Deze morgen
naar de Zoo van Beijing geweest. Drukdrukdruk. Niet te geloven. Ik
denk dat alle chinezen op zondag naar de Zoo gaan. Je kunt er dus nergens op je gemakjes
wandelen. We zijn wel blij dat we er geweest zijn. Het was wel leuk, de kinderen waren
enthousiast en we hebben echte pandas gezien!
Gisteren
zijn nog 2 bevriende koppels aangekomen in ons hotel. (Met wie we normaal gezien eerst zouden afreizen). Ze hadden vertraging met het
vliegtuig en één van hun koffers was vermist. Gelukkig hebben ze hem terug.
Lili is een rustig, verlegen meisje. Lilou is een hevige en laat zich absoluut
niet doen. Ze heeft dan ook 3 zussen waar ze tegen op moet boksen. De 2
families stellen het heel goed. Fee en wij zijn ontzettend blij dat ze er zijn.
Het breekt weer een beetje de lange wachttijd voor we naar huis mogen. Ik ben echt aan het aftellen.
Ona zit in
haar bedje en maakt muziek. Ze trommelt met een plastiek vork op een leeg blik
babyvoeding. Een mens moet creatief blijven met de middelen die je hebt.
Kurt en Fee zijn samen met Tante Moniek, ome Christ-Jan en Yéline naar de Central TV Tower. De hoogste toren van Beijing (405 m hoog) en de zesde hoogste toren ter wereld.
Niet te
geloven hoe Ona bij ons past en het is vreemd om te zeggen maar wij kennen haar
precies al jaren. Ik herinner me nog van Fee dat we ook dat gevoel hadden. We zijn dan ook dolgelukkig met haar en kunnen bijna niet
wachten om haar aan jullie voor te stellen.
|