Como poco, bebe el doble, duerme el triple, ríe el cuádruple >vive
24-07-2010
MAIL
Hey iedereen!
Tof dat ik zoveel reacties krijg :) En natuurlijk mogen er nog veel meer volgen... Maar euhm t zou leuk zijn als je een mailtje stuurt dat je dan je e-mail adres ook achter laat of op z'n minst je naam, zo weet ik tenminste wie me iets gestuurd heeft en kan ik antwoorden ;)
Als er iemand weet hoe ik erachter kan komen wie me gemaild heeft, of gewoon al kan antwoorden op die mail, laat het me dan aub weten... K zou het onbeleefd vinden dat ik niet reageer. Maar als ik nu een reply doe op mails waar geen e-mail adres aan is toegevoegd komt de mail gewoon bij mij terecht :s
Eerst heb ik het zelf allemaal wat moeten verwerken, nadien heb ik dit met mijn ouders en een paar goede vrienden besproken. Dr Vleugels had ook aangeraden van contact op te nemen met mensen die ook geopereerd waren aan het hetzelfde door hem en zijn team. Dat heb ik dan ook gedaan en die personen hebben redelijk vragen die ik nog had eerlijk beantwoord. Naarmate ik er met mensen over sprak, ik me meer en meer informeerde en er bijna enkel positieve dingen over hoorde was ik al voor 70% overtuigd. Ik heb dan maar een afspraak gemaakt met de obesitas dieetiste en de week erop met de psychologe. De dagen voor ik op raadpleging ging gaan bij de dieetiste heb ik in een boekje alles genoteerd waarvan ik dacht dat ik het NOOIT meer ging kunnen eten na de operatie. Want je moet er je wel bewust van zijn dat het geen kleine ingreep is... Ik had echt vanalles staan van americain tot zuurdesembrood, van champagne tot sangria, ongeveer een 100-tal dingen. Bij de dieetiste moest ik WEER de uitleg doen over de diëten enz en natuurlijk ook beschrijven hoe een gewone werkdag en een vrije dag op het gebied van eten en drinken er voor mij uitzien. De dieetiste kon al direct een paar dingen constateren: - geen regelmaat in het eten (wat wil je als een mens allerlei shiften moet werken) - niet genoeg variatie (dingen in de wok maken en pasta zijn gewoon het snelste klaar en niet zo ongezond) - te veel fruit (max 3 stuks en geen 5!) - te weinig aardappels (ik eet niet graag gekookte aardappels en vind dat er veel tijd in kruipt in het klaarmaken) En dus als ik met de gastric bypass zou door gaan ging ik toch wat moeten veranderen aan mijn eetgewoonte. Ze gaat me dan ook na de operatie helpen door het bekijken van de werkplanning, hoe en wanneer ik het beste wat eet. Ik ga minder fruit moeten eten, omdat ik dit niet duidelijk genoeg vond heb ik een lijst mee naar huis gekregen met wat juist gelijk is aan 1 portie fruit. > 1/2 banaan, 13 druiven, 10 aardbeien, 1/3 mango, 3 passievruchten, 2 pruimen, 1 appel ... Dus als je een bakje aardbeien eet en een appel zit je al aan je maximum. Nu is het ook wel zo dat na de operatie je een kleine maag hebt en je dus zeel snel verzadigd gaat zijn en dat zelf niet gaat opkrijgen. Maar het is maar om jullie een voorbeeld te geven. En aan het probleem van de gekookte aardappel is nu ook een einde gekomen, ik heb een stoomkoker gekocht, dan hoef je de aardappels niet te schillen (wel goed wassen) en dat smaakt echt lekker :) Het voordeel is ook dat je in zo een stoomkoker op 20 minuten tijd een volledige maaltijd kan klaarmaken. Zo heb ik bevoorbeeld al een maaltijd uitgeprobeerd dat in het recepten boekje stond: rollade van kip met mozarella, gekookte aardappeltjes en gestoomde paprika's. Natuurlijk wel goed op smaak brengen door te kruiden of een bouillon blokje te gebruiken, maar het smaakte heerlijk! Maar om dus terug te komen op de lijst van een 100-tal dingen waarvan ik dacht dat ik ze niet meer mocht eten of drinken zijn er eigenlijk maar 2 die ik volledig van mijn lijst heb mogen schrappen: kaasfondue en sabayon. T zou erg zijn als ik hiermee niet zou kunnen leven hé, k ga gewoon nog eens voor de operatie een heerlijke sabayon eten en een kaasfondue zelf klaarmaken. Waarop de dieetiste gehamerd heeft is dat ik me strikt moet houden aan het dieet dat VOOR de operatie wordt opgelegd. Dit houd in dat ik 4 modifast papjes / shakes, klare soep (mager bouillon blokje en geen vetstoffen) en rauwe en gestoomde groenten a volonté per dag mag eten. Volgens de personen die de operatie al hebben uitgevoerd is dit één van de moeilijkste weken. De shakes smaken niet echt super lekker en je mag er wel wat smaakstof aan toevoegen, maar dan nog zijn ze op basis van water. Op den duur ga je vinden dat je een konijn bent door al de rauwe groenten die je eet en de soep gaat te strot uitkomen. Maar, het is voor een heel goed doel > een operatie die goed gaat. Want door het fast fat burning diet is het gemakkelijker om toegang te krijgen tot de maag en de 12 vingerige darm en dus is er meer kans op een succesvolle operatie. Dus zoiezo gaan jullie hier op mijn blog nog wel te lezen krijgen wat voor een "marteling" dat gaat zijn. Maar ik heb gezworen niets te verzwijgen, want op de meeste blogs krijg je enkel de positieve feedback en ik wil dat diegene die ook van plan zijn zo een operatie uit te laten voeren, weten waar ze aan toe zijn. Maar de dieetiste had mij en nog veel andere bezorgde vrienden en familieleden, tevreden gesteld, ik kan dus na een paar maand terug mee doen aan het sociale leven en mee gaan op restaurant of iets gaan drinken. Het gaat alleen in mindere maten zijn, maar dat wil zeker niet zeggen dat je daardoor minder geniet. Je gaat dan bewuster voor iets kiezen, zo ga je bevoorbeeld een goed glas wijn drinken ipv chateau migraine :)
Nadat ik bij de dieetiste geweest was zat ik eigenlijk nog maar met één zorg, het te veel aan veloverschot, want dit kan gebeuren als je op een korte tijd veel gewist verliest. Natuurlijk zijn er veel dingen die aangeraden worden om te doen, zodat je zo weinig mogelijk veloverschot hebt, maar dit werkt niet bij iedereen. Het beste wat je kan doen is: - veel water drinken (minimum 1,5l per dag) - je huid goed insmeren met een hydraterende lichaamscreme (dit hoeft niet persé van een duur merk te zijn) - zwemmen (de elasticiteit van je huid verbeterd hierdoor) - diegene dat roken STOPPEN! (slechtste wat je kan doen voor je huid!) Maar ookal volg je je goed aan deze regels is er nog steeds kans dat je huidoverschot hebt. Er zijn mensen op de fora die helemaal niets deden op 1 jaar tijd 50kg verloren zijn en amper huidoverschot hebben en er zijn mensen die 30kg vermagerd zijn, zich goed gehouden hebben aan de regels en toch veel veloverschot hebben. Je moet dus eigenlijk gewoon geluk hebben en natuurlijk als je je aan de regels houdt heb je meer kans dat het vermindert.
Hierbij al direct een oproep voor mensen die zich geroepen voelen om met mij te gaan zwemmen ;)
Dit en andere dingen heb ik dus met de psycholoog besproken. Voor haar was het duidelijk dat ik me redelijk goed in mijn vel voelde en het niet deed voor ethische redenen maar voor een gezonder en langer leven. Uit onderzoek blijkt dat mensen die het doen voor ethische redenen over het algemeen minder tevreden zijn dan mensen die het doen voor een gezonder leven. De mensen die het doen voor ethische reden beelden hun er te veel bij in, moeten redelijk vaak nog operaties laten uitvoeren enz. Tegenover de mensen die het wegens gezondheidsredenen doen, die voelen hun beter in hun vel, de conditie is verhoogd en ze zijn op de koop toe ook nog is killo's lichter waardoor ze in kleren kunnen van redelijk wat maten minder.
Toen ik bij de psycholoog buiten ging moest ik haar beloven dat ik moest overwegen wat voor mij het belangrijkste was: - gezonder en langer leven met eventuele littekens van een operatie van overtollige huid die is weggehaald OF - gewoon verder doen hoe ik nu bezig ben, geen operatie en dus ook geen kans op veloverschot
Eigenlijk heb ik daar niet lang moeten over nadenken en al zeker niet nadat ik me geïnformeerd had hoe de operaties van het weghalen van overtollige huid (aan de benen) tegenwoordig verloopt. Vroeger had je een immens groot litteken langs de binnenkant van je bovenbenen, nu is er een litteken van max 7 centimeter aan iedere lieskant.
En dus heb ik op 30/06/10 beslist dat de operatie door gaat.
In februari 2010 ben ik eigenlijk pas echt beginnen nadenken, dat het genoeg geweest is, dat ik gezond wil zijn en lang en gezond wil leven. Aangezien ik al van mijn 12de levensjaar bezig ben met diëten, sporten, onderzoeken, pillen enz... En mijn laatste poging vorig jaar bij de weight watchers ook niet dat was wat het moest zijn, zat er nog maar één ding op. > Naar een specialist gaan... Die beslissing heb ik begin maart genomen, maar het heeft nog tot mei geduurd vooraleer ik gedurfd heb een afspraak te maken. Voordien had ik al wel naar verschillende websites geweest, me geïnformeerd op verschillende fora en naar documentaires gekeken van mensen die obesitas zijn. De website www.gastric-bypass.be was eigenlijk de site die me het meeste informatie heeft bezorgd en de mensen op de fora zeggen ook gewoon wat ze denken, voelen en meemaken. Omdat ik in Leuven woon, leek het mij het handigste om een specialist in het Leuvense te raadplegen en al snel kwam ik terecht bij dr Tom Vleugels. Hij heeft op eender welke site, fora, blog bijna een smetteloze reputatie. Uiteindelijk was het voor mij en dr Vleugels mogelijk om op 14 juni een afspraak vast te leggen, zo gaat dat hé met iemand die in shiften werkt en een specialist die nogal veel te doen heeft en altijd ter beschikking staat van zijn patiënten. Ik moet eerlijk toegeven dat de dag voordien ik toch wel zenuwachtig ben gaan slapen en de dag zelf met een klein hartje naar het Heilig Hart ziekenhuis stapte... Maar dat ging eigenlijk al direct voorbij toen ik kennis maakte met dr Vleugels, het is iemand van midden in de 30, met een warm hart een sympathieke glimlacht, luisterend oor en vakkennis. Hij heeft eerst naar mijn verhaal geluisterd, de tientallen diëten die ik gevolgd heb, het sporten, de vermageringspillen, combinaties van alles en nog wat en als laatste weight watchers. Daarna was het zijn beurt om uitleg te geven aan mij. Er waren naarmate wat je allemaal al gedaan hebt, je bmi en je gezondheid en leeftijd verschillende opties mogelijk, waarvan er natuurlijk altijd één beter gaat gaan dan een ander. Maar voor ik de uitleg kreeg werd ik eerst gewogen en gemeten, resultaat een BMI van 44 > morbide obesitas. Er zijn nog 2 zwaardere types van obesitas, maar ik vond dit al erg genoeg. Na deze opmetingen en mijn uitleg was het eigenlijk duidelijk dat een normaal dieet, een dieet in combinatie met een maagring en een streng dieet in combinatie met veel sport geen optie meer waren. Er bleven nog 3 opties over, voor de 2 laatste was ik 'te mager' :D k moet er nog om lachen als ik er aan terug denk toen hij dat zei... Conclusie > er bleef nog maar 1 optie over: Gastric Bypass Ik moest van dr Vleugels hierover zelf goed nadenken, dit bespreken met vrienden en familie (steun zoeken). Maar ook, als ik erover nadacht dat echt te laten doen, een afspraak maken met de obesitas dieetiste en met de psycholoog. Beide werken samen met het team van dr Vleugels en weten dus perfect wat het effect is op iemand voor, tijdens en na de operatie. En net als dr Vleugels kunnen ook zei beslissen dat je al dan niet geschikt bent voor zo een operatie. En dat was het dan na een uur met heel veel uitleg, informatie op allerlei papieren, het overzicht van het kostenplaatje van de operatie en de contact gegevens van dr Vleugels stond ik buiten een beetje doelloos voor me uit te staren. Vanaf toen 14/06/10 is het dus allemaal begonnen.
){kind=link}