Typische surinaamse huizen zijn als volgt opgebouw:
Orgineel in hout, moderne versie in beton, vrijstaande huizen, villa's Beneden staat het huis op 'palen' zodat de benedenverdieping een open ruimte is die gebruikt wordt als carpoort, terras, bergruimte of/en er zijn een of meerder kamers beneden die dienen om te verhuren aan toeristen ofstudenten. Boven is meestal de woonruimte met badkamer en keuken en terras goed opletten dat je altijd in een huis komt met een hydrofoor ! Van deze huizen heb ik foto's gemaakt !
Hiernaast heb je in het centrum ook nog de koloniale huizen die in hout zijn. En die ook door de Unesco beschermd zijn als werelderfgoed. Bijna het hele centrum van Paramaribo is beschermd !
Hydrofoor: het water wat in de leidingen zit, daar zit bijna geen druk achter zodat als je de kraan open doet geen water hebt, de hydrofoor is een electrisch apparaat dat water uit de leidingen pomp zodat je 'gewoon' water hebt uit de kraan. Er is maar 1 probleem als de electriciteit uitvalt is er ook geen water !
Brazilie: voetbalster Pele is hier heel beroemd en een 'held' er wonene veel brazilianen in suriname, toen ze het wk verloren tegen frankrijk was dat hier een kleine ramp. terwijl de brazilianen die hier wonen vooral goudzoekers zijn en het liefste via kleine luchthavens in het regenwoud met het goud naar brazilie gaan= plundering grondstoffen suriname.
VS: er is een nieuwe shopping mal geopend bij mij om de hoek(overdekt winkel centrum, een beetje3 vergelijkbaar met city2 in brussel maar dan alles op de begane grond), op elke hoek van dit shopping centrum staat bewaking en de winkels zijn op zijn westers ingericht, ik kom hier vb ook bikkembergs tegen en dior. De meeste huishoudelijke apparaten zijn van amerikaanse komaf, hoe groter het apparaat of hoe meer knopjes het heeft hoe beter ! Een grote koelkast, een goede wasmachine en een grote tv met veel zenders wordt hier echt gewaardeerd.
In Suriname worden verschillende talen gesproken; een groot gedeelte van deze talen wordt slechts door een kleine groep mensen gesproken. De belangrijkste taal is het Sranang of Sranan Tongo (Surinaams), een van oorsprong Creoolse taal die bijna iedere Surinamer beheerst. Het Sranan Tongo is halverwege de 17e eeuw ontstaan, toen de eerste slaven vanuit Afrika naar Suriname kwamen. Deze Surinaamse taal is beïnvloed door het Engels, Portugees en Afrikaans, terwijl er ook Nederlandse woorden in voorkomen. Naast het Sranan Tongo beheersen de meeste Surinamers ook het Nederlands, de officiële taal van Suriname.
Woordjes
fa waka? mi bun tan bun omeni? brada sisa tamara wenkri
hoe gaat het met u? het gaat goed houd je goed hoeveel kost dit? broer zus morgen winkel
Hallo allemaal, Ik zit op het adres in de Mozartstraat t/m eind augustud. Het is een grot huis, met grote kamers, beneden en boven zijn er gemeenschappelijke ruimtes met keuken en douche, enkel de douche is zoals verwacht enkel koud water. Vanavond gaan we uiteten. Verder ga ik toch proberen om zelf wat te koken, ik heb vandaag boodschappen al gedaan en ben even naar de stad geweest. Er is 1 bank in het centrum waar ik geld uit de automaat kan halen met mijn bankkaart. De koers is 1euro=3,50SRD. 1 uur internetten is 2,50SRD
Ik opzanderij(luchthaven) opgehaald door een busje die ook andere mensen moest afzetten. Na 1 uur op de koffers wachten(de vorige keer was dat 2uur), dus dat ging vlot. Kon ik naar het busje toe, eerst wachten totdat iedereen er was, dan werd er voor de zekerheid naar nog eens naar alle adressen gevraagd en de chauffeur begon naar adres 1 te rijden, gelukkig was ik als 4e aan de beurt. Ik heb een ander Suriname/Paramaribo gezien: houten huizen, kleine huizen, krotjes, wegen vol gaten, ... op een bepaald moment dacht ik : deze straat gaat wel, waren we midden in het centrum. Ik heb het gevoel dat het allemaal wat 'krottiger' is dan 2,5jaar geleden, maar misschien moet ik gewoon even wennen. De hele busrit heeft bijna 2 uur geduurd. Het huis waar ik nu in zit valt goed mee, enkel de koude douche is iets minder. Het internet cafe is 1 straat verder dan het huis waar ik zit, ik heb ook een gsmnummer maar ik moet de pre-paid simkaart nog opladen. Als het dringend is kan je me bereiken via het telefoonnummer van de contactpersoon: Tjitra
Ik zal in elk geval proberen wat mooie foto's te maken, zodat ik deze samen met de foto's van 2,5jaar geleden kan gebruiken als illustratie bij mijn thesis en voor mijn avondschool fotografie. Misschien kan ik ze in de toekomst ook gebruiken voor lezingen/lessen/voordrachten over Suriname.
Nieuwsgierigen kunnen altijd de foto's bij mijn terugkomst komen bekijken, de kleuren foto's zijn begin september allemaal klaar, voor de zwart/wit foto's zal je geduld moeten hebben tot eind september, begin oktober.
NAKS geeft impulsen voor vooruitgang afro-Surinamers door Nancy de Randamie Paramaribo - "We vinden het erg belangrijk dat Afrikanen in diaspora, in ons geval afro-Surinamers, meer impulsen krijgen voor spirituele, maatschappelijke en materiele vooruitgang." Aan het woord is Liesbeth Peroti, vertegenwoordiger van de culturele organisatie NAKS over de lezingencyclus Liefde, Geloof en Vooruitgang. In het kader van deze lezingencyclus zijn de afgelopen drie weken voor de NAKS jongeren al drie besloten lezingen georganiseerd. Tijdens de eerste sessie, is met Liesbeth Peroti als inleider gesproken over de winti-religie en de visie die jongeren daarop hebben. Peroti: "Geloof heeft te maken met de winti-religie, de religie van afro-Surinamers, maar ook met geloof in eigen kunnen en geloof dat je dingen tot stand kan brengen." Bij een tweede bijeenkomst heeft Elly Purperhart het gehad over het aspect van vasten in relatie tot iemands persoonlijke en maatschappelijke vooruitgang. Bij de derde en laatste besloten bijeenkomst, gisteren in het NAKS-gebouw, heeft Chas Mijnals aandacht besteed aan successtory's binnen de afro-Surinaamse gemeenschap. Olfedo Kotzebue, penningmeester van de NAKS-jongerenraad en frontman van de nieuwste formatie binnen de NAKS-organisatie, NAKS Pepre Siri, woonde deze lezingen bij. Hij vertelt dat hij uit deze lezingen heeft geleerd "respect te hebben voor iedereen, ongeacht of je het eens bent met hun geloof of niet". Kotzebue: "Ook heb ik uit de lezingen geleerd om niet te focussen op het negatieve, maar op het positieve van de mens. Zo is ons bijgebracht dat het goed is om elke dag de mensen om je heen een complimentje te geven, omdat liefde uitstralen aan een ander nu eenmaal heel belangrijk is." Kotzebue is ook optimistisch over het uiteindelijk doel van de cyclus. "De groep die we aanspreken met het verhaal over Liefde, Geloof en Vooruitgang, wordt snel groter en groter. Daar heb ik alle geloof in. Nu al hebben we zo'n 250 enthousiaste jongeren."
Morgen vindt om half acht 's avonds de openbare bijeenkomst plaats in het kader van de lezingencyclus Liefde, Geloof en Vooruitgang. Wetenschappelijk onderzoeker Julia Terborg zal het onderwerp Liefde en Conflict in afro-Surinaamse families behandelen. Terborg promoveerde ooit op het onderwerp Seksualiteit en Gender. De avond zal muzikaal worden opgeluisterd door het vocaal ensemble Singi Prisiri '96, onder leiding van Mavis Noordwijk.-.
Uit www.dwtonline.com Stagiaires leren van Suriname door Afra Accord 13/06/2006
Paramaribo - Suriname heeft een scala aan verschillende culturen, die samen wonen onder een Surinaamse vlag. Een aantrekkelijk verschijnsel voor stagiaires om onderzoek naar te doen. Uit cultuurstudies blijkt bijvoorbeeld een grote kloof te zijn tussen de Afro Surinaamse en de Hindoecultuur. Voor Esther van Etteren, student Culturele Maatschappelijke Vorming een aanknopingspunt te kijken hoe deze culturen bij elkaar te brengen. "Ik was van NAKS vrij in het kiezen van mijn opdracht en heb na onderzoek van de twee culturen nagedacht wat leuk zou zijn van deze culturen te laten zien", vertelt Etteren.
Zo kwam ze op een modeshow en dans. In de modeshow waren kotos, marronklederdrachten en hindostaanse klederdrachten. Aan elk optreden ging een korte lezing vooraf met een stukje geschiedenis over hetgeen zou worden uitgebeeld. Daarnaast waren er Hindostaanse en Marrongerechten waar naar harte lust van kon worden geproefd. Tijdens de loterij aan het eind van de avond, vond een leuke cultuurmengeling plaats, toen een Hindostaans jongetje een complete koto met angisa won. Elfriede Baarn, voorzitter van NAKS, zegt dat het houden van een presentatie van hetgeen de stagiaires geleerd hebben, niet alleen voor de organisatie, maar ook voor Suriname een middel is om te zien in welke mate de verschillende Surinaamse culturen zijn geïntegreerd. Suriname wordt overspoeld met stagiaires en er is geen enkel stuk je beleid op dit gebied. Vandaar dat NAKS met haar eigen beleid is gekomen en elke stagiaire verplicht met de samenleving te delen wat zij hebben geleerd. Zo nemen zij niet alleen kennis van ons mee, maar doen zij ook wat terug voor dit land, zegt Baarn.-.
uit www.dwtoline.com Naks brengt thema 'Lobi, Bribi nanga go na fesi' in emancipatieherdenking 22/06/2006
Paramaribo - In het kader van de herdenking van de afschaffing van de slavernij op 1 juli 1863, organiseert de Organisatie voor Gemeenschapswerk Naks een drie tal activiteiten rond het thema Lobi, Bribi nanga go na fesi (Liefde Geloof en vooruitgang).
Deze activiteiten die in het centrum van Naks aan de Thomsonstraat 8 worden gehouden, zijn zowel voor Naks-leden als niet- leden. Zo zijn er drie sessies op het programma waar er een inleiding wordt verzorgd gevolgd door een discussie. Hiervan zijn reeds twee gehouden: maandag 12 en 19 juni door Liesbeth Peroti, maandag 26 juni de jurist Chas Mijnals van de Stichting Jongeren in Opmars en de cultuurgenezer, Bonu Ma Elly Purperhart. Op woensdag 28 juni om 19.30 uur verzorgt Dr Julia Terborg een lezing in Tori Oso. Dr Terborg, directeur van Pro Health en docent aan de Anton de Kom universiteit, promoveerde met het proefschrift: Sexualiteit en gender bij Afro Surinaamse partners. De titel van haar lezing is Neem ik een vaste partner of niet, en wie. Ze gaat op een aparte manier in op zaken die het bijzonder studenten en jonge werkenden bezig houden. De vocale groep Singi Prisirie 96 onder leiding van Mavis Noordwijk, zorgt voor de muzikale omlijsting.
Op zaterdag 1 juli om 10.00 uur - 11.30 uur in het Fort Zeelandia, is de jaarlijkse Tak Tangi voor iedereen. Een religieuze bijeenkomst, waarin dank gebracht wordt aan Anana Keduaman Keduanpon die de Afrikaanse Surinaamse broers en zusters geïnspireerd en geleid hebben om tot de afschaffing van de slavernij te komen. Naks brengt ode en hulde aan deze Surinaamse voorvaders en -moeders, die eigenlijk hun hele leven in slavernij en strijd zijn gegaan, waardoor de nazaten vandaag als vrije burgers kunnen leven.Verder wordt ook ode gebracht aan alle Surinamers van Afrikaanse origine, die een bijzondere bijdrage leveren in de samenleving. De heer Julien Zaalman van de religieuse stichting Tata kwasi ku Tata Tinsensi, zal een overdenking meegeven rond het thema Liefde, Geloof & Vooruitgang. Om 12.00 uur is er een uitgebreide Afro Surinaamse keuken.
De activiteiten rond 1 juli staan onder coördinatie van de dames Joan Kassels en Mariska Blank-Hew A Kee. De organisatie Naks die door Elfriede Baarn-Dijksteel voorgezeten wordt, viert volgend jaar haar 60 jarig bestaan. De organisatie houdt zich bezig met verschillende aspecten van de Afrikaans Surinaamse Cultuur binnen de Surinaame gemeenschap, maar ook in Nederland. Traditionele en hedendaagse muziek, kunst, geneeswijzen, religie, traditionele en moderne dans, drama, kleding, literatuur voor belangstellenden, educatieve programmas voor jong en oud, leden en niet leden, zijn activiteiten die ontplooid worden.-.
Elk jaar is het hetzelfde liedje. Modisten worden blauw gebeld, stoffenwinkels maken overuren en tante op de hoek is tot laat in de avond angisas aan het binden. Op 1 juli willen velen op z'n Afro-Surinaams gekleed gaan.
Oder de koto werd vroeger eerst een fo linti bruku gedragen daarna een panji, daarna een sarong, daarna een ondrohempi of hele onderjurk, daarna werd de koto gedragen en daarna de jaki. En de sisi deed op haar hoofddoek nog een hoed, ze droeg een paraplu en veel sieraden. "De mulatten werden niet door de blanken geaccepteerd, maar vonden dat ze ook niet bij de slaven hoorden. Om zich van hen te onderscheiden trokken zij meestal een witte koto aan of hele zachte pastel kleuren. Ze vielen door hun mooie koto's echt op. Deze koto wordt nu de sisikoto of bigi koto genoemd. De brokobere koto, was de koto die de slavinnen dagelijks aantrokken. "Zoveel trokken ze onder die koto aan. A no spotu, mi bo stik", grapt Nancy. "Ik heb me laten vertellen dat alles wat de slavinnen onder de koto aantrokken stevig werd gebonden, zo maakten zij het de slavenmeesters moeilijk om ze aan te randen", vertelt Kassels.
De waarde van de koto "Ik hecht heel veel waarde aan de koto. Ik erger me eraan dat mensen denken dat wanneer je een koto aan hebt, je mag doen als een viswijf. Je mag je misdragen want je hebt een koto aan. Niets is minder waar. Wanneer ik in een koto rondloop, voel ik me net een koningin".-
Vanaf 1 september 2006 ben ik aan het werk als verantwoordelijke voor een snack- broodjesbar in Mechelen. Ik heb al een proefdagje achter de rug, die gelukkig goed is meegevallen, maar ik ben maar net 1,5dag thuis als ik weer moet werken. En aangezien ik meestal 2 weken een enorme jetlag heb,... hoop ik dat dat goed gaat.
Gelukkig heb ik het in het schooljaar 2006-2007 minder druk dan vorig jaar. Zodat ik me kan concentreren op werken en studeren.
Het schooljaar 2005-2006 was voor mij een grote puinhoop, 3 avondscholen tegelijk, een full-time job, studeren, fotograferen, solliciteren, ontspanning, familie/vrienden, huishuidelijke taken... Met als resultaat dat ik het gevoel had dat 24uur op een dag te weinig waren en ik blij was dat ik een avond thuis was.
En als je dan achteraf te horen krijgt dat je eigenlijk te weinig naar de les bent geweest omdat je andere prioriteiten had, terwijl die bepaalde studie je prioriteit had moeten zijn, terwijl het voor mij maar gewoon een hobby is. Dan heb ik echt zoiets van waarom vraagt men me nooit waarmee ik bezig ben of wat ik wil bereiken? of denken ze dat ik me aanstel omdat me resultaten wat minder waren dan vorig jaar en dat ik een excuus zoek om me te verdedigen? Of heb ik als Nederlandse gewoon altijd pech omdat ik altijd een eigen mening heb en niet meeloop met de mainstream en dat de mening van andere me niet raakt? of had ik dit schooljaar gewoon pech omdat alles samen kwam en een beetje te veel werd? 't zal wel allemaal goed bedoeld zijn, om me te motiveren en zo, ... maar toch ...
Ik heb bewust voor een heel zwaar schooljaar gekozen omdat ik het studeren nu echt wel beu ben en alles zo snel mogelijk achter de rug wil hebben. Ik ben sinds mijn afstuderen constant aan het bijstuderen(nu ong. 9 jaar) omdat ik maar niet vind wat ik zoek. Het schooljaar 2006-2007 is voor mij definitief het laatste studeer jaar, omdat ik nu wel gevonden heb wat ik zocht. Daarna nog een jaartje fotografie als ontspanning/hobby en dan is het echt gedaan !
Venezolaans marineschip keert terug met hulpgoederen Paramaribo - Het Venezolaanse marineschip Tango 81 moest gisteren de 120.000 liter Jet A1-benzine voor helikopters en vliegtuigen, en zijn eigen helikopter weer mee naar huis nemen. Suriname heeft geen opslagmogelijkheid voor de benzine en de helikopter is niet meer nodig, zegt kapitein Jose Alberto Fuenmayor Bello, coördinator van de taskforce voor humanitaire hulpverlening Simon Bolivar.
In Suriname is er ruim aandacht voor het WK voetbal 2006. De Zuidamerikaanse landen Brazilië en Argentinië zijn favoriet, maar ook Nederland. Onze fotoreportage op www.surinamefoto.com gaat over fans die hun team hartstochtelijk toe juichen.
Tijdens de FIFA Wereld Kampioenschappen 2006 keert het beeld van feestende Hollanders en Brazillianen terug. Bij t Vat, in het hartje van het toeristisch gedeelte van Paramaribo, zijn ze er klaar voor. Op een groot scherm worden de WK wedstrijden vertoond en zullen er verschillende attracties zijn tijdens de wedstrijden van Nederland en Brazi
Voor de cimicers en familie: Ontdekking van Zuid-Amerika !
Net voordat ik vertrok nar Suriname besloot ik mijn kasten uit te mesten, omdat die vol zitten met studieboeken die ik al een 10jaar niet meer bekeken heb. Ik heb gelukkig nog net mijn eindwerk voor geschiedenis van 1993 net kunnen redden.
Ik had als onderwerp alle media berichten te volgen over Zuid-Amerika daar een werkstuk over te maken en te bespreken. Voor mij was dit "de ontdekking van Zuid-Amerika" , omdat ik eigenlijk niet eens meer wist dat ik dit werkstuk gemaakt had en dat ik even vergeten was hoe creatief ik toen al was !
In die tijd had ik geen computer laat staan internet, maar ik heb alle tijdschriften en kranten goed gebruikt, ook volgde ik toen alle berichtgeving op TV en copieerde ik uit boeken foto's. De teksten zijn getypt met een ouderwetse typmachine en doen qua lettertype ouderwets aan. Ook een layout zoals we die nu heel snel kunnen doen op computer was er niet bij. Alle kranten artikels had ik toen gesorteerd en per onderwerp op papier geplakt, rond elk artikel had ik een zwarte rand gemaakt met een liniaal. Bij de grote artikelen is een kleine samenvatting op een apart blad getypt en uitgeknipt en naast het artikel geplakt ook met een zwarte rand errond. Omdat het werk nadat het klaar was naar een copycentrum is gebracht zag je niet dat het knip- en plakwerk was. Voor die tijd was dat revolutionair !
Als de layout niet 100% goed was zocht ik er een toepasselijke foto bij uit een boek of tijdschrift om de boel was op te vrolijken. Alle pagina's zijn genummerd door met een zwarte pen links onder het paginanummer te vermelden, in totaal een kleine 150pagina's. Van alle landen is een beschrijving gemaakt en er is ene zelfgemaakte landkaart bij.
Helemaal achteraan het werk vind ik een zelfgeschreven tekst terug: Ik vond dit onderwerp heel interessant, en heb er veel van kunnen leren, misschien ga ik daar eens heem om daar eens rond te kijken hoe het daar in het "echt" is. Wel grappig om dit soort teksten achteraf terug te lezen.
Mijn creatief werkstuk had 5/5, een test over de inhoud 3,5/5 in totaal dus 8,5 ! Ik denk dat dat mijn hoogste score was ooit in mijn middelbare school tijd. Maar het typerend vooral mezelf, toen wist ik al dat ik interesse had in andere landen, en dat ik al wat creatiever was dan mijn klasgenoten. Maar op dat moment niet goed ingelicht wat je met de combinatie creatieviteit en 'andere landen' kon doen, wel jammer vind ik, maar misschien was ik er toen te jong voor en is het nu gewoon mijn tijd.
Dat jaar studeerde ik af van de middelbare school zonder een idee te hebben dat daar ook een studierichting voor bestond vb.: antropologie, ... dus ging ik maar informatica studeren. Achteraf misschien we een verkeerde keuze, maar ook een goede keuze ik kan nu een kwasie perfecte layout maken met de computer !
Voor mij is dit de (her)ontdekkeing van Zuid-Amerika na 13jaar, jammer genoeg heb ik nu net voor vertrek geen tijd meer om het volledig te lezen, maar ik gebruik het zeker voor mijn stageverslag voor interessante achtergrond informatie
Dit werkstuk dateert van 1993 en is het toeval dat ik het nu pas 'weer' tegen kom??? Of ben ik er 'onbewust na 13jaar achter dat dit toch echt wel mijn ding is ???
Elk geval het is een uniek document en ik nodig de cimicers met interesse in Zuid-Amerika dan ook uit, om bij mijn terugkomst bij mij thuis dit werkstuk te bekijken, de foto's van mijn stage te bekijken samen met een hapje en een drankje.
Sorry voor de typfouten, maar ik kan totaal niet typen en hier zit geen spellingschecker op !
Na wat heen en weer gemail naar de organisatie, zou ik uiteindelijk wat documentatie doorgemaild krijgen over het project. Na 2 weken nog geen mail te hebben ontvangen, heb ik zelf maar verschillende keren gemaild. Maar blijkbaar zijn er wat mail problemen. 1/3 van de mails komt aan en 1/3 van de mails wordt ontvangen. Na 3 weken nog geen fax ontvangen. Uiteindelijk ben ik gebeld om het faxnummer te vragen waarop kon gefaxd worden (en dit terwijl ik dat ondertussen al 7x per mail had doorgegeven), enfin ze gingen nogmaals proberen, ... uiteindelijk nog niets ontvangen ...
Dit geeft me al een niet echt fijn gevoel, maar het motto is daar 'no spang' (maak je niet druk), dus doe ik dat ook maar niet want het heeft toch geen zin. Waarschijnlijk is iemand 'vergeten' te faxen, of kon er niet gefaxd worden wegens technische problemen, of ze hadden geen zin om te faxen, of het was al te laat om te faxen, of ze hadden wat beters te doen, ...
...
Aardig en vriendelijk zijn de mensen wel maar het gaat hier absoluuuuuuuuuut NIET voooruit ! Het gaat ook niet achteruit, dus dat is weer positief. Ik moet dringend 'afkicken' van de westerse mentaliteit van 'time is money', maar als ik terug kom zal ik weer moeten bijkomen want 'time is money'
Stagiairesproblematiek is een âwild wild westâ situatie
Stagiairesproblematiek is een wild wild west situatieDagblad Suriname?- 23 juni 2006Paramaribo Er heerst een losbandigheid. Elke stagiaire komt en wordt geplaatst op een school. Maar ik heb sinds mijn aantreden ... Volgens de minister bestaat er een informele organisatie die studenten uit Nederland gaat halen en op lagere scholen plaatst ...
