Een wandeling langs de rivier in Espahan, ook bij avondlicht en dan vanmorgend de Jame moskee (erg groot) . Daarna met taxi naar de Vankkathedraal van de Armeniërs . De muurschilderingen zijn pas gerestaureerd en lijken pas gemaakt maar dateren reeds van de 17de eeuw. Tenslotte het Fouladkerkhof waar we toch onder de indruk zijn van de oorlogsgraven van de "martelaren" uit de Iraaks-Iraanse oorlog uit 1980-1988 .
Esfahan : De Maydan-e Imam ( grootse plein, 3x San Marco) blijft ons bij dag en nacht verwonderen. We bezoeken er de twee moskeeën , een koninklijk paleis en vele winkeltjes. Nog een uniek gebouw : Chehel Sotun met binnenin 17de eeuwse fresco's in schitterende kleuren. Na al die cultuur tijd voor een ...theetje.
Vandaag kwamen we tegen de avond aan in Ispahan (Esfahan) en gelukkig geen tuinman en de dood (??) . Er werden nachtfoto's genomen maar die zie je morgen. In afwachting enkele typische beelden : de aalmoezenbakjes die hier overal staan ( Zakat , een van de vijf islambeginselen) , het brood dat je hier elke dag ziet bakken , de Koerdische pofbroeken , de mooie ingelegde vazen, en als afschrikker de vernielde auto's die je regelmatig als monument ziet. Het verkeer is hier inderdaad hectisch en voor de voetgangers kamikazeopdrachten als je wil oversteken.
Nog twee mausoleums maar de bijzonderste bezienswaardigheden zijn hier - net zoals overal in Iran - de mensen zelf. Ze zijn ongelooflijk vriendelijk en voortdurend worden we aangesproken en wil men ons helpen. Welcome in Iran of welcome in Hamadan en zowel mannen en vrouwen proberen met ons te praten.
In Hamadan nu, historisch een stad met een lange geschiedenis: Alexanders vriend Hephaestos stierf hier en wegens de hoogte 1820m was het een geliefde zomerresidentie van vele vorsten. Nu zijn wij hier en op de foto's zie je weer enkele mausoleums (ik bespaar jullie de namen) en enkele straattafereeltjes. We logeren voor de verandering in een "sjiek" hotel...
Het Dariusreliëf in Bisotun liet de vermaarde Darius I hier om 520 voor C aanbrengen. Alexander De Grote heeft het vele jaren later ook komen bezien. Een taxi later waren we in Taq-e Bostan waar Sassanidische vorsten ook reliëfs lieten aanbrengen maar dan 800 jaar later.Ze zijn nog goed bewaard. Het laatste beeld is de grote moskee van Kermanshah en dan gingen we ...thee drinken!!!
In Kermanshah na een gemakkelijke verplaatsing en contact met een leuke studente wandelen we naar Teklyeh Maoven ol-Molk een religieus gebouw van 1890 waar de passiespelen van Imam Hoseyn en de tragedie bij Kerbala (waarover later meer) worden opgevoerd. De geglazuurde tegels stellen het verhaal voor. We zagen er nog een tweede passiespelenhuis met weerom spiegeltjes. Onderweg een inwoonster van jawel, honderd jaar oud!
