Normaal moet ik me elke dag insmeren met een bodylotion, maar hier is dat niet nodig, want door de combinatie van temperatuiur en vochtigheids graad schijnt je huid vanzelf wat vetter te worden, hetzelfde met je haar, normaal gebruik ik haarvet, maar dat is hier ook niet nodig. Enkel mensen met een van nature al vette huid hebben hier een probleem. Ook problemen met de luchtwegen zijn hier vanzelf opgelost als je hier een paar dagen bent(geen luchtvervuiling, in de stad hangt geen smog omdat het allemaal laagbouw is, regelmatig regen, ...) Zelfs voor mensen met bloedarmoede hebben ze hier 'podosiri' dat is een soort vrucht die je kan eten met een bittere smaak, ze maken er ook drankjes van en ijsjes (de goedkope variant van ijzertabletten).
Er zijn een aantal nieuwe bewoners in het huis, 4 belgen ! Zij zitten hier via stedenband Antwerpen - Paramaribo, het zijn stedebouwkundige ingineurs en architecten die hier op onderzoek zijn en een aantal kaarten 'georefereren' dwz verschillende kaarten op elkaar leggen en er 1 kaart van maken vb. landschapskaart op bevolkingsdichtheidkaart, ... Ze zijn wat ouder als de vorige 25-28jaar, dus dat klikt al wat beter, ze hebben ook al verschillende uitstappen via hun 'werkgever' hier gedaan.
Gisteren met hun op stap geweest naar tori oso(praatcafe in het centrum): tori betekend verhaal, taki is in het surinaams praten, kletsen. Er was daar een literaire avond, verschillende schrijvers stelde hun nieuwe of herwerkte boek voor al die schrijvers zitten in schrijversgroep 77. dat is hier een begrip. Cynthia Mcleod zit er vb ook in, voor degene die het niet weten, zij is de dochter van een van de vorige presidenten van suriname, is met een belg getrouwd woont half in paramaribo, half in berchem, is hostoricus en heeft verschillende boeken geschreven. Kijk even via google op haar naam en je vind alle info.
Na de schrijvers nog iets gaan drinken daar op het terras kwamen we Erik van Malder tegen, dat is een antwerpse schrijver die collumns schrijft en boeken. die kwam erbij zitten en het was super gezellig. (zie http://www.suriname.nu/0niba/niba47.html, rechts onderaan onder schrijversgroep 77 meer info over erik van Malder)
Vanavond ga ik even naar ' 't vat' iets eten en kijken naar een kapuera demo
STAGE INFO ************* Mogen ga ik op bezoek naar een hindoestaanse mevrouw in een tempel voor een interview over traditioneme geneeskunde.
Zaterdag of zondag ga ik met Humbert Oosterwolde op stap, Humbert is een begrip hier op het gebied van kruiden en vooroudervereering. Hij is ook vrijwilliger bij Naks en speelt dron(trommel). Hij brengt me naar een vriend waar we in detail het over kruiden kunnen hebben en ik de mogelijkheid heb om er foto's van te maken.
Volgende week heb ik een hele week interviews met de pers zowel radio als tv om mijn lezing te promoten.
Woensdag volgende week, ga ik samen met 'de belgen' een historische wandeling in Paramaribo centrum doen met Cynthia Mcleod
Begin augustus is het black woman festival, en zijn er lezingen, theater, discussie, ...
Daarna houd diezelfde Humbert Oosterwolde een lezing over voorouderverering waar ik ook ben op uitgenodigd.
En dan is het ongeveer half augustus en moet ik met mijn stage begeleider praten hoe we de lezing gaan organiseren een een draaiboek van die avond maken.
Ik ben vrijdagavond naar een lezing geweest in Naks waar een stichting zijn structuur aan het uitleggen was, hun doel is om de winti eredienst erkend te krijgen. Het houdt eigenlijk veel meer in zoals jongeren bewust maken van 'hun' godsdienst, een lijst maken van de 'erkende' bonumannen(medicijnenmannen, voorgangers voor de winti pre), internationale contacten leggen, lobby werk, ...
De lezing was interessant, alleen was ik niet op de hoogte dat de volledige lezing inclusief vragen stellen en discussies in het Surinaams was. Nu heb ik het geluk dat ik voor vertrek nog wat surinaamse woorden gelerd heb en een boek mee heb met surinaamse teksten en woorden samen met de vertalingen en dat ik daar toch al wat in gelezen heb. met resultaat dat ik ongeveer 60procent van alles kon volgen. gelukkig maar anders voel je je er echt bij zitten voor spek en bonen.
Ik was vandaag op mijn stageplaats, maar het wilde niet echt vlotten, ik was klaar met alles maar ...
Om 10u belde ik naar mijn stagebegeleider hij zou binnen een halfuur komen, een uur later nog niemand. Ik ging naar het secretariaat zij hadden ook nog niemand gezien. Een half uur laten nog een keer gebeld, binnen 5min. zou hij er zijn. Een uur later naar het secretariaat gegaan en hij was net weg, even eten gaan halen. Pas een uur later was hij terug. Om een lang verhaal kort te maken om 14;30u ben ik aan mijn bespreking begonnen tot 16u zonder gegeten te hebben, ik heb me wel thuis laten afzetten, maar onderweg moest er nog even wat te drinken gehaald worden, pas na een kwartier onderweg naar huis.
Temperatuur is hier goed, het werk is leuk, collega's zijn aardig, maar ik wordt hier soms zo moe van ... Je kan niets regelen die dag, want je bent een hele dag aan het wachten, terwijl je anders andere dingen kon doen.
Ik wacht al 2 weken om mijn medialijst, in die 2 weken heb ik express zelf niet met de media contact opgenomen omdat dat voor mij geregeld zou worden, normaal tegen het einde van deze week is het klaar, terwijl had ik het zelf gedaan hier allang mee klaar was. Omdat het hier niet zo opschiet en constant moet wachten op iedereen loop ik nu eigenlijk achter met alles. Ik kan geen afspraken maken voor volgende week, want dan moet ik met de media gaan praten, maar wanneer precies, ..... document waar het opstaat zijn ze vergeten, maar ze komen het zeker vrijdag brengen, ...
Gelukkig had ik de flyers al gemaakt, uitnodiging voor de presentatie, persartikel, sprekers al laten weten dat ze die avond moeten vrijhouden. Nu komen ze me vragen of het niet op een andere dag kan, want vrijdagavond is het toch wel druk, .... Daaaaaaaaaaaaaaag !!!! Mijn stagebegeleider gaat toch regelen dat het op die datum kan doorgaan. (hoop ik toch tenminste)
Het eten is hier wel lekker, maar je vervalt al snel in de kip met rijst of bami met kip en na een tijdje heb je het wel gehad.
Volgende week ga ik hiet om de hoek een roti halen (ze schijnen lekker te zijn), nog eens iets eten bij un patu(creools zelfbedienings restaurant), en natuurlijk nog een keer pannekoeken bakken thuis.
Het enige wat ik zeker mis is lekker broodbeleg zoals vleessalade, pate, lekkere kaas, maar ook een pak friet, spaghetti. Dus als ik thuis kom ga ik dat als eerste eten !
Ik ga vandaag naar Pikin Poika, ene indianendorp net buiten het centrum van Paramaribo, waar ik een afspraak heb met de 1e vrouwelijke kapitein van het dorp, voor een gesprek over traditionele geneeskunde onder de indianen, ...
een copieermachine op het werk, ik moet naar een 'copiecenter' gaan, dat zijn meestal winkels die een copieerapparaat hebben staan en waar het ongeveer een half uur duurt eer je 20 copies hebt. Kleurencopies zijn nog wat moeilijker en duurder. Voor een z/w copie betaal je 0,15SRD: 0,05euro
Afdrukken, er is op mijn werk 1 printer, en in de copieenters en in internetcafes kan je meestal afdrukken kost tussen 0,40-1,50SRD per pagina !: 0,1 - 0,4euro
Emailen: bij mij op het werk is er 1 pc met internet aansluiting, dus elke keer naar een internetcafe, als je geluk hebt hebt je een snelle verbinding, als het langzaam gaat kan je beter de volgende dag terugkomen. Op andere werkplekken heb je soms wel gewoon internet.
De stageplaats waar ik zit is een socio-cultureel center die geen subsidies krijgt van de overheid, dus ze 'leven' van giften en sponsers en optredens en verkoop van cd's, culturele dansgroepen (een beetje vergelijkbaar met de groovies in aalst, maar dan afro-surinaamse dansen) Er is niet alleen gebrek aan geld, maar ook vaak aan motivatie en aan daadkracht, de mensen zijn niet echt gemotiveerd om iets aan hun situatie te doen. vb.: in het centrum waar ik zit is beneden een multifunctionele ruimte die vol staat met troep, niemand komt op het idee om die volledig op te ruimen en om die zaal vb.: te verhuren voor vergaderingen/lezingen of om er een keer een optreden met entree in te houden. Ik heb de indruk dat ze voor dit soort dingen gewoon wachten tot er een stagaire komt die er wat aan doet !
Interviews plannen gaat niet zo vlot als in Europa.
De truc hier is eerst vertrouwen winnen door een paar keer te bellen, er naar toe gaan en zeggen dat je via... aan hun gegevens bent gekomen. Als het gesprek niet echt vlot vooral NIET met de wenkbrauwen fronsen, geen stem verheffen of boos worden. Vooral vriendelijk blijven, geduldig blijven, liefst bepaalde dingen een paar keer herhalen. Als je echt veel info nodig hebt, een keer iets mee gaan drinken of een 2e of 3e keer afspreken, dan heb je wat meer vertrouwen en lukt een gesprek beter.
Voor dat je aan de 'vragen' begint, eerst wat over jezelf vertellen: wie je bent, waar je vandaan komt, wat je hier komt doen, hoe je aan dit stage onderwerp komt, ... dan verteld de persoon iets over haar/hem, dan ben je een half uur verder, dan is het tijd om iets te drinken, en dan 'hoop' je dat je nog antwoord krijgt op je vragen, dan kan je meestal weer een half uur bussen naar huis.
Gisteren naar district Wanica geweest,voor een interview met een spirituele genezeres, naeen halfuurtje bussen. Ergens ophet platteland, ... Toen iker was dacht ik waar zit ik nu weer. (ik zit achter een k* computer, de spatiebalk werkt niet goed) De mensen in de omgeving werden steeds donkerder,de huizen steeds bouvalliger, energens achterin een straat die onder water stond was het. Best gezellig, in een javaanse buurt, waar de gemiddelde opleiding lagere school was. En waar men met 3 gezinnen in 1 huis woont, ...
Dinsdag enwoensdag ene stroomuitvalgehadvaneen uurtje,dusdat vielweermee. Dinsdag zat ik bij Naks achter de computer,en was dus even technisch werkloos. Woensdag avond was ik thuis,gelukkig is daar een noodlamp die aangaat bij stroomuitval.
De scholieren lopen hie rin uniform, jeans broek met blauwe blouse, of groen met wit afhankelijk van de school, ook vb. verkopers zijn in uniform meestal jeans met een geel t-shirt. Uiteraard ook verpleegsters, politieagenten en brandweer.
Op de middelbare scholen in het 2e jaar hebben ze de opdracht om de bevolkingsgroepen in Suriname voor de klas voor te stellen. Ik ben naar 2 repetities geweest, 1e hadden verschillende traditionele dansen ingestudeerd met liederen, 2e ook liederen en vertellen over de verschillende geesten van de winti cultuur, de 3e groep waar ik vandaag naar toe ga heeft het over kruiden. Dit doet men op scholen omdat de leerlingen hun eigen cultuur zouden leren kennen.
In de krant verscheen deze week een artikel dat 38procent slaagt in middelbaar onderwijs !
Taxi's kan je hier overal vinden, op elke hoek ve straat is wel een taxibedrijf, dwz een hutje met een paar mannen voor de deur die taxi rijden. In de taxi's zijn ook geen meters zoals bij ons, elke taxi chauffeur bepaald dus zijn eigen tarieven en dat kan voor dezelfde rit zel eens verschillen. De taxi bij mij in de buurt is toutonne taxi, voor een rit naar het centrum is 5SRD ong. 10min.
Ik heb dvd's gekocht, deze zijn in chinese/russische verpakking, met als optie engelse ondertiteling die niet synchroon loopt, maar als de op je dvd de ondertitels af zet kan je de engelstalig gesproken film gewoon kijken. dvd's kosten hier tussen 3-5SRD: 1-1,5euro. Ik heb voor Liza en Ralph een filmpje meegenomen, mochten er nog 'voorkeuren' zijn laat het me nog weten, dan neem ik die ook mee. voor mezelf meegenomen: mr and mrs smith, brothers grimm, casanova, bandidas, ...
Ik ben zondag naar white Beach geweest, een aangelegd recreatiedomein, strand, zwemmen in de rivier, hutjes en barretjes en restaurantjes. Niet 100procent mijn ding, maar je moet het gezien hebben !
Zoals in vele culturen is de markt de ontmoetingsplaats, dit is hier ook zo. Je hebt verschillende markten: de centrale markt(in het centrum, de grootste overdekte markt in zuid-amerika), Combe markt: een markt in de Braziliaanse wijk. Je hebt ook kleine markten hier en daar, bij mij in de buurt is er de Gopie markt waar je verse groente en fruit kan krijgen. Maar ook aan stalletjes langs de weg kan je van alles krijgen. Groente en fruit liggen op een stapeltje vb: 5 mango's en er staat een prijs bij. je kiest zelf je stapeltje uit, maar deze stapels zijn goed opgebouwd er zit altijd vers en minder vers in, rijp en minder rijp, de allerrijpste stapeltjes zijn het goedkoopste maar die moet je dezelfde dag opeten.
Bij ons toeter je als: er gevaar is, als je iemand thuis ophaalt en voor de deur staat. Hier toeter je: liefst bij elke hoek van de straat(mocht er iemand doorrijden weten ze dat je eraan komt), bij gevaar, of bij het ophalen van iemand, als je een mooie vrouw ziet, als je vind dat het verkeer voor je niet opschiet, als je een kruispunt oprijdt, om iemand gedag te zeggen, om op te vallen, ...
Aangezien er geen organisaties waren in Belgie die banden hadden met Suriname, heb ik mijn stage rechtstreekst via Suriname geregeld via een bemniddelaar ter plaatse. Nu hoor ik van een aantal belgische studenten hier dat zij hier zijn via stedenband, Antwerpen heeft blijkbaar een stedenband met parimaribo sinds 2002. Zij bemiddelen en zenden studenten naar paramaribo.
Wat ik vreemd vind is dat ik hiervan niet een shet bestaan wist, en dat ik dat hier in Paramaribo hoor ! Misschien een idee voor de stad Antwerpen om hier wat meer naar buiten mee te komen.
Op dit moment 30graden hier, met regelmatig een tropische regenbui -> straten onder water ed, ik moet een blokje om lopen want ik kan door het water mijn eigen straat niet meer in !
Om hier iets te bekomen moet je serieus netwerken, zonder referenties, kennissen en familie kom je nergens. vb.: bioscoop heeft maar 130plaatsen als je een ticket wil moet je al buitenlander zijn of uit de elite komen, anders moet je zwaar lobbyen voor een ticket. Alles moet via via, soms wordt je er wel moe van, maar anders kom je er gewoon niet.
Als je hier ene jurk of avondjurk nodig hebt is dat ong. 85-140SRD :3,50 voor het bedrag in euro's spotgoedkoop als je het vergelijkt met de andere prijzen.
Een jeansbroek: 40SRD Je kan hier ook Levi's kopen en andere merken maar de prijs is maar ietsje goedkoper dan in belgie.
Als je kleding wil hebben moet je goed kijken op elk kledingsstuk zijn er wel glitters te vinden, maar als je goed zoekt vind je wel iets zonder.
FILE : Ongeveer 2 jaar geleden is de japanse autoindustrie zich hier komen vestigen, met goedkopere auto's, met als resultaat dat er in het centrum tijdens de spitsuren file is. De wegen zijn er uiteraard niet op voorzien. vb.: als ik met de bus naar het werk moet en ik vertrek om 8u ben ik daar om 8:45 als ik om 9uur vertrek ben ik er om 9:30u(zonder file)
CELLULAIR: ofwel gsm's, iedereen heeft er een maar de meeste met een prepaid kaart. telefoonmaatschappij: www.telesur.sr Resultaat dat je belt en geen verbinding hebt, of dat je gesprek in het midden uitvalt of dat de je de andere kant niet hoort, ... -> overbelasting van het netwerk, volgens mij is er ook maar 1 gsm mast.
Supermarkten zijn bijna allemaal in chinese handen zijn open van 8-21u
Straatverkopers: alles wordt ook op straat verkocht: krant, fruit, speelgoed, taxi
Legale taxi bedrijven is een beetje zoals hier alleen rijden ze niet met een taxi-bord erop, straattaxi's zijn mannen die op straat als je langsloopt of als het regent 'taxi' roepen omdat ze zo wat bijverdienen. Van de taxibedrijven hoef je niets voor te stellen dat zijn krotjes langs de kant van de weg, waar er 3 mannen voorin zitten en 3 auto's
Wisselkoersen: schommelen van dag tot dag en van wisselkantoor tot wisselkantoor, nu is de koers 2 dagen gelijk, ik ben benieuwd hoe lang dat gaat duren.
Alle import producten zijn aan europese prijs
Restaurants: VS: pizza hut, mc donalds, wolly's, maar ook locale resaurants en warungs(indische eethuisjes en afhaal langs de kant van de weg, meestal in krottige hutjes) warm eten kan vanaf 8-21u Elke bevolkingsgroep eet elkaars eten
Nederlandse invloed: koloniale huizen, nederlands=voertaal, typisch nederlnadse teksten en nederlandse reclame op tv en radio
Reclamespotjes op tv is om hard te lachen en vergelijkbaar met tv uit de jaren 70, neppe decors, stomme teksten, slecht beeld, slechte special effects, soms nederlnds gesproken soms in het surinaams.
Veel meer amerikaanse restaurants bijgekomen: mc donalds, pizza hut had je al, popey(friet+kip), wolly's9hamburger+friet), en nog een paar andere zijn erbij gekomen.
Fernandes is een van de grootste bedrijven in Suriname: zij produceren stroop(siroop om te drinken), ijslollies, maar ook brood en huishoudelijke artikelen (vreemd toch?)
Ondertussen ben ik al een pindasoep gaan eten, en een okersoep op een nieuw adresje(naast krasnapolsky hotel, bij kersten 1e etage). Voor een okersoep met brood (maaltijdsoep) en een cola betaal je 12SRD= ong. 3,5euro
Prijzen zijn overal gestegen, 2,5 jaar geleden koste dit ong. 2,50euro.
vb.: 1liter melk: 2,60SRD :3,50 dan heb je de prijs in euro brood: 3,30SRD hagelslag : 4SRD yoghurt 4 potjes van 120gr: 1,10SRD
Op straat gaan de mannen wandelen met hun zangvogel in een kooitje. Ik kende het fenomeen van de vorige keer, maar het blijft een vreemd zicht.
Mannen laten hun vogel uit, omdat dit ene goede verzorging is van hun zangvogel, deze vogels doen me aan zangwedstrijden en er wordt heel wat afgegokt. Vanddaar dat ze hun vogel goed willen verzorgen en er dus mee gaan wandelen.
Vogels gaan met hun kooitje ook de taxi/bus en mee op terras met hun eigenaar.
Ik heb gisteren hier een USB stick 512mb gekocht voor 139SRD = ong. 40euro Kunnen jullie eens kijken wat dat in Belgie kost? Mocht ik deze voor iemend moeten meenemen, weet het me dan op tijd te zeggen.
Ik heb op het werk wel een computer maar geen cd drive en een cd kopieeren hier is moeilijk, en alles op diskette zetten was niet praktisch.
Cimicers, Ik zit met mijn neus op alle traditionele culturele bronnen, en begin dat eigenlijk nu pas door te hebben. 't is een schat aan informatie en jammer genoeg kan ik niet alles doornemen, en moet ik me enkel concentreren op mijn onderwerp: traditionele geneeskunde.
Klop - klop: zeg je als je bij iemand voor de deur staat (er is geen bel namelijk), of je rammelt tegen het hek.
Wasmachine in het huis waar ik zit is half-automatisch dwz je doet de was + 3 emmer water + waspoeder erin, je selecteerd het programma. als hij klaar is laat je het water weglopen en vul je de machine opnieuw met water om te spoelen, dit laatste doe je 2 keer. Ik haat wassen, en nu nog veel meer natuurlijk !
Huisdieren (honden) zijn waakhonden, aaien is levensgevaarlijk, en eten geven moet je ook niet doen aan straathonden want dan kom je er niet meer vanaf.
Voorlichting via de radio: Onderweg naar het werk in de busjes staat de locale radio aan, wat me opvalt is dat er voorlichting via de radio's wordt gegeven even een voorbeeld.: het ging over zwangerschap en geboorte. Ik probeer te citeren: Zwangerschap is geen ziekte je hoeft dus niet regelmatig naar de dokter, maar je moet wel naar de vroedvrouw, je wordt pas zwanger als je gezond bent, ongezonde mensen worden niet zwanger. Als de baby er is moet je hem op regelmatige tijdstippen eten geven, als je hierover vragen hebt kan je deze stellen aan de vroedvrouw. (lijkt voor ons toch vrij logisch !)
Nog wat Surinaamse woordjes voor de liefhebbers: Abiwan: eigenaar Den kraka fu ibri makandrasani: de ruggegraat van elke cultuur Na kondre: in de gemeenschap Pisi pristeri: inleiding
Als ik naar mijn werk wil gaan, kon ik een fiets huren ofwel gebruik maken van het openbaar vervoer, ik heb voor het laatste gekozen.
Het verkeer rijdt links(erfenis van engelse kolonisten), en rijdt levensgevaarlijk.
Ik moet 2 bussen nemen en doe er ongever 35min. over. Je staat ergens langs de kant van de weg waar de bus rijd en je doet teken, je stapt in en betaald 1SRD per rit. Je stapt uit waar je wilt. Als de bussen vol zitten stoppen ze niet, als de chauffeur geen zin heeft om te stoppen wordt er niet gestopt. Er zijn geen vaste rit uren bussne rijden vanaf 5u - 21:30u en je wacht gewoon totdat er een komt. Er zijn op zo'n busje ongeveer 20 zitplaatsen.
Dat is natuurlijk een hele ervaring opeengestampt zitten in 30graden als iedereen boodschappen mee heeft ed, in een eigenlijk te klein busje, maar de1e bus die ik neem is maar 5min en dan 10min te voet, de volgende bus is ongeveer 10min. Gelukkig gaan er geen huisdieren de bus in ....
Mijn opdracht is wel iets veranderd. Ik werk in het documentatiecentrum voor het onderwerp traditionele geneeskunde in Suriname.
Waar ik contact zal maken met sprekers over dit onderwerp en jongeren. Promotie voeren in de locale media. Donatie/steun zoeken. Eind augustus organiseeer ik over dit onderwerp een lezing met verschillende sprekers + demo over dit onderwerp.
De invulling van deze opdracht is vrij, maar er wordt verwacht dat je de lezing/demo/tentoonstelling/show/ ... zelf in elkaar zet en dus zelf sprekers en publiek moet zoeken. ik heb al een paar ideeen hoe ik dat gaan aanpakken, maar aangezien ik toch mijn fototoestel mee heb probeer ik portretten te maken van de traditionele genezers met welke ik zal praten om meer te weten over dit onderwerp. En ik probeer deze portretten te verwerken in de lezing.
Qua 'moderne ' infrastructuur moet ik niets verwachten: geen microfoon, geen beamer, geen diaprojectie, geen licht, ... Ik probeer in de lege ruimte wat tafeltjes en stoelen bij elkaar te rapen en iemand te zoeken die voor wat versiering kan zorgen.
Niet gemakkelijk hier, want afspraken maken met mensen verloopt hier zeer moeizaam, mensen 'vergeten' hun afspraak of komen ene paar uur te laat, ...
Verder ga ik binnenkort ook een kijkje nemen in het centrum voor cultuurstudies, misschien vind ik daar nog wat info.
Mijn stagebegeleider vanuit Naks wordt Lucien Vriese die is bekend met de javaanse en marron geneeskunde.
Typische surinaamse huizen zijn als volgt opgebouw:
Orgineel in hout, moderne versie in beton, vrijstaande huizen, villa's Beneden staat het huis op 'palen' zodat de benedenverdieping een open ruimte is die gebruikt wordt als carpoort, terras, bergruimte of/en er zijn een of meerder kamers beneden die dienen om te verhuren aan toeristen ofstudenten. Boven is meestal de woonruimte met badkamer en keuken en terras goed opletten dat je altijd in een huis komt met een hydrofoor ! Van deze huizen heb ik foto's gemaakt !
Hiernaast heb je in het centrum ook nog de koloniale huizen die in hout zijn. En die ook door de Unesco beschermd zijn als werelderfgoed. Bijna het hele centrum van Paramaribo is beschermd !
Hydrofoor: het water wat in de leidingen zit, daar zit bijna geen druk achter zodat als je de kraan open doet geen water hebt, de hydrofoor is een electrisch apparaat dat water uit de leidingen pomp zodat je 'gewoon' water hebt uit de kraan. Er is maar 1 probleem als de electriciteit uitvalt is er ook geen water !
Brazilie: voetbalster Pele is hier heel beroemd en een 'held' er wonene veel brazilianen in suriname, toen ze het wk verloren tegen frankrijk was dat hier een kleine ramp. terwijl de brazilianen die hier wonen vooral goudzoekers zijn en het liefste via kleine luchthavens in het regenwoud met het goud naar brazilie gaan= plundering grondstoffen suriname.
VS: er is een nieuwe shopping mal geopend bij mij om de hoek(overdekt winkel centrum, een beetje3 vergelijkbaar met city2 in brussel maar dan alles op de begane grond), op elke hoek van dit shopping centrum staat bewaking en de winkels zijn op zijn westers ingericht, ik kom hier vb ook bikkembergs tegen en dior. De meeste huishoudelijke apparaten zijn van amerikaanse komaf, hoe groter het apparaat of hoe meer knopjes het heeft hoe beter ! Een grote koelkast, een goede wasmachine en een grote tv met veel zenders wordt hier echt gewaardeerd.
In Suriname worden verschillende talen gesproken; een groot gedeelte van deze talen wordt slechts door een kleine groep mensen gesproken. De belangrijkste taal is het Sranang of Sranan Tongo (Surinaams), een van oorsprong Creoolse taal die bijna iedere Surinamer beheerst. Het Sranan Tongo is halverwege de 17e eeuw ontstaan, toen de eerste slaven vanuit Afrika naar Suriname kwamen. Deze Surinaamse taal is beïnvloed door het Engels, Portugees en Afrikaans, terwijl er ook Nederlandse woorden in voorkomen. Naast het Sranan Tongo beheersen de meeste Surinamers ook het Nederlands, de officiële taal van Suriname.
Woordjes
fa waka? mi bun tan bun omeni? brada sisa tamara wenkri
hoe gaat het met u? het gaat goed houd je goed hoeveel kost dit? broer zus morgen winkel
Hallo allemaal, Ik zit op het adres in de Mozartstraat t/m eind augustud. Het is een grot huis, met grote kamers, beneden en boven zijn er gemeenschappelijke ruimtes met keuken en douche, enkel de douche is zoals verwacht enkel koud water. Vanavond gaan we uiteten. Verder ga ik toch proberen om zelf wat te koken, ik heb vandaag boodschappen al gedaan en ben even naar de stad geweest. Er is 1 bank in het centrum waar ik geld uit de automaat kan halen met mijn bankkaart. De koers is 1euro=3,50SRD. 1 uur internetten is 2,50SRD
Ik opzanderij(luchthaven) opgehaald door een busje die ook andere mensen moest afzetten. Na 1 uur op de koffers wachten(de vorige keer was dat 2uur), dus dat ging vlot. Kon ik naar het busje toe, eerst wachten totdat iedereen er was, dan werd er voor de zekerheid naar nog eens naar alle adressen gevraagd en de chauffeur begon naar adres 1 te rijden, gelukkig was ik als 4e aan de beurt. Ik heb een ander Suriname/Paramaribo gezien: houten huizen, kleine huizen, krotjes, wegen vol gaten, ... op een bepaald moment dacht ik : deze straat gaat wel, waren we midden in het centrum. Ik heb het gevoel dat het allemaal wat 'krottiger' is dan 2,5jaar geleden, maar misschien moet ik gewoon even wennen. De hele busrit heeft bijna 2 uur geduurd. Het huis waar ik nu in zit valt goed mee, enkel de koude douche is iets minder. Het internet cafe is 1 straat verder dan het huis waar ik zit, ik heb ook een gsmnummer maar ik moet de pre-paid simkaart nog opladen. Als het dringend is kan je me bereiken via het telefoonnummer van de contactpersoon: Tjitra
Ik zal in elk geval proberen wat mooie foto's te maken, zodat ik deze samen met de foto's van 2,5jaar geleden kan gebruiken als illustratie bij mijn thesis en voor mijn avondschool fotografie. Misschien kan ik ze in de toekomst ook gebruiken voor lezingen/lessen/voordrachten over Suriname.
Nieuwsgierigen kunnen altijd de foto's bij mijn terugkomst komen bekijken, de kleuren foto's zijn begin september allemaal klaar, voor de zwart/wit foto's zal je geduld moeten hebben tot eind september, begin oktober.
NAKS geeft impulsen voor vooruitgang afro-Surinamers door Nancy de Randamie Paramaribo - "We vinden het erg belangrijk dat Afrikanen in diaspora, in ons geval afro-Surinamers, meer impulsen krijgen voor spirituele, maatschappelijke en materiele vooruitgang." Aan het woord is Liesbeth Peroti, vertegenwoordiger van de culturele organisatie NAKS over de lezingencyclus Liefde, Geloof en Vooruitgang. In het kader van deze lezingencyclus zijn de afgelopen drie weken voor de NAKS jongeren al drie besloten lezingen georganiseerd. Tijdens de eerste sessie, is met Liesbeth Peroti als inleider gesproken over de winti-religie en de visie die jongeren daarop hebben. Peroti: "Geloof heeft te maken met de winti-religie, de religie van afro-Surinamers, maar ook met geloof in eigen kunnen en geloof dat je dingen tot stand kan brengen." Bij een tweede bijeenkomst heeft Elly Purperhart het gehad over het aspect van vasten in relatie tot iemands persoonlijke en maatschappelijke vooruitgang. Bij de derde en laatste besloten bijeenkomst, gisteren in het NAKS-gebouw, heeft Chas Mijnals aandacht besteed aan successtory's binnen de afro-Surinaamse gemeenschap. Olfedo Kotzebue, penningmeester van de NAKS-jongerenraad en frontman van de nieuwste formatie binnen de NAKS-organisatie, NAKS Pepre Siri, woonde deze lezingen bij. Hij vertelt dat hij uit deze lezingen heeft geleerd "respect te hebben voor iedereen, ongeacht of je het eens bent met hun geloof of niet". Kotzebue: "Ook heb ik uit de lezingen geleerd om niet te focussen op het negatieve, maar op het positieve van de mens. Zo is ons bijgebracht dat het goed is om elke dag de mensen om je heen een complimentje te geven, omdat liefde uitstralen aan een ander nu eenmaal heel belangrijk is." Kotzebue is ook optimistisch over het uiteindelijk doel van de cyclus. "De groep die we aanspreken met het verhaal over Liefde, Geloof en Vooruitgang, wordt snel groter en groter. Daar heb ik alle geloof in. Nu al hebben we zo'n 250 enthousiaste jongeren."
Morgen vindt om half acht 's avonds de openbare bijeenkomst plaats in het kader van de lezingencyclus Liefde, Geloof en Vooruitgang. Wetenschappelijk onderzoeker Julia Terborg zal het onderwerp Liefde en Conflict in afro-Surinaamse families behandelen. Terborg promoveerde ooit op het onderwerp Seksualiteit en Gender. De avond zal muzikaal worden opgeluisterd door het vocaal ensemble Singi Prisiri '96, onder leiding van Mavis Noordwijk.-.
Uit www.dwtonline.com Stagiaires leren van Suriname door Afra Accord 13/06/2006
Paramaribo - Suriname heeft een scala aan verschillende culturen, die samen wonen onder een Surinaamse vlag. Een aantrekkelijk verschijnsel voor stagiaires om onderzoek naar te doen. Uit cultuurstudies blijkt bijvoorbeeld een grote kloof te zijn tussen de Afro Surinaamse en de Hindoecultuur. Voor Esther van Etteren, student Culturele Maatschappelijke Vorming een aanknopingspunt te kijken hoe deze culturen bij elkaar te brengen. "Ik was van NAKS vrij in het kiezen van mijn opdracht en heb na onderzoek van de twee culturen nagedacht wat leuk zou zijn van deze culturen te laten zien", vertelt Etteren.
Zo kwam ze op een modeshow en dans. In de modeshow waren kotos, marronklederdrachten en hindostaanse klederdrachten. Aan elk optreden ging een korte lezing vooraf met een stukje geschiedenis over hetgeen zou worden uitgebeeld. Daarnaast waren er Hindostaanse en Marrongerechten waar naar harte lust van kon worden geproefd. Tijdens de loterij aan het eind van de avond, vond een leuke cultuurmengeling plaats, toen een Hindostaans jongetje een complete koto met angisa won. Elfriede Baarn, voorzitter van NAKS, zegt dat het houden van een presentatie van hetgeen de stagiaires geleerd hebben, niet alleen voor de organisatie, maar ook voor Suriname een middel is om te zien in welke mate de verschillende Surinaamse culturen zijn geïntegreerd. Suriname wordt overspoeld met stagiaires en er is geen enkel stuk je beleid op dit gebied. Vandaar dat NAKS met haar eigen beleid is gekomen en elke stagiaire verplicht met de samenleving te delen wat zij hebben geleerd. Zo nemen zij niet alleen kennis van ons mee, maar doen zij ook wat terug voor dit land, zegt Baarn.-.
uit www.dwtoline.com Naks brengt thema 'Lobi, Bribi nanga go na fesi' in emancipatieherdenking 22/06/2006
Paramaribo - In het kader van de herdenking van de afschaffing van de slavernij op 1 juli 1863, organiseert de Organisatie voor Gemeenschapswerk Naks een drie tal activiteiten rond het thema Lobi, Bribi nanga go na fesi (Liefde Geloof en vooruitgang).
Deze activiteiten die in het centrum van Naks aan de Thomsonstraat 8 worden gehouden, zijn zowel voor Naks-leden als niet- leden. Zo zijn er drie sessies op het programma waar er een inleiding wordt verzorgd gevolgd door een discussie. Hiervan zijn reeds twee gehouden: maandag 12 en 19 juni door Liesbeth Peroti, maandag 26 juni de jurist Chas Mijnals van de Stichting Jongeren in Opmars en de cultuurgenezer, Bonu Ma Elly Purperhart. Op woensdag 28 juni om 19.30 uur verzorgt Dr Julia Terborg een lezing in Tori Oso. Dr Terborg, directeur van Pro Health en docent aan de Anton de Kom universiteit, promoveerde met het proefschrift: Sexualiteit en gender bij Afro Surinaamse partners. De titel van haar lezing is Neem ik een vaste partner of niet, en wie. Ze gaat op een aparte manier in op zaken die het bijzonder studenten en jonge werkenden bezig houden. De vocale groep Singi Prisirie 96 onder leiding van Mavis Noordwijk, zorgt voor de muzikale omlijsting.
Op zaterdag 1 juli om 10.00 uur - 11.30 uur in het Fort Zeelandia, is de jaarlijkse Tak Tangi voor iedereen. Een religieuze bijeenkomst, waarin dank gebracht wordt aan Anana Keduaman Keduanpon die de Afrikaanse Surinaamse broers en zusters geïnspireerd en geleid hebben om tot de afschaffing van de slavernij te komen. Naks brengt ode en hulde aan deze Surinaamse voorvaders en -moeders, die eigenlijk hun hele leven in slavernij en strijd zijn gegaan, waardoor de nazaten vandaag als vrije burgers kunnen leven.Verder wordt ook ode gebracht aan alle Surinamers van Afrikaanse origine, die een bijzondere bijdrage leveren in de samenleving. De heer Julien Zaalman van de religieuse stichting Tata kwasi ku Tata Tinsensi, zal een overdenking meegeven rond het thema Liefde, Geloof & Vooruitgang. Om 12.00 uur is er een uitgebreide Afro Surinaamse keuken.
De activiteiten rond 1 juli staan onder coördinatie van de dames Joan Kassels en Mariska Blank-Hew A Kee. De organisatie Naks die door Elfriede Baarn-Dijksteel voorgezeten wordt, viert volgend jaar haar 60 jarig bestaan. De organisatie houdt zich bezig met verschillende aspecten van de Afrikaans Surinaamse Cultuur binnen de Surinaame gemeenschap, maar ook in Nederland. Traditionele en hedendaagse muziek, kunst, geneeswijzen, religie, traditionele en moderne dans, drama, kleding, literatuur voor belangstellenden, educatieve programmas voor jong en oud, leden en niet leden, zijn activiteiten die ontplooid worden.-.
