Vandaag weer een drukke dag hier in China. Om 9u30 moesten we beneden aan het hotel staan. Wanyu, onze contactpersoon, kwam ons oppikken om terug een ganse dag rond te toeren. Eerst naar het Tiananmenplein. Een supergroot plein waar wel duizenden Chinezen op stonden. Het leek daar wel Torhout-Werchter in China. Ook vandaag werden wij aangekeken en gefotografeerd door vele Chinezen. Sommigen komen het eerst vragen of ze een foto van ons mogen maken. Anderen vragen of ik met hun fototoestel een foto wil maken van hen en Ona erbij. Zeer vreemd maar vaak ook heel lastig.
Het weer was vandaag een beetje een spelbreker. Er ging héél veel smog en af en toe viel er een spatje regen, die zorgde wel voor wat verkoeling. Spijtig, hierdoor valt het resultaat van de foto's wat tegen.
Later op de dag een bezoek aan de Verboden stad (Keizerlijk paleis). Hier leefden vele eeuwen de Keizers met hun familie en duizenden dienaars. Alle mannelijke dienaars werden gecastreerd dat waren de eunuchen, enkel de keizer zelf hield al zijn gereedschap. De Keizer had naast zijn vrouw ook concubines, deze riep hij dan als moeder de vrouw geen zin had.
Echt wel de moeite waard om dit alles eens gezien te hebben maar na zo enkele uren te stappen met Ona in de draagzak had ik het toch wel weer gehad.
In het hotel aangekomen, Ona een fles melk en bed in, Fee gaan spelen bij Yeline, even verder op de gang. Kurt en ik rustig op de kamer een wasje en plasje doen, boekje lezen en filmpje bekijken.
's Avonds gaan eten in het hotel zelf, buffet. Heel lekker maar heel duur. 't Zal wel bij die ene keer blijven denk ik.
Ona is een hele makkelijke baby. Meestal welgezind, eet en drinkt goed. Slaapt ontzettend snel en veel. Ze tast ook al onze grenzen af. Weet dat iets niet mag, doet het toch en kijkt dan naar ons om te zien wat we doen. 't Zal volgens mij een rappe zijn maar dat zeggen alle mama's van hun kind zeker?
Daar zijn we vandaag heen geweest. Het zomerpaleis ligt in een heel groot gebied dat zeker de moeite waard is om te zien hier in Beijing. Er was ontzettend veel volk en we werden constant gestoord door de Chinezen zelf, die ons een bezienswaardigheid op zich vonden. Best wel vervelend hoor. Ze trokken foto's van ons en wreven over onze kindjes, ze lachten naar ons en vroegen ons iets waar we geen snars van verstonden.
Ona is eigenlijk een heel makkelijk kind, als ze op tijd en stond haar eten en drinken en een verse luier krijgt, blijft ze vrolijk voor de ganse dag en slaapt ze ontzettend veel. Fee was ook heel flink. Weinig van jaloezie gemerkt. Enkel wanneer we terug op de kamer kwamen wou ze weer even baby zijn. Nadat we met onze 2 baby's hadden gespeeld heeft Fee Ona nog een yoghurt gegeven en zijn ze samen in 't bad geweest. Fee zorgt in het bad al heel goed voor haar zus.
Nu kijken papa en Fee naar de TV en doet Ona een dutje. Straks gaan we nog uit eten en dan naar bed.
Vandaag eventjes onze grenzen afgestast. We zijn naar de chineese muur geweest. De plaats waar we die bezochten was in Mutianyu. Het naar boven gaan met de liftjes was nog een fluitje van een cent maar dan hé. Kurt en Fee zijn gestapt tot ze niet meer verder mochten. Dikke duim!!! Super veel trappen: steile trappen, kleintjes, trappen van bijna een halve meter, schuine.... en dat allemaal in die hitte. Steil naar boven en dan weer steil naar beneden. We zijn wel heel blij dat we het gedaan hebben. Ona zat bij mij in de draagzak en ze vond het heerlijk. Voor mij was het iets minder heerlijk maar toch goed gegaan hoor. Het is zeer mooi en zeker de moeite. Niet te doen hoe ze zo iets konden bouwen in die tijd. De afdaling was voor Ona en mij terug in de liftjes, voor Kurt in Fee in een soort superlange glijbaan. Je kunt het vergelijken met een bobslee waarmee je naar beneden gaat. Fee wou nog een keer maar dat was jammer genoeg niet mogelijk.
's Avonds naar Pizzahut gaan eten. Het was lekker en een keertje geen chinees eten.
Het hotel valt heel goed mee, enkel het zwembad valt tegen. Het is een binnenzwembad, heel klein en héél koud.
Grapje van Fee: In het winkelcentrum stonden grote beelden van goden. De beelden lagen vol met geld. Fee vroeg waarom dat geld daarop lag. Papa vertelde haar dat de mensen dat geld offerden om een gezond leven te vragen aan de goden of een rijk leven... waarop Fee zei: Zo gaan ze zeker nooit rijk worden als ze hun geld op die beelden blijven leggen.
