Inhoud blog
  • ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - FRAGMENT UIT REGENERATION
  • BESTE WENSEN
  • KIJKTIP - CHRISTMAS 1915
  • ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - LILLI MARLEEN
  • OVER DE SCHREVE - DEUTSCHE KRIEGSGRÄBERSTÄTTE ANNOEUILLIN
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    Foto
    IN VLAANDERENS VELDEN
    Een gids naar het verleden
    26-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM ; JOZEF JANSSENS DE VROOM (1897-1914)

    Op 5 oktober 1914, op het hoogtepunt van de afweergevechten in de sector Lier, was een compagnie van het 3e bataljon van het 7e Linieregiment vanuit Lint op weg om de troepen in de eerste lijn te gaan versterken toen een zware Duitse artilleriegranaat in hun rangen terechtkwam. Enkele tientallen militairen raakten gewond en minstens zes werden gedood door deze explosie. Eén van de gesneuvelden was de piepjonge korporaal Jozef Janssens De Vroom uit Hoogstraten. Hij was op 11 maart 1897 in Merksplas Kolonie als enige zoon  geboren in het gezin van bewaker Jacob Janssens De Vroom en Anna Catharina Blockx. Kort na zijn geboorte kreeg vader Janssens De Vroom promotie en muteerde hij als hoofdbewaker naar het Bedelaarswerkhuis van Hoogstraten. Het gezin verhuisde naar een woning op de hoek van de Lindendreef en  de Gelmelstraat. Na zijn pensionering opende vader Janssens De Vroom hier de populaire herberg 'De Prins'. Een paar dagen nadat Jozef 17 jaar was geworden koos hij voor werkzekerheid  en nam hij op aansporen van zijn vader dienst als beroepsvrijwilliger in het leger. Toen de oorlog uitbrak was hij kandidaat onderofficier en volgde hij de bijhorende opleiding in de regimentsschool in Antwerpen.

    Oorspronkelijk werd hij begraven op de plaats waar hij was gesneuveld, maar in 1915 werden zijn stoffelijke resten bijgezet op de BMB in Lier in graf nr. 63. Hier ligt hij samen met nog drie andere gesneuvelden uit het Hoogstraatse begraven op nog geen dertig kilometer van zijn woonplaats...







    26-12-2014 om 15:05 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (99 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    25-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KIJKTIP - 'JOYEUX NOËL'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Enige historisch verantwoord melodrama gaat er altijd wel in op Kerstdag. Daarom vandaag een fragment uit 'Joyeux Noël', een film uit 2005, geregisseerd door Christian Carion.

    https://www.youtube.com/watch?v=aaJcSNBh-ok&feature=player_detailpage

    25-12-2014 om 20:29 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (35 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    24-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KERSTBESTAND 1914

    Op heel wat plaatsen aan het westelijke front kwam het tijdens de kerstperiode van 1914 tot spontane 'verbroederingen' tussen de strijdende partijen, de zgn. 'kerstbestanden'. De kenners kennen natuurlijk het herdenkingskruis dat in 1999 door de Khaki Chums werd opgericht om de 85e verjaardag van de historische voetbalwedstrijd die in St. Yves, nu een gehucht van Komen / Waasten werd gespeeld, te herdenken. Op 11 december van dit jaar werd door UEFA-voorzitter en oud sterspeler Michel Platini in St. Yves een monument van de UEFA onthuld dat deze wedstrijd herdenkt. Twee dagen eerder was er overigens al net over de taalgrens, in Mesen ook een monument onthuld dat het kerstbestand van 1914 in de vallei van de Douve belicht.   





    24-12-2014 om 09:59 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (43 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LUISTERTIP - ALAN STIVELL
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Bij wijze van troost voor iedereen die - net zoals ik - geen kaartje meer kon bemachtigen voor het speciale 'Kerstbestand'-concert dat Alan Stivell vorige donderdag in de St. Michielskerk van Boezinge gaf... Een fraaie uitvoering van 'Brian Boru' met een gastoptreden van Nolwenn Leroy in l'Olympia, twee jaar geleden. Ik vraag mij trouwens af of Alan wist dat hij in alle publiciteit van organisator Gowest steevast als Fransman/Bretoen ten tonele werd gevoerd... ?

    https://www.youtube.com/watch?v=8B9tz9pfKAY&feature=player_detailpage

    24-12-2014 om 09:11 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (57 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BESTE WENSEN
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Met kerstmis 1914 keken heel wat kinderen in het Hoogstraatse met ogen groot van verbazing naar de feestelijk versierde kerstbomen van de Duitse bezetters. Een verschijnsel dat helemaal nieuw was voor de meesten onder hen....

    EEN EEUW LATER WENS IK AL MIJN LEZERS EEN FIJN JOELFEEST EN HET ALLERBESTE VOOR 2015

    24-12-2014 om 08:19 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (28 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    23-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KERSTBESTAND IN DIKSMUIDE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    De volgende dagen zullen we wellicht om de oren worden geslagen met de verhalen over de beruchte kerstbestanden van 1914: de 'verbroederingen' langs het westelijke front in de eerste oorlogswinter. De focus zal daarbij natuurlijk vooral liggen op de 'verbroederingen' tussen de Britten in de loopgrachten tussen pakweg Loos en Ploegsteert en de Duitsers omdat deze het best gedocumenteerd zijn en ook het vaakst zijn voorgekomen. Er was heel wat minder toenadering tussen Fransen of Belgen in die periode en dat is niet zo verwonderlijk natuurlijk want de door de Duitsers begane gruweldaden bij het begin van de oorlog lagen nog vers in het geheugen. Toch was er ook aan het IJzerfront op sommige plaatsen sprake van een vorm van toenadering. Het bekendste voorbeeld van dergelijk gebeuren is ongetwijfeld dat van de monstrans van Diksmuide. Het inspireerde niet alleen soldaat en kunstschilder Sam De Vriendt tot een bekend schilderij maar werd onlangs ook nog verfilmd in die niet altijd zo historisch correcte VRT-dramaserie 'In Vlaamse velden'.

    Voor alle duidelijkheid: de feiten speelden zich niet af in de kerstnacht of op kerstdag maar op 26 december 1914 ter hoogte van de restanten van de  opgeblazen Hoge Brug die de verbinding over de IJzer vormde tussen Diksmuide en Kaaskerke. De gewezen kapelaan van Diksmuide Jozef van Ryckeghem beschreef na de oorlog zijn herinneringen aan het gebeuren: ' Een bijtende oostenwind zweepte over de hard toegevroren IJzervlakte. Aan de hemel joegen grauwe sneeuwwolken waartussen af en toe een bleke maan doorschemerde. Het was er stil. de kanonnen en mitrailleuses zwegen. Men hoorde zelfs geen geweerschot. Doch, opeens, hoor ! Stemmen, zingende stemmen, aarzelend eerst, vaster dan, aanzwellend, tot een machtig kerstlied.  Ja, 't komt van over de IJzer, uit de loopgraven. De onzen, verstomd eerst, juichten begrijpend toe en uit Vlaamse soldatenborsten galmde als wedergroet een kerstlied. Wedergejuich der Duitsers ! Meer zang. Samenzang van 'Stille Nacht'. Er werd geroepen: 'Kerstnacht - Nacht van vrede, niet schieten!' Een der onzen waagt het hoofd boven de schansen, nog een, nog meer. Er wordt verbroederd. Sigaren, chocolade en allerlei snuisterijen worden elkaar toegeworpen. Een Duitse stem roept: 'Is daar niet een priester ? Dat hij nadere, als aandenken aan deze nacht willen wij u een gedachtenis overmaken.'  Iets later vertoonde de Duitse officier met de wel erg Engels klinkende naam John William Anderson zich aan de overzijde van de IJzer. Anderson was majoor en bataljonscommandant van Ersatz Bataillon nr. 16, een onderdeel van de grotendeels Saksische 13e Gemischte Ersatz-Brigade van de IVe Ersatz-Division. Anderson was vergezeld door zijn ordonnans, die een in een deken gewikkeld remonstrans droeg. Dit religieuze object was door de mannen van Andersons' bataljon gevonden in de kolenkelder van de gasthuiskapel in Diksmuide waar het was verstopt door de voor het oorlogsgeweld gevluchte kloostergemeenschap van de gasthuiszusters van de Congregatie St. Vincentius à Paulo. Hij wou dit kostbare en nagenoeg ongeschonden object teruggeven aan de zusters en onderhandelde hierover met de inmiddels op de andere oever verschenen Guillaume 'Willy' Lemaire de Sart Lecomte, kapitein-commandant in het 1e Regiment Karabiniers. Die riep er Sabin Vendermeiren bij, een hulpaalmoezenier van de karabiniers die zich met een aantal brancardiers in een hulppost bij de zeepziederij - waar nu de IJzertoren staat - bevond. De IJzer was niet voldoende  bevroren om ze te kunnen oversteken en daarom wierpen de karabiniers een lang stuk touw over het dunne ijs. Andersons' ordonnans stopte de remonstrans in een linnen zak en de karabiniers trokken het kostbare kleinood zo naar de linkeroever van de IJzer. Na elkaar te hebben gegroet, verdwenen beide officieren en hun gevolg opnieuw in de respectievelijke stellingen. Even hadden de wapens gezwegen aan de oevers van de bloedrivier.... 

    23-12-2014 om 12:42 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (99 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    21-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM JAN STOOPS (1881-1914)
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag precies een eeuw geleden overleed de 33-jarige  Hoogstraatse oorlogsvrijwilliger Jan Stoops. Hij was op 18 februari 1881 in Hoogstraten geboren in het gezinnetje van dagloner Lodewijk Stoops en Anne-Marie Jorissen. Voor de oorlog was Jan Stoops sigarenmaker en woonde hij in de Achtelsestraat bij zijn ouders. Op de eerste oorlogsdag meldde hij zich als oorlogsvrijwilliger op het Hoogstraatse stadhuis. Na een summiere infanterieopleiding te hebben gekregen, kwam hij eind oktober '14 als soldaat in de 4e compagnie 1/4 van het 1e Regiment Karabiniers aan het front terecht. Mogelijk heeft hij zelfs nog een deel van de IJzerslag meegemaakt, maar dat is niet heel duidelijk in zijn militaire stamboekdossier. Het staat echter wel vast dat hij nauwelijks een paar weken in de loopgrachten heeft doorgebracht, want half december '14 werd hij wegens ziekte van het front naar Calais geëvacueerd. Hij kwam uiteindelijk in een hulphospitaal in de Rue de la Rivière terecht waar hij op 21 december '14 om 17.40 u. bezweek aan wat zijn dossier omschrijft als 'tyfuskoorts'. Kort na de IJzerslag werden honderden Belgische militairen met tyfus of dysenterie gehospitaliseerd door de slechte hygiëne en het drinken van vervuild water in de loopgrachten. Jan Stoops was een van de velen die dit met de dood bekochten. Hij werd twee dagen later begraven op de stedelijke begraafplaats Calais Nord, waar hij tot op de dag van vandaag rust in graf nr. 224.  

    21-12-2014 om 13:48 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (61 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - DAAN BOENS
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Vandaag een fragment uit het gedicht 'Droefheid' van de - in mijn ogen - te sterk als dichter onderschatte korporaal Daan Boens (zie ook mijn blog van 30.11.2014):

    'Wij hebben samen in de posten en het slijk gewoeld, / en onze handen  aan de steenen ruw-gebroken, / of onze harten, waar 't bloed scheen in verkoeld, / in de aarde, koortsig-dringend, als uit hoon verdoken./

    Wij hebben lijken, rottend sinds een lang, lang jaar, / aan 't nooit versierde graf, met natte spaden ontdolven, - / de luchten waren zwart en vol granaat-misbaar, / en wij, we stonden loerend als een koppel wolven./

    Wij hebben, in het brandend vuur, het werk volbracht, / van dieren, tegen dood en elementen strijdend, / van dompelaars, in over-luide bommenklacht,/ de hand van 's menschen ik-zucht en z'n moord vermijdend.'

    21-12-2014 om 12:10 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (73 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    20-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.IN MEMORIAM - KAREL DE BRUYN (1879-1914)

    Op de eerste foto ziet u het Fort van Kessel, onderdeel van de buitenste fortengordel van Antwerpen. In de onmiddellijke omgeving van dit fort sneuvelde op 4 oktober 1914 mijn oud-dorpsgenoot Karel De Bruyn. Hij was op 6 februari 1879 in Meer geboren in het gezin van dagloner Lodewijk De Bruyn en huisvrouw Joanna Maria Lochten. Karel vervulde in 1899-1900 als soldaat zijn militaire dienstplicht met stamnummer 105/7840 in het 5e Linieregiment. Hij was een handarbeider en woonde tot 1910 op het Meerse gehucht Werkhoven. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog woonde hij in de Mertensstraat nr. 20 in Antwerpen. Op 4 oktober '14 was het fort van Kessel kort voor de middag door het garnizoen onder leiding van kapitein - commandant Piraux ontruimd nadat het zwaar beschadigd was door de Duitse belegeringsartillerie. De meeste mannen waren naar het bos achter het fort gevlucht waar een aantal geïmproviseerde loopgrachten waren gegraven. In een van deze grachten werd Karel De Bruyn kort na de middag op slag gedood door een artillerievoltreffer. Volgens een nota in zijn militair stamboeldossier werd hij 'gansch verhakkeld' teruggevonden. Hij werd oorspronkelijk begraven in een veldgraf bij het fort maar later herbegraven op de BMB van Lier in graf nr. 196. 





    20-12-2014 om 16:50 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (80 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE TIJD VAN TOEN - MANNEKESVERE

    Mannekesvere - nu een deelgemeente van Middelkerke - vormde bij het begin van de IJzerslag in 1914 een van de zgn. 'Voorwachten' op de rechteroever van de IJzer en was bezet door elementen van het 7e Linieregiment. Op 18 oktober '14 werd het na enig weerwerk ingenomen door de Duitsers. In het weekblad 'De Duinengalm' verscheen kort na de oorlog een verslag over hoe de burgerbevolking van dit polderdorpje de Duitse inval had ervaren. Bij deze een fragment uit deze publicatie: ' Van zondag 11 oktober tot woensdag 14 oktober kwamen  Belgische soldaten, groot in getal, langs Mannekensvere  gevlucht en trokken over de brug van de Yser, die  Mannekensvere aan de gemeente St.-Joris bij Nieuwpoort  verbindt. Donderdag de 15de kwam een afdeling van de  Belgische genie toe die in de  namiddag de kerktoren deed  springen. Oneindig veel schade werd aangericht aan de huizen  ter plaatse: een 15-tal huizen waren onbewoonbaar geworden. De inwoners ter plaatse, radeloos van schrik, vluchtten de ene  over de Yser, de  andere over land, een zeker aantal zocht een  onderkomen op de Zevecotehoek, een 30-tal werd geherbergd  bij de landbouwer Eduard Mathys, nog anderen op de een of  andere hoeve. Weinig of geen mensen bleven ter plaatse. De donderdagavond kwam de achterwacht der Belgen -ruim 1000  man- toe. Dezelfde dag werden machinegeweren geplaatst op de kalsijde van Spermalie, aan de gevel van de heer Charles  Degraeve en aan deze van de weduwe Zwaenepoel. ’s  Avonds  werden ze weggenomen en over de brug van de Yser geplaatst. ’s Zaterdags deden de Belgen de molen van Govaert, aan de  brug en de zondagvoormiddag de brug zelf springen. Op zondag 18 oktober, rond 10 u 30,  kwamen de Duitsers toe. De  achterwacht der Belgen stond aan de bruggen  (Molenbrug,  Biesbrugge, verkeerdelijk Busbrugge genaamd), aan de  Rattevalle,  aan Spermalie en aan Bergensduiker. Ze wachtten  daar de Duitsers op, doch in  plaats van langs de kalsijde en de duikers te komen, kwamen ze van de kant van Slype langs het  Geuzengat, dwars door ’t land. Gedeeltelijk kwamen ze ook  langs het kalsijtje van Slype – en volgens ooggetuigen, leek  hun opkomst een ware  klopjacht: uit hun holen verjaagd,  vluchtten de hazen bij honderden. De Duitsers  legden twee  bruggen over ’t Zijling (Vladsloovaart). De Belgen schoten op  de aanrukkende Duitsers, deze antwoordden, en van weerskanten  vielen er doden. Verscheidene Belgen die niet rap  genoeg over de Yser geraakten, werden  gevangen genomen.

    Een 8-tal gesneuvelde Belgen bleven geruime tijd onbegraven  ter plaatse liggen. De Duitsers waren pas meester in  Mannekensvere of ’t regende granaten. 4  Mannekensverenaars  vielen die dag als slachtoffers , nl.:het gemeenteraadslid Henri Maes, rond de 60 jaar oud, en zijn vrouw Nathalie Maes, 53 jaar oud. Beiden die de donderdag van uit hun woonplaats waren gevlucht, waren sedertdien teruggekeerd. Zij hadden zich weggestoken in hun karrenkot, met hun 72 jarige oom, Henri Debruyne, die op de knieën zat. Zij stonden recht, de granaat vloog door de deur. De landbouwer Camiel Spegelaere, 47 jaar oud, wonende aan de Busbrugge: hij werd door een bom gedood terwijl hij zijn koeien uit het gras haalde; hij werd door de Duitsers bij zijn huis begraven. En dan was er nog de werkman Désiré De Vlaemynck, rond de 50 jaar oud, die getroffen werd in een gracht, waar hij samen met vader en moeder Sloove en hun dochter Esperance een schuilplaats had gezocht. Hij was op slag dood. De vrouw en de dochter Sloove werden erg gewond en door de dochter De Vlaemynck overgebracht naar de woonst van weduwe Pieter Verhelst, wier zoon Oscar door de Duitsers gedwongen werd, hen dezelfde avond, met paard en rijtuig, over te brengen naar Oostende, waar zij verpleegd werden in  het Hôtel des Thermes. Wat vader Sloove betreft, deze werd  niet gekwetst; hij doolde een tijd lang in Slype en Leffinge en  kwam, eindelijk verscheidene weken later te Oostende toe, bij  vrouw en dochter. Die zondag 18 oktober werden de mensen door de Duitsers binnen gehouden en in het een of ander kot  gestoken, met het verbod er uit te komen.De hele nacht hoorden de mensen , die ons ingelicht hebben geweldig  schieten en rondlopen en toen ze de maandagmorgen opstonden waren al de deuren en vensters door de Duitsers weggedaan, en de dekens, matrassen en kleren weggenomen om te gebruiken in de loopgrachten die zij gemaakt hadden.'



    20-12-2014 om 15:56 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (132 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    19-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KEMPISCHE HELDENHULDE - JOZEF DE CEUSTER

    Opnieuw een Herentalsenaar in deze rubriek: Jozef De Ceuster werd op 30 augustus 1889 in Herentals geboren. In 1909 - 1910 vervulde hij met stamnummer 141/16192 zijn dienstplicht bij de cavalerie. Meer bepaald bij het 3e Regiment Lansiers in  de kazerne in de Brugse Langestraat. Bij het begin van de Eerste Wereldoorlog was deze cavalerie-eenheid een van de eerste Belgische ruiterijafdelingen die zich op het slagveld onderscheidde wanneer ze op 9 en 10 augustus '14 de bruggen over de Gete bij Orsmaal-Gussenhoven met succes verdedigde tegen de oprukkende Duitse voorhoede.  Jozef de Ceuster werd kort na de IJzerslag, in het begin van december '14 voor het eerst gewond en voor verpleging naar Engeland geëvacueerd. Op 1 augustus 1917 werd hij om 08.40 u. dodelijk getroffen door granaatscherven in Nieuwkapelle. Twee dagen later werd hij begraven op de BMB van Hoogstade in graf nr. 751. De frontsoldaten van Herentals betaalden voor een heldenhuldezerk, die in 1925 op bevel van het ministerie van Landsverdediging van deze site werd verwijderd en vervangen door een Belgische militaire standaardzerk.  





    19-12-2014 om 22:18 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (60 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LUISTERTIP - 'PELOT D'HENNEBONT'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Bretoenen werden eeuwenlang als 'kanonnenvoer' voor de glorie en eer van Frankrijk ingezet. Of het nu onder de koningen of onder een president was: de Bretoenen betaalden steeds een hoge prijs. Luister maar eens naar de bewerking door Bernard Baudriller voor de populaire folkrock-groep Tri Yann van het meer dan 200 jaar oude volkslied over ene Pellot uit Betton.

    https://www.youtube.com/watch?v=w3AmtJzlcuU&feature=player_detailpage

    19-12-2014 om 17:57 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (71 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    18-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HELDENHULDEZERKEN BMB DE PANNE

    De 207 are grote Belgische militaire begraafplaats 'Duinenhoek' in De Panne is te situeren op een opgehoogd terrein achteraan de gemeentelijke begraafplaats aan de Kerkstraat, langs de weg Adinkerke - De Panne. Met 3.366 graven uit de Eerste Wereldoorlog is dit de grootste Belgische militaire begraafplaats in ons land. Bovendien liggen op deze site ook nog 36 gesneuvelde Franse militairen en 342 gesneuvelden uit WO II begraven. Een kleine 1.400 militairen die hier een laatste rustplaats kregen bezweken in het militaire hospitaal ''l Océan', dat op 18 december '14 in De Panne haar deuren opende. De overige graven zijn vooral afkomstig van kleinere begraafplaatsen en individuele graven die omstreeks 1920 werden geruimd, waarbij de stoffelijke overschotten werden gecentraliseerd op 'Duinenhoek'. Zo kregen bv. heel wat militairen die in het in maart van 1917 geopende militaire hospitaal van Beveren aan de IJzer overleden een definitieve laatste rustplaats in De Panne, net zoals de gesneuvelden die in 1918 in Sint Rijkers - nu een deelgemeente van Alveringem - werden begraven. Maar er zijn ook gesneuvelden terug te vinden die oorspronkelijk in Booitshoeke, Oostkerke, Veurne, Kaaskerke en St. Jacobskapelle werden begraven.

    Ooit stonden er op deze site - volgens mijn database- minstens 83 heldenhuldezerken, waarvan er slechts 13 de tand des tijds en vernieling door de Belgische overheid hebben overleefd. Op deze begraafplaats werd oorspronkelijk ook Lode de Boninge begraven. Deze brancardier in het 1e Regiment Grenadiers werd in de nacht van 6 op 7 mei '18 dodelijk gewond bij Sint Joris aan de IJzer. Deze van oorsprong Frantalige notariszoon uit Wevelgem was,  ondanks het kleinburgerlijke milieu waarin hij opgroeide,  Vlaamsgezind geworden in de scholieren- en studentenbeweging. In februari 1914 was hij als novice ingetreden in het Seminarie van de Witte Paters in Boechout. Bij het uitbreken van de oorlog zette hij zijn studies verder in het Nederlandse Boxmeer tot hij in november '15 opgeroepen werd voor de militaire dienst. Aan het front hield hij zich hoofdzakelijk bezig met de uitbouw van de studiekringen en redigeerde hij twee frontblaadjes. Aanvankelijk vermeed de Boninge elke discussie over de Vlaamse problematiek maar in de loop van 1917 radicaliseerde hij zoals zovele flaminganten in de loopgrachten. Nog voor het einde van dat jaar sloot hij zich aan bij de Frontbeweging. In de nacht van 11 januari '18 namen in de streek van Leisele, Houtem en het net op Frans grondgebied liggende Hondschote, een honderdtal ploegen van telkens drie à vier manschappen deel aan een zgn. 'vliegtocht', een door de Frontbeweging georganiseerde protest- en propaganda-actie. De Militaire Veiligheid kliste een van de deelnemers, die tijdens de ondervraging doorsloeg. Het gevolg was dat 14 militairen - waaronder de Boninge - konden worden aangehouden. Eind februari '18 kwamen ze voor de krijgsraad in het zgn. 'Proces van de VIe Legerdivisie'. De Boninge werd tijdens dit proces tot 7 maanden effectieve gevangenisstraf veroordeeld, maar in beroep werd deze straf omgezet in 7 maanden voorwaardelijk. Hij belandde dus niet in de gevangenis maar terug aan het front waar hij een paar weken later sneuvelde toen hij een gewonde uit de tuchtcompagnie waar hij bij wijze van sanctie naar was overgeplaatst, te hulp snelde. Vrienden vonden in een portefeuille zijn, door een granaatscherf doorboord en met bloed doorweekte testament. Hierin drong hij erop aan dat men op zijn graf  een nederig kruis zou plaatsen met het opschrift 'Hier ligt een Vlaming, eens veroordeeld voor zijn ideaal en die op .... zijn bloed ervoor gestort heeft'. Tijdens zijn begrafenis in DePanne, legden zijn vrienden - waaronder zowat heel de leiding van de Frontbeweging - op zijn pas gedolven graf een rouwkrans met het opschrift 'Zalig zijn zij die lijden voor Vlaanderen'... Na de oorlog groeide Lode de Boninge vrij snel uit tot een van de zgn; 'IJzersymbolen'. In tegenstelling tot hen werd hij echter niet herbegraven in de crypte van de IJzertoren. Al in 1921 werden de stoffelijke resten van de Boninge op vraag van de familie naar Wevelgem gerepatrieerd. Hij werd er bijgezet in het familiegraf. In de crypte van de IJzertoren staat er wel een heldenhuldezerk voor Lode de Boninge, maar hij ligt dus niet hier maar in zijn geboortedorp begraven... 





    18-12-2014 om 10:27 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (71 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    17-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE EERSTE DUITSE BEZETTINGSTROEPEN - DEEL 1
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Los van de allereerste Duitse troepen die medio oktober '14 de Noorderkempen binnentrokken en die behoorden tot het aanvalskorps van generaal von Besseler, bestonden de eigenlijke bezettingstroepen hoofdzakelijk uit Landsturm-eenheden. Deze troepen waren qua gevechtskracht inferieur aan het Duitse veldleger. De eerste Duitse bezettingstroepen in het kanon Hoogstraten installeerden zich in het begin van november in onze regio en maakten deel uit van het Mobiles Infanterie Landsturmbataillon 'Hagen' die waren afgedeeld uit het VIIe Armee Korps. Om te begrijpen wat de Landsturm precies was, moeten we teruggrijpen naar de dienstplichtwetgeving in het Duitse keizerrijk. De 'Deutsche Werhrpflichtgesetz' van 1875 greep terug op historische voorbeelden uit de Pruisische geschiedenis. Als reactie op de Napoleontische bezetting van de Duitse landen was tijdens de 'Befreiungskrieg', de nationale opstand tegen de Franse bezetter in 1813, de algemene weerdienst in het leven geroepen die verordonneerde dat alle fysiek en psychisch gezonde mannen tussen 17 en 45 jaar oud in aanmerking kwamen voor legerdienst. Iedere dienstplichtige kon tussen zijn 20 e en 39e levensjaar opgeroepen worden voor actieve legerdienst.

    In principe kon naar de Duitse militaire voorschriften de Landsturm alleen dan gemobiliseerd worden wanneer de vijand op Duitse bodem stond. Maar door de noodwendigheden van de oorlog werd vrijwel onmiddellijk met deze regel gebroken en werd de Landsturm op 15 augustus 1914 gemobiliseerd. De Landsturm werd in de eerste oorlogsmaanden gevormd door soldaten die ouder dan 39 jaar waren en als dusdanig niet meer konden worden gemobiliseerd voor de legerreserve, de zgn. Landwehr. In de latere oorlogsjaren werden ze aangevuld met piepjonge of 'stokoude' rekruten en mannen die omwille van ziekte of opgelopen verwondingen niet meer geschikt waren voor frontdienst. Deze eenheden kregen - precies omdat de manschappen niet bepaald fysiek het neusje van de zalm waren - vooral veiligheids- of bewakingsopdrachten te vervullen in de bezette gebieden. Zo bestond bv. de hoofdtaak van het eerste detachement échte bezettingstroepen in de Noorderkempen erin om naast de rijksgrens ook de bruggen over het kanaal Dessel-Schoten te bewaken.

    Op het vlak van organisatie moet men een onderscheid maken tussen de zgn. 'immobiele' en de 'mobiele' Landsturm. Zoals de naam al doet vermoeden fungeerde de immobiele Landsturm als eenheden die vanuit een vaste locatie opereerden, bv. voor het bewaken van de krijgsgevangenen- en interneringskampen in Duitsland. De mobiele Landsturm werd ingedeeld bij de actieve legereenheden waar ze beperkte opdrachten kregen in het etappegebied van de reguliere troepen. Al van bij het begin van de oorlog werden met dit doel aan elk Legerkorps meerdere Landsturmbataljons toegevoegd. Naast de infanterie-eenheden van de Landsturm bestond er overigens ook Landsturm-artillerie, -cavalerie en -genie. Naargelang de oorlog langer duurde werd de roep om verse troepen sterker en het duurde bijgevolg niet lang voor zelfs de Landsturm, weliswaar in de meer 'rustige' sectoren zoals de Elzas, Vogezen en Lotharingen, aan het front stond. Al op het einde van 1915 verscheen de Landsturm als gewone infanterie aan het Oostfront en tegen het einde van de oorlog werden sommige Landsturm-bataljons zelfs in de gevaarlijkste sectoren van het Westfront ingezet. Nochtans bleef de Landsturm het morsige broertje van het reguliere Duitse leger. Dit had niet alleen te maken met de bedenkelijke kwaliteit van de manschappen maar zeker ook met het armtierige materiaal waarmee deze eenheden werden uitgerust. Hun bewapening was veelal erg verouderd of aangevuld met buitgemaakte wapens waarvoor soms bitter weinig munitie voorhanden was. Al de in Hoogstraten ingezette Landsturm-eenheden behoorden tot de mobiele Landsturm infanterie. Door het wisselende karakter van de bezetting - de meeste eenheden bleven hoogstens een paar maanden in dezelfde regio ingekwartierd - werden troepen van de meest diverse pluimage, van barse Pruisen tot meer tolerante Beieren ingezet. Het valt echter wel op hoeveel eenheden uit het Rijnland in de loop van de Eerste Wereldoorlog in het kanton Hoogstraten werden gestationeerd. Ze werden organiek ingeschakeld in het grenscommando, wat concreet betekende dat ze ondergeschikt werden aan deze specifieke bevelsstructuur. De troepen in het Hoogstraatse werden ingedeeld bij de zgn. 'Grenzwache 32/33'. Op de foto ziet u onderofficieren van het Mobiles Infanterie Bataillon 'Ludwigshafen', die vanaf medio december '14  het Landsturm-bataljon 'Hagen' hadden afgelost. Het MIB 'Ludwigshafen' behoorde tot IIe Bayerisches Armee Korps. 

    17-12-2014 om 22:26 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (45 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.KEMPISCHE HELDENHULDE - KAREL DANCKAERTS
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Karel Albert Danckaerts was op 18 oktober 1891 in Herentals geboren. In 1911 vervulde hij zijn militaire dienstplicht als brancardier, want hij had intussen al het diploma van onderwijzer op zak en was bijgevolg vrijgesteld van wapendracht. Bij het uitbreken van de Eerste wereldoorlog werd hij gemobiliseerd en ingedeeld bij de 2e compagnie van het 3e Regiment Jagers te Voet. Het was in de rangen van deze eenheid dat hij op 1 juni '15 op slag werd gedood in een verbindingsloopgraaf bij Kaaskerke. Hij werd ter plaatse begraven op de militaire begraafplaats aan de Oude Barreel, niet ver van waar nu de IJzertoren staat. Begin 1918 werd door zijn strijdmakkers van Herentals een heldenhuldezerk op zijn graf geplaatst. Toen zijn stoffelijke resten op 30 maart 1924 werden bijgezet in graf nr. N  46 op de BMB Duinenhoek in De Panne,  werd de heldenhuldezerk mee overgebracht en opnieuw opgericht. Niet voor lang echter, want in het voorjaar van '25 werd deze zerk op bevel van het ministerie van Landsverdediging van deze site verwijderd en vervangen door een arduinen standaardmodel.

    17-12-2014 om 19:34 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (53 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    16-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BMB HOUTHULST

    Gebruik makend van de herfstzon, begin november even naar de militaire begraafplaats van Houthulst getrokken om er een paar foto's 'flou artistique' te maken....








    16-12-2014 om 21:40 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (32 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.EEN (PONTON)BRUG TE VER...?
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Tijdens de provincieraadszitting van 27 november jongstleden interpelleerde ik de Antwerpse bestendige deputatie over het niet geheel vlekkeloos verlopen verhaal van de pontonbrug aan het Steen. De provincie had immers als sponsor én via de organiserende VZW Vredescentrum een dikke vinger in de pap. Dat er een en ander mis kan gaan bij dergelijk massa-evenement is bijna onvermijdelijk en daarom ging ik er niet al te zwaar met de hakbijl tegenaan. Ik kon het evenwel niet nalaten om toch even de puntjes op de i te zetten m.b.t. het door de stad en provincie Antwerpen gepropageerde verhaal als zouden 'honderdduizenden Antwerpenaars via deze brug het oorlogsgeweld ontvlucht hebben...' Ik  heb ooit veel tijd gestoken in het reconstrueren van het verhaal van de val van Antwerpen in 1914 en weet één ding zeker: na 28 september '14 - het begin van het beleg van de Scheldestad - waren burgers persona non grata op deze, en alle andere militaire pontonbruggen over de Schelde.

    De bouw van de Antwerpse pontonbrug begon al op 2 augustus '14, nog voor de Duitse inval. Ze werd in een hoog tempo - waarbij dag en nacht werd gewerkt - aangelegd door de 1e Compagnie Vestingspioniers/Pontoniers van de Versterkte Stelling Antwerpen, onder leiding van kapitein - commandant Virgile Piérard. Een week later, op 9 augustus kon een tevreden Piérard al de voltooide brug laten inspecteren door een delegatie hoogwaardigheidsbekleders, aangevoerd door luitenant-generaal Dufour, de militaire gouverneur van Antwerpen. De stad was al op 7 augustus '14 formeel in staat van beleg gesteld en het gebruik van de brug werd meteen streng gereglementeerd: Burgers mochten enkel, indien ze in het bezit waren van een speciale toelating en in functie van de bevoorrading, gebruik maken van de brug. Eens in het bezit van een doorgangsbewijs moesten ze zich laten fouilleren door de wachtposten op het Vlaams Hoofd en het Steenplein, die ook alle vrachten en bagage dienden te controleren. Naast de eigenlijke brugwacht werd de brug aan het Steen bewaakt door twee compagnieën van afwisselend het 6e en 7e Linieregiment. Na 28 september werd de toegang van de brug aan weerszijden bovendien bewaakt door een peloton rijkswachters, bajonet op het geweer. Daarnaast was er ook nog de rivierwacht die onafgebroken met boten en dit zowel stroomop- als stroomafwaarts 7 dagen op 7 en 24 uur op 24 bij de brug patrouilleerde. Het gevaar was immers niet denkbeeldig dat Duitse saboteurs door middel van drijvende mijnen zouden proberen de brug te vernietigen... 

    Toen luitenant-generaal Deguise op 20 september '14 de incompetente generaal Dufour opvolgde werd de bewaking van de brug nog verstrengd. Vanaf 28 september werd de toegang verboden voor burgers. De aankondiging van de bombardementen, het vertrekkende leger en de daadwerkelijke beschieting van de Antwerpse binnenstad brachten ook de vlucht van de bevolking in een stroomversnelling. Behalve vermoeide militairen trok ook een paniekerige massa burgers, hun haastig bijeengeraapte bezittingen onder de arm, de Schelde over. Hordes verdrongen zich op het Steenplein, de Van Dijckkaai en aanpalende straten voor een plaatsje in de overzetboten die in hoog tempo van de rechter- naar de linkeroever voeren. Er bestaan heel wat foto's van de dicht opeengepakte massa vluchtelingen voor het Steen met één constante: nergens ziet men burgers op de pontonbrug, enkel militairen die gepakt en gezakt over de brug naar Linkeroever trekken. Het veldleger, de IIe Legerdivisie, Britse mariniers van de Royal Naval Division en de mannen van de vestingsregimenten en vestingsartillerie trokken via vier pontonbruggen over de Schelde en twee bruggen over de Rupel om op de linkeroever van de rivier te hergroeperen. Géén burgers - met uitzondering van het vorstenpaar  - mochten de brug aan het Steen over. Zelfs de regering en de buitenlandse gezantschappen, werd de toegang ontzegd. Ze werden per boot naar Oostende geëvacueerd... Vanaf het ogenblik dat het veldleger begon met de evacuatie tot de ochtend van 9 oktober, toen de brug aan het Steen grotendeels vernield werd door Belgische troepen, hebben er dus geen burgers over deze brug kunnen vluchten... Ik begrijp dan ook niet waar het fabeltje van de honderdduizenden vluchtelingen vandaan komt... Of het moet zijn dat men zich heeft laten inspireren door een onderzoeksrapport door een historisch onderzoeksbureau - waarvan ik uit mededogen de naam zal onvermeld laten - dat in december 2012 door het Vredescentrum werd gepubliceerd. Een rapport dat zegge en schrijve meer dan 7000 euro heeft gekost  maar vooral steunde op apocriefe bronnen en bijgevolg bij mij heel wat vragen heeft opgeroepen... Onwaarschijnlijk maar waar...

     



    16-12-2014 om 21:29 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (115 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    15-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.LUISTERTIP - 'CHANSON DE CRAONNE'
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Wellicht het bekendste Franse anti-militairistische lied dat tijdens 'la Grande Guerre' in de loopgrachten is ontstaan. Ongetwijfeld geschreven door een gedesillusioneerde poilu op de muziek van het populaire chanson 'Bonsoir M'amour' van Charles Sablon.

    https://www.youtube.com/watch?v=6iGEiY6wvDo&feature=player_detailpage

    15-12-2014 om 21:13 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (49 Stemmen)
    >> Reageer (1)
    14-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZONDAG FRONTPOËZIEDAG - GERRIT ENGELKE
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Gerrit Engelke (°1890) is een bijna vergeten dichter in Duitsland en dat is jammer want hij vormde met zijn humanistisch geïnspireerde poëzie een uitzondering in een generatie van dichters die blind de oorlog verheerlijkten. Hij was ook niet bepaald in de wieg gelegd als dichter. Hij groeide op in een onbemiddeld gezin in Hannover, waarvan de meeste leden, inclusief zijn ouders, naar de Verenigde Staten emigreerden. Hij was een autodidact en werkte als decoratieschilder. Op deze manier kwam hij in contact met de kringen rond 'Haus Nyland', een groep van dichters, schrijvers en beeldende kunstenaars die droomden van het verheffen van de arbeidersklasse door kunst. Zij stimuleerden en inspireerden hem tot het schrijven van gedichten. In 1913 verschenen Engelke's eerste gedichten in het tijdschrift  'Der neue Pathos' en vanaf '14 ook in het tijdschrift van Haus Nyland. De meeste van zijn gedichten handelen over de grootstad of de arbeid en hoe deze zich verhouden tot het individu. Bij het uitbreken van de Eerste Wereldoorlog duurt het even voor hij zich ten volle engageerde. Pas in december '14 meldde hij zich voor dienst in het Keizerlijke leger. Hij nam onder meer deel aan de strijd in de Champagnestreek, aan de Somme en aan het IJzerfront. Zijn verblijf in Vlaanderen leverde hem zelfs het lintje van het IJzeren Kruis IIe Klasse op omdat hij een gevaarlijke missie had volbracht waarbij hij verschillende keren, onder vijandelijk vuur, de IJzer had moeten overzwemmen. In de winter van '16 verscheen van zijn hand 'Schulter an Schulter', een bundel met een aantal oorlogsgedichten. Precies een maand voor het einde van de oorlog, op 11 oktober '18 werd hij ernstig gewond krijgsgevangen gemaakt met een schot in zijn dijbeen. Hij bezweek twee dagen later aan de opgelopen verwondingen in een Brits veldhospitaal bij Cambrai. Gerrit Engelke werd begraven in Etaples. Vandaag breng ik u zijn gedicht 'Nach schwerem Traum':

    Ich bin Soldat und steh im Feld / Und weiß von niemand in der Welt. / Drum kann ich diesen Regentag nicht feiern, /  So kummerzärtlich, feucht und bleiern, / Da mir dein Bild zur Nacht den Schlaf zerschlug / Und mich in deine Nähe trug.

    Ich bin Soldat und steh im Feld, / Gewehr im Arm, und fern der Welt./ Wär ich zu Haus, ich schlösse Tür und Scheiben / Und wollte lange einsam bleiben;/ Im Sofawinkel sitzend mich versenken, / Geschlossnen Auges deiner denken.

    Ich bin Soldat im trüben Feld./Hier endet alte Menschenwelt./Der Regen singt, die nassen Strähnen fließen. /Ich kann nichts tun – nur Blei verschießen./ Weiß nicht warum, tu's doch als ob ich's muss: / Ins graue Wetter kracht ein Schuss!

    14-12-2014 om 13:53 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (135 Stemmen)
    >> Reageer (0)
    13-12-2014
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.VERDWENEN DUITSE BEGRAAFPLAATSEN - WERVIK
    Klik op de afbeelding om de link te volgen

    Na de Eerste Wereldoorlog waren er in heel wat Belgische gemeenten Duitse militaire graven te vinden. In de loop van de jaren werden de meeste van deze graven geconcentreerd op 148 Duitse militaire begraafplaatsen, waarvan het gros te situeren was in de provincie West-Vlaanderen.  Uiteindelijk werden ook deze sites na WO II ontruimd en werden de stoffelijke overschotten bijeengebracht op de 4 grote verzamelbegraafplaatsen: Langemark, Vladslo, Menen en Hooglede. In de rubriek 'Verdwenen Duitse begraafplaatsen' zal ik u geregeld uit mijn archief foto's brengen van deze verdwenen sites. Als eerste is Wervik aan de beurt. Deze begraafplaats, beter bekend als 'Ehrenfriefdhof nr. 65 - Wervik-Nord' werd aangelegd op de nog niet zo lang bestaande stedelijke begraafplaats van Wervik aan de Komenstraat.  Tegen het einde van de oorlog was meer dan de helft van deze begraafplaats ingenomen door Duitse graven. Een opvallend gegeven op deze site was de indrukwekkende kapel die hier op bevel van de Duitse infanteriegeneraal von Deimling werd gebouwd, maar die na de oorlog werd afgebroken. In de verste hoek was een aparte site, het 'Ehrenfriedhof Pioniere' ingericht. In november 1955 werd deze militaire begraafplaats geruimd: 2891 gesneuvelden werden naar Menen overgebracht, 200 ongeïdentificeerden werden in het 'Kameradengrab' in Langemark bijgezet, 30 Britten gingen naar de CWGC-site Zantvoorde British Cemetery en 68 naar Larch Wood Cemetery. 80 Franse gesneuvelden werden op St - Charles de Potyze herbegraven of gerepatrieerd. Een bizar detail is dat twee Duitse gesneuvelden, die tussen de burgers waren begraven, bij de naoorlogse ruiming werden vergeten. Eén graf is inmiddels verdwenen maar het graf van Leutnant Wolfgang Kühne, een officier van de Pioniere die bij Hill 60 sneuvelde, is tot op de dag van vandaag gespaard gebleven. (Klik op de foto voor een grotere weergave)

    13-12-2014 om 20:13 geschreven door janhuijbrechts  

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (139 Stemmen)
    >> Reageer (0)


    Archief per week
  • 20/01-26/01 2020
  • 31/12-06/01 2019
  • 23/12-29/12 2019
  • 16/12-22/12 2019
  • 02/12-08/12 2019
  • 18/11-24/11 2019
  • 11/11-17/11 2019
  • 04/11-10/11 2019
  • 28/10-03/11 2019
  • 14/10-20/10 2019
  • 07/10-13/10 2019
  • 30/09-06/10 2019
  • 23/09-29/09 2019
  • 16/09-22/09 2019
  • 09/09-15/09 2019
  • 19/08-25/08 2019
  • 12/08-18/08 2019
  • 05/08-11/08 2019
  • 29/07-04/08 2019
  • 22/07-28/07 2019
  • 01/07-07/07 2019
  • 24/06-30/06 2019
  • 17/06-23/06 2019
  • 03/06-09/06 2019
  • 27/05-02/06 2019
  • 20/05-26/05 2019
  • 01/04-07/04 2019
  • 25/03-31/03 2019
  • 18/03-24/03 2019
  • 11/03-17/03 2019
  • 04/03-10/03 2019
  • 25/02-03/03 2019
  • 18/02-24/02 2019
  • 11/02-17/02 2019
  • 28/01-03/02 2019
  • 21/01-27/01 2019
  • 14/01-20/01 2019
  • 07/01-13/01 2019
  • 31/12-06/01 2019
  • 24/12-30/12 2018
  • 17/12-23/12 2018
  • 10/12-16/12 2018
  • 03/12-09/12 2018
  • 26/11-02/12 2018
  • 19/11-25/11 2018
  • 12/11-18/11 2018
  • 05/11-11/11 2018
  • 29/10-04/11 2018
  • 22/10-28/10 2018
  • 24/09-30/09 2018
  • 17/09-23/09 2018
  • 10/09-16/09 2018
  • 03/09-09/09 2018
  • 27/08-02/09 2018
  • 20/08-26/08 2018
  • 13/08-19/08 2018
  • 06/08-12/08 2018
  • 30/07-05/08 2018
  • 23/07-29/07 2018
  • 16/07-22/07 2018
  • 09/07-15/07 2018
  • 02/07-08/07 2018
  • 25/06-01/07 2018
  • 18/06-24/06 2018
  • 11/06-17/06 2018
  • 04/06-10/06 2018
  • 28/05-03/06 2018
  • 21/05-27/05 2018
  • 14/05-20/05 2018
  • 07/05-13/05 2018
  • 30/04-06/05 2018
  • 23/04-29/04 2018
  • 16/04-22/04 2018
  • 09/04-15/04 2018
  • 02/04-08/04 2018
  • 26/03-01/04 2018
  • 19/03-25/03 2018
  • 12/03-18/03 2018
  • 05/03-11/03 2018
  • 26/02-04/03 2018
  • 19/02-25/02 2018
  • 12/02-18/02 2018
  • 05/02-11/02 2018
  • 29/01-04/02 2018
  • 22/01-28/01 2018
  • 15/01-21/01 2018
  • 08/01-14/01 2018
  • 01/01-07/01 2018
  • 25/12-31/12 2017
  • 18/12-24/12 2017
  • 11/12-17/12 2017
  • 04/12-10/12 2017
  • 27/11-03/12 2017
  • 20/11-26/11 2017
  • 13/11-19/11 2017
  • 06/11-12/11 2017
  • 30/10-05/11 2017
  • 23/10-29/10 2017
  • 16/10-22/10 2017
  • 09/10-15/10 2017
  • 02/10-08/10 2017
  • 25/09-01/10 2017
  • 18/09-24/09 2017
  • 11/09-17/09 2017
  • 04/09-10/09 2017
  • 28/08-03/09 2017
  • 21/08-27/08 2017
  • 14/08-20/08 2017
  • 07/08-13/08 2017
  • 31/07-06/08 2017
  • 24/07-30/07 2017
  • 17/07-23/07 2017
  • 10/07-16/07 2017
  • 03/07-09/07 2017
  • 26/06-02/07 2017
  • 19/06-25/06 2017
  • 12/06-18/06 2017
  • 05/06-11/06 2017
  • 29/05-04/06 2017
  • 22/05-28/05 2017
  • 15/05-21/05 2017
  • 08/05-14/05 2017
  • 01/05-07/05 2017
  • 24/04-30/04 2017
  • 17/04-23/04 2017
  • 10/04-16/04 2017
  • 03/04-09/04 2017
  • 27/03-02/04 2017
  • 20/03-26/03 2017
  • 13/03-19/03 2017
  • 06/03-12/03 2017
  • 27/02-05/03 2017
  • 20/02-26/02 2017
  • 13/02-19/02 2017
  • 06/02-12/02 2017
  • 23/01-29/01 2017
  • 16/01-22/01 2017
  • 09/01-15/01 2017
  • 19/12-25/12 2016
  • 12/12-18/12 2016
  • 05/12-11/12 2016
  • 28/11-04/12 2016
  • 21/11-27/11 2016
  • 14/11-20/11 2016
  • 07/11-13/11 2016
  • 31/10-06/11 2016
  • 24/10-30/10 2016
  • 17/10-23/10 2016
  • 10/10-16/10 2016
  • 03/10-09/10 2016
  • 26/09-02/10 2016
  • 19/09-25/09 2016
  • 12/09-18/09 2016
  • 05/09-11/09 2016
  • 29/08-04/09 2016
  • 22/08-28/08 2016
  • 15/08-21/08 2016
  • 08/08-14/08 2016
  • 01/08-07/08 2016
  • 25/07-31/07 2016
  • 18/07-24/07 2016
  • 11/07-17/07 2016
  • 04/07-10/07 2016
  • 27/06-03/07 2016
  • 20/06-26/06 2016
  • 13/06-19/06 2016
  • 06/06-12/06 2016
  • 30/05-05/06 2016
  • 23/05-29/05 2016
  • 16/05-22/05 2016
  • 09/05-15/05 2016
  • 02/05-08/05 2016
  • 25/04-01/05 2016
  • 18/04-24/04 2016
  • 11/04-17/04 2016
  • 04/04-10/04 2016
  • 28/03-03/04 2016
  • 21/03-27/03 2016
  • 14/03-20/03 2016
  • 07/03-13/03 2016
  • 29/02-06/03 2016
  • 22/02-28/02 2016
  • 15/02-21/02 2016
  • 08/02-14/02 2016
  • 01/02-07/02 2016
  • 25/01-31/01 2016
  • 28/12-03/01 2016
  • 21/12-27/12 2015
  • 07/12-13/12 2015
  • 30/11-06/12 2015
  • 23/11-29/11 2015
  • 16/11-22/11 2015
  • 09/11-15/11 2015
  • 02/11-08/11 2015
  • 26/10-01/11 2015
  • 19/10-25/10 2015
  • 12/10-18/10 2015
  • 05/10-11/10 2015
  • 28/09-04/10 2015
  • 21/09-27/09 2015
  • 14/09-20/09 2015
  • 07/09-13/09 2015
  • 31/08-06/09 2015
  • 24/08-30/08 2015
  • 17/08-23/08 2015
  • 10/08-16/08 2015
  • 03/08-09/08 2015
  • 27/07-02/08 2015
  • 20/07-26/07 2015
  • 13/07-19/07 2015
  • 06/07-12/07 2015
  • 29/06-05/07 2015
  • 22/06-28/06 2015
  • 15/06-21/06 2015
  • 08/06-14/06 2015
  • 01/06-07/06 2015
  • 25/05-31/05 2015
  • 18/05-24/05 2015
  • 11/05-17/05 2015
  • 04/05-10/05 2015
  • 27/04-03/05 2015
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015
  • 09/02-15/02 2015
  • 02/02-08/02 2015
  • 26/01-01/02 2015
  • 19/01-25/01 2015
  • 12/01-18/01 2015
  • 05/01-11/01 2015
  • 29/12-04/01 2015
  • 22/12-28/12 2014
  • 15/12-21/12 2014
  • 08/12-14/12 2014
  • 01/12-07/12 2014
  • 24/11-30/11 2014
  • 17/11-23/11 2014
  • 10/11-16/11 2014
  • 03/11-09/11 2014

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Blog als favoriet !

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de wet? Klik hier.
    Gratis blog op https://www.bloggen.be - Meer blogs