Como poco, bebe el doble, duerme el triple, ríe el cuádruple >vive
26-09-2010
mijn 1ste week thuis...
20/09/10
KS vervolg: de trappen mits tussenstop op 2de opgeraakt, werk verwittigd, rustige avond voor de tv
Toegekomen bij men appartementsgebouw, had mama al een klapstoel
voorzien, zodat ik als het nodig was tussen de verdiepingen in even kon
neerzitten. En inderdaad op het 2de verdiep heb ik de stoel even moeten
uitklappen om op adem te komen, maar daarna ben ik gewoon tot bij men
appartement gestapt en de zetel in geploft :)
Tijdens dat mama al de mooie bloemen en kaartjes die ik van het bezoek
gekregen heb uitpakte en wegzet, heb ik naar het werk gebeld om te
zeggen dat ik tot en met 10/10/10 niet mag gaan werken. Ookal ben je
juist geopereerd, als je het huis uit mag, moet je je gaan melden bij de
arts van de spoorwegen, men teamleader heeft gelukkig wel gevraagd dat
ik naar Brussel mocht gaan ipv naar Hasselt, dus dat was dan iets wat ik
dinsdag moest doen. Daarna heb ik wat gerust totdat het tijd was om men
avondeten te eten, beschuit met ziz kaas. Nadien heb ik nog wat tv
gekeken en ben ik gaan slapen. Het inslapen was niet zo simpel, k vond
geen goede lighouding en af en toe kreeg ik pijnscheuten. Maar
uiteindelijk ben ik wel in slaap gevallen en maar een paar keer wakker
geworden.
21/09/10
KS: stress, pijnscheuten, naar de arts van de spoorwegen & ziekteverlof goedgekeurd, opruimen = mottig zijn, grote stoelgang
s morgens werd ik gewekt door mama, dat is altijd leuker dan door een
verpleegster hé :) Daarna ontbeten en me rustig klaargemaakt om met papa
naar Brussel te vertrekken naar de controle arts van de spoorwegen.
In de auto zitten viel mee, maar van zodra er putten in de grond waren
of er over kasseien gereden moest worden, kan ik je verzekeren dat het
absoluut geen deugd deed en dat dat niet al te vaak moest gebeuren of ik
zou ziek geworden zijn...
Gelukkig is er een autostrade naar Brussel, maar waar ik geen rekening
mee had gehouden was dat het Geneeskundig Gewestelijk Centrum van de
NMBS haast niet te vinden is als je daar nog nooit geweest bent, en al
zeker niet als je met de wagen rondrijdt. Alles verliep vlot, tot de het
GPS madammetje ons vertelde dat we de plaats van bestemming bereikt
hadden. Er was nergens een Geneeskundig Centrum te bespeuren, eerst
dachten papa en ik dat het gewoon wat verder rijden was en we het wel
zouden vinden, maar na al een paar keer in dezelfde straat te zijn
gereden, leek het daar niet op. K heb dan naar een TL van me gebeld die
zo goed als ze kon de weg beschreef, maar dan nog was het niet zo
simpel. Het ding was dat ik daar VOOR 12u zeker moest zijn en we al
30min aan het rondrijden waren en het ondertussen al 11.5Ou was...
Uiteindelijk zijn we er met het volgen van de kaart op Google maps en
papa's rijervaring geraakt om 12.03u. Daar toegekomen melde ik me aan,
maar kreeg ik te horen "dat ik eigenlijk al te laat was en waarschijnlijk de dag erop ging moeten terugkomen",
gelukkig dat ik me kalm kan houden maar jullie willen niet weten wat ik
in gedachten met die pee wou doen! Ik heb dan aan die meneer uitgelegd
dat ik al een tijdje onderweg was en pas 1 dag uit het ziekenhuis
ontslagen was, hij is dan bij de dokter gaan vragen of ze me nog wou
nemen en dat was uiteindelijk geen probleem. De dokteres heeft me wat
vragen gesteld, me erop gewezen hoe belangrijk het is om mijn schema te
volgen, mijn medicatie en vitaminen in te nemen en te rusten. Ze heeft
me ook gezegd dat ik waarschijnlijk na 10/10/10 nog niet ga kunnen
werken, dat dat te vroeg is en ik nog niet genoeg kracht ga verzamelt
hebben en te snel uitgeput ga zijn om al te gaan werken en dat er
waarschijnlijk een verlening van 2 weken gaat bijkomen. Omdat de het
PC-systeem niet werkte heb ik een handgeschreven bewijs meegekregen dat
het goedgekeurd is dat ik tot en met 10/10/10 niet kan gaan werken.
Daarna zijn we terug naar Leuven gereden, er moest getankt worden en er
was file dus was ik uiteindelijk om 14u thuis. Dat was 2u later dan
voorzien en dus 2u achter op het eetschema... Maar honger heb ik toch
niet, dus buiten dat ik me wat slap voelde had ik daar niets van
gemerkt. Mama had heerlijk verse pompoensoep gemaakt en die heeft me
gesmaakt :)
Nadien moest ik mijn vitaminenpil innemen, ik snap niet dat de dokter
zo'n kolos van een pil voorschrijft, want dat kan je gewoon niet innemen
met het weinig water dat je mag slikken en dus heb ik toen die pil in 2
gebroken en ingenomen. Dat was achteraf gezien een heel slecht idee
want nog geen kwartiertje later kreeg ik enorme pijnscheuten en voelde
ik de 2 stukjes van die pil steken. In de namiddag was ik begonnen met
mijn badkamerkastje op te ruimen, maar na nog geen kwartiertje voelde ik
me echt mottig en ben ik moeten gaan liggen, maar daarna ging het
beter. In de namiddag had ik al mijn 1ste bezoeker en dus was er de
gelegenheid om met het mooie weer een wandelingetje te maken en nadien
een tasje thee te drinken. Het wandeling ging voetje bij voetje en af en
toe kreeg ik een steek, maar ik heb de eindbestemming toch gehaald :) s
avond heb ik dan rustig tv gekeken en redelijk vroeg gaan slapen. Nog
een 'interessant' weetje, ik heb die avond voor de 1ste keer naar de
grote wc kunnen gaan, en blij dat ik was :)
22/09/10
KS: vieze vitaminenpil, wandelingetje, mooi weer & genoten, eten verbeterd, s avonds terrasje : kortweg > genoten :)
Van dinsdag op woensdag had ik al veel beter geslapen, al minder zeer en
minder de intentie om me op men buik te leggen, dit alles (volgens
mama) omdat ik op nog een extra kussen had geslapen. Nu ja, maakt niet
uit zo lang ik beter slaap ben ik blij. Het rondstappen vlot al veel
beter en dus doe ik hier en daar wat taakjes dat mama me heeft opgelegd.
Na men middagmaal moet ik mijn vitaminenpil innemen, maar zoals jullie
al weten is die kolossaal groot en dus had mama er niet beter op
gevonden van ze klein te dorsen en dan in men water 'op te lossen', kan u
verzekeren dat dat ook een heel slecht plan was. K heb echt moeite
moeten doen om niet naar de wc te moeten rennen, zo vies smaken! In de
namiddag was het schitterend weer en daar hebben we dan ook gebruik van
gemaakt, eerst een wandelingetje en dan een heerlijk kopje thee op een
terrasje.
Nadien heb ik een beetje gerust, dat wandelingetje was toch iets
vermoeiender dan dat ik verwacht had en nadien nog verder een deel van
mijn lijstje afgewerkt. s avonds was het nog steeds geweldig weer en
zijn we nog een wandeling gaan maken, dit keer iets verder dan de keer
ervoor en daarna ons geplaatst op een gezellig terrasje waar ik ra ra ra
een koffie (ha ha jullie dachten een thee) gedronken heb.
23/09/10
KS: vitaminenpil vervangen door een andere :), wandeling, kleerkast uitgeruimd = ikea zak VOL met kleren voor spullenhulp!
Omdat de dag ervoor het redelijk laat was heb ik iets langer mogen
blijven liggen en had ik heerlijk geslapen, en toch was ik s morgens
mottig na het innemen van men maagpil, waardoor ik maar 1 toastje
gegeten heb. Maar na een beetje rondlopen ging het al beter en dus heb
ik me aan de pc toen gezet en men blog geupdate. s middags was er dan
bezoek langsgekomen dat ik al lang niet meer had gezien, en je weet hoe
dat verloopt... De tijd vliegt en je voelt helemaal geen pijn of je bent
helemaal niet moe.
Met dat bezoek ben ik ook een andere vitaminenpil gaan halen, het heeft
wel een tijdje geduurd eer de apotheek kon beslissen welke pil hij in de
plaats kon meegeven. Ah ja, t moest kleiner zijn en gemakkelijker te
slikken, maar wel met dezelfde vitaminen in en niets op basis van
citrusvruchten of bessen (verboden de eerste 3 maand). Eerst kwam hij af
met ampullen, waarvan je er 3 per dag moet drinken, idd drinken dus met
water aanlengen en dan drinken en wetende dat ik nu al amper aan men 1L
water kom, was dat niet bepaald de beste keuze om nog maar te zwijgen
over de prijs! Opeens wist hij het, en hij had gelijk, want ik heb nu helemaal geen last meer van de vitaminenpil :) Na
het aangename bezoek was het tijd om te beginnen aan een heel zware
uitdaging die niet zo simpel ging zijn... Mijn kleerkast opruimen =
kledij die versleten, passé of echt wel te klein is in een ikea zak
leggen voor spullenhulp + andere kledij terug deftig opplooien en in de
kast leggen of hangen. 3 UUR ben ik daar samen met mama mee bezig
geweest! Resultaat > 1 ikea zak + 1 GB zak voor spullenhulp en een
kleerkast die niet meer uitpuilt.
Daarna nog rustig een theetje gedronken en tot de constatatie gekomen dat ik GEEN pijnstiller nodig had gedurende de hele dag :D
24/09/10
KS: pijnscheuten, kleine wandeling, redelijk wat bezoek, laatste avond dat mama bij mij blijft
Vrijdag = markt dus moet ne mens daarvan profiteren en dus zijn mama en
ik naar die markt geweest, ondertussen had ik ook mijn wandelingetje en
daarbovenop vers fruit en een lekker geitenkaasje :) Omdat het de
voorlaatste dag was dat mama er was, moesten we er gebruik van maken om
nog wat dingen in orde te brengen, zodat er nog een paar dingen van het
'to do lijstje' konden geschrapt worden. Gelukkig was het bij mij niet
echt iets intensief, ik moest mijn schmink nakijken enz, dat kon al
zittend, want lang staan of me bukken of gaat nog niet zo goed. s
middags heb ik dan een wandeling gemaakt en ben ik met de oma gaan
shoppen, nadien moest ik toch wat rusten. En s avonds heb ik dan nog
bezoek gehad :) Met andere woorden, de dag is heel snel voorbij
gevlogen.
25/09/10
KS: gekookt eitje als ontbijt, verzorging van men wonden, mama vertrokken, pijnscheuten, beetje verloren...
Zaterdag stond op men planning die ik van de dietiste gekregen heb dat
ik een zacht gekookt eitje en oud geroosterd korstloos wit brood mocht
eten, en dus had mama me een zacht gekookt eitje met treintjes gemaakt
:) En dat heeft gesmaakt! Het wit van het eitje heb ik wel niet
opgegeten, zat al vol na het geel en 2 bokes. Nadien was het tijd om te
douchen, gelukkig werd ik deze keer niet mottig (de vorige keer wel).
Daarna heeft mama mijn wonden verzorgd, ze zagen er mooi uit volgens
mama, ben is benieuwd want heb het nog steeds zonder plakkers zelf niet
gezien! Maar de maandag gaan de draadjes eruit ( niet echt iets waar ik
naar uit kijk) en dan zal ik mezelf wel eens in de spiegel bewonderen ;)
Nadien nog een pedicure en manicure van de mama gekregen en dan was het
tijd om een lijstje op te stellen met wat ik allemaal de week erop kan
doen en moet doen. Na men soep was het dan tijd dat mama vertrok, k ben
niet voor vertrekken en dat liet zich dan ook merken als mama door
ging... Na een beetje oppeppende woorden een stevige knuffel en de
belofte dat ze de weekend erop wel ging terug komen heb ik haar dan maar
laten gaan. Daar stond ik dan in de hal, k moest wel naar boven want de
microgolf piepte, wat zoveel wil zeggen als 'uw middagmaal is warm en
moet NU opgegeten worden', het schema is en blijft belangrijk... T was
natuurlijk direct minder leuk om mijn kommetje puree op te eten,
langzaam lepelde ik het naar binnen, k ben het zelf nog eens moeten gaan
opwarmen, zo traag dat ik at. Daarna gunde ik mezelf wat rust, ben ik
in de zetel gaan liggen en heb ik wat naar muziek geluisterd. Ik hoopte
dat er me iemand in de namiddag of s avonds kwam bezoeken, maar dat was
niet het geval en dus ben ik dan maar begonnen aan de afwas. Na de afwas
ben ik terug in de zetel gaan zitten en heb ik naar twee afleveringen
gekeken dat ik had opgenomen, nog een tas thee gedronken en dan men
bedje met een warm kersenpit kussen ingedoken. T heeft een tijdje
geduurd maar uiteindelijk ben ik wel in slaap gevallen om maar 1 keer
wakker te worden s nachts.
26/09/10 oftewel Vandaag...
KS: te lang geslapen, te laat gegeten, met papa gegeten, gebruik gemaakt van autovrije zondag, pijnsteken, opgeruimd, rust
Vandaag is het zondag en met of zonder schema is het dat ook voor mij :)
Dus heb ik het me gepermitteerd om 30min langer te slapen dan dat mijn
schema me toelaat. Wat er al direct voor zorgt dat ik ook later eet...
Het ontbijten heb ik samen met Goedele (boekje) gedaan, er staat op het
schema dat je geen tv mag kijken als je eet, maar over lezen staat er
niets, maar k denk eerlijk gezegd dat dat ook niet echt aan te raden is.
Nadien mijn papieren op orde gebracht en wat in de zetel gaan liggen
omdat ik pijnscheuten had. K had met papa afgesproken dat hij soep ging
maken en ik voor het hoofdgerecht ging zorgen en nadien misschien een
wandelingetje zouden doen, 1 ding hadden we wel over het oog gezien
AUTOVRIJ Leuven! Wat er dus voor zorgde dat papa ne serieuzen omweg
heeft moeten doen om tot bij mij te geraken, maar hij is er dan toch
geraakt met soepkom en al, en één ding is zeker papa's vetarme soep was
lekker :) Nadien in de stoomkoker pangasius filet (vis), spinazie en
aardappeltjes gemaakt, voor papa mooi gedresseerd op een bord en voor
mij goed gemixt in een kommetje. Het heeft ons beide heel erg gesmaakt,
papa was zelf verbaasd dat iets uit de stoomkoker nog zo veel smaak kan
hebben. Ondertussen was het gestopt met regenen en omdat het toch
autovrije zondag was, vonden we dat we er even goed gebruik van konden
maken en dus zijn we een wandeling in het stad gaan maken, naar een
fanfare gaan luisteren en nog wat meer in het stad rondgelopen. Dit
alles ging heel vlot zonder pijnscheuten :) T enige wat er wel is, is
dat ik mijn water mee had maar ben vergeten te drinken, niet zo slim van
mij... Maar dat heb ik dan nadien proberen in te halen. Maar 1L water
drinken lukt me nog niet :s Zo nu zijn jullie weer een beetje op de
hoogte van mijn "leven" na de GBP.
Hier beneden heb ik een schematje geplaatste van wat ik zoal wanneer moet eten, dan hebben jullie daar ook een zicht op :)
Ah ja, k zou bijna het 'belangrijkste' vergeten... Ik ben vandaag op de weegschaal gaan staan en er is al 5KG in totaal af!
SCHEMA
10u ontbijt: 2 beschuiten / 2 droge, geroosterde, korstloze witte boterhammen
+ light smeerkaas, confituur met kunstmatig zoetmiddel of siroop zonder suiker
12.15u soep: groentesoep zonder vetstoffen gemixt
13.30u middag: kip / kalkoen / witte magere vis gemixt (liefst onder de puree)
+ spinazie, bloemkool, broccoli, wit van
prei, witloof, andijvie, courgette of pinsessenbonen + puree
16.45u snack: melk + gemixt fruit, fruityoghurt zonder suiker, fruitpap, fruitmoes, gebakken fruit (oven)
19.15u avond: 2 beschuiten / 2 droge, geroosterde, korstloze witte boterhammen
+ light smeerkaas, gevogelte vleeswaren of magere platte kaas OF Modifast (om de 2 dagen)
Hey iedereen!
Eerst en vooral bedankt voor al jullie lieve en steunende woorden! Dat heeft me echt deugd gedaan :)
Vandaag is de eerste dag dat ik kan lang genoeg zitten en dus heb ik besloten mijn blog up te daten...
Ik ga een korte samenvatting telkens onder de datum van de dag zetten voor diegene die het uitgebreide niet willen lezen ;)
Te beginnen met het begin natuurlijk " de dag van de operatie"
17/9/10
KS: relax voor operatie, operatie goed verlopen, heel veel pijn en amper slaap
Ik had rustig geslapen en mijn valiesje stond klaar, k mocht niets meer
drinken of eten dus k moest mij enkel wassen en kleren aandoen en nog
even met mama gebeld. Papa is me komen halen, we hebben ons vlak voor
het ziekenhuis geparkeerd, en ik ben me gaan inschrijven.
Daarna mocht ik naar mijn kamer gaan, daar kreeg ik van een verpleegster
nog wat papieren om in te vullen en het bekende 'operatie-kleedje' dat
ik aan mocht doen van zodra de verpleegster het kwam zeggen.
Er was nog ongeveer een uur te gaan eer ik de operatie kamer binnen
mocht, k heb dan die papieren ingevuld, mijn kledij weggelegd en dan nog
wat met papa gepraat.
Dan was het tijd om mijn kleedje aan te doen en onder de lakens te
kruipen, nog even afscheid genomen van papa en dan werd ik naar de
wachtzaal gebracht. De zon scheen er binnen het was er heel rustig en
dat was ik ook, ik dacht aan al de mensen die me allemaal steunde en
lieve berichtjes hadden gestuurd of nog even hadden gebeld en dat maakte
me kalm.
Toen kwamen er 2 knappe gasten die me de operatiekamer in reden, beetje
met me lachten, de anesthesist die nog wat uitleg gaf en opeens stond
dokter Vleugels daar ook, hij vroeg of ik er klaar voor was. Op de
achtergrond speelde er een leuk muziekje, ik had knappe gasten en een
ervaren specialist naast me, dus ik was er helemaal klaar voor.
Ongeveer 2uur later werd ik wakker, had ik het koud en verschrikkelijk
veel pijn, een verpleegster gaf me een dekentje dat precies rechtstreeks
uit de oven kwam en dat deed deugd. Ik kreeg verdoving en pijnstillers
en moest nog wat rusten eer ik naar boven mocht gaan, want de pijngrens
moet verminderen eer je naar boven mag.
K heb ongeveer nog een uurtje in de "wakkerkamer" gelegen en dan hebben
ze me naar boven gebracht, daar stonden mijn papa, oma en een neef van
me me op te wachten. T was leuk om bekende gezichten te zien en vooral
de sussende woorden te horen. K moet er nogal bleek uitgezien hebben en
het praten vlotte nog niet echt, had voornamelijk behoefte aan rust.
En dat heb ik dan ook het meest van de tijd proberen te doen. Dokter
Vleugels is s avonds nog langs gekomen om me te zeggen dat de operatie
goed gelukt is en er geen complicaties waren.
Het bezoek herinner ik me nog wel, maar de gesprekken nog maar vaag :)
s avonds lukte het me maar niet om in slaap te vallen van de pijn,
vooral daar waar de 'grote snede' en de drain zat voelde het aan alsof
ze met een brij priem erin staken.
Om de 2 uur werd mijn temperatuur, bloeddruk en hartslag gemeten en vroeg ik om pijnstillers.
Mijn eerste nacht was dus niet om van te dromen...
18/9/10
KS:nog veel pijn, weinig "gegeten", veel gerust, geprobeerd tot aan de wc gestapt niet gelukt en bezoek gekregen
Zaterdag de dag na de operatie was ik heel moe omdat ik de nacht ervoor amper iets had geslapen.
Op het nachtkastje stond er een glas water, maar ik droeg een baxter, dus erg was het niet dat ik niet veel dronk.
Om de 3uur kreeg ik een pijnstiller en mijn temperatuur, bloeddruk en hartslag werden om de 4uur gecontroleerd.
s middags kreeg ik een klare bouillon, maar dit was de basis van een
wortelsoep (wat ik niet lust) dus ik heb er amper een hap van gegeten.
Normaal is het de bedoeling dat de sonde voor het 'wateroverlast' dan
word weggenomen, maar eerst moet ik bewijzen dat ik in staat ben om naar
de wc te stappen.
Ik ben toen heel moedig daaraan begonnen, maar toen ik een tiental
minuutjes rechtop zat en toen mijn drain zag, kreeg ik het opeens heel
warm, begon ik te zweten en werd ik draaierig.
Ik moest me dan van de verpleegster terug neerleggen en nadien terug
proberen, het is me gelukt uit bed te stappen, naar de stoel aan de
vensterbank te gaan, daar wat neer te zitten en een slokje koffie te
drinken.
Maar na 10 minuutjes was het welletjes geweest en voelde ik me al terug
slapper worden, er werd dan in de namiddag door de dokter beslist dat
het geen goed idee was de sonde eruit te halen en dus mocht mijn baxter
ook nog blijven steken.
De plaats waar de drain zat deed nog steeds het meeste pijn en dus wou ik voornamelijk rusten zodat ik de pijn niet voelde.
In de namiddag heb ik redelijk wat bezoek gehad, wat mijn pijn wat
afleidde, maar het was wel vermoeiend en volgens mijn bezoek was ik nog
steeds wat verdoofd (wat wil je met zoveel pijnstillers en verdoving in
je lichaam).
S avonds kreeg ik te horen dat ik te weinig gedronken had en dat ik de
dag erop toch wel meer moest drinken want dat de baxter er eigenlijk al
uit mocht. De nacht van zaterdag op zondag ging al iets beter, ik heb
maar 2 keer achter pijnstillers moeten bijvragen, mijn bloeddruk was wel
gestegen maar de temperatuur bleef hetzelfde.
19/9/10
KS: al iets minder pijn, 1ste beschuit en soep (binnengebleven), drain, sonde en baxter uit lichaam en heel veel bezoek :)
De nacht is al veel langer en het slapen deed me goed, mijn bloeddruk was nog wel gestegen.
s morgens stond er voor mij een toast met ziz light smeerkaas klaar, die
ging verwonderlijk gemakkelijk naar binnen en bleef er ook. Een
kwartiertje nadien mocht ik dan een slokje nemen van mijn tas koffie met
melk, maar dat smaakte me niet echt, en dus ben ik dan maar weer naar
water overgeschakeld. Zondag was echt wel de dag om te bewijzen dat
alles al veel beter met me ging, a ja, de maandag was voorzien om naar
huis te kunnen gaan, maar dan moet alles wel goed verlopen de zondag.
Dus heb ik me recht gezet, ben ik naar de zetel gewandeld, heb daar een
tijdje gezeten en wat water gedronken en dat ging veel beter dan de dag
voordien, dat zag de verpleegster ook. En dus mocht ik me terug gaan
neerleggen want de sonde en de drain werden eruit gehaald. De sonde was
geen enkel probleem, voor de drain had ik veel meer schrik, dit omdat
iedereen je op voorhand zegt dat dat raar aanvoelt, pijnlijk kan zijn en
je zoiezo er mottig van gaat zijn als dat eruit wordt gehaald.
De verpleegster knipte de draadjes los, haalde die eruit en zei dat dat
ik goed in en uit moest ademen en tot drie tellen, nog voor ik tot drie
had geteld was de drain eruit, k heb het eigenlijk amper gevoeld...
Daarna mocht ik me nog meer bewijzen door mezelf aan de wastafel te gaan
wassen en ja sonde uit is natuurlijk ook zelfstandig blaas ledigen, dat
ging allemaal heel goed :)
Dan heb ik mezelf aangekleed, k had nog wel wat hulp nodig met de bh en
het topje (probeer maar eens om dat aan te doen zonder hulp als je nog
een baxter hebt steken).
En dan ben ik de gang opgegaan en heb ik daar op en af gestapt, allemaal
zonder al te veel moeite, nadien was ik wel moe en ben ik terug mijn
bed ingekropen om wat te rusten. Maar erg veel rusten kon ik niet want
om 11u waren ze al daar met de bouillonsoep, deze keer was het van
groenten en dus ging ze goed naar binnen. Om 12u werd mijn middagmaal
dan gebracht, kip en puree gemixt, dat heb ik half kunnen opeten. Daarna
was ik moe van al dat eten en heb ik een dutje gedaan, maar mijn baxter
verveelde me en omdat toch niet alles niet meer deftig in men arm liep
besloot de verpleegster van hem eruit te halen, ook dit verliep zonder
al teveel irritatie.
Daarna ben ik de gang nog twee keer op en af gewandeld en dan lag ik nog
niet zo lang neer om te rusten toen ik het ene na het andere bezoek
kreeg tot dat papa s avonds na de jaren stillekes is vertrokken. Het was
soms echt vermoeid om te volgen met de gesprekken en af en toe kreeg ik
een pijnscheut, maar de verpleegsters kwamen me pilletjes geven en s
avonds nog een spuit. Toen iedereen weg was ondervond ik wel dat ik heel
moe was en precies heel warm had, het klopte ik had 37,8°C koorts.
Dus om 21.30u heb ik mijn oogjes gesloten en s nachts ben ik nog maar één keer wakker geworden.
20/9/10
KS: de verpleegster helpt de natuur een beetje op gang, trappen lopen, afwachten, in de namiddag ontslagen uit het zieken huis
s morgens stonden er voor mij 2 beschuiten met smeerkaas klaar, hiervan
heb ik een helftje laten liggen. Ik had geen koorts meer en was goed
uitgerust. Ik heb me volledig zelfstandig gewassen en aangekleed en toen
zijn de verpleegsters langs gekomen, ze hebben mijn wonden verzorgd en
zeiden dat het er beter uitzag en beter genas als bij de anderen (3
anderen die ook op vrijdag aan gbp geopereerd waren) maar de andere
waren wel al zelfstandig naar de grote wc geweest en ik nog niet, dus
heeft de verpleegster de natuur een beetje geholpen.
Nadien is dokter Vleugels langs geweest en vroeg hij "wanneer ga je naar
huis? morgen of vandaag?", ik vond dat zo een rare vraag en begon zelf
een beetje te twijfelen... Ik zei hem dat ik koorts gemaakt had en dat
ik nog niet zeker was of ik wel trappen kon doen, en aangezien ik op het
4de verdiep woon en geen lift heb is dat toch wel essentieel. Hij zei
me dat ik dan maar moest proberen de trappen te doen en dat hij in de
namiddag tussen één en twee uur zou langskomen om te beslissen wanneer
ik naar huis mocht. Ik heb me dan deftig aangekleed en ben de gang
opgegaan gaan wandelen en daarna de tappen op tot aan het zesde
verdieping en dat ging vlot,buiten dat ik het wat warm kreeg.
Dokter Vleugels is dan in de namiddag nog eens langsgekomen en zag dat
het goed ging, heeft me nog wat info gegeven over wat ik al dan niet mag
doen, me succes gewenst en dan heeft mama men spullen ingepakt en heeft
papa ons naar huis gebracht.
Het voelde goed om thuis te komen :)
