free hit counter

03-03-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Het Zeeman-effect heeft te maken met spectraallijnen die splitsen wanneer er een magnetisch veld in de buurt is.

Elke stof heeft zijn eigen karakteristieke spectraallijnen. Die spectraallijnen beschrijven heel precies welke elektromagnetische straling de stof uitzendt. Met elke spectraallijn komt elektromagnetische straling met één welbepaalde frequentie overeen. Als het om zichtbaar licht gaat, gaat het dus om licht van één welbepaalde kleur.

Als je een magnetisch veld in de buurt houdt, dan splitst elke spectraallijn in twee nieuwe lijnen. Die twee lijnen liggen dan zodanig dat de oorspronkelijke spectraallijn precies in het midden van de twee nieuwe spectraallijnen ligt. Dat wil dus zeggen dat de stof in een magnetisch veld andere straling uitzendt dan zonder magnetisch veld.

02-03-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

01-03-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Al bij al mag ik niet klagen over mijn persoonlijke situatie. De zaak van mijn vader is op de fles gegaan. Bijna al het geld van mijn familie is in rook opgegaan. Oom Jakob gaat voor een groot bedrijf werken. Mijn vader zal nog eens proberen een zaak op te zetten. Ik heb hem dat sterk afgeraden maar het helpt niet.

Ik heb Maja geschreven dat de hele situatie mij veel pijn doet. Ik ben alleen maar een last voor mijn familie. Het ware beter geweest als ik niet zou leven. Er is maar één ding dat me overeind houdt: dat ik mezelf geen enkel pleziertje gun.

Nu ja, geen pleziertje. Zonder pleziertje kan niemand leven. Ik pik soms een concertje of een theatertje mee en ik ga soms een kopje koffie drinken. Ik houd van het gezelschap van de historicus Alfred Stern en van de familie van Marcel Grossmann, mijn medestudent.

28-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

27-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ik heb vier klasgenoten: Marcel Grossmann, Louis Kollros, Jakob Ehrat en Mileva Maric. Jawel, een meisje. Schijnt niet dom te zijn. Lijkt een beetje stil. En mankt een beetje. Ze is vier jaar ouder dan ik. Maar ik val op oudere vrouwen. Hihihi. Eigenlijk val ik een beetje op alle vrouwen.

26-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ik heb de deur van de school achter mij dichtgedaan en tegelijk een fase van mijn leven afgesloten. Dit was maar een tussenstap. Ik weet niet hoe erg ik mijn klasgenoten zal missen. Zal ik ze ooit nog terugzien? Cesar Hofer en Ernst Hunziker en Adolf Lüthy en Guido Müller en Oskar Schmidt en Emil Ott en Karl Wetter en Eduard Haury. En vooral dan Hans Frösch. Dat is een hele fijne gast.

Professor Fritz Mühlberg zal ik ook missen. Hij heeft ons veel dingen zelf leren ontdekken. Alleen jammer dat hij natuurwetenschappen gaf. Gelukkig was professor August Tuchschmidt die natuurkunde gaf ook niet slecht. Natuurkunde, daar wil ik verder in gaan.

ETH, hier kom ik.

25-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ook mevrouw Winteler is een hele fijne dame. En met alle zeven kinderen kan ik goed opschieten.

24-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Wat ik het allerleukste vind, is dat ze interessante mensen zijn om mee te discussiëren. Veel mensen kunnen niet discussiëren. Die kunnen alleen ruziemaken.

23-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

22-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Maar zo een ter plaatse trappelende bobbel, zo een stilstaande lichtstraal, daar kan ik met mijn verstand niet bij. Een stilstaande lichtstraal kan niet volgens mij. Maar hoe zit het dan in mekaar?

21-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

20-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Het is nog niet duidelijk wat die X-stralen eigenlijk zijn. Zijn het elektromagnetische stralen of is het iets anders? Het zijn in elk geval heel harde stralen. Er zit zeer veel energie in want ze gaan door bijna alles heen. Het is niet zoals zichtbaar licht dat bijna door alles wordt tegengehouden.

19-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Ik vind dat zo fascinerend. Iemand voorspelt iets en later wordt dat bevestigd. Dat gebeurt alleen maar in de wetenschappen. Helderzienden voorspellen ook dingen maar die zijn altijd zo onduidelijk geformuleerd dat het wel moet kloppen. Dit jaar zal er iets gebeuren dat je erg raakt. Iemand die je dierbaar is, zal je ontvallen. Zo kan ik het ook.

18-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Mijn plannen dan. Als ik voor mijn examens slaag, dan wil ik naar de ETH in Zurich. Ik wil daar vier jaar blijven om wiskunde en fysica te studeren. Daarna zie ik mij als leraar, vooral dan voor de theoretische kant.

Waarom ik deze plannen heb? Ik ben sterk in wiskunde en ik kan goed abstract denken, ik heb niet veel verbeelding en ik heb twee linkerhanden. Toch is het geen negatieve keuze: ik wil dat ook werkelijk. Ik denk namelijk dat de mensen graag de dingen doen die ze goed kunnen. En bovendien biedt een wetenschappelijke loopbaan een zekere onafhankelijkheid. En onafhankelijkheid vind ik zeer belangrijk.

17-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Als ik eerlijk ben, moet ik toegeven dat het allemaal best meevalt. Veel beter dan ik mij had voorgesteld.

Een mens kan zich vergissen. Zelfs ik.

16-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Rector Albin Herzog, een heel vriendelijke man, heeft me goede raad gegeven. “Waarom doe je niet het laatste jaar van de kantonnale school van Aargau?” Dat is nu eigenlijk wel het allerlaatste dat ik wil. Maar heb ik te kiezen? Gustav Maier, een vriend van mijn vader, vindt dat rector Herzog gelijk heeft.

15-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

14-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Het omgekeerde zien we als we het licht van opgewarmde stoffen zoals gassen, metalen en zouten onderzoeken. Het spectrum van die opgewarmde stoffen is bijna overal zwart met hier en daar heel fijne gekleurde lijnen. Die gekleurde lijnen worden spectraallijnen genoemd. Dat toont dus aan dat die opgewarmde stoffen enkel licht van heel welbepaalde kleuren uitzenden, of dus elektromagnetische straling van heel welbepaalde frequenties. Elke opgewarmde stof zendt enkel een bepaalde combinatie van die gekleurde lijnen uit. Elke opgewarmde stof heeft dus zijn eigen karakteristieke spectrum met zijn eigen karakteristieke spectraallijnen. Dat spectrum is dus voor elke opgewarmde stof anders. Het spectrum van de stoffen, dus de combinatie van spectraallijnen die bij elke stof hoort, kunnen we als de vingerafdrukken van de stoffen beschouwen. Als we een bepaald spectrum meten, kunnen we dat vergelijken met de spectra die we kennen en hiermee weten we dus van welke stof de elektromagnetische golven van dat spectrum afkomstig is.

Men ontdekte ook dat je een continu spectrum krijgt als je stoffen heel sterk opwarmt: dan zie je alle mogelijke kleuren, zonder enige onderbreking. Dan zie je dus wit licht.

Later deed men nog een belangrijke ontdekking. Als je perfect wit licht, dus zonder enige onderbreking, door een scherm van een bepaalde chemische stof op een lagere temperatuur laat schijnen, dan zal het licht aan de andere kant van het scherm donkere lijnen vertonen. Dat wil dus zeggen dat het scherm het licht van bepaalde frequenties opslorpt. En wat was de grote verrassing? De frequenties van die opgeslorpte kleuren zijn precies dezelfde frequenties als de frequenties van de kleuren die ontstaan als je die chemische stof opwarmt.

De conclusie is dus dat een bepaalde stof enkel licht van heel specifieke frequenties (dus kleuren) uitzendt én opslorpt. En die frequenties zijn dus specifiek voor elke stof.

De volgende stap was dan evident. Als we deze ontdekking gebruiken om Fraunhofers spectrum van de zon te verklaren, dan kunnen we dus concluderen dat de zwarte lijnen in het spectrum van de zon afkomstig zijn van bepaalde chemische stoffen die zich aan de koudere buitenkant van de zon bevinden. Die koudere chemische stoffen slorpen een deel van het licht op dat aan de hete binnenkant van de zon wordt geproduceerd.

Toch wel heel fantastisch hé. Hierdoor weten we dus uit welke stoffen de zon bestaat.

Toch klopte er iets niet. In 1878 ontdekte men dat sommige van die zwarte lijnen met geen enkel spectrum dat we hier op aarde kennen, overeenkomen. Is er iets verkeerd met de theorie of is er iets anders aan de hand? Men heeft ondertussen zo een groot geloof in de theorie dat men vermoedt dat die zwarte lijnen overeenkomen met een chemische stof die we op aarde nog niet kennen!

13-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein  

Die elektromagnetische golven worden uitgestraald en je kunt ze dus ook elektromagnetische straling noemen. De elektromagnetische straling kun je dus onderverdelen in verschillende categorieën die enkel bepaald worden door de frequentie (en dus ook de golflengte) van de straling.

We kennen uiteraard het best de categorie van het zichtbare licht. Het is bijvoorbeeld het licht dat van de zon of van een kaars afkomstig is. Dat licht van de zon is eigenlijk een bundeling van verschillende kleuren van licht. We kunnen dit zien bij een regenboog: het licht van de zon valt als het ware in al zijn verschillende kleuren uiteen. We kunnen dit ook zien als we wit licht door een prisma laten schijnen: het komt er aan de andere kant uit als een waaier van dezelfde kleuren als de regenboog, allemaal kleuren netjes naast elkaar. Van rood tot violet.

Licht met een iets lagere frequentie dan rood licht noemen we infrarood licht. Licht met een iets hogere frequentie dan violet licht noemen we ultraviolet licht. Onze ogen kunnen dat infrarode en dat ultraviolette licht niet zien.

De frequenties die aanwezig zijn in bepaalde elektromagnetische straling noemen we het spectrum van de elektromagnetische straling. Het onderzoeken van de frequenties van elektromagnetische straling in het algemeen noemen we spectroscopie. Spectroscopie is niet nieuw. Newton en anderen hebben vanaf de zeventiende eeuw hierover experimenten uitgevoerd. Ze gebruikten hiervoor enkel prisma’s en gebruikten enkel zichtbaar licht. In de achttiende en negentiende eeuw begon men ook lenzen en planken met heel dunne spleetjes te gebruiken. Hierdoor kon men veel nauwkeuriger de frequenties van het licht meten.

12-02-1967, 00:00 geschreven door Albert Einstein