Piet of An of Peter. Ik houd eerder van de mensheid, van alle mensen samen. Er is een heel grote uitzondering: ik houd heel veel van mijn zusje Maja; zij is de persoon die mij het nauwst aan het hart ligt. Toch gooi ik soms dingen naar haar hoofd. Ik weet niet waarom. Ik kan er niets aan doen. Het is sterker dan mezelf.

15-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Omdat ik zo traag heb leren praten en ook zo traag praat, denken de mensen dat ik niet slim ben. Dat ik niet slim ben, zal een van de vele mythes over mezelf worden.

14-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ik zou het fijn vinden als ze later een goede man zou vinden. Een van mijn vrienden bijvoorbeeld. En dat ze later doctor in iets wordt. Ik wil trouwens zelf ook doctor in iets worden.

13-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Vandaag is het een belangrijke dag voor mijn vader en oom Jakob: hun zaak in  gas- en waterinstallaties gaat vandaag open. Ik wens ze veel succes. Mijn moeder ongetwijfeld ook. Want haar geld zit ook in de zaak.

12-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

11-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

09-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

08-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

07-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

05-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Mijn ouders zijn eerst in Buchau gaan wonen. En in 1877 zijn ze dan naar Ulm gekomen. Officieel op 6 september 1877, volgens de burgerlijke stand van Ulm. Die Duitse ambtenaren zijn toch wonderbaarlijk. Hoe ze dat allemaal kunnen bijhouden. Met hun Duitse Gründlichkeit. Ik wil ook gründlich zijn.

04-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

03-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Gisteren ben ik ook hier geboren. Hier is ook relatief. Je hebt hier, in Ulm, waar ik geboren ben. En je hebt hier, waar jij bent als jij dit leest. Hier gaat over een plaats in de ruimte. Misschien is ruimte dan ook relatief. Misschien zijn tijd en ruimte relatief. Daar moet ik heel zeker heel hard over nadenken. En dan word ik misschien ontzettend beroemd. Dan heb ik ook een beroemde formule nodig. Zoiets als E=mc2 Als tijd relatief is en ruimte ook, dan is die formule misschien wel waar.

Mijn vader is eventjes de deur uit gegaan. Hij heeft mijn geboorte officieel aangegeven. Nu ben ik ook officieel op de wereld. De Duitse ambtenaren zullen ervoor zorgen dat mijn bestaan nooit meer uitgewist wordt.

02-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Toen ik er net was, zag ik dat het half twaalf in de morgen was. Net op tijd voor het middageten. Niet dat dit veel verschil maakt. Veel krijg ik niet te bikken.

Het zonnetje lacht me vrolijk toe. De zonnestralen piepen tussen de gordijnen. Vreemd. De zon staat zo veraf en straalt toch haar weldoende warmte op mijn rozige bolletje. De woorden borrelen automatisch in mijn hoofdje op. Zou ik een dichter worden?

01-01-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein