Nu het internet ons een nieuwe kijk op de wereld geeft en een middel tot auto-journalistiek geworden is, blijkt meer en meer hoe onnozel de inhoud van de traditionele kranten wel geworden is. Er moet zich iets voorgedaan hebben tussen de krantenreporters uit mijne jeugd en diegene die vandaag de dag de kranten vullen. Wat me ook opvalt is dat de onlineversies van de krant in kwestie totaal qua inhoud en stijl verschilt van zijn oudere broer: de papieren versie. Je zou net zeggen dat de online-versie geschreven wordt door een puber met een misplaatste vorm van humor en een borstenfixatie. Ik neem het voorbeeld van het Laatste Nieuws Online, en ik heb het niet over de kwaliteit van de terecht gepubliceerde nieuwsitems maar eerder over de rotzooi dat gewoon te grabbel wordt gegooid om ruimte te vullen, onderwerpen zonder inhoud, laat staan diepgang en maatschappelijk nut. Ik geef enkele van de titels als voorbeeld en dit zegt al ruimschoots genoeg over wat ik hier bedoel:
- Kendra Wilkinson: "Mijn borsten zijn degoutant" - Tienduizend fans willen Ron Wemel zien seksen op groot scherm - Madonna's rimpels in High Definition TV - Vrouwen maken vaker boodschappenlijstje dan mannen - "Toon mij je borsten en ik vertel meer over je karakter" - Jackson was uren voor zijn dood "redelijk gezond" - Borsten van Duitse vrouwen worden elk jaar dikker - Toon-mij-je-borsten-en-ik-vertel-meer-over-je-karakter - Spook vult pinten bij in Engelse pub - Groene porno is hit op internet
Dit is dus het werk van een redactie, wat wil zeggen dat verschillende mensen beslissen wat er online komt op de "site van het jaar" hlb.be . Jammer dat journalisten die wel over een scherpe pen en een dosis maatschappelijke visie beschikken genoodzaakt zijn voor andere media te gaan werken om plaats te maken voor hapklare fastfood-nieuwsberichten. Diegene die mij kan vertellen wat het nut , nieuwswaarde of maatschappelijke relevantie is van deze artikels mag zich nu bekend maken en sito presto solliciteren bij Het Laatste Nieuws, want u ontbrak nog aan het lijstje wereldreporters dat HLN rijk is .
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 5/5 - (1 Stemmen) Categorie:Zielvreters en ander soort ergernissen Tags:HLN.BE, Het Laatste Nieuws, Georges Vanhaeren,Abdias
01-10-2009
Sire, Uw Belgen zijn het kotsmoe !
Sire, Uw Belgen zijn het kotsmoe!
De getto's van Brussel
MOETEN WE BANG ZIJN OM ONZE WAARDEN OP TE DRINGEN ?
Ik ben het beu naast een getto te leven waar allochtone jongeren mij behandelen alsof ik op hun privéterrein loop. Waarom durven wij niet
opkomen voor wat eigenlijk essentieel is: respect voor de wetten en de
waarden van het land waarin wij leven? Ik
woon vlakbij een buurt in Vorst, van de Merodestraat tot het
Zuidstation, die je zelfs met de meest multiculturele vooringenomenheid
niet anders dan als een getto kunt omschrijven.
Mijn dochter heeft het al lang opgegeven om in die wijk te
gaan. Daarvoor is ze net iets te vaak uitgescholden voor veel onfraais.
Ik fiets er elke dag door en beleef steeds een ander avontuur.
Dubbelgeparkeerde auto's, bestuurders die een kruispunt blokkeren om
met elkaar te praten, rondhangende jongeren die je bekijken alsof je op
hun privédomein komt.
Probeer vooral niets te zeggen als je weer eens bijna omver
gereden wordt: de laatste keer dat ik dit toch deed, werd ik de huid
vol gescholden door een omstaander van geen zestien jaar, die zijn
beledigende tirade afsloot met een boodschap die ik niet vertaal: 'Nique ta mère.'
Dat was minder erg dan de vorige keer, toen een andere jonge
Maghrebijnse chauffeur zich door mijn gedrag beledigd voelde: ik had
het aangedurfd mijn voorrang te nemen. Zijn eer was dusdanig gekrenkt
dat hij dit blijkbaar enkel kon rechtzetten door me in het gezicht te
spuwen...
Dus vooral: zwijgen. Want als je probeert duidelijk te
maken dat 70 km per uur veel te snel is in een zone 30, dan heb je
meteen recht op een confrontatie met het eergevoel van een jonge nieuwe
Belg die het niet kan hebben dat iemand hem ook maar iets verbiedt en
die bereid is je daarom in elkaar te rammen.
Twintig jaar geleden was ik ervan overtuigd dat de jonge
nieuwe Belgen snel geassimileerd zouden worden. Maar nu is in Brussel
een generatie van rebels without a cause opgegroeid die zich
altijd verongelijkt en te kort gedaan voelt. Nooit voor iets
verantwoordelijk, het is altijd de fout van iemand anders: van de
overheid, van de racistische Belgen. En ook binnen hun eigen families
blijven de jonge Maghrebijnse mannen onaantastbaar. Toen de politie in
Molenbeek een jongen oppakte, organiseerde de vader meteen een betoging
omdat zijn zoon 'nog geen appel zou stelen.'
De inspanningen van de overheid in de probleemwijken hebben
ervoor gezorgd dat de jongeren de noodzaak niet voelen die te verlaten,
toonde een ULB-studie vorig jaar aan. Zo creëer je de bekrompenheid van
een dorp in de grote stad.
Een dochter van Marokkaanse vrienden heeft een Belgisch
vriendje. Met hem gaat ze nooit uit in de wijk, omdat ze meteen wordt
nageroepen. Want bijna al de jonge allochtonen mogen dan wel de
Belgische nationaliteit hebben, enige identificatie met dit land hebben
zij niet. Integendeel: 'Belge' is een scheldwoord...
Jonge vrouwen alleen zie je overigens bijna nooit in de
wijk. En zeker niet in de cafés: daar worden ze zelfs niet gedoogd.
Toen een medewerkster van de gemeente er een koffie vroeg, werd haar
snel duidelijk gemaakt dat ze er niet moest op rekenen om bediend te
worden. Als ik de Merode-wijk binnenfiets, dan weet ik dat ik tot ver
voorbij het Zuidstation niet één vrouw op een caféterras zal zien. En
dan heb ik het nog niet over de dubbele seksuele moraal die van jonge
allochtone vrouwen nog steeds verwacht dat ze tijdens de huwelijksnacht
hun maagdelijkheid bewijzen, ook al weet iedereen dat Brusselse
hospitalen met een eenvoudige ingreep maagdenvliezen herstellen...
Een gerenommeerd Frans-Marokkaanse kunstenaar stelde tot
vorige week een merkwaardige installatie tentoon in Brussel: een reeks
bidtapijtjes met schoenen. De kunstgalerij kreeg onmiddellijk
dreigtelefoons, het glas voor het kunstwerk werd bespuugd en
beschadigd. De commotie kwam er omdat er bij één bidtapijtje rode
vrouwenhakken te zien waren. De kunstenaar wou op die manier 'de plaats
van de vrouw in de Islam' aankaarten. Maar dat kan al niet meer in
Brussel: na een paar dagen werd het kunstwerk verwijderd.
Misschien moeten we ons eens afvragen hoe het komt dat we
aanvaard hebben dat principes als de vrijheid van de kunstenaar en
gelijke rechten voor man en vrouw niet voor iedereen gelden in dit
land. Waarom durven wij niet opkomen voor wat eigenlijk essentieel is:
respect voor de wetten en de waarden van het land waarin wij leven? Een
hoofddoekenverbod is geen oplossing. Maar misschien moeten we toch eens
nadenken over hoe we op een assertieve manier kunnen duidelijk maken
dat wij durven verdedigen wat wij belangrijk vinden.
Het is de verdienste van links geweest om meer aandacht te
vragen voor discriminatie en sociale achterstand. Het probleem ligt
jammer genoeg dieper: we zijn bang geweest om onze waarden op te
dringen aan allochtonen. Die waarden zijn mij echter te dierbaar om ze
verloren te laten gaan.
door LUCKAS VANDER TAELEN
Copy and paste uit de Standaard Online van 30 september 2009
Wie? Vlaams Parlementslid voor Groen!
Wat? We moeten jonge allochtonen respect bijbrengen voor onze waarden.
Waarom? Sommige Brusselse wijken evolueren tot getto's met eigen wetten.
En ik dacht te rechts te zijn omwille dat ik dezelfde opmerkingen neerschreef de afgelopen weken.
Omdat het niet altijd over spijkers met koppen moet gaan hebben we het over nagels
Nu eens en dan probeer ik uit de band te springen. Nu is het eens met wat ik schrijf dan eens met wat ik zeg. Vandaag ben ik echter van plan de dames te verwennen met een onderwerp dat jullie nauw aan de vingers ligt, namelijk nagels. Nee, dit is niet een aflevering van Roger's doe-het-zelf- rubriekje. Vandaag stel ik u voor aan Ann. Ann is een vriendin van me die plots tot de vaststelling gekomen is dat er meer dan alleen maar boekhouden bestaat. Zij heeft van een hobby, eerder een passie, een bijverdienste weten te maken. Maar wie kan het beter uitleggen dan haar zelf.
Hoi, ik ben Ann, 39 jaar en moeder van 3. Naast mijn job als
boekhoudster hou ik er een nagelstudio op na. Wat begon als een
aangenaam tijdverdrijf is ondertussen een passie geworden. Je kan me
gerust een nailart-junkie noemen. Ik ben 'n trendwatcher en probeer ook
zoveel mogelijk nieuwe producten zelf uit. Ik experimenteer met
nagellak, gel en acryl, acrylverf en duizend en één accessoires, en ben
ondertussen tot de vaststelling gekomen dat veel nagelstylistes
gevangen zitten n het keurslijf van wat ik noem fabrieks-nailart.
Vaak ontbreekt bij beginnende nagelstylistes de tijd, en de middelen om
te experimenteren en grenzen te verleggen. Wie pas start mag zich
verheugen op lage inkomsten en hoge onkosten en vooral veel stress ,
waar vind je dan in godsnaam de tijd nog om je als styliste boven de
grijze massa uit te werken
Op deze site worden hapklare brokken geserveerd, het is gratis en voor niks..
Vanaf volgende maand vind je hier onder andere:
nieuwe trends in Nail Art
interessant websites voor nail art producten en technieken.
artikelen uit 'Nails magazine'
stap voor stap uitleg over bepaalde nail art technieken
nail art fotos
een
ludiek stukje over de nagelstudio, dos en donts in de nailbusiness
en natuurlijk de occasionele blunders die we als nagelstyliste wel eens
begaan
verkoop van occasieboeken, magazines en doorverkoop van producten.
beoordelingen van nieuwe producten.
Reacties op de artikelen zijn altijd welkom, de leukste stukjes worden
op deze pagina gepubliceerd. Heb je iets wat je wil delen? Mail je
leesvoer door op de contactpagina.
Have fun
Ann
De Standaard brengt elk publiek mandaat van alle ministers, staatssecretarissen en parlementsleden die in Vlaanderen verkozen zijn in kaart. Daarmee willen ze een duidelijk overzicht bieden van alle inkomsten die de mandatarissen krijgen uit publieke middelen, uw belastinggeld als het ware. Nu spreekt men hier van de publieke mandaten en niet van wat sommige politici nog extra aan zitpenningen in allerhande bestuursfuncties mogen ontvangen. We hebben het evenmin over eigen verdiensten in de zakenwereld of de het privé inkomen.
Ik was geschrokken... Ik dacht nog niet helemaal wakker te zijn en in een surrealistische wereld ontwaakt te zijn bij het lezen van het artikel dat bij het financieel rapport aangelinkt en uitgebrond is door Thijs Michiels en Wouter Verschelden. Het persbericht dateert echter al van maandag 11 mei 2009. Mij is het niet duidelijk of dat rapport al in detail is verschenen doch is het wel de eerste keer dat ik het zie. Iemand had mij mogen verwittigen...
Om nu het voorbeeld te nemen van Marleen Vanderpoorten (VLD) goed voor 349.029,32 Euro netto per jaar: Zelfs nog met een afdracht van 7,5 procent aan haar partij is dat nog altijd 322 852.121 Euro netto per jaar, voor de pré facebook generatie onder ons : 13.023.822,276,- antieke Belgische frankjes. Nu moet er toch iemand zijn die mij aan het verstand kan brengen hoe je dit moet verteren wetende dat het leefloon (het minimum loon,zeg maar overheidssteun) volgens het ACLVB, de liberale vakbond, de volgende bedragen van toepassing (per 01/06/2009) zijn :
voor een persoon die met een of meerdere personen samenwoont : 483,86/m.
voor een alleenstaande persoon : 725,79/m.
voor een persoon die uitsluitend samenwoont met een gezin ten laste (dit recht wordt geopend zodra er tenminste een minderjarig ongehuwd kind aanwezig is) : 967,72/m.
In het artikel lees ik ook nog : "Geld is een factor in de politiek. Niet enkel voor federale begrotingen en Vlaamse budgetten, maar ook het inkomen van de beroepspolitici zelf speelt mee. Al was het maar als een graadmeter voor de pikorde binnen de partij. Topfuncties zoals die van minister, voorzitter van Kamer of Vlaams Parlement en fractieleider worden terecht stevig vergoed. Ook een gewoon parlementslid verdient goed zijn boterham. Het is de enige manier om bekwame mensen aan te trekken voor een publiek mandaat."
Nu mag je altijd proberen mij door de strot te duwen dat Marleen Vanderpoorten bij benadering 15 keer meer moet verdienen dan een zeer goed betaalde arbeider, die 20.400,- Euro per jaar verdient ! De stelling van de journalisten dat "stevige vergoedingen" de enige manier is om voor een publiek mandaat bekwame mensen aan te trekken, is mijn inziens een argument dat zelfs zou verzuipen in een diepe taljoor patatten. Of is het nog niet duidelijk geworden, in zoveel jaren belgische politiek, dat bekwaamheid eigenlijk niet de meest voorkomende eigenschap is ?
Aan de toog zal wellicht stevig gedebateerd worden. Maar gezien dit allemaal het gevolg is van beslissingen van onze verkozenen, kan men eigenlijk alleen maar tegen onze eigen kop slaan. Al zou ik adviseren niet te hard te slaan want ik vrees dat we dagelijks onszelf een pak rammel mogen verkopen. Verder heb ik nog een poll online voor de meer actieve lezers van deze blog.
Oostende: Gino Vanspauwen houdt het voor bekeken bij C.A.G
Oostende: Gino Vanspauwen houdt het voor bekeken bij C.A.G.
In Oostende heeft luchthavendirecteur Gino Vanspauwen zijn ontslag ingediend als voorzitter van de raad van bestuur van Capital Aircraft Group. De luchthavenmanager doet dit na klachten van belangenvermenging.
Capital Aircraft Group maakte in maart bekend te verhuizen van de luchthaven van Wevelgem naar Oostende. In een artikel van De Standaard laatstleden zaterdag werd Vanspauwen ervan beschuldigd zijn eigen vliegmaatschappij een voorkeursbehandeling te geven. Volgens Vanspauwen zijn de aantijgingen onjuist.
Bij Capital General Aviation spreekt men over valse beschuldigingen en jaloezie. De onderneming besliste de investering in de luchthaven van Oostende op te schorten en een onderzoek te starten. Gerechtelijke stappen worden niet uitgesloten.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Politiek en actueel Tags:Capital Aircraft Group, Gino Van Spauwen, De Standaard
29-09-2009
Jean Marie Dedecker reageert in gemeenteraad van Oostende
Oostende - De Oostendse gemeenteraad besliste om 5,8 miljoen euro kapitaal in te brengen in de Gemeentelijke Holding, de op één na grootste aandeelhouder van Dexia. De geldtransfer zorgde voor heel wat kritiek. Beluister hier de tussenkomst van Jean Marie Dedecker
In de Filipijnse hoofdstad Manilla en naburige provincies werden minstens 86 mensen gedood en meer dan 330.000 ontheemd na de zwaarste regenval in sinds 1967. De negen uur durende stortvloed in Manilla zaterdag, ondergedompelde huizen,spoelde shanties weg en de wegen werden in de woeste rivieren omgezet, waardoor doodsbange bewoners hun toevlucht zochten op daken van huizen of op rondrijvende autowrakken. De slachtoffers moesten voor meer dan 24 uur moesten wachtten op hulp. In de zwaarst getroffen gebieden is er geen telefoonverkeer mogelijk en vielen elekktriciteit-centrales uit.
Door stortbui van de tropische storm Ketsana liep bijna 80 procent van Metropolitan Manila onder water. Ondanks de verwoede reddingspogingen blijven nog honderden mensen gevangen op de daken van hun huizen en autos. En hoewel de regen verminderde op zondag, zal volgens de redders het dodental nog stijgen door overstromingen.
De Filippijnse Atmosferische, Geofysische en Astronomische Services Administration (PAGASA) zei zaterdag dat de onverwachte overstroming in Metro Manilla de grootste was ooit in de geschiedenis. Terwijl Dr Nathaniel Cruz, PAGASA directeur, zei dat de overstroming de ergste was in de geschiedenis, voegde hij eraan toe dat de hoeveelheid regenval van zaterdag viel de catastrofe van 1967 zal overtreffen.
Verwijzend naar PAGASA statistieken, zei Cruz dat de totale hoeveelheid neerslag in Quezon City afgelopen zaterdag van 8 tot 14 uur opliep tot 341,3 mm, slechts zes uur na de feitelijke landing van de tropische storm "Ondoy" in de Centraal-en Zuid-Luzon provincies. Er wordt aldus PAGASA ervan uitgegaan dat de toe nu toe gevallen neerslag het record 7 juni 1967,344 mm (niveau opgenomen op een periode van 24 uur), zal overschrijden.
0
1
2
3
4
5
- Gemiddelde waardering: 0/5 - (0 Stemmen) Categorie:Politiek en actueel Tags:Metropolitan Manila flooded, Manilla onder water
28-09-2009
Duizend woorden zijn te laat.
Enkel uren geleden, en we schrijven zondag 27 september 2009 om 16.00 uur viel een persbericht die menig Vlamingen zal interesseren. Persoonlijk en daarmee bedoel ik mezelf als individu kan ik me volledig achter de volgende woorden en mening zetten.
Iedereen is welkom in dit land om er te werken en een nieuw bestaan op te bouwen. Maar door de wilde regularisatie is er geen enkele garantie dat de nieuwe migranten hier werk zullen zoeken of vinden. Geen wonder trouwens als deze mensen zonder enige tegenprestatie met één maand uitkering ontvangen wat ze in hun thuisland in geen jaar kunnen verdienen, en bovendien meteen kunnen rekenen op onze medische, sociale en onderwijsopvang.
Als we willen verder leven in een Vlaanderen zonder discriminatie en we de waardevolle aspecten van de sociale zekerheid willen veiligstellen, dan moet de immigratie op een gezonde manier worden geregeld. De betwiste uitvoeringsbesluiten geven daar geen enkele waarborg voor." Deze woorden zijn van Lode Vereeck, fractievoorzitter van LDD in het Vlaams Parlement en werden via een persbericht via de persdienst Lijst Dedecker gisteren verspreid.
De federale regering, die geen meerderheid heeft langs Vlaamse zijde, heeft deze zomer een Generaal Pardon afgekondigd voor uitgeprocedeerde of afgewezen asielzoekers en andere illegalen. De uitvoering van deze maatregel is in handen gelegd van uitsluitend Franstalige ministers en staatssecretarissen. De regularisatie zal op een relatief korte termijn leiden tot de willekeurige instroom van meer dan 300.000 vreemdelingen. De lasten van deze ondoordachte immigratie vallen grotendeels op Vlaanderen. Zowel organisatorisch als financieel is Vlaanderen hierop niet voorbereid. Het Generaal Pardon schaadt op die manier de belangen van het Vlaamse volk.
Bij dit alles stel ik mij de volgende vragen:
Hoelang zal het nog duren vooraleer men algemeen in de politiek gaat beseffen dat de ketel niet enkel overgelopen is maar nu al een tijd lang leeg op het vuur staat te blakeren. Moet de keuken tot as vernield worden voor men gaat ingrijpen?
Waarom wordt men als politiek-onkuis beschouwd wanneer men durft te spreken over problemen die vrijwel op elke Vlaamse lever ligt ? Het hoofddoekendebat; de allochtone jongerenbendes met fuck the police-attitude in Molenbeek; het overspoelen en concentratie van allochtonen in sommige wijken van onze Vlaamse steden; de manier van aanpak van de federale regering inzake illegalen, zijn wat niet ten gronde bespreekbaar zonder men als mestkever wordt bestempeld.
Ben ik racist wanneer ik het luidop durf te zeggen dat de overgrote meerderheid van onze gevangenissen vol zit met gevangenen van vreemde origine ?
Is eveneens niet kuis het te hebben over de ik sta erbij en ik keek ernaar-manier van werken van onze ministers in dossiers zoals dat van Opel Antwerpen waar kortelings 4000 man kunnen gaan zoeken achter een nieuwe job?
Waarom wordt men in nek gekeken wanneer men de vinger op de wonde legt wanneer er voor de zoveelste keer Beaulieu-achtige toestanden worden waargenomen in fraudedossiers met betrekking tot belastingen ?
Het gerechtsapparaat dient enkel nog om de kleine arbeider of zelfstandige te testikuleren. O wee wanneer je jou belastingen niet op tijd betaald, dan staat de deurwaarder je meubelen op te schrijven wanneer je het huis uit bent om te gaan werken. Het is komisch dat diezelfde deurwaarder het niet aandurft om de penale boetes te gaan innen bij één of andere crimineel van welke origine dan ook uit schrik zijn auto verbouwd te zien of een molotovcocktail getrakteerd te worden in de living van zijn dure villa.
Wanneer politiemensen hard hun best doen om de bullshit op te kuisen dat onze Belgische maatschappij zelf heeft veroorzaakt door haar laat maar gedijen-beleid, dan loopt de dader al eerder vrij rond dan dat de agent die er een baksteen tegen zijn bol voor heeft gekregen tijdens de arrestatie, uit het ziekenhuis is ontslagen.
Is het zo moeilijk om verlichtingspalen te planten in het midden van de wandelpleinen van gevangenissen teneinde de helikopterescapades van would-be ontsnappers te counteren ?
Is het niet wraakroepend dat enerzijds sommige magistraten de winsten van hun onethisch gedrag kunnen verzilveren en tot op heden nog steeds macht genoeg hebben om zich buiten schot te werken? De ivoren torens waar de dames en heren die ons land en gerechtigheid moeten dienen zich ophouden, zorgt ervoor dat ze geen enkele voeling meer hebben met wat er onder de muts van de gewone man gedacht wordt. Dan kom je tot de vaststelling dat criminelen gewoon na de feiten worden vrijgelaten in afwachting van hun proces een jaar of twee later.
Er moet een mentaliteitswijziging gebeuren. De mentaliteit van te blijven zitten en te hopen dat de regenbui voorbij gaat is niet de juiste. Een ieder van ons hoort in eigen boezem te kijken en zich te realiseren dat het leven niet meer is zoals het vroeger was.
Ik vergeet wellicht driehonderd andere voorbeelden die aangehaald kunnen worden om duidelijk door te hebben dat een dergelijke maatschappij niet datgene is waar ik mijn kinderen in wil groot brengen.
Bij mij blijft het generaal pardon een miskleun. Lode Vereeck stelt dat Vlaanderen moeilijke tijden ingaat, maar werd het gedacht van de Brusselaars in dit alles al eens gevraagd? Zij komen wellicht met de overgrote helft van het probleem te zitten. Heeft iemand daaraan al gedacht? Hoe zullen ze in Brussel en haar randgemeenten het probleem financieel oplossen ?
En dit nog: pardon aan illegalen, is dit geen absurd gekozen term ? Dit is zelfs een kaakslag voor diegene die wel op wettelijke wijze de nationaliteit als Belg verkregen. Dit werkt bovendien mensenhandel in de hand. Wat denkt u dat er zal gebeuren plots zullen we overspoeld worden door illegalen die nu her en der in Europa ronddwalen.
Ik kan me echter niet ontdoen van het gevoel dat we in dit land op een ondeugdelijke carrousel zitten, een paardenmolen die sneller gaat draaien waarvan de as aan het breken is.
Deze duizend woorden zijn echter onvoldoende om het aan ons gezamenlijk verstand te brengen ! Tel maar na ! Tot blogs.
