In Takab na een lange busreis met vooraan deze mooie meneer met een irriterende stem (de hele tijd aan het woord) bagage in het hotel en met twee taxi's naar Takht-e Soleiman (koning Salomons troon). Hier werd rond 500 n C onder de sassanidische koningen een Vuurtempel gebouwd die nadien nog herhaaldelijk werd uitgebreid. De zonsondergang maakt deze ruïnes onwezenlijk en het landschap supermooi.
Met twee taxi's naar Kandovan, een 50 km van Tabriz. Het landschap lijkt op Cappadocië maar hier zijn de grotwoningen nog echt bewoond. Terug geld wisselen en dan naar de Blauwe Moskee (nu een museum) met mooie resten van geglazuurde tegels. De bazaar (pasar) hier is Unesco werelderfgoed en je kan er uren in rondlopen. We eindigen dan maar in een "coffeeshop" waar je waterpijp kunt roken en nog maar eens ...thee drinken.
Na de nachtrit met de bus zijn we dus in Tabriz. Pech, want op vrijdag is hier alles gesloten.. Dan maar wat monumenten en moskeeën bezocht. Het moderne monument staat op het kerkhof van beroemde Perzische dichters, thee gedronken in een antieke hamam, en ja nog eens een mausoleum bezocht van Seyed Hamze waar onze dames een nieuw model van chador uitproberen. Overal in Iran hangen er posters met foto's van jongemannen. Dat zijn gesneuvelden van de Irak-Iraanse oorlog (martelaren) en geen dorpje of stadje of er zijn slachtoffers. We gingen ook nog naar het Azerbaijanmuseum waar ze precies schrokken toen we binnenkwamen...
In de voormiddag trokken we naar Masuleh, een prachtig bergdorpje op 1100 m hoogte.Heel toeristisch (voor de Iraniërs) en weerom erg vriendelijke mensen. 's Namiddags met onze chauffeur en zijn familie naar Anzali aan de Kaspische Zee met bewolkt weer. En neen hoor aandachtige kijker, het is geen bier in het bruine flesje maar classic carbonized malt, dus N.A.
In Rasht aangekomen (geboorteplaats van Mirza Kushek Khan-wiens standbeeld vlak voor ons hotel staat) besluiten we het een dagje rustig aan te doen want morgenavond nemen we de nachtbus naar Tabriz. Gelegenheid om over de markt te kuieren waar we voortdurend worden aangesproken door vriendelijke mensen die ons willen helpen. Gelegenheid ook om jullie wat Perzisch eten te tonen dat niet pikant is en zonder vreemde smaken. Maar ze houden wel van zuur en zout...We betalen hier wel met miljoenen...
Deze dag huurden we een taxi en trokken de hele dag de bergen in. Ons uiteindelijke doel is de Alamutvallei waar we twee ruïnes bezochten van de kastelen van de Assasijnen. Deze mannen, Marco Polo maakte er reeds gewag van, liggen aan de oorsprong van het Franse " assasins" . Voor de beklimming aten we een traditionele Iraanse maaltijd. En tijdens de beklimming verdween al eens per ongeluk het hoofddoekje...
Na een drieuurlange busreis aangekomen in Qazvin. In dit rustiger stadje zagen we reeds enkele mooie islamitische gebouwen. In een historisch huis waren filmopnamen bezig en we mochten theedrinken en verbroederen met de Iraanse acteurs (en actrices) Maar het mooiste was toch het mausoleum van Hossein, zoon van de achtste imam van de sjiieten Onze meisjes moesten er wel een chador dragen maar ze stonden er heel goed mee.
