Qua gebruiksgemak en vlot verlopen van het maken van afspraken opteren we voor een Facebookgroep waarin iedereen welkom is om zich op te geven om mee te spelen of zelf speelmomenten te lanceren. Volg ons op Facebook (klik) om op de hoogte te blijven!
5% korting op al uw aankopen bij spellenspeciaalzaak Adriaensen!!! (Klik op bovenstaand logo om de spellenlijst te bekijken)
Spellenblog SpinLi
Omdat spelen de belangrijkste bijzaak ter wereld is ...
31-12-2016
1775 - Rebellion (Academy games)
In 1775 ga je een deel van de Amerikaanse geschiedenis herbeleven en een stukje herschrijven. Elke speler controleert één van de grote facties die deelnamen aan de Amerikaanse revolutie. Aan de Britse kant worden deze vertegenwoordigd door de British regulars (redcoats), Loyalist militia en German Hessian Mercenaries, de Amerikaanse kant bestaat uit het Continental army, Patriot militia en French regulars. Daarboven kunnen beide zijden profiteren van de oorspronkelijke inwoners van het continent die zich aansluiten bij diegene die het gebied controleert. De spelers trachten zoveel mogelijk kolonies op het speelbord te controleren. Elke ronde zullen er versterkingen worden uitgestuurd, gevechten worden afgehandeld en controles op kolonies wijzigen. Zo gauw elke factie z'n vredeskaart heeft gespeeld, eindigt het spel en wint de zijde die het meeste kolonies controleert.
In de doos vinden we één fraai speelbord (verdeeld over 16 kolonies, die op hun beurt soms zijn opgesplitst), 205 blokjes (die de verschillende eenheden voorstellen, in de kleuren van de facties), 16 gevechtsdobbelstenen, 54 kaarten (verdeeld over de vier facties), 1 rondemarker, 16 dubbelzijdige controlefiches en 4 volgordemarkers die in het linnen zakje worden gestopt. Het spel komt met een standaardversie, een introductiespel en een variant waarbij de belegering van Quebec wordt nagespeeld. Elke speler kiest een factie en neemt het overeenkomstige materiaal. Bij minder dan vier spelers, neemt één speler meerdere facties op zich. Alle facties doen telkens mee in elk spel. Plaats alvast eenheden zoals op het speelbord staat afgebeeld. Trek een volgordemarker uit de zak. De speler wiens marker getrokken is, voegt nog 4 extra eenheden aan het bord toe in een regio die hij controleert. Nadien doet ook de andere factie van z'n zijde dat en daarna doen de facties van de tegenpartij hetzelfde. De resterende eenheden vormen de voorraad van waaruit versterkingen worden gehaald. De kolonies die volledig door één zijde worden gecontroleerd krijgen een controlefiche op de juiste kant in het gebied. Elke speler neemt z'n basiskaarten (genummerd van 1-12), schudt deze en trek er drie op handen. Plaats de rondemarker op 1 en stop alle vorlgordemarkers terug in de zak. Het spel kan beginnen.
Aan het begin van een ronde worden de vier volgordemarkers in de zak gestopt. Ze worden er één voor één uitgetrokken. Telkens nadat er een marker verschijnt, voert de desbetreffende speler z'n beurt volledig uit. Daarna wordt de volgende marker uit de zak getrokken tot alle spelers hun beurt hebben gespeeld. De actieve speler voert in z'n beurt de volgende fasen uit :
1) versterkingsfase : - de actieve speler plaatst 4 nieuwe eenheden uit z'n voorraad op een regio die z'n team controleert. Indien de voorraad onvoldoende eenheden bevat, gebruik je alle resterende - de actieve speler plaatst de gevluchte eenheden (uit vorige gevechten) op een regio die z'n team controleert. - indien het team van de actieve speler alle regio's van een kolonie controleert, wordt er een controlefiche geplaatst. Indien het team deze kolonie verlaat, wordt deze neutraal en de fiche verwijderd.
2) bewegingsfase : - In z'n beurt moet de actieve speler minstens één bewegingskaart spelen. Deze beweging kan over land of water zijn, afhankelijk de gespeelde kaart. Deze geeft overigens ook aan hoeveel legers en hoeveel stappen je mag zetten. Indien je met een leger een regio van de vijand binnenvalt, moet je je beweging stoppen. Je kan geen eenheden oppikken en meenemen in je beweging en elk leger mag slechts éénmaal bewogen worden. - Naast de bewegingskaarten heeft elke speler ook een vredeskaart. Als je deze kaart speelt, wordt deze naast het speelbord open gelegd. Ze wordt gespeeld als een bewegingskaart. Het spel eindigt als na ronde 3 (of alle volgende rondes) elke speler deze kaart gespeeld heeft. - Elke factie heeft ook een aantal gebeurteniskaarten. De actieve speler mag deze spelen op het moment zoals aangegeven op de kaart. Bovendien mag hij er zoveel uit z'n hand spelen als hij kan en wil. Deze gebeurteniskaarten laten je toe om extra eenheden te plaatsen, te verplaatsen, te bewegen of kunnen gebruikt worden in een gevecht.
3) gevechtsfase : De spelers die betrokken zijn in een gevecht nemen de dobbelstenen van hun factie. Het aantal wordt bepaald door het aantal eenheden, maar het aantal dobbelstenen voorzien in het spel is het maximum. De verdedigende speler gooit als eerste, nadien is de aanvaller aan de beurt (indien nog vertegenwoordigd). De mogelijke resultaten zijn een hit, een vluchtmogelijkheid of een commando. Bij een hit moet de tegenspeler één van z'n eenheden van het speelbord halen en in de algemene voorraad plaatsen. Bij een vluchtresultaat beslist de tegenstander welke eenheden hij in de vluchtsectie op het speelbord legt (deze eenheden komen terug op het bord in fase 1). Bij een commando (lege dobbelsteenzijde) tenslotte mag de speler die de dobbelsteen gooide, beslissen om één van z'n eenheden terug te trekken naar een aangrenzende regio, die niet bezet is door de vijand.
4) trek kaartenfase : De actieve speler vult na z'n beurt, zijn hand terug aan tot 3 kaarten. Indien er onvoldoende handkaarten zijn, doe je het met de resterende kaarten. Indien de actieve speler geen bewegingskaart op handen heeft, toont hij dit, herschudt hij z'n trekstapel en trekt 3 nieuwe kaarten. Een speler moet steeds een bewegingskaart op handen hebben. De volgende volgordemarker wordt uit de zak getrokken en die speler speelt z'n beurt. Zo gauw alle spelers aan de beurt zijn geweest, eindigt de ronde, wordt de rondemarker verzet en begint alles overnieuw.
Als alle facties hun vredekaart hebben gespeeld op het einde van een ronde wint het team dat het meeste kolonies controleert.
Titel : 1775 - Rebellion Auteurs : Beau Beckett & Jeph Stahl Uitgeverij : Academy games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60-120 min. Leeftijd : 10+
+ prachtig artwork op speelborden, kaarten en kartonnen fiches + het spel loopt als een trein, het is eenvoudig in gameplay + het puzzelachtige deel is aanwezig, maar absoluut niet overheersend + er zijn diverse lagen in dit spel, je kan dit spelen met jong en oud + de speciale kaarten zijn netjes van tekst voorzien, zodat onmiddellijk duidelijk is wat ze doen. Bovendien komen deze kaarten één voor één in het spel en is het niet nodig om alles op voorhand te overlopen + de scores aan het einde van het spel liggen superdicht bij elkaar + het is opportuniteiten zien en een beetje vooruit kijken (zonder erop te rekenen) + een potje is zo voorbij ... en dan ... doe je gewoon nog een potje + bij gelijkspel moet je op zoek gaan naar de kindjes op de kaarten, leuke tie-breaker + dit spel is perfect om uit te leggen of te demoën, je gaat héél véél volk kunnen overtuigen om mee te spelen
- jammerlijk genoeg is dit spel maar voor vier spelers (voorlopig?) - eigenlijk heb ik geen negatieve zaken opgemerkt, dit spel doet wat het belooft
Conclusie : Droomhuis is zonder meer één van de toppers die dit najaar bij ons op tafel kwam. Het is toegankelijk, fijn om te spelen, ziet er erg fraai uit en een extra troef is dat alles in het Nederlands verschenen is bij Chronicle games. Ik vermoed (en hoop) dat dit spel bij veel mensen onder de kerstboom lag of door de Sint werd gebracht. Dit is zo'n spel dat je graag met je kinderen zal spelen, zonder jezelf te hoeven vervelen of in te houden. Als ik dan toch één puntje van kritiek moet geven, dan is dit de laatste ronde : als je dan pech hebt, zal deze laatste kaart niet veel meer uithalen, voor een andere speler kan het dan meezitten en wel het verschil maken, maar dat heeft ook te maken met de manier waarop je je huis opbouwt natuurlijk. Neen, dit is zonder meer één van de beste familiespellen die ik in 2016 heb gespeeld ... en dat zijn er toch héél wat.
+ prachtig, prachtig materiaal + fraai thema (dat je eigenlijk niet zou verwachten van Zoch, want het is toch wat stout) + zelden in een spel naar de "meisjes-van-plezier" mogen gaan, er gaat gelachen worden + het overzichtsscherm is echt nodig aangezien er veel stapjes zijn
- het spel is op zich eenvoudig, maar de diverse stapjes die je moet ondernemen zijn zo complex dat je het noorden verliest - het is aanvankelijk nog leuk, maar wordt al gauw saai - de schwung zat niet echt in onze sessies en ik vermoed dat dit met het spel zelf te maken heeft - het overzichtsscherm is fraai en nodig, maar nog steeds niet volledig (niet alle stappen zijn duidelijk voor velen), bovendien staat het schermpje schuin (prima om af te schermen), dus moeilijk af te lezen
Conclusie : Mea culpa is zo'n spel dat bij de juiste speelgroepen waarschijnlijk wel zal werken, maar dat bij de meeste toch niet doet wat het belooft te doen. Het thema is erg leuk, iedereen wil z'n hemel wel verdienen ... door zo stout mogelijk te zijn. In realiteit vond ik dat er te veel stapjes en fiddly gedoe was om het spel gestroomlijnd en leuk te houden. Ik had de spelregels ook al diverse keren (moeten) lezen vooraleer het op tafel kwam en had alles dus redelijk goed in mijn hoofd, maar de regels overbrengen is zeer moeilijk (en ik ben toch al wel wat gewend). Ik had ronde na ronde meer het gevoel dat je maar wat doet en dat je wel ziet waar je uitkomt. Mij wist deze titel niet echt te overtuigen. Gelukkig bracht Zoch deze Essen twee andere toppers mee die wel vaak op tafel zullen komen, dus als je moet kiezen ga dan vooral voor Kilt Castle of Dreams.
In Droomhuis gaat u (je raadt het nooit) je droomhuis bouwen. In dit prachtig vormgegeven spel gaan de spelers hun persoonlijke speelbord vullen met kamerkaarten en verbouwingskaarten gebruiken om hun huis te verfraaien. De speler die de mooiste combinaties weet te maken wint dit fraaie familiespel dat toch de nodige mogelijkheden met zich meebrengt. In de doos, met supercoole en functionele inlay, vinden we 1 speelbord om de kaarten op uit te leggen, 1 startspelerhuis, 1 scoreblokje (handig), 4 huisborden (één voor elke speler), 4 overzichtskaarten (ter herinnering waar je bonuspunten voor scoort), 10 inrichtingstegels en de erg knappe 60 kamer- en 48 verbouwingskaarten.
Elke speler krijgt een huisbord voor zich. Het speelbord wordt centraal gelegd en gevuld met 4 verbouwingskaarten op de bovenste rij en 5 kamerkaarten op de onderste rij. Het eerste vak van de bovenste rij blijft altijd vrij (hiermee kan je het startspelerhuis voor je winnen). De resterende kaarten worden als trekstapels klaargelegd op de daarvoor voorziene plaatsen. De inrichtingstegels worden als voorraad klaargelegd en de jongste speler wordt de startspeler. Het spel verloopt over 12 korte ronden waarin de spelers om beurten, vertrekkende van de startspeler een kolom van het speelbord kiezen en de kaart(en) bij zich nemen. Kiest een speler de eerste kolom krijgt hij maar één kaart, maar ook het startspelerhuis om in de volgende ronde startspeler te worden. De twee genomen kaarten worden dan onmiddellijk in het huis ingebouwd, tenzij anders vermeld op de kaart (vooral bij verbouwingskaarten het geval). Na 12 ronden worden de huizen geëvalueerd en gewaardeerd en wint de speler met de meeste punten.
De normale kamerkaarten worden op de bovenste 10 velden van je huis geplaatst en leveren je punten op afhankelijk van het aantal aangrenzende (horizontaal) kamerkaarten van dezelfde soort (bv. één slaapkamerkaart geeft 1 punt, 2 kaarten geven je 4 punten). Eens je het maximum aanliggende kamerkaarten hebt bereikt, is de kamer afgewerkt en mag er geen dezelfde kamer meer naast gelegd worden. De kelderkaarten dienen op de onderste twee vakken van je huis gelegd te worden. Deze kaarten zijn makkelijk te herkennen aan de donkere rand en het feit dat hun symbolenbalk bovenaan de kaart staat. Een kamer kan enkel gebouwd worden op een plaats die reeds ondersteund wordt door een andere kaart (of de afgebeelde muur op je bord). De unieke luxekamers zijn kamers die op zichzelf scoren en eventueel nog een eigenschap met zich meebrengen. De dakkaarten maken deel uit van een set-collecting-principe. Als je een dakkaart wint, leg je deze gedekt voor je neer op je speelbord. Pas op het einde van het spel worden ze bekeken en gescoord (zie onder). De inrichtingskaarten brengen je de overeenkomstige inrichtingstegels op. Je plaatst deze tegels op de aangegeven kamer (indien je dit niet hebt, leg je de tegel en kaart gewoon af). De kamer geldt op dit moment ook als afgewerkt (zie boven). Tenslotte bevat het spel ook een aantal gereedschapskaarten en klusserskaarten die allen een specifieke eigenschap hebben die netjes in de spelregels en op de kaart staan uitgelegd (dus hier ga ik niet te diep op in). Deze laatste kaarten zorgen er voor dat je tegen de standaardregels kan gaan zondigen. Als je een kaart neemt die je niet onmiddellijk correct kan aanleggen, wordt deze omgedraaid en als lege kamer in je huis gelegd. (zie afbeelding onder, bovenste rij helemaal rechts)
(kaarten uit de originele Engelse versie van Rebel)
Je krijgt op het einde van het spel punten voor : - je kamers (zoals reeds aangegeven hierboven), lege kamers leveren niets op - de inrichtingstegels die je plaatste (staat ook op de tegels aangegeven) - de functionaliteit van het huis (zijnde 3 punten voor een huis met een badkamer op beide verdiepingen en 3 punten voor een huis met een badkamer, slaapkamer en keuken) - punten voor het dak (zijnde 8 punten voor 4 dakkaarten van dezelfde kleur, 3 punten voor een compleet dak (4 kaarten met verschillende kleur) en extra punten voor dakkaarten met een raam; extra dakkaarten na de vierde kaart en incomplete daken leveren niets op) De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijkstand wordt er gezocht naar kinderen die zichtbaar zijn op de kaarten en wint de speler die het meeste kinderen heeft. (goed zoeken!)
Variant 2-3 spelers : voor aanvang van elke ronde bepaalt de startspeler één kolom kaarten die uit het spel verwijderd worden.
Titel : Droomhuis Auteur : Klemens Kalicki Uitgeverij : Chronicle games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 20-40 min. Leeftijd : 7+
In Mea culpa zijn de spelers rijke handelslui die hun plaatsje in de hemel proberen te verdienen. En dat is makkelijker gezegd dan gedaan, want hun rijkdom is niet altijd te wijten aan eerlijkheid en goedheid. Zondigen is hen niet vreemd en de aflaten die aangeboden worden, zijn letterlijk en figuurlijk een godsgeschenk. Welke speler verdient er zijn hemel ... of komt er het dichtste bij?
De doos bevat prachtig vormgegeven materiaal, dit is misschien wel het spel dat het meest over-geproduceerd is uit de volledige Essenreeks. Je vindt een speelbord, 3 houten kathedralen (bestaande uit 2 delen), 4 karaktertegels, 3 pausstenen, 4 bouwvakkers, 1 pausdobbelsteen, 1 stoffen zakje, 35 goederenstenen, 6 licht grijze aflaatstenen, 1 "suite 5"-kaart, 24 kaarten "huis van plezier", 51 aflaten (in 4 kleuren), 4 spelerspionnen, 4 kerfstokken (in de spelerskleuren), 4 spelersschermen, 28 zondestenen (7 per speler), 4 schatkisten (om offers te brengen) en 65 goudstukken.
Het spel verloopt over diverse ronden. Elke ronde bestaat op zich uit vier fasen : 1) voorbereiden van een ronde : - trek 7 goederenstenen uit de zak en plaats ze op de markten op het speelbord - leg de karaktertegels op de daarvoor voorziene plaats op het speelbord, de pausdobbelsteen leg je op de paus en je plaatst 1 bouwvakker op de keizerkaart - leg een gele aflaat op suite 6, leg de suite 5-kaart open, leg vier nieuwe "huis-van-plezier"-kaarten open op de eerste vier vakken (leg kaarten die er nog liggen af)
2) kies een karakter en voer de hoofdactie uit De spelers maken gelijktijdig een bod. Dit bod bestaat uit je kerfstof en het bijpassen van goudstukken. Tel de waarde van je kerfstof (vrij te kiezen tussen 1 en 6) bij je goudmunten op. De speler met de hoogst geboden waarde kiest als eerste een karakter en voert de hoofdactie uit. De andere spelers kiezen daarna in volgorde één van de resterende karakters en voeren de hoofdactie uit. De speler die het meeste punten bood op z'n kerfstok houdt het geld, de andere spelers leggen hun goudmunten af. De hoofdacties : - paus : verplaats een paussteen naar een aangrenzend veld op één van de zondevelden - keizer : zet de bouwvakker bij één van de kathedralen en bouw onmiddellijk één deel van de kathedraal. Is ze afgebouwd wordt er onmiddellijk gedoneerd en gescoord (zie later) - handelaar : heeft geen hoofdactie - zondaar : leg 2 zondestenen op de zondevelden en bezoek het "huis-van-plezier"
3) voer twee acties uit : De spelers voeren in speelvolgorde (paus, keizer, handelaar, zondaar) hun acties uit. Nadat elke speler een actie gedaan heeft, begint er een nieuwe ronde van acties. Dit gaat zo door tot alle goederenstenen van de markten verdwenen zijn. In je beurt mag je passen of één van de volgende acties uitvoeren : - Koop één goed Of één aflaat : een aflaatgoed kost 4 goudstukken, ruil het blokje voor een groene of rode aflaatbrief. Leg de brief achter je zichtscherm en stop het blokje terug in de stoffen zak. Indien er geen aflaatgoederen liggen, kan je geen aflaten aanschaffen. Betaal de kostprijs van een goed en neem het blokje van de markt achter je scherm. Indien de kleur die je aanschaft meer dan één blokje bevat, mag je in één koopactie twee blokjes aanschaffen voor de prijs van één. Nadien moet je wel een zondesteen op een zondeveld leggen. - Verkoop één goed : verkoop één van je blokjes van achter je scherm en neem de waarde van de verkoopsprijs uit de bank. Het blokje gaat terug in de stoffen zak. Een aflaat kan niet verkocht worden. - Doneer : toon de andere spelers of je één blokje of één goudstuk doneert. Steek het in één van beide vakken (je moet de tegenspelers niet laten zien welk vak) van je schatkist en sluit de kist. Donaties mogen niet meer uit de schatkist gehaald worden. De speler met de keizerstegel mag twee donaties maken. - Bezoek het "huis-van-plezier" : voer de actie uit die op de kaart staat aangegeven. De kostprijs en de gevolgen hangen af van je keuze van kamer. De kamers 1 tot en met 4 betaal je met extra punten op je kerfstok, daarna voer je de actie van de kaart uit en leg je de kaart op de aflegstapel. In kamer 5 plaats je één zondesteen op het zondeveld, draai je kaart 5 naar de rugzijde, kies je één actie uit kamers 1 tot en met 4 (zonder je kerfstok aan te passen) en leg je deze laatste kaart af. In kamer 6 moet je één zondesteen afleggen op een zondeveld, je kerfstok 2 plaatsen hoger zetten en dan de gele aflaatbrief achter je scherm leggen. De zondaar moet in het "huis-van-plezier" z'n kerfstok nooit hoger draaien. De paus moet incognito naar het "huis-van-plezier", dus kondigt niet aan welke kamer hij bezoekt. De andere spelers proberen hem te onderscheppen. De paus legt de dobbelsteen op de waarde van de kamer die hij wenst te bezoeken. Indien de paus onderschept wordt, moet hij één stap richting hel zetten. Indien hij niet onderschept wordt, moet hij z'n kerfstok niet hoger zetten of zondestenen gebruiken.
4) pas scores aan : vergelijk de waardes van de kerfstokken van de spelers en zoek het verschil tussen de hoogste en laagste waarde. De speler met de hoogste waarde verplaatst z'n pion zoveel stappen richting hel als dit verschil. Bij gelijkstand beweegt de pion die het verste van de hel verwijderd is. Tijdens het spel kan je enkel richting de hel bewegen. Aan het einde van het spel ga je jouw aflaten gebruiken om richting hemel te bewegen.
De zondevelden : Indien alle pausstenen bij één zondeveld staan, worden de zondestenen in de twee andere velden (ver-) en beoordeeld. Voor elke zondesteen die je in één van beide zondevelden zonder pausstenen hebt, beweeg je één stap richting hel. De speler die de derde paussteen verzette en deze actie triggerde, laat z'n pion netjes staan en wordt gepardonneerd. De zondestenen worden van de beide velden afgehaald, die van het andere veld (met de pausstenen) blijven gewoon liggen. Indien een speler tijdens het spel een zondesteen moet inzetten, maar geen meer heeft, dan neemt hij alle stenen van één veld terug en plaatst de steen die hij moest plaatsen.
De kathedraal-bouwsites : Indien er een tweede bouwvakker bij een kathedraal komt te staan, wordt één deel van de kathedraal gemaakt. De bouwvakkers worden terug afgelegd in de voorraad. Dit proces herhaalt zich dan nogmaals en dan is de kathedraal afgewerkt en volgt er een tussenevaluatie.
De tussenevaluatie : De spelers openen hun schatkist (deel 1 bij de eerste evaluatie, deel 2 bij de tweede evaluatie). Vergelijk de offers met die bij de kathedraal staan die afgewerkt is. De speler die het meeste brood en win doneerde neemt als eerste een aflaat die ook wordt aangegeven. Daarna neemt de speler die het tweede meeste aanbood. Daarna nemen deze twee spelers alternerend nog eventuele aflaten (indien beschikbaar). De twee spelers die het meeste kledij en juwelen offerden, verdelen ook weer de aflaten die staan afgebeeld. Tenslotte worden ook de geofferde goudstukken vergeleken en aflaten verdeeld. Bij gelijke offers wint de speler wiens pion dichter bij de hel staat telkens. De offers worden afgelegd in de voorraad.
Einde en waardering : Zo gauw de twee kathedraal is afgewerkt en geëvalueerd, worden de kerfstokken nog één keer vergeleken en worden de aflaten gescoord. Voor elke set van vier verschillende aflaten (vier kleuren) gaat een pion 8 stappen richting hemel. Elke resterende aflaat laat je één stap dichter richting hemel gaan. De speler wiens pion het dichtste bij de hemel komt, wint het spel.
Titel : Mea culpa Auteurs : Rüdiger Kopf & Klaus Zoch Uitgeverij : Zoch verlag Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 14+
+ een beetje chauvinisme is op z'n plaats, Belgisch product door AEG + het systeem met de actiekaarten werkt verduiveld leuk + het is een race naar de schatkisten, opbouwen en een goede doorstart, daar moet je naar werken + het artwork is fabuleus, ook het aantal illustratoren is dat (elke kaart is verschillend) + het is een erg toegankelijk spel + het blijft spannend voor de overwinning tot de laatste beurt + het is een doordacht spel waarbij de limiet aan geldkaarten en helden echt wel z'n functie hebben + als je op queeste gaat, is het soms echt een sprong in het diepe en spannend om te doen
- het uitleggen van de queesten blijft het moeilijkste aan dit spel, eens je dit doorhebt, zijn er geen geheimen meer - enkele basisbegrippen moet je uit de spelregels halen (monster, encounter, location zijnde rode/blauwe/groene kaarten), dit had misschien wel vermeld kunnen worden op de kaarten zelf - het is en blijft wel gewoon het koppelen van symbolen aan elkaar, ondanks het fantasy-thema
Conclusie : Treasure lair heeft me zeker weten te charmeren. Het speelt vlot, daagt je toch wat uit tot het maken van bepaalde (kleinere) keuzes. Vooral het systeem van de actiekaarten vind ik erg fijn, je kan op voorhand al een beetje beginnen uitzoeken en puzzelen wat je zou kunnen doen. Je kan ook niet alles gaan uittellen, soms moet je een sprong in het diepe wagen. Het is en blijft een race, er zullen schatkaarten voor je neus worden weggeplukt. Het spel speelt met alle spelersaantallen even goed. Om af te ronden zoals we begonnen zijn : een beetje chauvinisme is op z'n plaats. Dat 2 kleine Belgjes het schoppen tot in de hoofdzetel van AEG in Amerika om hun spel uit te geven is bewonderenswaardig. Qua samenwerking met deze firma verliep alles blijkbaar zeer professioneel en ook het eindproduct mag zeker gezien worden, een droom van een "kleine" spelauteur (en iets "grotere" co-vennoot). Ik raad iedereen zeker aan om het spel een keertje te proberen, ook al ben je niet zo'n fantasy-liefhebber en het spel te nemen waarvoor het ontworpen is, een spannende strijd en race naar de schatkaarten. Je gaat zeker een leuke tijd hebben en fijne combinaties op de tafel kunnen leggen.
+ erg fraaie rondeteller, de kathedraal die ronde na ronde verder opbouwt + er zijn diverse punten waar er gedifferentieerd kan worden en zodoende elk spel anders zal zijn (speciale eigenschappen, gebeurtenistegels, ...) + de spelregels zijn erg rechtlijnig en eenvoudig + de strijd is uitermate spannend, het komt op enkele punten aan + het is een traditionele, nauwe, solide euro, het is dit keer eens geen engine-builder die eens hij begint te rollen alles kapot dendert, je moet elke beurt gewoon proberen het beste eruit te halen
- de basisspelregels zijn erg makkelijk, maar eens je alle bonusacties doorhebt en de cohesie tussen al deze bonussen ben je toch even aan het neuzen in het tweede spelregelboekje - je las het goed, 2de spelregelboekje, de spelregels zijn opgesplitst. Ik ben er nog steeds niet uit of dit nu positief is of niet. Het maakt de basis op zich erg duidelijk en eenvoudig, maar bij het lezen van het tweede boekje gaat er toch wat verloren. - het spel op zich is een beetje retro, niet supervernieuwend, maar heeft vooral een stoffig gevoel (wat jammer is voor een nieuw spel) - het thema blijft natuurlijk fraai, maar voor de veelspeler is het misschien wel welletjes geweest - een spel waar je een heleboel geschiedenis in de spelregels bijkrijgt, lijkt misschien eerder een toeristische gids voor de stad en zulke spellen zijn meestal de moeite niet waard (deze wel trouwens!)
Conclusie : Ulm is een zeer solide euro, een spel waar je zo mee weg bent. Het is wel even zoeken naar de cohesie tussen alle spelonderdelen en bonussen. De strijd is spannend en aan het eind zal alles op elkaar pakken voor de overwinning. Het verkrijgen van speelkaarten, die toch erg straf zijn, verloopt aanvankelijk wel redelijk stroef, het is niet eenvoudig om onmiddellijk zicht te krijgen op het hoe en waar in dit spel. Eens je een spelletje hebt gespeeld, valt er een groot struikelblok weg en wordt het toch nog een stuk beter en toegankelijker, maar je moet je natuurlijk door dat eerste potje werken (wat zeker geen straf is). Of Ulm nu ook daadwerkelijk overeind blijft in al dat nieuwe geweld is wel nog maar de vraag. Het is niet zo dat Ulm supervernieuwend is, het spelmechanisme dat gehanteerd wordt om de acties te bepalen is dat wel (in zekere zin) en duwt dit spel er dan ook tussenuit. Voor mij zeker voor herhaling vatbaar, maar ik had liever een ander thema gezien.
We hadden de eer en het genoegen om de auteur van dit spel (Arno Maesen) bij ons op de spellenzolder te mogen ontvangen. We zullen voor hem ook een instructiefilmpje maken van z'n spel. Treasure lair is overigens een coöperatieve geworden tussen Arno, Frédéric Moyersoen (gekend van Saboteur) en de uitgeverij AEG. Wenst u meer achtergrondinfo omtrent de productie van dit spel verwijs ik dan ook graag door naar ons filmpje "interview met Arno".
Het spel bestaat uit 200 kaarten : 30 actiekaarten, 64 heldenkaarten, 4 startheldenkaarten, 90 uitdagingskaarten en 12 schatkaarten. Doel van het spel is om zo veel mogelijk schatten te verzamelen. Het speleinde wordt getriggerd als een speler z'n 7de/6de/5de schatkist heeft verzameld bij 2/3/4 spelers, de andere spelers krijgen dan nog één beurt en daarna wint de speler die het meeste schatkisten heeft verzameld op z'n schatkaarten.
Even een overzichtje van de kaarten : - Actiekaarten : zijn onderverdeeld in 2 tekstblokken, een hoofdactie en de secundaire acties - Uitdagingkaarten : tonen een monster (rood), ontmoeting (blauw) of locatie (groen) in de vorm van verschillende symbolen - Heldenkaarten : tonen linksboven een kostprijs van 1 tot en met 3 en hebben allen een unieke eigenschap en/of combinatie van symbolen - Schatkaarten : tonen 1 tot 3 schatkisten en linksboven een cijfer dat aangeeft hoeveel verschillende symbolen (uitdagingskaarten) op de kaart komen te liggen - Startheldenkaarten : tonen 3 verschillende symbolen
De opstelling : - schud de startheldkaarten en geef elke speler er één. De rogue moet er zeker inzitten want deze geeft de startspeler aan - schud alle stapels kaarten apart en leg ze alvast klaar - elke speler krijgt 3 goudstukken (achterkant van de uitdagingkaarten) en legt deze voor zich neer - draai de drie bovenste heldenkaarten open en leg ze klaar als vitrine - draai de drie bovenste actiekaarten open en leg ze klaar als vitrine - draai de drie bovenste schatkaarten open en maak de queesten. Een queeste is een samenstelling van uitdagingen die de spelers dienen te overwinnen om de schatkaart te kunnen nemen. De schatkaart geeft aan (linksboven) hoeveel verschillende symbolen er in de queeste moeten vertegenwoordigd zijn. Leg eerst een uitdagingskaart gedekt op de schatkaart en daarna leg je net zoveel uitdagingskaarten open op de queeste tot minstens het aangegeven aantal diverse symbolen aanwezig is. Draai je een kaart open die exact hetzelfde is als een kaart die reeds in de queeste ligt, wordt deze afgelegd.
Spelverloop : Als je aan de beurt bent, kies je één van de drie openliggende actiekaarten. Als eerste voer je verplicht de bovenste hoofdactie uit door te doen wat er staat omschreven. Daarna voer je één van de drie mogelijke secundaire acties uit : - neem 1 goudstuk : neem de bovenste uitdagingskaart en leg ze gedekt (als munt) voor je neer. Hou er rekening mee dat je op het einde van je beurt maximaal 5 goudstukken mag hebben - koop één of meer helden uit de voorraad : betaal de kosten die staan aangegeven bij de held en leg de held open voor je neer. De gekochte held wordt onmiddellijk vervangen door een nieuwe van de trekstapel, die ook direct beschikbaar is. Je mag zoveel helden kopen als je budget toelaat. - ga op queeste : duid één van de queesten aan en zet helden in om de gevaren (symbolen) op de uitdagingskaarten te overkomen. Elke kaart die je verslaat, komt als goudstuk dicht bij je te liggen. Je mag altijd een symbool counteren door 3 goudstukken te betalen (je moet dus de bewuste held niet inzetten als je niet wil. Let wel, je moet wel minstens één held inzetten om op queeste te mogen gaan). Zo gauw je bij de gedekte kaart komt, draai je deze open en tracht je ook deze weg te spelen. Indien je hierin slaagt, krijg je de schatkaart en leg je deze open voor je neer. Slaag je er niet in is je queeste mislukt en wordt deze afgebroken waar je bent geraakt. Gebeurt dit vroegtijdig (minder dan 2 uitdagingskaarten gecounterd), dan wordt de queeste terug opgebouwd zoals ze aanvankelijk was. Alle gebruikte helden worden afgelegd.
Einde van het spel : Zo gauw een speler z'n 7de/6de/5de schatkistje verzamelt, eindigt het spel voor deze speler. De andere spelers krijgen nog één beurt om beter te doen. De speler met de meeste punten wint het spel. Bij gelijkspel worden de waarden van de schatkaarten (linksboven) opgeteld en wint de speler met het hoogste aantal. Is het dan nog gelijk, is er sprake van gelijkspel.
Titel : Treasure lair Auteurs : Arno Maesen & Frédéric Moyersoen Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 14+
De introductie van dit spel laat in de spelregels weinig ter verbeelding over : het doel is om zoveel mogelijk punten te scoren door de diverse regio's van de stad Ulm te activeren. In een beurt voert een speler 3 acties uit en na 10 ronden eindigt het spel. Welgeteld 30 acties scheiden je dus van winst of verlies in dit spel.
Het spelmateriaal is talrijk en fraai te noemen. Een speelbord, een kathedraal, 12 torentegels (klok van het spel), 1 startspelerfiche, 50 actiefiches, 12 wapenschilden (in spelers kleuren), 52 zegels in de spelerskleuren, 4 boten, 33 kaarten, 12 stadswapenschilden, 8 afgevaardigdentegels, 26 geldstukken, 30 zwaluwfiches (teken van Ulm) en 2 (!) spelregelboekjes. In het ene boekje vind je een overzicht van het spelverloop, in het andere een verdiepende studie van de kaarten, afgevaardigden, diverse acties en een hoop achtergrondinformatie over Ulm. Ik ben er nog wel niet echt uit of ik dit nu goede tendens vind of niet.
Het hart van het spel bevindt zich in de actiefiches (zie foto boven). Er liggen er negen in een grid van 3x3 op het speelbord. De rest van de fiches zitten in de zak. In je beurt trek je één actiefiche uit de zak en schuif je deze in een rij of kolom van de grid, zodat je één andere fiche uit het kader duwt. Deze uitgeduwde fiche blijft aan de rand liggen en kan later worden opgepikt door de spelers. De actieve speler voert dan de 3 acties uit, afgebeeld op de drie fiches die in de rij of kolom liggen waarin de desbetreffende actiefiche is geschoven. Dit wil dus zeggen, de actie van de tegel die de speler erin schoof en de twee volgende in de rij of kolom (de actie van de uitgeduwde tegel wordt niet uitgevoerd!).
De mogelijke acties : - grijze actiefiche : neem 1 geldstuk uit de voorraad - witte actiefiche : neem de uitgeduwde actiefiches van één rij of kolom (dit zijn 1 tot 3 fiches, rondom de grid van 3x3) - bruine actiefiche : koop een kaart van de stapel door 2 actiefiches uit je voorraad af te leggen (als dit 2 dezelfde fiches zijn, mag je de bovenste twee kaarten van de stapel bekijken en er één uitkiezen). OF je mag een extra handkaart spelen in deze ronde. (Standaard mag je er maar één uitspelen in je beurt) - blauwe actiefiche : zet je boot één stap vooruit op het rivierspoor. Plaatsen die reeds bezet zijn worden oversprongen en tellen niet mee. Kom je op de laatste posities terecht, krijg je de afgebeelde bonus. Bovendien leveren deze plaatsen op het einde van het spel ook overwinningspunten op. Geraak je in de loop van het spel niet tot voorbij de afgebeelde brug scoor je zelfs minpunten aan het eind. - oranje actiefiche : betaal 2 goudstukken aan de voorraad en plaats één van je fiches op één van de twee stadsdelen (boven of onder) waar je boot zich bevindt. Nadien ontvang je de bonus van de desbetreffende regio.
Indien je één van je acties niet kan uitvoeren, vervallen deze gewoon. Je mag je drie acties uitvoeren in de volgorde dat je zelf wil. Kaarten kunnen verworven worden door de bruine actiefiches of door bepaalde privileges in stadsdelen. De kaarten kunnen voor twee doeleinden gebruikt worden. Ofwel leg je ze op de aflegstapel in je beurt en voer je de beschreven actie op de kaart uit OF je legt ze open voor je neer en scoort de afgebeelde punten op het einde van het spel. (max. 1 kaart spelen in je beurt) Kaarten die aan het einde van het spel nog op handen van de spelers zijn, leveren niets meer op.
Punten scoren kan op diverse manieren : 1) tijdens het spel : - door het uitspelen van bepaalde actiekaarten scoor je punten - zegels : de zegelactie van de Reichenauer Hof regio levert je punten op - stadswapenschilden : elk verzameld schild geeft je onmiddellijk punten - afgevaardigden : de stadswachttegel levert je punten op wanneer je een actiefiche op een correct manier in de 3x3 grid schuift
2) aan het einde van het spel : - het aantal Ulm-zwaluwen die je voor je hebt liggen - de positie van je boot op de rivier - de openliggende actiekaarten voor je
De speler die in totaal de meeste punten scoort, wint het spel.
Titel : Ulm Auteur : Günter Burkhardt Uitgeverij : Huch & friends (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-75 min. Leeftijd : 10+
De prins en prinses van Touria zijn jong, good-looking en vooral ... huwbaar. De spelers trachten als eerste in het kasteel te geraken om mee te dingen naar de hand van de prins en prinses. Ze doen dit door voldoende kapitaal (geld) en liefde (hartjes) te vergaren om de liefde van de prins of prinses voor zich te winnen.
In de doos vinden we één speelbord (met daarop Touria, het kasteel in het centrum en rondom een pad met alle mogelijke locaties), 4 torens (die aangegeven welke acties je kan ondernemen in je beurt), 1 groep helden, 4 elixirfiches, 16 magische voorwerpen, 16 zwaarden, 32 harten, 9 kasteeldeuren, 4 wapenschilden, 37 goudstukken, 18 handelsopdrachten, 4 zichtschermen, 1 dobbelsteen (kleuren), 1 informatiestrook, 65 juwelen, 1 stoffen zakje en 2 speeloverzichten.
Leg het speelbord in het midden van de tafel. Schud de 16 magische voorwerpen en leg ze op hun voorziene plaats, draai er 2 open en leg ze in de vitrine. Zet de vier torens op de aangegeven startpositie in de hoeken van het speelbord. Schud de 9 kasteeldeuren en leg deze gedekt op de deuropeningen in het kasteel. Sorteer de handelsopdrachten per niveau en leg ze bij de handelaar op het speelbord. Stop de 65 juwelen in de zak en trek er 2 uit per juwelenmijn (er mogen nooit 2 zwarte juwelen op een mijn liggen). Gooi de dobbelsteen en leg deze op de goudsmid. De goudstukken, harten en zwaarden vormen een algemene voorraad. Elke speler neemt 1 zichtscherm, wapenschild in z'n kleur, alsook 1 elixir en 3 goudstukken. Er wordt een startspeler gekozen en elke speler krijgt nog een startcadeau in de vorm van een juweel of een goudstuk of een zwaard (naar keuze). De startspeler krijgt dit cadeau niet, maar mag het spel beginnen.
Doel van het spel is om in het kasteel te geraken en de prins/prinses te vinden op één van de achterkanten van de 9 deuren. Om het kasteel binnen te mogen, moet je 7 goudstukken, 7 harten en GEEN zwarte juwelen bezitten. Om de beurt voeren de spelers hun beurten uit tot ze aan deze voorwaarde voldoen. In je beurt mag je één torenactie doen. Elke speler zit aan een zijde van de tafel en ziet vier andere kanten van de torens. Hij kiest één van de vier torens wiens afgebeelde actie hij wil uitvoeren. De afgebeelde actie toont ook waar je de groep helden naartoe beweegt in jouw beurt. Je zegt naar welke locatie je gaat, draait de toren 90° met de klok en voert je actie uit.
Als je de heldengroep verplaatst, moet je rekening houden met de volgende zaken : - je verplaatst de helden via de weg van de ene naar de andere plaats - je mag de groep max. 3 plaatsen gratis verzetten. Elke extra stap kost je 1 goudstuk - het kasteel geldt als een normaal veld waar je overheen mag - je MOET uitkomen op de plaats die je koos op de toren - welke weg je kiest, mag je volledig zelf bepalen, dit moet niet de kortste weg zijn - je mag elke weg maar éénmaal per beurt gebruiken, niet héén en weer lopen - je mag er ook voor opteren om de heldengroep niet te bewegen als je reeds op de gekozen locatie staat (je mag ook een rondje lopen om hier terug op te komen) - als je op je weg een juwelenmijn tegenkomt moet je juwelen nemen (als er één zwart en één kleur ligt, moet je beiden nemen. Als er één of twee gekleurde juwelen liggen, neem je één van beiden. Als de mijn nu leeg is, vul je ze terug aan)
De torenacties : - zwaardmeester : neem 2 zwaarden uit de voorraad - handelaar : kies één van de opdrachten, geef de gevraagde juwelen af en ontvang het aantal goudstukken - boself : neem één van de 2 openliggende magische voorwerpen - bronelf : leg één van je zwarte juwelen af (uit het spel) - dief : trek 3 juwelen uit het zakje, kies ééntje en doe de andere 2 terug in de zak - draak : gooi met de dobbelsteen, leg een juweel in de gegooide kleur af en ontvang één hart (met een zwaard af te geven mag je hergooien, met wat geluk neemt de draak een zwart juweel van je) - goudsmid : ruil 1 juweel voor 1 goudstuk OF ruil 2 dezelfde juwelen voor 1 hart OF ruil 3 dezelfde juwelen voor 2 harten (is in dit laatste geval de dobbelsteen ook nog van de kleur die je afgeeft, krijg je één hart extra). Zwarte juwelen kan je hier niet inruilen. - observatorium : betaal 1 goudstuk, ga naar een plaats naar keuze en voer daar de actie uit (je gaat niet door mijnen in dit geval). Enkel met deze actie kan je naar het magische tornooiveld, hier ruil je 1 zwaard voor 1 hart of 3 goudstukken.
Speciale regels : - paarse juwelen zijn zeldzaam, als je ze afgeeft, mag je de actie die je uitvoert twee keer uitvoeren - door je elixirfiche af te geven, mag je de actie van een andere speler kopiëren (buiten je beurt) - met een zwaard kan je herdobbelen bij de draak, inruilen tegen harten of geld op het tornooi of kan je een toren 90° tegen de klok verzetten aan het begin van je beurt (zo kan je een toren naar de actie draaien die je wenst uit te voeren) - de magische voorwerpen kan je tijdens je beurt inzetten wanneer je wil, daarna leg je ze af (een overzicht vind je op de achterkant van de spelregels)
Zodra je 7 harten en 7 goudstukken hebt en geen zwarte juwelen, leg je je wapenschild in de kapel in je beurt. Je hebt hiervoor geen torenactie nodig. Leg de harten en goudstukken in de algemene voorraad. Draai nadien 1 deur naar keuze open. Als je een verkeerde deur opent, moet je een bepaald voorwerp (elixir, zwaard, magisch voorwerp, goudstuk, geel juweel, groen juweel, rood juweel of blauw juweel) afgeven. Als je dit kan, mag je direct een volgende deur opendoen. Lukt dit niet, dan eindigt je beurt en kan je pas volgende keer verder gaan. Geopende deuren blijven open. Eens je de prins/prinses omdraait, win je het spel.
Titel : Touria Auteurs : Inka Brand, Markus Brand & Michael Reineck Uitgeverij : Huch & friends (verdeeld door Geronimo games) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 10+
Blue orange is een uitgeverij die gespecialiseerd is in toegankelijke familiespellen, met eenvoudige spelregels, maar met voldoende diepgang. En laat ons nu toevallig suckers zijn voor toegankelijke familiespellen, met eenvoudige spelregels, maar met voldoende diepgang. Wat onmiddellijk opvalt als je de doos opent, is het prachtige materiaal, zeer functionele inlay en zoals steeds bij Blue orange geen uitpunchwerk en ander zoeken naar materiaal, alles komt kant-en-klaar in de doos.
Een fraai speelbord, 4 schilden (1 per speler), 3 waardefiches voor de goederen, 15 goederenfiches, 16 vaten, 24 rompstukken (in de vier spelerskleuren), 8 boegen en 7 achterstevens en 17 vikingen (4 per spelerskleur en 1 zwarte vikingleider). Iedere speler neemt z'n schild, z'n 4 vaten en een aantal vikingen in z'n kleur (afh. aantal spelers, zijnde 4/3/2 bij 2/3/4 spelers). Deze vikingen worden in een voorgeschreven volgorde naast de actieplaatsen op het speelbord geplaatst (zie spelregels). De zwarte vikingleider wordt aan de andere kant van de actieplaatsen klaargezet. De drie waardefiches van de goederen starten op vak 1 van de markt. De goederenfiches worden geschud en als trekstapel klaargelegd. De acht boegen worden tegen de havenplaatsen gezet en daarachter worden willekeurig 3 rompfiches geplaatst. Er mogen geen twee rompfiches van dezelfde kleur in een boot zitten bij de opstelling.
Het spel loopt over een aantal ronden (meestal zo'n 7 à 8), waarin de spelers hun vikingen van de ene kant naar de andere kant van de actieplaatsen zetten en de desbetreffende actie uitvoeren. Zo gauw het laatste schip vertrekt, eindigt het spel en volgt de slotwaardering.
De speler wiens viking het dichtst bij het eerste gebouw (actieplaats) staat, begint de ronde. Hij verplaatst z'n viking naar de andere kant bij een gebouw dat nog vrij is en voert de actie daarvan uit. Als een speler de actie "achtersteven plaatsen" kiest, zal er een schip vertrekken aan het einde van de ronde. Nadat elke speler al z'n vikingen heeft verplaatst, wordt de vikingleider naar de andere kant verzet en kan er een volgende ronde van start gaan.
Acties van de gebouwen : - eerste speler : geen onmiddellijke actie, maar je mag de volgende ronde als eerste spelen - promotie : verplaats een rompstuk van je kleur naar vooraan in het schip (bij gelijkstand geeft deze de doorslag) - verandering van vikingschip : verplaats een rompstuk van je eigen kleur naar de laatste positie van een ander schip (er mogen max. 5 rompstukken in een schip zitten) - kroeg 1 : kies één van je nog beschikbare vaten en plaats deze op een lege plaats aan een dok. Dit vat geeft aan welke kleur je denkt dat er zal winnen bij het afhandelen van een schip en levert je dan overeenkomstig punten op. - pakhuis 1 : trek een goederenfiche en leg deze open op de boeg van één van de schepen - markt : verhoog de waarde van één goed met 1 (de waarde kan nooit hoger dan 4 worden) - verplaatsen : verplaats een rompstuk van een kleur naar keuze naar de laatste positie van een ander vikingschip - kroeg 2 : idem kroeg 1 OF verplaats één vatfiche naar een andere plaats - pakhuis 2 : trek 3 goederenfiches en kies er één om op een boeg te leggen van een schip naar keuze. De andere fiches worden onder de stapel gelegd - vertrek : neem een achtersteven en leg deze bij je, aan het einde van de ronde kies je een schip dat gaat varen - ruilen : wissel twee rompstukken van om het even welke kleur tussen twee verschillende schepen
Vertrekken van een schip : Indien aan het einde van een ronde een speler een achtersteven bij zich heeft liggen, zet hij deze achter een schip dat nog niet is uitgevaren (dus nog geen achtersteven heeft). Daarna wordt er bepaald wie de machtsvoorrang heeft. Dit is de speler wiens gekleurde schilden het meest vertegenwoordigd zijn op de rompstukken van het gekozen schip. Bij gelijkstand wint de speler wiens rompstuk dichter bij de boeg ligt. Indien een speler een vat plaatste bij de kleur van de speler met machtsvoorrang neemt hij het vat en plaatst dit gedekt op z'n schild, dit zijn punten aan het einde van het spel. De vaten die bij een foute kleur lagen, blijven liggen en kunnen met de kroeg 2 actie nog verplaatst worden. Alle goederenfiches op het schip worden verdeeld onder de aanwezige spelers (wiens gekleurde rompstukken deel uitmaken van het schip). De speler met machtsvoorrang kiest eerst een fiche, daarna de speler met het op één-na-meeste invloed, ... Het kan gebeuren dat er meerdere ronden fiches dienen uitgedeeld worden. Bijgevolg krijgt een speler die alleen vertegenwoordigd is alle fiches. Het gewaardeerde schip wordt van het speelbord gehaald. Als er op dit moment geen achterstevens meer beschikbaar zijn, is het spel ten einde.
De spelers krijgen punten voor de goederenfiches, naar gelang de waarde op de markt. Daarnaast zijn er punten voor vaten die op hun schild liggen (dus voor juiste voorspellingen). De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Vikings on board Auteurs : Charles Chevallier, Catherine Dumas & Pascal Pelemans Uitgeverij : Blue Orange games (verdeeld door Geronimo) Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 - 60 min. Leeftijd : 8+
Donkey derby is een spel dat reeds in 1989 op de markt kwam, maar nu in een nieuw jasje is gestopt. Aan het spelmechanisme is er echter niets baanbrekends veranderd, maar het spel behoort tot een lijst van "essentiële spellen voor je spellencollectie", dus zeker de moeite waard om eens van naderbij te bekijken.
Qua materiaal bent u snel rond met dit spel, een speelbord, 5 ezels, 1 dobbelsteen (waarden 1-5 en blanco), 15 wedfiches en 5 spelersfiches, meer heb je niet nodig om dit spel te spelen. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd, alle ezels aan de startlijn geplaatst (onafhankelijk van het aantal spelers) en elke speler legt z'n spelersfiche voor zich (kwestie dat je weet wie met welke kleur speelt) en neemt de 3 wedsfiches in z'n kleur bij zich. De dobbelsteen wordt aan een willekeurige startspeler gegeven.
In donkey derby gaan de ezels een wedstrijdje racen en gaan de spelers vooral trachten te voorspellen welke ezels het podium zullen halen. De speler die de beste weddenschappen afsluit, zal met de meeste punten aan de haal gaan. Een ronde in donkey derby bestaat telkens uit 2 fasen :
1) de wedfase : Om beurten, vertrekkende van de startspeler, mogen de spelers één van hun wedfiches inzetten. Ze doen dit telkens op een bovenste vrije plaats op de wedsporen van de ezels. Er zijn maar vijf plaatsen op een spoor en vol is vol. Uiteraard kan je ook je beurt passen, om je wedfiches te sparen tot je een beter zicht hebt op de racesituatie. Nadat elke speler de kans heeft gehad om z'n fiche in te zetten of te passen ga je naar fase 2. Let op, je hebt maar 3 wedfiches, eens ingezet kunnen deze niet meer verwijderd of verplaatst worden.
2) de racefase : De startspeler gooit vijf maal met de dobbelsteen en beslist telkens om één van de ezels het gegooid aantal ogen in stappen vooruit te zetten. Gooi je een blanco dan verplaatst één van de ezels niet. Het kan handig zijn om de ezels die reeds verplaatst zijn in een andere positie te zetten, zodat je een overzicht houdt. Zodra alle ezels aan de beurt zijn geweest, wordt de dobbelsteen doorgegeven aan de volgende speler (kloksgewijs) en gaan we terug naar een wedfase.
Op het moment dat een ezel de finishlijn overschreidt, wordt deze op het podium, op de respectievelijke plaats, gezet. Nadat de derde ezel gearriveerd is, eindigt het spel. De wedfiches die bij de ezels op het podium liggen worden naar het podium verschoven en leveren daar de afgebeelde punten op. De spelers tellen hun behaalde totaal en de speler met de meeste punten wint.
Titel : Donkey Derby Auteur : Walter Müller Uitgeverij : Franjos (verdeeld door Geronimo) Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 25-35 min. Leeftijd : 9+
In London dread zijn de spelers Victoriaanse personages die een aantal situaties onderzoeken die een doorlopende verhaal vormen. Dit spel is volledig coöperatief en je wint of verliest als team. Doel is om in elke situatie de eindstrijd te halen en de antagonist van het verhaal te verslaan. Elk verhaal bestaat telkens uit 2 hoofdstukken (met uitzondering van het eerste spel, introductie), waarbij elk hoofdstuk dan weer is onderverdeeld in 2 fasen, de planfase en de verhaalfase.
In de planfase zal je 24 gedekte kaarten vinden, verspreid over Londen. Binnen de timer van 12 minuten moeten alle spelers hun acties plannen, kiezen waar ze naartoe gaan, welke moeilijkheden ze willen verslaan ... en welke ze wijselijk niet bezoeken. Niet opengespeelde kaarten leveren echter onheil op, opengedraaide kaarten die niet gecounterd worden leveren nog meer onheil op. Het is dus een goed evenwicht trachten te zoeken. Bovendien liggen er tussen de 24 kaarten plotkaarten en deze moet je wel zoeken, want als je deze niet tot een goed einde kan brengen, dan verlies je het spel sowieso want je geraakt niet bij de eindfase. Elke speler kan in deze planfase tot 12 acties gaan plannen, ze doen dit door hun actiemarkers op een tijdsbord in te plannen. Ze kunnen telkens opteren om naar een bepaalde locatie te gaan in het kwadrant waarin ze zich bevinden, of van kwadrant te veranderen.
Na de 12 minuten is het plannen voorbij en worden alle 12 acties om beurten afgehandeld. Alle spelers voeren wel simultaan hun geplande actie uit, zijnde het bewegen naar een nieuw kwadrant of een bepaalde locatie om de omgedraaide kaart er te overwinnen. Alle onheilskaarten tonen bepaalde symbolen, die ook alle karakters in verschillende hoeveelheid hebben. Doel is natuurlijk om alleen of in groep voldoende symbolen te verzamelen om de kaart te counteren. Naast de standaardsymbolen van de karakters kan je ook bepaalde wapens gebruiken (door ze te gebruiken, horizontaal leggen), bepaalde gewonnen fiches in te zetten of de investigeerkaarten te gebruiken. Voor het verslaan van een kaart ontvangen de betrokken spelers extraatjes zoals fiches, kaarten, ... Indien een kaart niet wordt verslagen blijft ze echter gewoon openliggen.
De plotkaarten, die aangepakt moeten worden, werken enigszins anders. Hiervoor kunnen de personages niet hun gebruikelijke symbolen gebruiken, maar gaan ze een aantal actiepunten genereren en deze omzetten in dobbelsteenworpen. De dobbelstenen gaan nu bepalen of je al dan niet succesvol zal zijn. De plotkaarten geven overigens aan in welke periode van de dag ze best verslagen worden. De spelers moeten deze plotkaarten in volgorde zien aan te pakken. Indien ze niet verslagen worden, brengen ze belachelijk veel onheilpunten op en dat maakt de eindstrijd een stuk moeilijker.
Zo gauw de 12 acties doorlopen zijn OF de slot-plotkaart aangepakt is, eindigt het hoofdstuk en wordt het tweede hoofdstuk aangevat (tenzij bij het introductiespel). Elke openliggende en gedekte locatiekaart brengt onheil, zet dit voort op het onheilsspoor. Ook elk gebruikt actiefiche van het speelbord levert extra onheil op. Indien je de slot-plotkaart niet gevonden hebt, eindigt het spel onmiddellijk en verlies je. Na het tweede hoofdstuk komen de spelers bij de eindstrijd terecht. Nu doorlopen de spelers een eindstrijd waarin ze drie eindkaarten moeten verslaan. Ze kiezen telkens of ze deelnemen aan een kaart of niet, maar eens je beslist om niet deel te nemen, kan je geen bonussen meer sprokkelen om de definitieve eindkaart te verslaan. Bij deze kaart aangekomen leggen alle spelers hun verzamelde krachten bij elkaar in de vorm van verzamelde dobbelstenen en gooien ze om beurten individueel om te zien of de slotkaart verslagen wordt of niet. Slagen ze hierin, dan winnen ze het verhaal en kan je een volgend verhaal gaan aanvatten.
Titel : London dread Auteur : Asger Johansen Uitgeverij : Grey fox games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60-90 min. Leeftijd : 12+
Vandaag plaatsen we op z'n minst een speciaal geval op onze blog. Bij mijn weten is dit het eerste spel in onze collectie waarbij je je geur gaat moeten gebruiken om overwinningspunten te scoren. Je gaat parfums creëren en vooral de diverse ingrediënten en aroma's trachten van elkaar te onderscheiden. Daarnaast draait het spel op een redelijk eenvoudig actiepuntensysteem waarbij je druppeltjes spaart en opdrachten vervult. Het spel schrijft twee varianten voor, waarbij de leerlingversie eigenlijk niet meer is dan één speelronde en de parfumeurversie twee ronden omvat. Het hart van het spel zijn kaartje die je kan krassen en dan een geur vrijgeven. De uitgever belooft dat je ze maar liefst 10.000 keer zou kunnen gebruiken, maar moest dit niet volstaan, bieden ze ook navulverpakkingen aan.
Het fraaie materiaal bestaat uit 1 rond speelbord (met daarop 7 locaties), 7 geurborden, 50 opdrachtentegels (A,B en C), 1 onderzoeksfiche, 1 winkelfiche, 49 ingrediëntdruppels, 21 geurkaarten, 7 geurstrips (waarin de geurkaarten verstopt worden), 1 spelershulp, 15 helperstegels, 6 recepten, 5 spelersborden, 15 bottelfiches, 35 pipetjes en 5 setjes spelersfiguren. Het speelbord wordt in het midden van het speelveld gelegd. Er wordt één geurkaartje van elke soort op een geurbord geplaatst en deze worden rond het speelbord gelegd. Daarnaast komt er één willekeurig geurkaartje in één van de zeven geurstrips. Het is erg belangrijk dat niemand weet welk kaartje in welke strip terechtkomt. De winkelfiche en onderzoeksfiche worden in het midden van het speelbord gelegd, alsook de speelfiguur vna de spelers. De scoremarkers van de spelers worden op de nul geplaatst van het scorespoor. Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal opdrachttegels weerhouden. De eerste 7 opdrachten worden getrokken en op de geurborden geplaatst. De helpertegels waarde 1 worden open naast het speelveld gelegd. Elke speler neemt een spelersbord en willekeurig recept, alsook een set pipetjes en 3 bottelfiches. Voor aanvang van de eerste ronde kiest elke speler (tegen de speelvolgorde in) een helper waarde 1, die hem een bijzondere eigenschap verleent. De punten in dit spel worden gescoord door uit te vinden welke geur er in welke strip zit en deze te koppelen aan je recepten. Daarnaast krijg je punten om opdrachttegels uit te voeren, de winkelfiche te veroveren en in sommige gevallen leveren helpers ook punten op.
(foto : Henk Rolleman)
Een speelbeurt bestaat uit volgende stappen : 1) leg de geurstrips terug die je tijdens een vorige ronde hebt bekomen (je krijgt een ganse ronde de tijd om ze te ruiken en uit te maken welke kleur met welke geur overeenkomt 2) voer acties uit ter waarde van 5 actiepunten (zie onder) 3) neem een geurkaartje van een geurbord 4) neem een geurstrip uit de voorraad 5) ruik aan de geurstrip en het geurkaartje en leer de 7 verschillende geuren kennen en herken de geuren in de strips. Als je een combinatie denkt te hebben ontdekt en je hebt dit ingrediënt nodig voor één van je parfums, leg je het bijpassende pipetje (in dezelfde kleur) naast het recept.
Acties : elke actie kost één actiepunt en mag meermaals uitgevoerd worden - beweeg je meeple naar een aangrenzend veld of centrale veld (er mogen meerdere meeples samenstaan) - neem een ingrediëntdruppel van de plaats waar je meeple staat (limiet = 5 druppels, je kan ze op je spelersbord leggen) - vervul een opdracht door de gevraagde druppels af te geven, scoor onmiddellijk de afgebeelde punten en houd de tegel bij je. Vul daarna de opdrachttegels terug aan - open de winkel (enkel in het centrale veld) : je legt minstens één van je verworven opdrachten in het middelste veld en neemt de winkel bij je. Voor elke volgende speler die de winkelfiche wil afnemen, moet deze minstens één opdracht meer afleggen (van verschillende soorten, te zien aan de parfumflesjes), de vorige opdrachttegels worden dan uit het spel gehaald. De speler met de winkelfiche krijgt elke ronde 2 punten aan het einde van z'n beurt, zo lang de fiche bij hem ligt - leg een bottelfiche op één van je recepten waar je de ingrediënten van gevonden hebt - neem de onderzoeksfiche en neem één geurstrip en geurkaartje extra, zodat je nog meer geuren te weten komt
Zo gauw de laatste opdracht vervuld is, eindigt het spel na de lopende ronde zodat alle spelers evenveel beurten hebben gespeeld. De geuren worden uit de strips gehaald om te zien of de spelers het bij het rechte eind hadden en hun recepten correct samenstelden. Tel deze verworven punten bij die van de afgewerkte opdrachten. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : The perfumer Auteur : Chu-Lan Kao Uitgeverij : Big fun games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60-90 min. Leeftijd : 10+
Great western trail kan je misschien wel een beetje zien als de opvolger van Mombasa, het populaire spel dat met bijna alle spellenprijzen aan de haal ging vorig jaar. En net zoals z'n voorganger handelt het hier over een stevige euro waarbij er héél wat spelelementen in elkaar haken en betrekking hebben op elkaar. Het is dan bijna ook onmogelijk om alle elementen hier één voor één neer te typen. Het zou ons enkel lukken als we de, goedgeschreven, spelregels hier volledig kopiëren en dat kan de bedoeling zeker niet zijn. Ook de diverse intructiefilmpjes en recensiefilmpjes die al zijn verschenen, beginnen met de melding dat niet elk klein regeltje wordt vermeld, omdat dit echt gewoon te ver zou gaan. Redenen om dit spel links te laten liggen? Absoluut NIET, de symbolen zijn duidelijk, herhalen zich en zijn in geen tijd eigen gemaakt, dus laat je niet tegenhouden, even door de spelregels spartelen, je gaat er geen spijt van hebben.
In de doos vinden we een speelbord, 54 arbeiderstegels (18 cowboys, 18 arbeiders en 18 ingenieurs), 18 gevarenfiches (6 vloed, 6 droogte, 6 instorting), 22 tipi-tegels (11 blauwe en 11 groene), 4 spelersborden, 4 spelerstegels (gebruik afh. aantal spelers), 4 veehouderfiguren, 56 spelersschijven, 4 treinen, 4 certificaatblokjes, 92 veekaarten (56 spelerkaarten en 36 marktkaarten), 24 doelkaarten, 4 startdoelkaarten, 47 gebouwtegels (7 neutrale gebouwen en 10 eigen gebouwen per speler), 5 stationmeestertegels, 55 geldmunten, 1 jobmarktfiche en een scoreblokje om aan het einde van het spel de 11 zaken te noteren die overwinningspunten opleveren. De opstelling voor het spel staat netjes aangegeven in de spelregels en gaan we hier niet overlopen.
Tijdens het spel ga je jouw veehouder over het speelbord laten bewegen, van de rechteronderhoek, over de weg tot in Kansas city, waar je een deel van je veestapel kan gaan verkopen. Tijdens je tocht passeer je diverse locaties die elk een eigen actie, kosten en voordelen met zich meebrengen. Zaken die je zal kunnen gaan doen, zijn gebouwen plaatsen, vee kopen, treinstations opwaarderen, gevaren verwijderen, ... Elke keer als je met je veehouder in Kansas city komt, zal je een deel van je veestapel kunnen verkopen en scoor je punten. Daarna begint je veehouder weer helemaal overnieuw in de rechteronderhouk van het speelbord.
Tijdens je beurt doorloop je de volgende 3 fasen : 1) beweeg je veehouder naar een volgende locatie op de weg - je mag zo ver stappen als je limiet aangeeft (standaard 3, maar kan opgewaardeerd worden tot 5 en 6) - je moet vooruit stappen op de weg - je mag met meerdere veehouders samenstaan - de dient de kosten te betalen voor het passeren van bepaalde locaties (zoals aangegeven op het speelbord, afh. aantal spelers) - als je Kansas city bereikt, moet je stoppen - indien je bij een splitsing komt, bepaal je zelf welke richting je uitgaat - je moet minstens één stap verplaatsen, maar moet je limiet niet opgebruiken - indien je de kosten niet kan betalen, mag je toch verderbewegen, betaal wat je kan, de rest vervalt
2) voer de actie(s) van de bereikte locatie uit - er kunnen zich drie verschillende zaken voordoen : * een neutraal gebouw of eigen gebouw : gebruik de lokale actie (op de tegel) OF gebruik de alternatieve actie (indien vrijgespeeld op je spelersbord). De meeste acties vragen om een bepaalde veekaart af te leggen. In ruil hiervoor krijg je geld, mag je je trein verzetten, mag je je certificaatblokje verschuiven, kan je arbeiders aanschaffen, gebouwen neerplanten, veekaarten aanschaffen, ... Alle mogelijke tegels staan netjes opgelijst in de spelregels, ze zijn op zich erg duidelijk, maar het zou ons te ver leiden om ze allemaal te overlopen hier.
* een gebouw van een andere speler : gebruik de alternatieve actie (indien vrijgespeeld op je spelersbord) Deze alternatieve acties kunnen ook dubbel uitgevoerd worden, indien vrijgespeeld en aangegeven door het dubbele symbool. De standaardacties (éénmalig) zijn : 1 goud, 1 kaart trekken en 1 afleggen, 1 goud betalen en je trein 1 plaats terugzetten om 1 certificaat te winnen, 1 goud betalen om je trein 1 stap vooruit te zetten, je trein 1 plaats terugzetten om 1 kaarten uit je hand af te leggen.
* Kansas city : doorloop de vijf fasen van Kansas city - kies één van de twee mogelijke gevarenfiches en plaats ze op het speelbord - kies één van de twee mogelijke arbeiders en leg ze in de jobmarkt - kies één van de twee tegels en plaats ze op hun respectievelijke plaats op het speelbord - ontvang inkomsten naar gelang de verschillende veekaarten die je op handen hebt (+ evt. extra certificaten) en leg al je handkaarten af - lever een deel van je vee aan de steden en ontvang de voordelen en geld Tot slot plaats je je veehouder terug rechtsonderaan op het speelbord en vul je de vitrines waaruit je fiches nam terug aan.
3) trek kaarten bij tot aan je handlimiet : standaard bedraagt deze limiet 4, maar je kan hem uitbreiden tot 5 en 6. Aan het einde van de Kansas city-actie vul je je volledige hand aan. Indien je trekstapel volledig is opgebruikt, schud je de aflegstapel en gebruik je deze als nieuwe trekstapel.
Zo gauw het laatste veld van de jobmarkt gevuld wordt en de jobmarktfiche van het speelbord wordt geduwd, wordt het einde van het spel getriggerd. Elke andere speler voert nadien nog 1 actie uit en dan volgt er een eindwaardering waarin de punten worden geteld : - 1 punt voor elke 5 goud - punten voor je gebouwde gebouwen - punten voor de beleverde steden (let wel dat sommige steden aangrenzend moeten beleverd zijn om te scoren - punten voor opgewaardeerde stations - punten voor verzamelde gevarenfiches - punten voor veekaarten die overwinningspunten opleveren in je kaartenstapel - punten voor opdrachtkaarten waaraan vervuld tijdens het spel (of aan het einde als je beslist om ze te laten meetellen) - punten voor stationmeestertegels waar aan de voorwaarden wordt vervuld - 4 punten voor het vrijspelen van de 5de en 6de arbeider op je spelersbord - 3 punten voor het vrijspelen van bepaalde plaatsen op je spelersbord - 2 punten voor het behalen van de jobmarktfiche (de speler die het einde triggert)
Titel : Great western trail Auteur : Alexander Pfister Uitgeverij : Eggertspiele Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 75-150 min. Leeftijd : 12+
In Aurimentic hebben de spelers de kracht over graan, bieten, bomen, stenen, onkruid en kristallen. Ze proberen deze op de diverse eilanden naar hun hand te zetten en de controle te houden over de meest waardevolle eilanden. Door slim om te springen met de grondstoffen verwerven ze inkomsten, kunnen ze slim gaan handelen en kunnen ze gebouwen plaatsen om nog meer macht te krijgen op de diverse eilanden. De speler die aan het einde van het spel het meeste auri (geld) heeft vergaard, wordt uitgeroepen als winnaar.
In de prachtige doos vinden we erg mooi materiaal, 7 dubbelzijdig bedrukte eilanden, 1 dubbelzijdig weerbord, 1 weerfiche, 20 arbeidersfiches, 100 auri, 145 houten grondstoffen (graan, bieten, bomen, stenen, onkruid en kristallen), 8 houten torens, 16 houten boerderijen en 2 dobbelstenen. Elke speler neemt bij aanvang van het spel z'n 2 torens, 4 boerderijen en 3 auri bij zich. Het speelveld wordt opgebouwd uit 5 eilanden naar keuze (voor je eerste spel neem je best de tegels A1-A5). De grondstoffen, arbeidersfiches en geld worden als voorraad klaargelegd. Er worden willekeurig 4 bomen, 4 bieten, 4 graan, 4 onkruid en 2 kristallen verdeeld over de eilanden. De dobbelstenen worden aan een willekeurige startspeler gegeven. Tegen de klok in plaatsen de spelers hun eerste boerderij op een vrije plaats naar keuze op één van de eilanden.
Vooraleer we beginnen nog even een verduidelijking over het weerbord. Over dit bord verschuift een weerfiche. Deze geeft aan op welk type van ondergrond er grondstoffen kunnen gezet worden tijdens de beurt, waarin er handel kan gedreven worden en of er al dan niet onweer losbarst met verlies van grondstoffen tot gevolg (alsook de grondstof die gespaard blijft). Afhankelijk van de gekozen kant van dit weerbord ga je bepaalde combinaties hebben. Onder elk landschapstype staan er telkens 2 onweersvakjes, één met een kruis en één met een hand boven een bepaalde grondstof. Indien een speler tijdens het spel het onweersymbool gooit op één van de dobbelstenen, wordt er hier naar gekeken. Staat de weerfiche bij een kruis, gebeurt er niets. Staat het echter bij het andere symbool, worden alle grondstoffen op het landschapstype waar de weerfiche staat van het speelveld (alle eilanden) verwijderd, behalve de grondstof waar er een hand boven gehouden wordt.
In een beurt doorloopt een speler de volgende (mogelijke) fasen : 1) ontvang auri van gecontroleerde gebieden (indien die er zijn) : je ontvangt 2/2/3 auri voor respectievelijke controle over een graan-, bieten- en bomengebied. Zo'n gebied levert enkel auri op als ze bestaat uit een vierkantje van 2x2 van de desbetreffende grondstoffen.
2) gooi de dobbelstenen en neem de afgebeelde grondstoffen uit de voorraad. Rol je een onweersymbool, dan pas je het mogelijke onweer toe (zoals hierboven beschreven bij het weerbord) en neem je geen grondstoffen. Indien je geen grondstoffen voor je hebt liggen, mag je een hergooi doen na je eerste gooi, maar moet je dit tweede resultaat wel behouden en uitvoeren. Staan er op de dobbelstenen eventuele +1 of -1 symbolen met de weerfiche respectievelijk een plaats naar rechts of links verschoven worden. Na deze fase kan een speler de volgende 5 mogelijke stappen in een willekeurige volgorde gaan uitvoeren. Belangrijk is wel dat je maximaal 3 grondstoffen kan overdragen naar de volgende beurt.
3) plaats grondstoffen op de eilanden : - je mag grondstoffen enkel plaatsen op het type ondergrond, aangegeven door de weerfiche op het weerbord (indien dit type niet meer beschikbaar is, eindigt het spel) - indien mogelijk moet je de grondstoffen orthogonaal aangrenzend plaatsen naast elkaar. Als dit niet mogelijk is, mag je op een ander veld van het gevraagde type opnieuw beginnen - indien je één grondstof insluit tussen 2 grondstoffen van éénzelfde andere soort, dan wordt de "gesandwichte" grondstof omgevormd in de net geplaatste grondstof - indien je de grondstof plaatst die als bonus op het weerbord staat aangegeven, krijg je een extra grondstof uit de algemene voorraad in je persoonlijke voorraad. Door het verschuiven van de weerfiche in je beurt, kan je dit zelfs meermaals krijgen. (zie magische plaats) - indien je een grondstof plaatst op een veld met een opgedrukte grondstof ontvang je deze onmiddellijk uit de algemene voorraad in je persoonlijke voorraad. - indien je een grondstof plaatst op een magische plaats (pentagon-symbool), mag je onmiddellijk de weerfiche 1 of 2 stappen naar links of rechts verschuiven
4) grondstoffen omvormen : (omvormschema staat op het weerbord) een speler kan tijdens zijn beurt steeds grondstoffen gaan omvormen : 2 graan --> 1 biet; 2 bieten --> 1 boom; 2 bomen --> 1 steen; 2 stenen --> 1 kristal. Kristallen en onkruid kunnen niet omgevormd worden. Onkruid ga je overigens gebruiken om andere spelers een hak te zetten. Plaats ze strategisch zodat andere spelers geen inkomsten verwerven of nog erger, "sandwich" een strategisch geplaatste grondstof zodat deze ook onkruid wordt.
5) ruilen met de algemene voorraad : Het weerfiche geeft op het weerbord weer welk type van grondstof in je beurt te koop is of verkocht mag worden. Er mag slechts éénmalig één van beide acties gekozen worden. Ook wanneer het weerfiche eventueel van plaats verandert, mag een speler slechts één keer deze actie in z'n beurt uitvoeren.
6) arbeiders inhuren : Je hebt arbeiders nodig om je gebouwen te kunnen plaatsen. In ruil voor 2 voedselgrondstoffen (2 graan, 2 bieten of 1 biet en 1 graan) mag je één arbeidersfiches uit de voorraad nemen. Je mag zoveel arbeidersfiches in je persoonlijke voorraad hebben als je wil. Ze tellen niet bij de limiet van 3 grondstoffen. Je kan ze NIET terug inruilen tegen grondstoffen.
7) gebouwen plaatsen : betaal de kosten om één van je gebouwen (boerderij of toren) op een veld naar keuze te plaatsen op één van de eilanden. (de plaatsingsregels tellen niet voor gebouwen!) Een boerderij heeft kracht van 1, een toren een kracht van 3 voor het bepalen wie de controle over een eiland heeft. Is er een gelijke stand blijft het eiland neutraal en krijgt geen enkele speler de inkomsten. De kosten om een boerderij te bouwen zijn : 1 arbeider, 1 boom en 1 steen. De kosten van een toren zijn : 1 arbeider en 2 stenen.
8) speciale actie : graan offeren een speler mag aan het einde van z'n beurt 1 graan inruilen om de weerfiche 1 of 2 stappen te verzetten naar links of rechts op het weerbord. Deze actie beëindigt sowieso de speler z'n beurt.
Het spel eindigt onmiddellijk als er aan één van volgende voorwaarden voldaan wordt : - een speler heeft al z'n gebouwen geplaatst - het laatst veld van één landschapstype is volgebouwd - een speler heeft meer dan 50 auri in z'n persoonlijke voorraad en kondigt zelf het einde aan
Daarna volgt er een slotwaardering : - elke verzamelde auri tijdens het spel - elk kristal op een eiland dat je controleert is 5 auri waard - elk eiland dat je controleert is ook 5 auri waard De speler met het hoogste totaal aan auri wint het spel.
Titel : Aurimentic Auteur : Nikolaus R. Friedrich Uitgeverij : Nikamundus Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-90 min. Leeftijd : 12+
+ een overaanbod aan verschillende tekeningen waar je telkens weer iets nieuws in ontdekt + het concept van Codenames, dat erg goed werkte, blijft gewoon behouden + ipv 25 woorden liggen er nu "slechts" 20 tekeningen, het is overzichtelijker geworden + de afdektegels hebben dit keer wel allen een eigen prentje, de spionnen zijn allemaal uniek
- de regelgeving omtrent het gebruik van bepaalde woorden is bij prentjes onduidelijker - het is op zich toegankelijker voor iedereen (ook voor kinderen), maar in mijn ogen moeilijker om te linken - ik vind persoonlijk dat je bij woorden iets meer diepgang kan gebruiken en ruimere links verzinnen - het is gewoon meer van hetzelfde, maar van een prijzen-winnend-spel vinden we dat niet erg
Conclusie : Eigenlijk zou ik de imprESSEN van Codenames hier quasi volledig kunnen kopiëren. We spreken hier over hetzelfde spel, enkel de woorden zijn vervangen door tekeningen. Dit maakt het taalonafhankelijk, toegankelijker voor alle leeftijden en niveaus en gewoon ook iets leuker qua uiterlijk. Persoonlijk vind ik de traditionele Codenames iets leuker omdat daar toch de klemtoon nog ligt op het zoeken van verbanden tussen woorden, kan je iets meer diepgang gaan brengen in je hints (die dan misschien ook inhoudelijk aan elkaar gelinkt worden) terwijl het bij de "pictures" iets oppervlakkiger blijft. Het kan toeval zijn of omdat we nog niet genoeg getraind zijn, maar het maximumgetal dat we nu hanteerden was 2 à 3, en bij de woorden durfden we de lat al wel eens op 4 of 5 leggen. Het feit dat je minder kaarten gebruikt, zorgt ervoor dat het geheel overzichtelijker is (en dat is ook wel nodig met die tekeningen). Ik vermoed dat het puur persoonlijke smaak zal zijn welke versie je het leukste vindt, dus probeer ze gewoon beiden en schaf sowieso één van beiden aan, want het spel is de moeite waard.
Alchemist - the king's golem is de eerste uitbreiding van het populaire spel Alchemists dat vorig jaar verscheen. Het spel waarbij je door middel van de app toverdrankjes gaat brouwen, je bevindingen ging publiceren en trachten andere spelers op het verkeerde been te zetten. Deze uitbreiding bestaat uit 4 modules, met daarenboven een upgrade voor de app. Alle uitbreidingen staan in volgorde van moeilijkheid en kunnen naar believen worden gecombineerd. Module 4 is echter ontworpen om te combineren met module 3, dus is het aangeraden om deze steeds samen te combineren.
Module 1 : Startup funding : spelers krijgen de mogelijkheid om het startopstelling aan te passen. Deze module omvat 20 startopstellingkaarten, een replicator artifact-kaart, enkele boekfiches en een nieuwe deductieblok. In plaats met de reguliere 2 goud, 1 favorkaart en 2 ingrediënten te starten, worden de startopstellingkaarten geschud, krijgt elke speler er 4. Hij kiest er 2 van en legt de andere af. Ze nemen de afgebeelde goudstukken, ingrediënten, favorkaarten, boekfiches en reputatiepunten. Sommige startopstellingskaarten laten je zelfs het spel beginnen met een artifactkaart. Speel je de variant voor beginnende spelers, krijgt elke speler 1 ingrediënt extra erbovenop.
Module 2 : Busy days : elke ronde komen er diverse nieuwe aanbiedingen (en kosten) bij. Voor deze module gebruik je de boekfiches, de nieuwe deductieblok en 6 willekeurige (van de 18) nieuwe volgordeborden. Deze worden geschud en elke ronde komt er een nieuw bordje op het speelbord te leggen. Als de spelers hun pion gaan plaatsen voor de speelvolgorde zullen ze andere kosten en opbrengsten met zich meebrengen. Zo zal je reputatie moeten betalen, een actieblokje moeten spenderen, reputatie winnen, goud winnen en een boekfiche ontvangen.
Module 3 : The royal encyclopedia : een totale nieuwe manier om je bevindingen te publiceren. Qua materiaal voeg je een dubbelzijdig encyclopediebord toe, 1 encyclopedietegel, 16 ingrediëntfiches, 1 witte zegel per speler (zonder ster), 1 extra zegel per speler met zilveren ster. In plaats van je normale actie uit te voeren bij het publiceren van een alchemisch inzicht, mag je ook je bevindingen publiceren in de koninklijke encyclopedie. De kosten hangen af van of je al dan niet module 4 gebruikt. Zonder deze module zijn de kosten zoals gewoonlijk 1 goud voor de bank en 1 goud voor elke speler die reeds een artikel heeft gepubliceerd met dit zegel. Ook nu weer kunnen bevindingen weerlegt worden om de andere speler strafpunten aan te smeren.
Module 4 : The golem project : de spelers hebben de mogelijkheid om een creatuur uit te vinden, bestaand uit modder en magie. Voor deze module wordt er wel wat extra materiaal gebruikt. Enerzijds is er het golem-onderzoeksbord, een scoretegel, een golem-project-uitbreidingsbord, een afdekbordje, 3 conferencetegels, 1 extra flesje voor elke speler, een nieuw deductieblok, 6 bevindingsfiches, 16 goedkeuringsfiches, 4 nieuwe favorkaarten, 12 boekfiches, progressietegel en 8 koningstegels. Met deze variant hebben de spelers 2 totaal nieuwe acties om uit te kiezen, alsook enkele zaken die hiermee samenhangen in de andere acties. Zo zal elke speler meer actieblokjes ter beschikking hebben in z'n beurt (overzichtje in spelregels), kan je bevindingen gaan publiceren zonder dat deze actie je actieblokjes kost, verzamel je goedkeuringsfiches en krijg je extra info als je de golem als proefkonijn gaat gebruiken voor je brouwsels.
Nadat je de actie "verkoop brouwsel" hebt uitgevoerd, komt de nieuwe actie "onderzoek golem". Je geeft de golem via de app één van je ingrediënten. Deze zullen een bepaalde uitwerking hebben op de golem, zodat z'n hart gaat schijnen of er stoom uit z'n oren zal komen. Op deze manier kom je weer extra informatie te weten over de juiste combinatie van ingrediënten. De actie die erop volgt, de "koop artifact"-actie is ook ietwat aangepast. Je betaalt voor een kaart nu telkens 1 goudstuk minder dan de normale kost en 1 goedkeuringsfiche in de plaats. Deze fiches verzamel je door de golem te testen.
Bij de twee nieuwe actie "bezoek bibliotheek" kan je één goedkeuringsfiche afgeven in ruil voor een boekfiche. Deze boeken geven je meer info omtrent de ingrediënten, gebruik de app om meer te weten te komen. Zo gauw je de golem twee keer hebt getest, mag je je bevindingen ook (gratis) gaan publiceren. Hiervoor gebruik je de extra fiches die je bij aanvang van het spel per speler hebt gekregen. Deze nieuwe stap worden conferenties genoemd. Als je aan conferenties deelneemt, krijg je reputatie en favorkaarten. Uiteraard kosten foute bevindingen je wederom reputatie.
Je begrijpt ongetwijfeld dat dit maar een zéér korte voorstelling is van de uitbreiding om je een idee te geven wat er aan extra's bijkomt. De exacte uitwerking ervan is niet zo simpel en eenvoudig voor te stellen in deze beschrijving. Hiervoor verwijs ik u graag naar de spelregels, alsook de aangepaste app. Het hoeft ook geen betoog dat deze uitbreiding vooral een meerwaarde is voor de doorwinterde Alchemist-speler.
Titel : Alchemists - the king's golem Auteur : Matus Kotry Uitgeverij : CGE Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 120 min. Leeftijd : 14+
+ ludiek gegeven dat je een signaal moet afspreken, zorgt voor de nodige animo + het spelconcept is simpel, het uitvoeren ook, het winnen dan weer niet + het is hectisch, het is chaotisch, maar het stoort me hier een stuk minder dan bij andere grabbel-en-graai-spellen + er zijn enkele kaartjes toegevoegd die kunnen gebruikt worden voor een variant (en nog meer animo) + er zijn overwinningspuntblokjes voorzien (maar dit had ook een scoreblokje of nog beter, ludieke fiches mogen zijn)
- het is wat het is en vooral niet meer dan dat - het thema is nu niet onmiddellijk het meest sexy thema dat er is - de Duitse titel spreekt niet onmiddellijk aan, ik vrees dat het niet het populairste kaartspel van 2016 zal worden - enkele Nederlandse vrienden kwamen met een Kickstarter op de proppen met hun spel "TAMPS" dat belachelijk veel op dit spel gelijkt (hoe dit zal aflopen weet ik niet)
Conclusie : Gämsch Alpin is niet slecht en zeker z'n plaatsje waard in het gamma waarvoor het gemaakt is. Of het potten zal breken, daar twijfel ik dan weer sterk aan. Ook voor bloggers en recensenten is het niet het makkelijkste materiaal, al was het maar om de titel met een umlaut Zoch verlag bracht in Essen 4 nieuwe titels uit en wat mij betreft is dit de minste.
We zijn ondertussen wel wat gewoon van Czech Games Edition wat betreft innovativiteit en creativiteit. Ook dit jaar verrassen ze ons weer, dit keer met een first-person-shooter in de vorm van een bordspel. In Adrenaline kruipen de spelers in één van de robotten om elkaar aan flarden te schieten, niet meer ... maar zeker ook niet minder. Vooral het feit dat de spelregels qua line-of-sight en schade toebrengen erg rechtlijnig en eenvoudig zijn, spraken ons onmiddellijk aan.
Het spel wordt opgebouwd door de 2 dubbelzijdige speelborden tegen elkaar te leggen. Je kan verschillende formaties hanteren, het ene bord is meer geschikt voor kleinere spelersaantallen, het andere voor grotere en één combinatie kan gespeeld worden met alle spelersaantallen. Op het killshot-spoor worden 8 doodshoofdmarkers geplaatst (voor een introductiespel kan je het ook met 5 doen). De "powerup"-kaarten worden geschud en als trekstapel op het bord gelegd. Ook de wapenkaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Er wordt alvast een vitrine van 3 wapens opengelegd. De overwinningspunten worden naast het speelbord gelegd. De ladingstegels worden gedekt naast het speelbord geplaatst en in elke kamer van het speelbord wordt er alvast één tegel opengelegd. Kies een willekeurige startspeler en geef hem de startspelermarker.
Elke speler neemt z'n persoonlijke spelersbord, z'n miniatuur, 3 ladingblokjes per kleur (waarvan hij er één van elke kleur op z'n bord plaatst, de rest ernaast). Het doel van het spel is om het meeste overwinningspunten bij elkaar te sprokkelen. Twee speciale zaken in dit spel : - als je een aantal keer schade oploopt, zal je adrenalineniveau stijgen en ga je sterkere acties kunnen uitvoeren - als je een keertje wordt afgeknald, kom je terug tot leven, maar gaan de overwinningspunten die te verdienen vallen door je om te leggen, dalen
De spelers voeren om beurten, kloksgewijs, hun acties uit tot alle doodshoofdmarkers van het spoor zijn gehaald. In je eerste beurt bepaal je voor je actie je startplaats. Je doet dit door 2 powerupkaarten te trekken, er één te houden en de andere te tonen. De kleur die staat afgebeeld is de plaats waar je start op het bord. Nadien wordt deze kaart afgelegd.
Tijdens je beurt voer je telkens tot 2 acties uit. Je mag deze uitvoeren in een willekeurige combinatie en ook meermaals kiezen. Je hebt de keuze uit : 1) rondlopen : verzet je miniatuur tot drie stappen, bewegen door je steeds orthogonaal (niet diagonaal). Je kan door een deur, maar niet door een muur (verrassend!)
2) dingen oprapen : je mag eerst één stap zetten en nadien zaken oprapen die op je plaats liggen (het gaat om lading of een wapen). Indien je lading opraapt, verwijder je de ladingtegel, verplaats je de afgebeelde ladingblokjes uit je voorraad op je bord, trek je eventueel een powerupkaart (indien afgebeeld op de tegel) en leg je de ladingtegel af. Je hebt een limiet van 3 ladingblokjes per kleur op je spelersbord, alsook een limiet van 3 powerupkaarten. Als je over deze limiet zou gaan, mag je het gewoon niet nemen. Als je een wapen opraapt, kies je één van de wapens uit de vitrine, betaalt de eventuele kosten (linksboven op de kaart, in ladingblokjes of powerupkaarten) en neemt de kaart op handen (het wapen is dan geladen). Je limiet is 3 wapens. Je mag een wapen afgooien om een nieuw te nemen. Je legt hiervoor het afgelegde wapen op de plaats van het wapen dat je uit de vitrine nam.
3) schieten : doorloop de volgende stappen om op elkaar te knallen - leg een wapenkaart uit je hand voor je op tafel (je schiet deze nu leeg) - bepaal één of meerdere doelen (afhankelijk van je wapen) in dezelfde kamer of in line-of-sight (erg makkelijk, alles in je eigen kamer en aangrenzende kamers als je naast een deur staat van die kamer). - betaal eventueel extra kosten om extra schade aan te richten (hangt van je wapen af of dit mogelijk is) - geef de tegenspelers schade en voer andere effecten uit (indien van toepassing). Je legt de bloeddruppels in je kleur op het spelersbord van een andere speler. Hierdoor komt deze speler op termijn in z'n adrenalinezones (hierdoor verbeteren z'n opraap en schietactie met één extra stapje vooraleer ze oprapen en schieten). Als je het killshot toedient, wordt er op het einde van je beurt gewaardeerd.
Waardering : - 1 punt voor de speler die als eerste schade toebrengt - 8/6/4/2/1/1 punten voor de spelers die het meeste schade toebrachten, bij gelijkstand wint de speler die eerder schade toebracht - killshot, verplaats je bloeddruppel op het doodshoofdenspoor en leg het doodshoofd op de hoogst zichtbare punten van de speler (z'n puntentotaal dat te verdienen valt, gaat nu dalen) - overkill, een 12de bloeddruppel wordt ook bij op het doodshoofdenspoor geplaatst. Elke extra schade wordt echter beboet in de vorm van markeerfiches (de tegenspeler wil wraak en legt bloeddruppels boven je bord). Indien de speler je in volgende beurten schade toebrengt, worden de markeerfiches als extra schade gezien. Indien je erin slaagt om meer dan 1 kill te doen met één beurt, scoor je 1 extra punt
Dood : - geef alle spelers punten (zoals hierboven beschreven) - verwijder alle schade en geef de bloeddruppels terug aan de desbetreffende spelers - neem je miniatuur van het bord - trek één powerupkaart, ook als je er al drie hebt - leg één van je powerupkaarten af en plaats je miniatuur op de startplaats die de kaart aangeeft (kleur)
Einde van je beurt : - herlaad wapens zo veel je wil door de gevraagde ladingblokjes van je speelbord te leggen of bij te passen met powerupkaarten - vul alle zaken aan die je wegnam, zoals ladingtegels en wapens
Nadat alle doodshoofden van het spoor zijn genomen, eindigt het spel onmiddellijk (voor je eerste spel) of begint de "final frenzy" ronde. Ze draaien hun actiebordje om en zien iets andere mogelijke acties. Alle spelers zonder schade draaien hun speelbord om (de punten die nu te verdienen vallen zijn aanzienlijk kleiner). Alle spelers spelen eerst de lopende ronde uit en nadien hebben ze nog één beurt. Scoor na deze ronde nog alle spelersborden zoals hierboven beschreven. Deel ook de punten uit voor het doodshoofdenspoor. De speler met de meeste bloeddruppels krijgt weer de hoogste punten, bij gelijkspel scoort de speler die er eerst lag.
Het spel voorziet ook een apart overzichtje van alle wapenkaarten, maar de meeste spreken absoluut voor zich. Erg handig is ook het speloverzicht dat op de achterkant van deze bijlage is gedrukt. Daarnaast staan er in de spelregels nog 2 mogelijke varianten en een variant om met een fictieve speler aan de slag te gaan (zodat je ook met 2 spelers kan spelen).
Titel : Adrenaline Auteur : Filip Neduk Uitgeverij : CGE Aantal spelers : 3-5 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 12+
+ de schaapjes zijn zo schattig, en bovendien allemaal uniek + het is een luchtig racespelletje met toch enkele mogelijkheden + op de website vind je een spelershulp (wat echt wel handig is) + je kan op diverse manieren winnen + het artwork is fabuleus grappig en schattig + er zullen mensen naar deze doos grijpen, dus je gaat zeker medespelers vinden + het heeft een aanzienlijke geluksfactor, maar voor de speelduur is dat niet onmiddellijk een probleem
- het is misschien een tikje te complex gemaakt om er een kinderspel van te maken - een overzichtje bij in de doos was hier geen overbodige luxe, want er zijn wel enkele kleine regeltjes - je kan op verschillende manieren winnen, maar eens een speler enkele goede beurten na elkaar kan maken, is het moeilijk om nog te counteren volgens mij (tenzij alle spelers elkaar in evenwicht trachten te houden) - weer zo'n spelhandleiding in het onhandige, vierkante formaat, kies nu toch gewoon voor een boekje
Conclusie : Edenia is een schattig spel, schapen in de ruimte is een thema dat al enkele keren gebruikt is, maar dat nu echt ook een makkelijkere uitwerking heeft gevonden. Eens je een speelsessie hebt doorgemaakt, weet je wel hoe het in elkaar zit. Maar of je dan ook echt zin hebt om onmiddellijk nog eens te spelen ... dat is de vraag. Ik leg dit spel graag nog een keertje op tafel om eens op een andere manier te spelen, maar ik vrees dat je net dat tikje te weinig in de hand hebt. Het is pure randomness en geluk, maar dat kan ook erg leuk zijn. Het is fijn om te zien hoe je schapen door het zwarte gat naar alle kanten vliegen, terugbotsen op de randen van het heelal en geteleport worden.
In the name of Odin was een succesvolle KS van NSKN. Het beloofde een toegankelijke, rechtlijnige euro te worden en met het populaire viking-thema kon het niet mislukken. In het spel trachten de spelers door het uitspelen van actiekaarten nieuwe gebouwen op te richten in hun dorp, strijders te recruteren, langschepen aan te schaffen en beroemde vikingsleiders aan te trekken. Dit alles om op plundertocht te kunnen trekken en het meeste faampunten te verzamelen. De speler die aan het einde van het spel het meeste faam heeft weten te vergaren, wordt de Jarl en wint dit spel.
Het spel komt met héél wat materiaal, zijnde 1 speelbord, 5 spelersborden, 155 kaarten (90 actiekaarten, 20 gebouwkaarten, 17 heldenkaarten, 12 langschipkaarten, 16 plunderkaarten), 43 fiches (20 constructiefiches, 20 schadefiches en 3 vikingfiches), 5 scoremarkers en 90 plastic viking miniaturen (rode strijders, zwarte handelaars en blauwe zeilers). Het speelbord wordt voor niets anders gebruikt dan het behouden van een overzicht op de diverse kaarten (met vitrines voor alle soorten), de voorraad aan fiches, de voorraad aan viking-miniaturen en het scorespoor dat rondom het speelbord loopt. De spelers krijgen allen een persoonlijk spelersbord en alvast 6 actiekaarten op handen van de geschudde trekstapel.
Het spel verloopt over een aantal ronden, afhankelijk van de snelheid waarin de spelers de plunderkaarten zullen doorlopen. De spelers voeren om beurten hun acties uit, die telkens bestaan uit 2 fasen, de actiefase en trekfase.
1) Actiefase : tijdens deze fase mag een speler zoveel acties uitvoeren als hij wil. Voor de meeste acties moet je bepaalde symbolen afgeven die op de actiekaarten staan afgebeeld. De gebruikte kaarten gaan op de aflegstapel. Elke kaart kan maar voor één doeleinde gebruikt worden. De mogelijke acties zijn : - actiekaarten ruilen (éénmalig in een beurt) : je mag één van je handkaarten ruilen met één van de vitrine. Je mag vooraleer je dit doet één van je actiekaarten afleggen om de vitrine volledig te vernieuwen. - vikings verzamelen : spendeer 1/2/3 vikingsymbolen op actiekaarten van dezelfde kleur om 1/3/6 vikingminiaturen in je persoonlijke voorraad te nemen. Er geldt echter een limiet van max. 10 vikingen in totaal. Je legt een eventueel teveel af in de algemene voorraad. - een held recruteren : spendeer het gevraagd aantal recruteersymbolen op actiekaarten om één van de helden uit de vitrine aan te schaffen. Indien je de de meest linkse held neemt, scoor je onmiddellijk 1 faampunt erbovenop. Schuif alle helden door naar rechts en vul de meest linkse plaats aan met een nieuwe held. Een speler kan slechts één held in z'n dorp hebben. Indien je een tweede aanschaft, moet je de andere onmiddellijk onder de trekstapel plaatsen. De eigenschap van de held is onmiddellijk van toepassing. - de speciale eigenschap van een held gebruiken : voer de actie uit zoals omschreven op de heldenkaart. Leg de held nadien onmiddellijk onder de trekstapel heldenkaarten. - een gebouw oprichten : spendeer 3 bouwvakkersymbolen en 1 constructiefiche om één van je gebouwen in je dorp op te richten. Je mag gebouwen nooit overbouwen en elk type maar één keer bouwen. De speciale eigenschappen en toekomstige kortingen worden onmiddellijk beschikbaar na het bouwen van het gebouw. - een langschip aanschaffen : spendeer 3 zeemanssymbolen en koop een langschip uit de voorraad. Leg
het op één van je aanlegkades aan je spelersbord. Je mag nooit een
langschip vervangen. Vul de vitrine na de aankoop aan. - een langschip laten terugkeren : spendeer 2 zeemanssymbolen om een langschip na een plundertoch terug naar de actieve kant te draaien. - een langschip repareren : spendeer 2 zeemanssymbolen en verwijder 1 schadefiche van een langschip (zelfs al is het nog niet teruggekeerd na een plundering). - plunderen : indien je minstens een held en 1 langschip op je spelersbord hebt liggen, mag je op plundertocht gaan. Doorloop de volgende acht stappen. 1) kondig de plundering aan : kies één van de plunderkaarten die je aankan qua bereik en manschappen 2) kies een langschip en controleer het bereik : vergelijk het bereik van je gekozen langschip met de plaats van de plunderkaart (de bovenste vergen bereik 1, de middelste bereik 2 en de onderste bereik 3), elke schadefiche op een langschip laat het bereik met 1 dalen. 3) spendeer vikings : elke plunderkaart en vikingfiche geeft aan hoeveel en welke vikingen een speler uit z'n persoonlijke voorraad moet afleggen in de algemene voorraad. Sommige gebouwen, helden en langschepen geven je hier een korting. 4) pas plundervoorwaarden aan : de andere spelers mogen 1 actiekaart spelen (met een max. van 3 in totaal) om de voorwaarden van de plundering aan te passen. Indien er minder dan 3 kaarten zijn gespeeld door de andere spelers worden de resterende van de trekstapel getrokken. 5) match de gevraagde actiesymbolen : de speler die plundert moet nu tegemoetkomen aan de voorwaarden van de drie kaarten die opengespeeld zijn door de tegenspelers en trekstapel. Alle gespeelde kaarten worden afgelegd. 6) ontvang faampunten : ontvang de punten zoals aangegeven op de plunderkaart en de zeezone (bereik) met plus- of minuspunten voor resterende kaarten op tafel (0/1/2/3 kaarten geven +1/0/-1/-2 punten). De resterende actiekaarten worden afgelegd en de plunderkaart wordt naast het spelersbord van de plunderaar gelegd. 7) beschadig het langschip : leg één schadefiche op het langschip dat op plundertocht ging en draai het om naar de inactieve zijde. 8) vul de plunderkaartenvitrine aan en trek kaarten : vervang de vikingfiche met die van naast het speelbord, schuif de plunderkaarten naar boven en vul de vitrine aan door de onderste plek op te vullen. De spelers die een kaart speelden om de plundervoorwaarden aan te passen trekken nu één extra actiekaart van de vitrine op handen. Nadien wordt de vitrine aangevuld.
2) Trekfase : Nadat je alle gewenste acties hebt uitgevoerd, vul je je hand terug aan tot zes kaarten door kaarten te trekken van de trekstapel. Als de trekstapel is opgebruikt, wordt de aflegstapel geschud en als nieuwe trekstapel gebruikt.
Zo gauw de laatste plunderkaart is vervuld, eindigt het spel. De actieve speler mag geen acties meer uitvoeren en iedereen gaat over tot de eindwaardering. Je ontvangt faampunten voor : - opgerichte gebouwen in je dorp (op je spelersbord) - faampunten op gebouwde langschepen in je bezit (geen belang of ze beschadigd zijn of niet zijn teruggekeerd) - elke set van 3 vikingen van dezelfde kleur (rood/blauw/zwart) is 1 punt waard - elke set van 3 verschillende vikingen is 1 punt waard De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : In the name of Odin Auteur : Krzysztof Zieba Uitgeverij : NSKN Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 13+
+ abstract, met een grote "A" + het spel verloopt snel en vlot en de spelregels zijn erg duidelijk (eens je aan het spelen bent) + je gaat toch telkens weer uitgedaagd worden om manieren te vinden om je tenten over de tegels te verspreiden
- die tentjes zijn niet de makkelijkste houten figuren om te hanteren - het verschuiven en roteren van de tegels moet erg secuur gebeuren om geen tentjes te laten omvallen - op zich is het verspreiden van je tenten het belangrijkste, ik heb het gevoel dat er net dat tikje te weinig inzit om interessant te blijven - de doos is weer stukken te groot voor het weinige (doch mooie) materiaal dat erin zit
Conclusie : Dokmus is zeker geen slecht spel en zal de abstracte speler zeker een uitdaging bieden. Ik vrees echter voor de herspeelbaarheid. Ondanks het feit dat de tegels dubbelzijdig zijn en er waarschijnlijk oneindig veel mogelijkheden zijn, lijkt het me toch steeds weer op hetzelfde uit te draaien. Als je echt opteert voor een abstract spel lijken andere spellen me meer geschikt dan deze titel. Het thema zegt mij persoonlijk ook niet zo erg veel en doet er overigens ook totaal niets toe. Het spel zit clever in elkaar, is strak en goed vormgegeven (met uitzondering van de onhandige tentjes), maar heeft me toch niet echt weten te overtuigen.
Bij het doorlezen van de spelregels bekroop me een gevoel van herkenbaarheid. Alea Iacta Est van Aleaspiele blijkt van dezelfde auteurs en komt volledig overeen met dit spel, enkel het thema is ietwat aangepast en hier en daar zijn er enkele kleine wijzigingen aangebracht.
In de doos vinden we diverse gebouwtegels, 26 mapfiches, 36 artifactfiches, 6 collectiekaarten, 20 speciale eigenschapskaarten, 24 magische voorwerpen, 24 kennisfiches, 30 gezonken schatfiches, 20 missies, 36 schatten, 36 specialisten, 42 dobbelstenen en een startspelerfiche. Je kan dit spel op verschillende manieren opzetten en afhankelijk van je opstelling gaat het spel diverse richtingen uit. Je gebruikt telkens 3 A-gebouwen in combinatie met 1 B-gebouw en 1 C-gebouw. Afhankelijk van de gebruikte gebouwen gaan ook de bijpassende fiches al dan niet in het spel komen. Elke speler krijgt alleszins de 8 dobbelstenen in z'n kleur, een collectiekaart en één hergooi/kennisfiche. Kies een willekeurige startspelen en je kan er al aan beginnen.
Het spel verloopt over 5-6 ronden (bij 4-5/2-3 spelers) waarin de spelers om beurten hun dobbelstenen gooien en een gekozen aantal op één van de beschikbare gebouwen plaatsen. Nadat iedereen dit een keertje deed, hergooit de startspeler z'n dobbelstenen en legt hij wederom een combinatie af. Dit gaat zo door tot de lopende ronde waarin een speler z'n laatste dobbelsteen op een gebouw plaatst. Na het plaatsen van de dobbelstenen worden de gebouwen één voor één (van links naar rechts en boven naar onder) afgehandeld en verzamelen de spelers fiches, voordelen, ... die punten zullen opleveren aan het einde van het spel. De spelers krijgen hun dobbelstenen terug, de startspeler schuift één speler met de klok op en er begint een volgende ronde. Nadat alle ronden zijn afgehaspeld, wint de speler met het meeste goud (aangegeven op de fiches die je verzamelt).
De A-gebouwen : 1) archief : dobbelstenen dienen in sets te worden afgelegd. De dobbelstenen moeten in set allen dezelfde waarde hebben. Elke waarde kan in combinatie met z'n aantal maar één keer voorkomen op het archief. Je mag meerdere groepen gaan samenstellen of dobbelstenen aan je set toevoegen, zolang je niet zondigt tegen de voorwaarden. De speler met de hoogste combinatie (eerst meeste dobbelstenen, dan waarde) heeft als eerste de keuze uit één van de maptegels die erbij liggen. Daarna nemen alle andere spelers in volgorde ook een maptegel tot deze opgebruikt zijn. Dobbelstenen die niets opleveren worden in alle gevallen op de bibliotheek gelegd, waar ze later een hergooi/kennisfiche opleveren. 2) universiteit : hier kan je specialisten inhuren die in combinatie met je maptegels extra punten opleveren. Je dient hier enkele dobbelstenen te plaatsen of combinaties van waarde 5 (bv. 1-4, 2-3). Rangschik de dobbelstenen van lage naar hoge waarde. Indien er dobbelstenen uit de universiteit vallen, worden ze op de bibliotheek gelegd. 3) bibliotheek : elke dobbelsteen die hierop wordt gelegd, levert een hergooi/kennisfiche op die de speler voor zich legt. Je kan deze ten allen tijde gebruiken om een willekeurig aantal dobbelstenen te hergooien. Aan het einde van het spel leveren 2 zulke fiches 1 goud op.
B-gebouwen : 1) veilingshuis : op deze locatie dienen straten gelegd te worden. Elke speler mag er maar één combinatie leggen en dezelfde combo mag er nooit liggen. Ofwel moet er verschil in lengte van straat zijn, ofwel moet de waarde hoger of lager zijn. Bij het afhandelen kiezen de spelers van hoog naar laag één van de openliggende artifactfiches. Deze fiches leveren goud op naar gelang het verzamelde aantal (waarde aangegeven op de fiches) 2) Schattenjagersgilde : werkt op identiek dezelfde manier als het veilingshuis en levert je een geheime missiefiche op. Deze tegel geeft een voorwaarde aan. Als je op het einde van het spel aan de voorwaarde voldoet, scoor je het afgebeelde goud.
C-gebouwen : 1) verborgen tempel : de spelers leggen een dobbelsteencombinatie van 2 dobbelstenen met waarde 7 op één van de vrije verborgen tempeltegels. Ze kunnen hier niet afgejaagd worden en krijgen deze tegels bij de afhandeling. Op deze tegels staan magische voorwerpen waarvan de kleur overeenkomt met die van de specialisten. Je dient ze daarom ook met hen te combineren om de waarde van de specialist te verdubbelen. 2) illuminatie : de spelers leggen dobbelstenen af naar gelang hetgeen dat de vorige speler legde (bv. speler 1 legt een vijf, de volgende legt verplicht een 5 en een andere waarde bv. 2, de derde speler legt verplicht een 5, een 2 en wederom een andere waarde). Je mag slechts één rij per speler maken, maar je mag verder aanvullen. Enkel de spelers met de twee langste combinaties krijgen een beloning. Bij de illuminatie krijg je speciale eigenschaptegels. De speler met de langste combo kiest als eerste één van de drie openliggende tegels, diegene met de tweede beste combo neemt als tweede een tegel en de laatste, overblijvende tegel gaat terug naar de eerste speler. Elke niet-gebruikte speciale eigenschap levert aan het einde van het spel 1 goud op. 3) gezonken galjoen : elke keer een speler hier dobbelstenen wil leggen, plaatst hij één dobbelsteen meer dan de vorige combo en telkens met een grotere gezamenlijke waarde. De eerste speler legt er één, de volgende twee, ... Daarna neem je hetzelfde aantal schatfiches als het aantal dobbelstenen die je aflegde. Je bekijkt de waarde en legt ze gedekt voor je neer. De speler die uiteindelijk het meeste dobbelstenen op het galjoen plaatste, mag 2 van z'n fiches definitief houden, de andere spelers die dobbelstenen hebben geplaatst, mogen één fiche houden. Elke tegel scoort aan het einde tussen de 1 en 3 goud. 4) Schattentoren : de spelers leggen één dobbelsteen op de toren (waarde 1-3 in de linkerkolom, waarde 4-6 in de rechterkolom), een tweede speler mag de onderste rij aanvullen zodat ze gezamenlijk 7 waard zijn. Na de ronde krijg je voor elke dobbelsteen van jezelf een schatfiche in de afgebeelde kleur. Dobbelstenen die uit de toren worden geduwd, komen in de bibliotheek terecht. De schatfiches zijn tussen de 0-3 goud waard.
Titel : Order of the gilded compass Auteurs : Bernd Einstein & Jeff Allers Uitgeverij : Grey fox games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 10+
+ een prachtig vormgegeven spel met een thematisch sterke uitwerking + de draaiende torens zijn een leuk gevonden gimmick + het is een racespel, maar naar het einde toe maken nog veel spelers kans op de winst + de speciale eigenschappen van de tegels zijn allemaal netjes opgelijst op de achterkant van het spelregelboek + de diverse acties staan op een apart blaadje en niet in de spelregels, dit onlast langs de ene kant de grootte van de spelregels en tijdens het spel is het handig om het actieblaadje door te geven zodat de spelers buiten hun beurt nog even kunnen nalezen + het spel is in het Nederlands verschenen door Geronimo-games, wat erg fijn is
- de speelduur is aan de iets te lange kant, je kan beter het voorgetelde introductiespel gebruiken - bij een mindere lichtinval is het niet eenvoudig om de acties op de torens te onderscheiden - het slot van het spel, zijnde opendraaien van de deuren is pure willekeur en geluk (maar stoorde me niet echt) - het wordt op de duur wel eerder repetitief en niet meer zo uitdagend (voor de veelspeler) - je kan pas echt aan de slag als het effectief jouw beurt is, op voorhand denken is een beetje moeilijk Conclusie : Touria is zonder twijfel een mooi spel, het is toegankelijk voor families, maar het vergt wel wat gewenning. Er zijn wel wat diverse acties en mogelijkheden en voor een beginnende speler is het niet altijd even duidelijk. Voor een doorwinterde speler valt het allemaal wel mee, maar is het dan weer iets te snel repetitief. Het is zo'n spel dat eigenlijk wat vis noch vlees is. Ik vind het eigenlijk wel prettig, maar het is niet zo dat het top is. De draaiende torens zijn leuk gevonden, maar zorgen er ook voor dat je je speelbeurt niet echt kan plannen en dat je pas effectief kan gaan nadenken als je beurt er daadwerkelijk is. Het materiaal is mooi, nodigt zeker uit tot spelen en je zal beziens hebben door eventuele voorbijgangers (op beurzen en spelevenementen) door dit artwork. Ik vermoed dat dit spel ook best met 3 spelers wordt gespeeld, dan gaat het veel vlotter en kom je sneller terug aan de beurt en stoort het misschien niet om naar 7 hartjes en 7 goud te spelen, bij 4 spelers is dit eerder aan de lange kant.
De nieuwe big-box van HiG, die in het Nederlands wordt verdeeld door 999 games, wij staan te trappelen. De nieuwe van auteur Helmut Ohley, de man achter Russian railroads, wij trappelen nog een beetje harder. Als we erg kort door de bocht gaan, zouden we dit spel ook wel Russian railroads the cardgame kunnen noemen misschien. Enerzijds omwille van het feit dat de auteur dezelfde is, anderzijds omdat het thema bij de treintjes blijft. Het spelmechanisme waarvoor men koos is echter compleet verschillend. Waar RR nog een beroep deed op worker-placement ga je hier met een soort van card-drafting aan de slag.
First Class komt als basisspel met onmiddellijk 5 modules bijgeleverd. In deze bespreking geef ik u graag een overzicht van het basisspel en een korte omschrijving van wat de modules toevoegen aan het geheel. Een spelletje First class loopt over 6 ronden, opgedeeld in 3 keer 2 ronden, met na elke even ronde een tussentelling. Aan het einde volgt nog een slotwaardering en de speler met de meeste punten wint het spel. Het basisspelmateriaal bestaat uit : 94 wagonkaarten (waarden 0/1/2/4/7/12), 16 postwagonkaarten, 72 basiskaarten (24 in 3 kleuren), 21 speleindekaarten, 12 conducteurs, 4 locomotieven, 24 blokjes, 48 munten 1 Konstantinopelfiche, 4 spelersborden, 1 scorebord, 1 startspelerfiche en 1 startspelerfiguur.
Het scorebord wordt terzijde gelegd en alle spelers plaatsen 1 van hun conducteurs op nul punten. De blokjes van hun kleur leggen ze naast dit scorebord. De wagonkaarten worden per waarde klaargelegd. Elke speler ontvangt een spelersbord, waaraan hij rechts 2 wagonkaarten legt waarde nul als start van z'n twee treinen. De twee resterende conducteurs worden net voor deze wagonkaarten gelegd. De houten locomotief wordt in de startplaats gezet en elke speler ontvangt alvast 1 munt die hij linksonder op z'n spelersbord plaatst op de voorziene plaats. De locomotieffiches worden in volgorde klaargelegd, alsook het Konstantinopelfiche. Elke speler ontvangt de 4 postwagonkaarten in z'n kleur. De speleindekaarten worden geschud en als trekstapel klaargelegd, er worden alvast vier kaarten als vitrine opengelegd. Daarnaast krijgt elke speler alvast één kaart (te kiezen om beurten uit een stapeltje gelijk aan het aantal spelers +1). Tenslotte neem je de kaarten met de groene achtergrond en leg je er 18 van open in 3 rijen. Het startspelerfiche leg je links naast de eerste rij en je kiest een willekeurige startspeler die de startspelerfiguur voor zich zet.
Als je aan de beurt bent, neem je ofwel één van de openliggende kaarten uit één van de drie rijen of het startspelerfiche. Indien je de startspelerfiche neemt, dan verwijder je onmiddellijk de eerste kaart uit de eerste rij en voer je de zaken uit die op de startspelerfiche staan. Je krijgt zelf 2 geld, de volgende speler krijgt niets, de 3de speler krijgt een wagonkaart waarde 0 en de vierde speler krijgt een wagonkaart waarde 0 of een upgrade van een 0 naar een 1. In de volgende ronde word je startspeler. Indien je een kaart neemt uit de vitrine, heb je twee mogelijkheden. Ofwel voer je de actie uit die op de kaart staat aangegeven (zie onder) OF je doet een upgrade van één van je wagonkaarten en legt de kaart zonder gevolgen af. Als je een kaart uit een rij neemt en er op die manier voor zorgt dat er zoveel kaarten uit de rij zijn verdwenen als het aantal spelers, worden de resterende kaarten van deze rij uit het spel verwijderd. Dit systeem wordt drie keer herhaald, zodat elke speler 3 kaarten heeft kunnen nemen. Resterende kaarten worden afgelegd en alles wordt in gereedheid gebracht voor de volgende ronde. Aan het einde van ronde 2,4 en 6 is er een tussentelling. Na ronde 6 volgt er nog een slotwaardering.
De verschillende kaarten : - Nieuwe wagon nemen : je neemt de afgebeelde wagonkaart uit de voorraad en plaatst deze aan je trein. Je legt ze steeds rechts naast de vorige kaart. Is dit de vijfde kaart in je rij, dan leg je onmiddellijk één van je postwagonkaarten en mag je de overeenkomstige bonus activeren. Is dit de negende kaart neem je onmiddellijk de bovenste locomotieffiche en scoor je de afgebeelde overwinningspunten. - Een wagon opwaarderen : draai de wagonkaart om naar de volgende waarde of neem de volgende waarde uit de voorraad. Let wel dat je wagonkaarten steeds in aflopende volgorde moeten blijven in de rij. Je moet dus eerst je meest linkse kaarten gaan opwaarderen om daarna de rechtsliggende kaarten te upgraden. Sommige symbolen geven een specifieke upgrade aan, terwijl anderen je de keuze laten. Je moet echter altijd wel stap voor stap opwaarderen. - Je conducteurs bewegen : verzet je conducteurs het afgebeelde aantal stappen op je trein(en). Erg belangrijk is dat je je conducteur verzet op de treinen, want bij de tussentelling zullen enkel de kaarten tellen waar je conducteur gepasseerd is of op staat. Bereik je overigens als eerste met je conducteur een locomotieffiche (10de in de rij van kaarten) dan scoor je extra punten. - Je locomotief bewegen : linksboven op je spelersbord start je locomotief vanuit Parijs. Telkens een kaart je in staat stelt om de locomotief te verplaatsen, zet je hem een aantal stappen naar links (zoals aangegeven op de kaart). Je kan de route langer maken door de passende kaarten te selecteren. Komt je locomotief op een puntensymbool scoor je onmiddellijk de afgebeelde punten. Passeer je een horlogesymbool scoor je de eigenschap bij de tussentelling. - Je route langer maken : zie hier net boven - Opdrachtenkaarten : worden naast je speelbord gelegd. Eens je voldoet aan de voorwaarden die bovenaan de kaart staan, mag je de kaart omdraaien (bovenop je normale beurt) en de bonussen onderaan de kaart uitvoeren. - Speleindekaarten aanschaffen : naast je reguliere beurt kan je speleindekaarten aanschaffen tegen een betaling van 4 munten. Sommige actiekaarten laten je overigens ook toe om zulke kaarten te nemen. Hou ze naast je spelersbord en scoor hiervoor punten aan het einde van het spel. Vul nadien de vitrine terug aan tot vier kaarten. - Geld : elke speler heeft een aflegplaats voor 12 munten. Je start het spel alvast met 1 munt. Als je munten krijgt, plaats je deze van onder naar boven en van links naar rechts op je spelersbord. Je mag de munten gebruiken als je aan de beurt bent naast je normale kaartenactie. Afhankelijk van de plaats waar je de munt wegneemt kan je gebruik maken van de bonus die het oplevert, zijnde een wagonkaart waarde 0 aanleggen, je conducteur of locomotief verzetten en een upgrade naar keuze doen. Je kan een munt ook omzetten in 1 overwinningspunt of voor vier munten dus een speleindekaart aanschaffen.
Tussentelling : - bonussen voor je locomotief : voer alle eigenschappen uit die bij de horlogesymbolen staan die je gepasseerd bent met je locomotief. Je mag kiezen in welke volgorde je de bonussen neemt. Je kan ze wel maar één keer per waardering gebruiken. - punten voor je treinen : tel de waarde van de wagonkaarten op waar je conducteur gepasseerd is of op staat, van beide treinen.
Eindtelling : - voor elke resterende munt scoor je 1 punt - punten voor speleindekaarten waaraan je voldoet
De speler met de meeste punten wint het spel.
Module A : opdrachten : brengt extra opdrachten in het spel, alsook verdubbelaars die je bij één van je kaarten kan inzetten. Deze leveren bij de waarderingen dubbele punten op. Module B : postkaarten en beroemdheden : zijn ook verdubbelaars, de beroemdheden verdubbelen de waarde van de wagonkaart waaraan je ze toewijst, de postkaarten verdubbelen je uitbreidingen van je route vanuit Parijs. Module C : wie is de moordenaar? : elke speler krijgt een verdachtenkaart bij aanvang van het spel die hij geheim houdt. In de loop van het spel ga je aanwijzingen kunnen verzamelen om te achterhalen wie de moordenaar aan boord is. Module D : passagiers en bagage : je tracht passagiers en hun bagage onder te brengen in je wagonkaarten. Des te meer je er kan meenemen, des te meer punten zullen ze opleveren. Passagiers brengen overigens extra munten en een éénmalige bonus op. De bagage zal dan weer punten opleveren tijdens het spel en bij de eindtelling, alsook een éénmalige bonus. Module E : wijken en mecaniciens : deze kaarten worden tussen je twee treinen geplaatst en hebben ook op beide betrekking. De wijken brengen extra punten op voor de wagonkaarten die net boven en onder de wijk liggen (als de conducteur hier gepasseerd is). De mecaniciens zijn een soort van mini-opdrachtjes waarvoor je de nodige bonussen ontvangt tijdens het spel als je eraan voldoet.
Titel : First Class Auteur : Helmut Ohley Uitgeverij : 999 Games/ Hans im Glück Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 60 min. Leeftijd : 10+
+ het concept één-tegen-allen, dat valt zeker in de smaak + het spel is erg fraai vormgegeven (zowel het artwork op de kaarten, de speeldoos, als de speelstenen) + het is even wennen aan de diverse locaties, maar het spel loopt daarna als een trein + er zit wel wat denkwerk achter je actie, vooral als creature + het is asymmetrisch, dus de spelervaring zal als mens of creature totaal anders zijn + het thema is niet alledaags en klinkt gewoon al spannend
- het is asymmetrisch, dus de ene partij zal het anders ervaren als de andere partij - het is en blijft een luchtig "ik-kan-jou-doorzien-spel", dus je kan je kapot gaan analyseren (met AP tot gevolg)
Conclusie : Persoonlijk ben ik niet zo'n grote fan van dungeon-crawlers of asymmetrisch kaartspellen, maar laat dit spel nu net de uitzondering zijn die de regel bevestigt. Qua thema is dit spel al erg fraai, maar ook het totale gevoel is bangelijk. De strijd tussen beide partijen verloopt ook redelijk spannend. Het feit dat je dit spel vooral moet "spelen" maakt het ook wel fijn, uiteraard ga je bepaalde zaken moeten afwegen (zeker als creature), maar uiteindelijk blijft het een beetje een gok voor beide partijen om al dan niet op dezelfde locatie uit te komen. Deductie is zeker aanwezig in de rol van creature, maar er zijn ook uitwegen. Opportuniteiten zien als mens en dit kunnen anticiperen als mens is een must. Ik leg dit spel graag nog vaak op tafel, want het weet mij keer op keer te boeien en eens je de locaties uit het hoofd kent, gaat alles nog vlotter en ga je nog meer aandacht kunnen besteden aan spelsfeer. In mijn ogen een aanrader als je houdt van het genre.
Vandaag staat er nog eens een uitbreiding op het programma. Neen, geen kleintje dit keer, maar een volwaardige, grote doos volgepakt met materiaal dat onder verschillende modules naar hartelust kan gecombineerd worden met het basisspel, waarover je hier meer vindt : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2798708. In dit artikel geef ik je dan ook graag een overzichtje van de diverse modules en hun toevoegingen aan het basisspel. In de spelregels staan ook de best mogelijke combinaties en welke combo's er beter niet gemaakt worden met de diverse modules.
Module 0 : Diversiteit Deze module heet bewust module nul, aangezien er geen expliciete wijzigingen zijn aan het basisspel. Deze module voegt gewoon extra materiaal toe, zodat er meer mogelijkheden zijn in het basisspel. Zo komen er 8 productietegels bij, 8 exploratietegels, 5 transformatietegels en 5 onderzoekstegels. Je voegt al dit materiaal gewoon bij de startopstelling van het basisspel en hanteert de reguliere spelregels.
Module 1 : Tovenaars Qua extra materiaal worden de tovenaarsminiaturen gebruikt, alsook de tovernaars hun speciale eigenschapskaarten. Elke speler krijgt een tovenaar toegewezen in z'n spelerskleur bij aanvang van het spel. Er wordt één eigenschapskaart van de stapel getrokken en luidop voorgelezen, dit is de speciale eigenschap die de tovenaars dit spel kunnen hanteren. Het gebruik van deze eigenschap is een gratis actie, maar brengt voor sommige eigenschappen wel een kostprijs met zich mee. Een speler mag de eigenschap maar één keer per beurt uitvoeren.
Module 2 : Vergeten metropolis Deze module is ongetwijfeld de grootste. Het voegt een extra dubbelzijdig speelbord toe aan het spel. De spelers zullen hun tovenaars over dit bord bewegen (deze module wordt best niet gecombineerd met module 1). Elke speler krijgt ook een stapel toverspreukkaarten met aan de ene kant een grote spreuk en een kleinere aan de andere kant. Er staat telkens op aangegeven welke grondstoffen een speler moet inruilen om de spreuk te mogen activeren en het aantal manna dat erdoor vergaard wordt. Als hoofdactie kan je een grote spreuk gaan vervullen. Het vervullen van een kleine spreuk is een gratis actie, alsook het terugroepen van je tovenaar naar de witte stad. Als je een grote spreuk lanceert, draai je de kaart naar de achterzijde. Het gewonnen manna wordt gebruikt om je tovenaarsfiguur te verzetten op het nieuwe speelbord (metropolis). Een kleine spreuk verloopt op identieke wijze. Als een speler z'n tovenaar terugroept van het speelbord, neem je niet meer deel op het Metropolisbord, maar heb je een extra drakenrijder om in te zetten op het standaardbord. Als je je tovenaar echter laat verder bewegen op het Metropolisbord ontvang je telkens de afgebeelde grondstoffen van je stopplaats. Komt de tovenaar helemaal bovenaan, plaatst hij z'n figuur op de hoogste plaats en ontvangt de overeenkomstige overwinningspunten. Alle andere spelers krijgen nog één speelbeurt en dan eindigt het spel.
Module 3 : Leiderschapstegels Deze module introduceert een nieuw type van actietegels die de limiet van het aantal vazallen dat je per beurt mag plaatsen doorbreken. Het introduceert nieuwe opties, alsook een element van onzekerheid omdat spelers op deze manier van actieplaatsen gebruik gaan kunnen maken waar je niet echt op gerekend had. Het wordt allemaal een tikje onvoorspelbaarder.
Module 4 : Eigenschappen van het huis Door elk huis z'n specifieke eigenschap te geven, zullen de spelers een spel nu asymmetrisch aanvangen. Elke speler heeft nu een unieke eigenschap voor z'n draken en kan speciale eigenschappen gebruiken om extra bonussen te ontvangen bij bepaalde acties. De spelers zullen echter eerst de eigenschappen moeten vrijspelen door de gevraagde grondstoffen te verwerven en af te geven. Zo gauw er aan de eisen voldaan is, wordt de huiskaart omgedraaid naar de actieve kant en kan de eigenschap gebruikt worden. Als gratis actie kan een speler dan éénmalig per beurt de eigenschap hanteren.
Module 5 : Queesten Door queesten toe te voegen, kunnen de spelers op meer diverse manieren punten scoren. Ze gaan opdrachten vervullen waardoor ze extra overwinningspunten aan hun totaal kunnen toevoegen. Elke speler krijgt bij aanvang 2 queestkaarten van de trekstapel. Als een speler in z'n beurt aan de voorwaarden aan een kaart voldoet, mag hij als gratis actie de kaart voor zich openleggen. De speler legt een marker op de kaart om aan te geven dat de queeste vervuld is. Aan het einde van het spel worden al deze markers gebruikt om op de drakentegels te leggen. Vertrekkende van de laatste speler legt elke speler de markers op een drakentegel naar keuze. Ze tellen mee voor het behalen van de meerderheden op drakentegels (zie regels basisspel)
Module 6 : Schurken Deze module introduceert een nieuw type van personages, de schurken. Ze gelden als een speerman, maar hebben daar bovenop naar een speciale eigenschap. De schurk vervangt bij aanvang van het spel één van de speermannen in de voorraad van de spelers. Daarbovenop krijgen de spelers een schurkenkaart die een speciale eigenschap met zich meebrengt. Als gratis actie kan een speler de eigenschap van de schurk gebruiken. Bij het aanwerven van nieuwe strijdkrachten kan een schurk in de plaats van een speerman genomen worden (indien beschikbaar in de voorraad).
Module 7 : Thuiskomst kaarten Deze module bestaat uit een setje kaarten die voordelen bieden aan alle spelers. Het betreft de situatie waarin een speler z'n speelfiguur van bepaalde actieplaatsen terugtrekt. De linkerkant van de thuiskomst-kaart geeft het voordeel aan voor de actieve speler, de rechterkant geeft het voordeel weer voor de andere spelers. Het is dus geven en nemen bij deze module.
Titel : Simurgh - Call of the dragonlord Auteurs : Andrei Novac, Pierluca Zizzi & Blazej Kubacki Uitgeverij : NSKN Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 90 min. Leeftijd : 12+
+ voor de liefhebbers, dit is een stevige euro waar alles
weer aan elkaar hangt en waar je tracht te comboën tegen de sterren op
+ het materiaal is fraai, duidelijk en de iconografie laat
niets aan de verbeelding over
+ ondanks de zwaarte van het uitzicht en de lijvige
spelregels speelt dit spel vlot, erg vlot
+ je zal voor en tegenstanders hebben voor dit puntje,
maar je speelt vooral op jezelf, je kan elkaar niet echt stokken in de wielen
steken, dus je hebt alles zelf in de hand
+ er wordt snel vergeleken met Mombasa, wat een ongelooflijk
pluspunt is
+ dit is een expertspel pur sang, met een leercurve
ongetwijfeld, maar de eindscores liggen wel erg dicht bij elkaar
+ het thema is er natuurlijk maar opgeplakt (zoals bij elke
euro), maar het is wel fraai vormgegeven
-op de duur wordt het misschien wel wat
repetitief -als het wordt vergeleken met Mombasa, moet je
dan wel beide titels in je kast hebben staan -de spelersbordjes zijn gewoon van dik papier,
geen erg daar je ze niet intensief gebruikt, maar wij houden toch meer van iets
dikker karton -in een eerste oogopslag lijkt het bord en al het
materiaal wel wat druk en staat er zoveel te gebeuren dat je het overzicht
misschien verliest, laat dit je wel niet ontmoedigen, want eens je een rondje
gedraaid hebt, is alles superduidelijk
+ de kaarten zijn zo opgebouwd dat je steeds je hersenen zal
moeten pijnigen om ze netjes in je stad aan te bouwen op de manier dat het
voordeligst voor je is
+ het feit dat je kaarten eerst moet spelen en nadien nog
een totaal andere keuze kan maken, maakt het wel interessant
+ de overzichtjes van de scores zijn prima gedaan
+ een variant met einddoelen zit onmiddellijk inbegrepen =
prima, de focus zal hierdoor elk spel toch weer net ietsje anders liggen
+ dit is héél wat spel in een klein doosje
+ erg elegant, één van de toppertjes in een kleiner doosje
voor mij persoonlijk
-het opleggen van kaarten lukt nog wel, maar als
je een kaart onder een andere wil stoppen, is dit soms wel lastig -als je zes kaarten in handen hebt, zijn de
mogelijkheden soms zo groot dat je toch wat AP krijgt, al weet je dat je de
gespeelde kaart misschien zelfs niet mag toevoegen aan je eigen stad
Vandaag presenteren we een spel dat met een jaartje vertraging in onze collectie terechtgekomen is. Ook deze titel van Iello pikten we in Essen op omdat we, zelfs na een jaar, nog uitermate geïnteresseerd waren hierin. In "The big book of madness" vinden de spelers een boek dat ze niet mochten openen. Maar onze ziekelijke geest deed dit natuurlijk wel, zodat we nu overspoelt worden door een hoop monsters die we moeten proberen te verslaan. We gaan coöperatief te werk in dit spel en zullen de handen in elkaar moeten slaan om uiteindelijk het boek terug te kunnen sluiten, door het allerlaatste monster te verslaan.
Het materiaal is traditiegetrouw, wat Iello betreft, flawless met prachtig artwork. In de doos vinden we, 1 speelbord, 48 vloekkaarten, 35 madness-kaarten, 56 toverspreukkaarten, 8 magiërskaarten, 17 boekkaarten, 1 boekmarker, 1 rondemarker, 1actieve spelerfiche en 16 elementfiches. Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd. Afhankelijk van het aantal spelers worden er een aantal madness-kaarten gebruikt. De vloekkaarten worden verdeeld per element (aarde, vuur, wind en water) en geschud als trekstapels klaargelegd. De elementkaarten worden per waarde gesorteerd en open naast het speelveld gelegd. Elke speler neemt een magiërkaart, met eigen startkaarten en een eigenschap die ze tijdens het spel kunnen hanteren (aangegeven op de magiërkaart). Daarnaast legt elke speler de vier basistoverspreuken open voor zich neer. De geavanceerde spreuken worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Er worden alvast vier toverspreuken als vitrine opengelegd. De rondemarker wordt op het speelbord bij ronde 1 geplaatst op het moeilijkheidsniveau dat je wil hanteren (3 mogelijkheden). Het boek wordt samengesteld door de slotpagina als eerste te leggen, daarna vijf willekeurige pagina's en tot slot de bovenste pagina, deze wordt op het speelbord geplaatst. De boekmarker wordt op de eerste plaats van het spoor geplaatst. De elementfiches worden naast het speelbord klaargelegd. Kies een willekeurige startspeler en geef deze de actieve spelerfiche.
De eerste bladzijde van het boek wordt opengedraaid en dit heeft gevolgen. Er komt een monster tevoorschijn die een onmiddellijk effect teweegbrengt dat de spelers uitvoeren (vaak handkaarten afleggen). Daarnaast geeft het aan welke vloeken het met zich meebrengt en hoe je het kan verslaan. Leg de vloekkaarten op het speelbord op de genummerde plaatsen. Aan de rechterkant van het boek (volgende pagina) zien we de gevolgen van een winst of verlies tegen het monster.
Daarna voeren de spelers om beurten hun beurt uit. Een beurt bestaat uit vier fasen : 1) Concentratiefase : leg alle getapte toverspreukkaarten terug recht, zodat je deze terug kan gebruiken in de huidige ronde. 2) Monsterfase : verzet de boekmarker één stap op het spoor en voer de effecten van de nieuwe plaats uit. Indien er een vloekkaart ligt, wordt deze geactiveerd en onderga je bepaalde negatieve effecten. Indien de boekmarker een rondje heeft gemaakt en terug op z'n startplaats is, wordt er gekeken of er nog actieve vloekkaarten zijn. Is dit het geval, is het monster niet verslagen en krijg je een negatief effect. Is dit wel het geval, is het monster wel verslagen en krijg je een bonus. Draai nadien een nieuw monster open, voer z'n effect uit, voeg vloekkaarten toe en verzet de rondemarker één stapje (dit kan ook extra vloekkaarten met zich meebrengen). 3) Actiefase : in deze fase mag je zo veel acties uitvoeren als je wil en kan. Als je persoonlijke trekstapel met kaarten opgebruikt is, voeg je een madness-kaart toe aan je aflegstapel vooraleer te herschudden. Trek je op een gegeven moment een hand met enkel madness-kaarten, lig je uit het spel. Wanneer er madness-kaarten toegevoegd moeten worden en deze niet meer beschikbaar zijn, verliezen de spelers het spel. In de actiefase heb je de keuze uit de volgende acties : - een toverspreuk activeren : betaal de kosten zoals aangegeven op de toverspreuk met passende symbolen op kaarten uit je hand door ze op de aflegstapel te plaatsen en voer de actie van de toverspreuk uit. Tap de toverspreuk, ze kan slechts éénmalig per ronde gebruikt worden. - een nieuwe toverspreuk leren : betaal 2 elementen van het aangegeven type door de passende kaart(en) af te leggen. Voeg de spreuk toe aan je kaarten. Ze is onmiddellijk beschikbaar. Elke speler mag max. 5 spreuken voor zich hebben liggen. Je mag spreuken wel vervangen. - een elementkaart ontvangen : betaal de elementen zoals aangegeven op de kaart die je wil aanschaffen en voeg de kaart onmiddellijk toe aan je aflegstapel. - een vloekkaart bestrijden : betaal de 4 elementen zoals aangegeven op de vloekkaart. Leg de vloekkaart af (in de doos) en neem een elementkaart waarde 2 als compensatie die je toevoegt aan je aflegstapel. - genezen van een madness-kaart : betaal 2 elementen naar keuze om een madness-kaart uit je hand terug op de stapel madness-kaarten te leggen. 4) Recuperatiefase : op het einde van je beurt moet je exact 6 handkaarten hebben. Als je er teveel hebt, leg je ze af. Heb je er te weinig trek je nieuwe van je trekstapel. Geef daarna de actieve spelerfiche door aan de volgende speler.
Indien je erin slaagt om het laatste monster te verslaan, win je het spel. Indien je een madness-kaart moet trekken maar de stapel leeg is OF wanneer alle spelers uit het spel liggen omdat ze enkel madness-kaarten op handen hebben OF als je het laatste gevecht verliest, verlies je het spel.
Titel : The big book of madness Auteur : Maxime Rainbourg Uitgeverij : Iello Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 60-90 min. Leeftijd : 14+
+ coöperatief dobbelen hebben we nog niet al te vaak gezien
+ je moet de eigenschappen van de helden echt goed gaan
gebruiken
+ niet makkelijk te winnen coöp, zelfs in de eenvoudigste
stand
+ het artwork is redelijk strak te noemen
+ het is en blijft dobbelen, dus soms gebeurt er iets
magistraals
-threats die uit meer dan 6 delen bestaan zijn
niet makkelijk bij te houden, ze staan kort op elkaar gedrukt, dus je kan er
ook niets naastleggen -misschien net iets te lang en te langdradig om
een micro-game te zijn -het is en blijft dobbelen, dus als het
tegenslaat, is het over
+ het card-crafting-systeem wordt niet onterecht vernieuwend
genoemd
+ het feit dat je met slechts 20 kaarten speelt, zorgt
ervoor dat de opgebouwde kaarten ook met regelmaat terugkomen
+ de eigenschappen van de kaarten zijn erg duidelijk, het beetje
tekst is niet doorslaggevend en je kent al gauw de mogelijkheden
+ dit spel heeft in mijn ogen een prima speelduur, vanaf het
moment dat je kaarten perfect zijn opgebouwd, is het onmiddellijk gedaan
+ het is een constante balans zoeken tussen hoe je je
kaarten opbouwt
+ je wil dit spel snel herspelen om beter te proberen doen
+ er is ruimte voor enorm veel uitbreiding(en)
+ het artwork is feeëriek
+ de kaarten bezitten nog een beschermlaag, fijn voor de
eerste sessies
-het opruimen vraagt toch wat werk, aangezien je
alle kaartjes terug uit de sleeves moet halen -de tekst op de kaarten is soms wel redelijk
klein gedrukt, -de sleeves zijn van een goede kwaliteit, maar
hoe lang gaan ze mee gaan? -er is ruimte voor uitbreiding en dat zullen we
ongetwijfeld geweten hebben, leg je euros maar opzij als je je collectie
compleet wil houden -na enkele keren spelen komt de beschermlaag er
stilaan af, best verwijderen dan die handel, anders ga je je er aan storen
Martin Wallace bracht deze Essen slechts één spel op de markt, op een spel uit z'n eigen Treefrogreeks is het nog even wachten (het zal trouwens het allerlaatste spel uit de reeks worden, want Treefrog wordt opgedoekt). In The arrival strijden de spelers tegen het onheil, de Fomori die uit het noorden van het eiland komen. Enerzijds trachten ze zoveel mogelijk faampunten te verzamelen, anderzijds willen ze ook zo weinig mogelijk corruptiepunten, want het spel kan op twee verschillende manieren eindigen. Als de Fomori het eiland inpalmen en hun overmacht niet ingedijkt kan worden, zal de speler met de minste corruptie aan het langste eind trekken (en zijn de faampunten de tiebreaker). In het geval dat de Fomori zich niet kunnen doorzetten en worden weggedrukt door de stammen zal de speler met de meeste faampunten aan de haal gaan (en zijn de corruptiepunten de tiebreaker). Het spel omvat 1 speelbord, 68 gebouwfiches (17 per spelerskleur), 8 blokkers, 4 stamkaarten, 1 startspelerkaart, 4 overzichtskaarten, 1 rondemarker, 4 kasteelfiches, 50 Fomori-fiches (in 3 soorten, Sineach, Athach en Monghfinn), 20 zwaardfiches, 12 schilden, 30 tactiektegels en 54 inkomstenkaarten.
Het speelbord wordt in het midden van de tafel gelegd, de kasteelfiches op hun plaatsen in het noorden van het eiland gelegd. Er worden alvast 4 Fomori-fiches gedekt getrokken en open onder de kastelen geplaatst. De rondemarker komt op ronde 1 te staan, de scoremarkers op 4 faam en 0 corruptie. Elke speler krijgt een stamkaart, overzichtskaart, 3 gebouwfiches en 2 blokkers. Daarnaast krijgen ze hun startpositie op het speelbord. De inkomstenkaarten worden geschud en in drie evengrote stapels gedekt klaargelegd (de achterkanten van de kaarten tonen al wel het type dat op de kaarten zal voorkomen).
Een spel loopt over verschillende ronden die op hun beurt bestaan uit 2 fasen : 1) inkomstenfase : Beginnend met de startspeler neemt elke speler vier inkomstenkaarten gedekt van de trekstapels naar keuze en legt deze kaarten gedekt naast elkaar voor zich neer. De eerste twee kaarten worden omgedraaid, daarna beslist de speler welke rij hij wil blokkeren door er een blokker op te plaatsen. Daarna draai je de derde kaart open en plaats je de tweede blokker. Tenslotte draai je de laatste kaart open en heb je zich op een rij inkomsten waar je recht op hebt (de rij zonder blokkers). Indien een trekstapel is opgebruikt, worden de overigen kaarten overigens geschud en terug verdeeld in drie trekstapels. Afhankelijk van de zichtbare inkomsten krijgen de spelers om beurten punten, bouwfiches, zwaardfiches en/of schilden. Voor de zichtbare corruptiesymbolen neemt de speler Fomori-fiches, legt deze gedekt voor zich neer en past z'n corruptie aan (marker wordt op het spoor verzet). Tenslotte kan een speler ook tactiektegels winnen. Je kiest deze uit een vitrine van zes openliggende fiches. Een speler kan er nooit meer dan 6 nemen in één ronde. Pas nadat de speler z'n fiches heeft genomen, wordt de vitrine aangevuld.
2) actiefase : In deze fase spelen de spelers rondes in speelvolgorde en voeren tot twee mogelijke acties (afh. van hun inkomsten) uit. Dit mogen twee verschillende of twee keer dezelfde actie zijn. In de eerste beurt mag je slechts één actie uitvoeren, nadien telkens twee. Mogelijke acties : - vestingen bouwen : plaats een bouwfiche uit je voorraad op een onbebouwde locatie aangrenzend aan een eigen vesting OF op een onbebouwde locatie aangrenzend aan een eigen vesting en die van een tegenstander, deze verliest 2 faampunten OF op een onbebouwde havenlocatie (enkel als je al een versterkte havenlocatie hebt) OF bovenop een eigen vesting om te versterken (max. 3 hoog). - schilden plaatsen : leg het schild in een provincie met minimum één van je eigen vestingen. Schilden beschermen ALLE vestingen in een provincie. - Fomori verspreiden : plaats een aantal Fomori-tegels, gelijk aan het aantal schilden in de provincie EN het aantal aanwezige bouwfiches EN één extra in de provincie. Draai ze pas daarna open. Alle schilden en bouwfiches worden verwijderd, alsook extra Fomori-fiches in je voorraad. - Fomori bestrijden : geef zwaardfiches af om Fomori te bestrijden in een locatie aangrenzend aan een eigen vesting OF naast een havenlocatie (als je zelf een havenlocatie hebt) OF in een provincie waarin je een versterkte vesting hebt. Je verwijdert de Fomori-fiches en scoort de afgebeelde faampunten. Versla je een kasteelfiche leg je deze voor je neer en kan je dit nog gebruiken als trofee. - passen : als je geen Fomori-tegels meer in je voorraad hebt, mag je passen. Je kan tot 3 zwaardfiches/schilden en/of bouwfiches in je voorraad houden om mee te nemen naar de volgende ronde.
Daarnaast mag je tijdens, voor of na je acties telkens volgende gratis acties uitvoeren : - een tactiektegel gebruiken : voer het effect éénmaal uit en leg de tegel af - een trofee van een kasteel gebruiken : draai de trofeetegel om en leg tot 3 Fomori-tegels terug in de voorraad
Nadat alle spelers gepast hebben, eindigt de lopende ronde. Indien de corruptielimiet bereikt is, eindigt het spel. Deze limiet hangt af van het aantal spelers (25/21/17 voor 2/3/4 spelers). Het spel is ook afgelopen na 6/5/4 ronden bij 2/3/4 spelers. In het eerste geval wint de speler met het minste corruptie. In het tweede geval draait het om de faampunten.
Titel : Game's up Auteur : Martin Wallace Uitgeverij : Game's up Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 75-90 min. Leeftijd : 12+
+ tof concept om in groepen te spelen, maar toch
afzonderlijk punten te scoren
+ het materiaal is mooi, vol van kleur en zeer duidelijk
+ er hangt een zekere spanningsboog bij het kiezen van de
acties omdat er tijd mee gemoeid is
+ de opdrachten waar je naartoe werkt, kunnen je tactiek
mogelijks verklappen, het is echt inschatten wat de tweede beste optie of minst
slechte optie zijn om de tegenstand te misleiden
+ de spelregels zijn duidelijk en rechtlijnig, er is ook een
handig overzichtje voorzien op het einde van de spelregels
+ elke keer worden de vluchtkaarten herlegd en moet je terug
beginnen denken, bovendien moet iedereen, zowel actief team als oppositie
duchtig nadenken tijdens het doorlopen van de zandloper
-het is en blijft vooral een sfeerspel, waarbij
de intrige en overleg een groot deel van het spel maken -je hebt bijzonder weinig in de hand wat betreft
overwinningspunten, eerder toeval dat je de winst naar je toetrekt -om het tof te maken, moet je al minstens met 4
spelers zijn -druk de spelregels nu toch eens op een normaal
formaat papier en in boekvorm, die arty-farty-krantenvorm is toch niet echt handig (gelukkig moet je niet al te vaak iets opzoeken)
+ je hebt geen uitpakwerk, uitpunchen hoeft niet, Blue
orange verpakt alles netjes
+ het speelbord is dubbelzijdig bedrukt, erg fraai, maar
heeft geen functie
+ het spel ruimt zichzelf vlekkeloos op, de boten verdwijnen
één voor één
+ je hebt soms erg leuke keuzes te maken
+ ondanks de relatief eenvoudige, mogelijke acties, ga je
toch af en toe voor een dilemma komen te staan
-de schildjes staan langs de zijkant van de
boten, als je er recht opkijkt, zie je niet onmiddellijk de waarden -je hebt niet zo erg veel in de hand, je zal
moeten anticiperen en ook gewoon een beetje geluk hebben -er zijn zoveel veranderlijke elemenenten dat je
er weinig grip op krijgt
Vandaag krijg je hier op de blog 3 titels voor de prijs van 1, het gaat om drie uitbreidingen van het spel Dice city. Je komt alvast meer te weten over het basisspel hier : http://www.bloggen.be/speleninlille/archief.php?ID=2798495 Bij deze geef ik je graag een overzichtje van de nieuwigheden die de diverse uitbreidingen met zich meebrengen. Elke uitbreiding beschrijft ook welke combinaties je het beste maakt om het basisspel met de uitbreidingen te combineren. Uiteraard kan je ook zelf naar hartelust gaan mixen en samenstellen.
In "Crossroads" komen er vier nieuwe locaties en de goudmijn bij. Deze laatste levert goud op, een extra grondstof/betaalmiddel dat erbij komt. Het spel komt met 48 locatiekaarten, 12 grondstoflocatiekaarten, extra overwinningspunten, 12 goudfiches en deactivatiefiches. Goud is een jokergrondstof die voor alle andere soorten gebruikt kan worden, het is echter geen grondstof op zichzelf. Je mag er slechts één overhouden op het einde van je beurt en overdragen naar de volgende beurt. Andere spelers kunnen het afnemen als ze een aanvalskracht van 3 kunnen voorleggen. Het wordt vooral gebruikt voor het opbouwen en betalen van locaties. Kaarten die betrekking hebben op grondstoffen raken goud echter niet. Goud kan niet gebruikt worden indien de kosten van een bepaalde locatie een specifieke grondstof vraagt. De voorraad goud is beperkt, eens gebruikt gaan de goudfiches terug in de doos niet in de voorraad.
In "All that glitters" komen er drie nieuwe locaties en de goudmijn bij. Het spel komt met 36 locatiekaarten, 12 grondstoflocatiekaarten en 12 goudfiches. Voor de rest is een volledige copy-paste met "Crossroads" hier op z'n plaats. Ook deze spelregels geven mogelijke startopstellingen weer afhankelijk van het type spel dat je beoogt, een snel spel, een puur willekeurig of een volledig.
De uitbreiding "By royal decree" komt met 39 nieuwe locatiekaarten, 18 plannen-van-de-koninging-kaarten en 12 aanvalsfiches. Er zit ook een nieuw dubbelzijdig handelsbordje en 4 groene handelsdobbelstenen bij. Een aantal van de locaties brengen een nieuwe term met zich mee, nl. "presence". Dit woord wordt meestal gecombineerd met een getal, deze geeft aan hoeveel dobbelstenen op de kaart moeten staan om de eigenschap van de kaart te activeren, nadat je er een extra dobbelsteen af hebt gehaald. Als er bijvoorbeeld "Presence 2" staat, wil dit zeggen dat er 3 dobbelstenen op de kaart moeten liggen om deze te activeren door de derde dobbelsteen eraf te halen.
Daarnaast komt de uitbreiding met 2 nieuwe opties : 1) De plannen van de koningin : Elke speler krijgt bij aanvang 3 plannen-van-de-koningin-kaarten, bekijkt deze, kiest er één voor persoonlijk gebruik en één voor algemeen gebruik in het midden van de tafel. De derde kaart wordt afgelegd. Als alle spelers hebben gekozen worden die in het midden van de tafel opengedraaid. Indien je tijdens je beurt aan de voorwaarden op één van de algemene of persoonlijke kaart voldoet, mag je de kaart claimen. Ze leveren je extra overwinningspunten op aan het einde van het spel.
2) Handelsbord en groene handelsdobbelstenen : Voor het spel begint, kies je met welke kant van het speelbordje je wil gaan spelen. Het kleine handelsdorp zorgt voor extra mogelijkheden qua kleine oogstlocaties en basisgebouwen. De grote handelsstad (achterkant bord) zorgt voor sterkere combinaties en grotere schommelingen tijdens het spel. Om gebouwen op dit speelbord te activeren gebruik je de groene dobbelstenen. Deze groene dobbelstenen tellen in geen enkel geval als één van de andere dobbelstenen. Ze worden op het handelsbord bij de desbetreffende actie gelegd. Daarnaast moet je ook nog kosten betalen om de eigenschap te activeren, in de vorm van een grondstof of een aanvalsfiche waarde 1. Je mag de dobbelsteen naar een aangrenzende locatie verplaatsen tegen betaling van een extra fiche. Als je een groene dobbelsteen van het speelbord neemt, krijg je alle fiches die bij de bewuste locatie liggen. In dit geval voer je de eigenschap van de locatie niet uit.
Titel : Dice city expansions (Crossroads, All that glitters, By royal decree) Auteur : Vangelis Bagiartakis Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-4 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 14+
+ dit is een toegankelijk spel, ook voor kinderen, ze zijn
er zo mee weg
+ een ezelrace, met toffe, grote ezelfiguurtjes = leuk
+ het speelt snel, is duidelijk en is een goeie opstap naar
andere biedspellen
-het omvat misschien toch een tikje te weinig om
te blijven boeien -het spelmechanisme is prima, maar een spel als
Winners circle is volmaakter in dit geval -de keuzes tijdens het spel zijn eerder beperkt
+ enorm véél mogelijke wegen te bewandelen, maar zo weinig
acties
+ 18 kaarten nemen en er toch zo veel mogelijk uithalen, het
is telkens een uitdaging die je anders wil aanpakken
+ de verschillende modules die in één keer voorzien zijn,
maken het divers, altijd anders en elke combinatie stelt je in staat om weer op
andere manieren punten te scoren
+ de iconografie is fantantisch goed gedaan, het is even
wennen, maar daarna loopt het letterlijk en figuurlijk als een trein
-het scorebordje is nogal pover, zeker als je
jouw overwinningsblokjes moet beginnen leggen (gelukkig is dit meer naar het
einde van het spel) -het is even wennen aan de symbolen op de kaarten
omdat het er toch wel enkele zijn
Mystic vale was één van die spellen waar we wel benieuwd naar waren, omdat het een héél nieuw spelsysteem met zich meebrengt. In Mystic vale gebruikt AEG voor een eerste keer hun nieuwe, innovatieve CCS (ofte Card Crafting System). De spelers gaan aan het werk om hun eigen kaarten samen te stellen ipv met voorgedrukte kaarten te werken. Concreet heeft elke speler 20 startkaarten in sleeves die ze in de loop van het spel kunnen upgraden en samenstellen door doorzichtige kaarten in de sleeve te schuiven. Elke kaart bestaat uit 3 delen (boven, midden en onder) zodat je een kaart kan opbouwen met drie verschillende lagen.
Het spel bestaat uit 80 startkaarten (20 per speler), 96 geavanceerde kaarten (verdeeld over 3 niveaus), 18 vruchtbare grondkaarten (soort troostprijs die je aanvankelijk kan nemen), 36 vale-kaarten (verdeeld over 2 niveaus), 4 overzichtskaarten, 54 puntenfiches, 4 mannafiches (één bedrukt met startsymbool) en 100 sleeves (waar je er slechts 80 van nodig hebt, maar een reserve kan nooit kwaad).
Elke speler neemt z'n stapel startkaarten, schudt deze en legt hem als trekstapel klaar. De geavanceerde kaarten worden per niveau in het midden van de tafel gelegd en er worden alvast drie kaarten per niveau open gelegd als vitrine. De vruchtbare grondkaarten worden als trekstapel klaargelegd. De vale-kaarten worden per niveau geschud en ook hier wordt een vitrine opgebouwd, maar met 4 kaarten. Er wordt een aantal puntenfiches klaargelegd afh. aantal spelers (23/28/33 voor 2/3/4 spelers). Eens deze puntenfiches allemaal door de spelers zijn gewonnen, eindigt het spel na die lopende ronde.
Het speelveld voor de spelers noemen we het veld en dat dient klaargemaakt te worden. De spelers draaien kaarten van hun trekstapel, plaatsen deze op hun trekstapel en leggen deze nadien eventueel in hun veld. Ze blijven dit doen tot er twee rode symbolen zichtbaar zijn in hun veld en een derde bovenop hun trekstapel. Dit systeem zullen ze telkens herhalen in fase 4 van hun beurt. Elke speler krijgt een mannafiche en draaien deze naar de inactieve kant. De speler met het startsymbool wordt de startspeler.
De geavanceerde kaarten tonen diverse zaken die je dient in het oog te houden. Eerst en vooral is slechts een deel (boven, midden of onder) bedrukt. Rechtsboven in het vakje vinden we de kostprijs in manna (blauw symbool), in het centrum de eigenschap en links eventuele symbolen zoals overwinningspunten, geestsymbolen (om vale-kaarten mee te kopen) of blauwe of rode symbolen (die respectievelijk dienen als betaalmiddel voor geavanceerde kaarten en obstakels tijdens het samenstellen van je veld).
Tijdens een beurt doorloopt een speler vier fasen : 1) Planten : Tijdens de plantfase heb je de keuze om te passen of door te duwen. Als je past, ga je onmiddellijk naar fase 2. Als je doorduwt, dan leg je je kaart van bovenop je stapel in je veld en draai je de volgende kaart van je stapel om en legt ze bovenop je trekstapel. Je kan dit blijven herhalen zolang je geen vierde rood symbool tevoorschijn tovert, want dan is je veld totaal verloren, moet je alles afleggen van je veld en ga je onmiddellijk naar fase 4. Als je dit voorhebt, mag je je mannafiche naar de actieve kant draaien als troostprijs.
2) Oogsten : Je gaat bekijken welke symbolen er allemaal op je kaarten staan aan manna en geestsymbolen. Met deze kan je nieuwe kaarten aanschaffen, respectievelijk geavanceerde kaarten en vale-kaarten. Daarnaast leveren schildsymbolen (blauw) je overwinningspunten op. Let wel dat grijze schildsymbolen overwinningspunten opleveren aan het einde van het spel (dus geen fiches nemen hiervoor). Sommige geavanceerde kaarten tonen ook bijzondere eigenschappen die in deze fase uitgevoerd kunnen/mogen worden. Je mag al deze symbolen afwerken in een volgorde naar keuze. Indien je slechts 2 manna hebt weten te verzamelen, kan je altijd vruchtbare grond-kaarten kopen. Ligt je mannafiche op de actieve kant kan je deze omdraaien om één manna extra te produceren.
3) Afleggen : - Plaats eerst alle aangeschafte geavanceerde kaarten in één van de kaarten (sleeves) die in je veld liggen om zo betere kaarten op te bouwen. Leg daarna al de kaarten in je veld op de aflegstapel. - Vul de vitrines aan waar kaarten zijn van gekocht. - De volgende speler kan al aan z'n beurt beginnen.
4) Prepareren : In deze fase maak je je veld al klaar zoals beschreven hierboven. Als je trekstapel is opgebruikt, schud je deze en vorm je een nieuwe trekstapel.
Zo gauw het laatste puntenfiche uit de voorraad is verdwenen speel je de laatste lopende ronde nog uit tot het einde en worden er punten geteld. Als je nog punten zou scoren gebruik je de punten die je terug in de doos had gestopt. Tel op het einde alle grijze overwinningspuntensymbolen op bij je verzamelde fiches. De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Mystic vale Auteur : John D. Clair Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 45-60 min. Leeftijd : 14+
Deze Eight epics is een reprint van de titel die Japon brand vorig jaar op de markt bracht. Naast het artwork dat is aangepakt, zijn er ook enkele extra elementen toegevoegd aan deze coöp waarbij je dobbelstenen gaat aanpassen om bedreigingen te overkomen. Het meest opvallende aan deze titel is waarschijnlijk de auteur, die ook de bedenker is van ronkende namen zoals Lost Legacy en Love Letter. Het lijkt erop dat al z'n titels telkens uit twee woorden bestaan die met dezelfde letter beginnen, maar dat zou ook toeval kunnen zijn.
In het kleine doosje vinden we 8 Avatarkaarten (de helden van dit spel), 9 bedreigingskaarten, 12 gebeurteniskaarten (die naar hartelust kunnen worden toegevoegd om het spel nog spannender te maken), 1 actieve avatarkaart, 8 rode en 12 zwarte dobbelstenen en een spelregelboekje.
Elke speler kiest (al dan niet willekeurig) een avatarkaart en plaats er een rode dobbelsteen op. De waarde van de dobbelsteen komt overeen met de startkracht van de avatar, aangegeven op de kaart. Alle niet gekozen avatars komen in het midden van de tafel te liggen, ook met een rode dobbelsteen om hun levenspunten aan te geven. Onafhankelijk van het aantal spelers zijn telkens alle acht de avatars in het spel. De "witch trials"-kaart wordt uit de bedreigingskaarten gehaald (deze wordt enkel bij een variant gebruikt). De anderen worden geschud en als trekstapel klaargelegd. Twee van deze kaarten worden ongezien terug in de doos gelegd en een derde komt open op tafel te liggen, dit is de actieve bedreiging. Neem een aantal zwarte dobbelstenen zoals aangegeven op de bedreigingskaart en gooi deze. Zij vormen de dobbelsteenvoorraad.
Doel van het spel is om alle bedreigingen te voorkomen en uit te schakelen. Elke bedreigingskaart toont een aantal opdrachten, alsook het aantal dobbelstenen dat je ervoor mag gebruiken. Je moet de opdrachten uitvoeren van boven naar onder. Deze opdrachten vragen bijvoorbeeld dat een dobbelsteentotaal boven of onder een bepaald aantal ligt, dat alle dobbelstenen dezelfde waarde tonen of dat ze de afgebeelde waardes tonen. De actieve speler kan in z'n beurt telkens één avatar kiezen (eigen of algemene), deze wordt getapt en kan niet meer gebruikt worden voor de lopende opdracht. Daarna mag je gratis een hergooi-actie uitvoeren. Hiervoor mag je tot 3 zwarte dobbelstenen van de voorraad hergooien en tracht je dus stilaan te voldoen aan een opdracht. Daarna mag de speler nog levenspunten opofferen van de gekozen avatar om ofwel nog een hergooi-actie uit te voeren of de eigenschap van de avatar te gebruiken. Alle avatars zorgen dat je dobbelstenen kan gaan aanpassen, hergooien, ...
Als je de opdracht op de kaart hebt vervuld, ga je naar de volgende opdracht op de kaart. Je neemt het gevraagde aantal dobbelstenen, gooit deze en vormt de dobbelsteenvoorraad voor de volgende opdracht. De actieve speler mag gewoon verder gaan met spelen of op éénder welk moment (ook tijdens de eerste opdracht) passen. Daarna komt de volgende speler aan de beurt, tenzij deze geen actieve avatars meer kan kiezen (eigen of algemeen). Avatars wiens levenspunten op nul zijn gevallen worden op het einde van de beurt uit het spel verwijderd. Als alle avatars niet beschikbaar zijn, verliezen de spelers.
Als alle opdrachten van een bedreiging bestreden zijn, wordt de bedreiging afgelegd en een nieuwe van de stapel getrokken. De laatste twee kaarten komen overigens gelijktijdig, maar de spelers moeten ze één voor één afhandelen. Alle gebruikte avatars worden terug recht gelegd en zijn terug beschikbaar. Zo gauw alle bedreigingen bestreden zijn, winnen de spelers het spel.
Titel : Eight epics Auteur : Seiji Kanai Uitgeverij : AEG Aantal spelers : 1-8 Speelduur : 30-60 min. Leeftijd : 10+
+ erg tof worker-placement-gedeelte met de kaarten
+ het lijkt allemaal moeilijker dan het eigenlijk is, je
bent er vlug mee weg en gaat er wel wat puzzelplezier aan beleven
+ het spel heeft een perfecte verhouding speelduur
diepgang keuzestress
+ je bouwt zowel op korte als lange termijn aan je spel
+ de inlay is handig, het opruimen ook aangezien je dit al
grotendeels tijdens het scoren van de punten doet
+ persoonlijk vind ik m leuker dan zn grote broer
-in dit genre zijn er in deze periode zoveel
spellen verschenen en jammerlijk genoeg voor Glück auf is hij niet de beste -het verschil tussen de spelerskleuren zwart en
blauw is niet altijd even duidelijk als de lichtinval niet echt goed is
+ eenvoudig om te spelen, moeilijk om te doorgronden
+ verschillende startopstellingen maken het telkens weer
anders
+ artwork is erg fijntjes gedaan
-de bruggen zijn tof gedaan, maar het is toch
even wennen of je onder de brug loopt of erover -het is wel redelijk repetitief wat je doet, je
hebt niet zo erg veel keuzes -op het juiste moment, de juiste kaart in handen
krijgen kan het verschil maken in deze spannende race -met twee werkt het op zich wel, maar het is toch
eerder geschikt voor 4 spelers
Bij mijn weten is dit het eerste gezelschapsspel dat "geocaching" als thema draagt. Geocachen is de laatste tijd enorm populair en spreekt veel mensen aan omdat het gezond en spannend is. Wie gaat er niet graag op zoek naar een "schat". In dit spel dat bestaat uit 49 landschapskaartjes, 6 pionnen, 2 dobbelstenen en een cachemarker kan je op drie verschillende manieren caches gaan zoeken. De traditionele geochache, de multi-cache of de mysterieuze cache voor gevorderden). De speler die als eerste de caches weet te vinden wint het spel, maar als het te lang duurt kunnen ook alle spelers het spel verliezen.
Bij aanvang van het spel worden alle landschapstegels gedekt gemixt en in een grid van 7x7 in het midden van de tafel gelegd. De vier tegels met kruispunten worden telkens in het midden van de buitenste rijen en kolommen gelegd en gelden als startplaatsen voor de spelers. Elke spelers kiest vrij op welk startveld hij wil vertrekken. Beginnende met de startspeler en daarna kloksgewijs voeren de spelers om beurten hun actie uit. Een beurt bestaat uit een beweging en/of het ontdekken van een landschapstegel.
Er kunnen zich voor of na een beweging de volgende zaken voordoen : - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggend pad, mag je tot het einde van deze weg bewegen. Daarna mag je nog één beweging maken naar een aangrenzende, onbekende tegel door deze om te draaien en zoals gewenst aan z'n pad te leggen en z'n pion erop te plaatsen - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggende tegel naar een aangrenzende openliggende tegel zonder pad, kan je slechts één beweging doen en moet je op deze eindtegel stoppen - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggende tegel via een pad naar een onbekende tegel, wordt deze opengedraaid en gelegd naar keuze en de pion op deze eindtegel gelegd - indien een speler z'n pion beweegt over een openliggende tegel zonder pad naar een onbekende tegel, wordt deze tegel gewoon opengedraaid (niet naar keuze) en de pion op deze eindtegel gelegd - indien een speler z'n beweging begint van een onbekende tegel, wordt de tegel opengedraaid ipv dat je beweegt
Speciale tegels : - als je een moeras omdraait, moet je de volgende beurt een beurt overslaan - indien je een meer opendraait, moet je terug op de voorgaande tegel gaan staan en je volgende beurt overslaan - als je een tegel vindt met de "N" of de "E" bepaal je zelf hoe je deze legt (de tweede tegel moet wel haaks op de eerste staan). Deze tegels geven aan in welke rij of kolom de cache verstopt zit
In de traditionele variant ga je op zoek naar de cache zo gauw de N of E eruit komt. Zet je pion op een nog-niet-ontdekte tegel en gooi met de dobbelsteen. Gooi je een 5 of 6 win je het spel. Vind je ondertussen ook de andere N/E-tegel, geldt enkel een 6 als zijnde een gevonden cache. Als alle tegels van de rij of kolom zijn opengedraaid, verliezen alle spelers onmiddellijk het spel. Titel : FTF - First to find Auteurs : Aigar & Inga Alaveer Uitgeverij : 2D6.EE games Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 15-30 min. Leeftijd : 8+
+ prima introductie spel voor de beginnende veelspeler
+ toegankelijk, speelt vlot en is gewoon erg tof
+ combineert enkele leuke spelmechanismen zonder ze te diep
door te drijven
+ je hebt het gevoel dat je zelf wel kan gaan combineren en
goede keuzes maken
+ gate-way-game pur sang
+ de kaarten zijn mooi en herbergen nog wat extra
achtergrondinfo die er voor de rest van het spel niet toe doen
-drukfoutje in de eerste editie, maar dat wordt
normaal gauw rechtgezet -misschien is het een beetje te beperkt om erg
veel uit de kast te komen -het thema is bij dit spel totaal overbodig, wel
fijn dat men eens een keer iets anders heeft gezocht
+ het zit in dezelfde lijn als de andere Geode games en is
zeker niet het slechtste
-het is als stronten, maar dan met diertjes -hun nut van de bedrukte fiches is me niet
onmiddellijk duidelijk, overbodig lijkt me -het is erg repetitief en duurt een tijdje
vooraleer je vier dezelfde hebt -je kan je ook gewoon focussen op het feit dat een
andere speler wel vier dezelfde zal verzamelen, gewoon niet laatste zijn is de
boodschap
In "Weltausstellung 1893" bezoek je de expo in Chicago, één van 's wereld grootste internationale exposities met successen op het vlak van wetenschap, technologie, cultuur en entertainment. In drie ronden en evenveel scorerondes trachten de spelers zo veel mogelijk geld (punten) te vergaren. Ze doen dit door fiches te verzamelen in de verschillende categorieën en door de meerderheid te hebben aan bezoeken in de diverse categorieën. De speler die aan het einde van het spel het meeste geld heeft, wint het spel.
In de doos vinden we één dubbelzijdig speelbord, 1 bovenstuk, 5 categorietegels, 40 bezienswaardighedenkaarten, 23 gezagsfigurenkaarten, 60 goedkeuringsfiches, 28 expo-tickets, 1 reuzenradgondel, 1 rondemarker, 88 arbeiders (in 4 kleuren), 37 medailles, 36 expo-munten (geld), 4 startbonuskaarten en 4 overzichtskaarten. Plaats het speelbord en bijpassende bovenstuk afhankelijk van het aantal spelers in het midden van de tafel. Leg de categorietegels in een willekeurige volgorde rond dit speelbord. Leg de reuzenradgondel op het onderste gondeltje en plaats de rondemarker op de eerste ronde. Elke speler neemt z'n 22 arbeiders en plaatst er alvast 1 op elke categorie. De kaarten worden allemaal gezamenlijk geschud en twee onder elk categoriebord gelegd (afh. aantal spelers worden enkele kaarten uit het spel genomen). De goedkeuringsfiches, geld en medailles worden als voorraad klaargelegd. Kies een willekeurige startspeler en geef elke speler een bonuskaart met de klok mee. Elke speler plaatst bonusarbeiders op de categorieën zoals aangegeven op hun bonuskaart. De 2 overzichtskaarten die betrekking hebben op het aantal spelers worden naast het speelbord klaargelegd en geven een zicht op het scoreverloop.
Een spelersbeurt bestaat uit volgende stappen : - leg één van je arbeiders in een categorie naar keuze - neem de kaarten die bij deze categorie liggen en voer hun acties uit : * bezienswaardigheden worden per soort voor de speler gelegd (hiervoor kan je goedkeuringsfiches verdienen tijdens het scoren) * expo-tickets leveren punten op bij het scoren en zijn de klok van het spel. Voor elk expo-ticket zet je de reuzenradgondel één stapje vooruit op het reuzenrad * gezagsfiguren leg je voor je neer en moet je tijdens je volgende beurt gebruiken (of afleggen). Deze figuren laten je toe om arbeiders bij te plaatsen of te verplaatsen - vul drie kaarten van de trekstapel aan. Leg de eerste kaart in de categorie waar je kaarten nam en leg vervolgens met de klok mee één kaart in elke categorie. Elke categorie heeft wel een limiet aan kaarten (aangegeven op het bordje). Is een categorie vol dan sla je deze gewoon over en ga je naar de volgende categorie.
Zo gauw de reuzenradgondel terug onderaan het rad is, vervallen alle eventuele extra bewegingspunten van de gondel en volgt er een score : - elk expo-ticket levert je 1 munt op en de speler(s) met de meerderheid aan expo-tickets krijgt 2 munten extra. - de vijf categorieën worden één voor één gescoord, de speler met de meerderheid aan blokjes krijgt de gouden medaille, de tweede nog een zilveren medaille. Naast de medailles mag je een aantal bezienswaardighedenkaarten goedkeuren. Hiervoor leg je de kaarten van deze categorie af en krijg je het overeenkomstige fiche. Bij gelijkspel hangt het af van het aantal spelers of er al dan niet prijzen worden uitgedeeld en bezienswaardigheden goedgekeurd worden (zie ook scoreoverzichten afh. aantal spelers). - roep arbeiders terug, voor elk paar in een gebied moet je er één verwijderen - verplaats de rondemarker tenslotte naar de volgende ronde
Na drie scorefases eindigt het spel met een slotwaardering : - elke geldmunt is punten waard gelijk aan z'n waarde - elke medaille is punten waard gelijk aan z'n waarde - reik punten uit voor de verzamelde fiches, setjes verschillende fiches leveren 1/3/6/10/15 punten op voor 1/2/3/4/5 unieke fiches
De speler met de meeste punten wint het spel.
Titel : Weltausstellung 1893 Auteur : J. Alex Kevern Uitgeverij : DLP games Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 40 min. Leeftijd : 10+
+ de gestripte versie van zn voorganger, waarbij de
essentie behouden blijft
+ de perfecte instapper om op termijn met jongere spelers
naar zn grote broer te gaan
+ de speelduur van deze titel is aangenamer dan zn
voorganger
+ de eigenschappen van de karakters van deze versie houden
weinig in, dus je bent er snel mee weg en moet geen eigenschappen gaan opzoeken
in de spelregels
-je zal snel naar zn grote broer willen, want
dit spel is te beperkt -dit spel gaat erg snel, acht punten ben je zo,
misschien had 10 ietsje interessanter geweest, zeker omdat deze veel sneller
speelt dan zn broer -de eigenschappen van de karakters in dit spel
zijn niet echt leuk
+ het spel speelt erg vlot, is niet supertactisch, maar toch
enkele fijne keuzes te maken
+ de Kodama-kaarten duwen je echt in een bepaalde richting
+ het zen-gehalte straalt van dit spelletje
+ de eindscores liggen altijd erg close bij elkaar
-jammer dat dit spel niet in het Nederlands
verschijnt (tot nog toe) -het scorebordje van de Franse versie is niet
echt handig, dat is bij de Engelse versie al ietwat aangepast -je bent afhankelijk van de Kodamakaarten die je
krijgt en sommigen zijn iets makkelijker om punten mee te scoren dan anderen
Vandaag presenteren we u niet een spiksplinternieuw spel, maar eentje van twee jaar geleden dat we eindelijk op de kop konden tikken in Essen. Anderzijds is het morgen de verjaardag van ons groot idool, Sinterklaas en zetten we graag een kinderspel in de kijker dat in elke familiespellenkast thuishoort. Dit spel kreeg een nominatie voor Kinderspiel des Jahres 2014 ... en verdiend!
De spelers duiken met z'n allen in een spookhuis en trachten de 8 juwelen uit het huis te halen vooraleer er 6 kamers volledig behekst zijn. Winnen of verliezen? Je doet het alleszins samen. In de doos vind je prachtig materiaal : 1 speelbord, 4 schattenjagers, 19 kaarten, 24 spookfiguren, 5 behekst-markers, 1 bewegingsdobbelsteen, 2 vechtdobbelstenen en 8 juwelen. Leg het speelbord in het midden van de tafel, zet de schattenjagers die deelnemen aan het spel alvast voor de deur. Schud alle kaarten (voor een basisspel worden enkele kaarten eruit gelaten) en leg ze op het speelbord. Zet een spookfiguur in de kamers C,F,I en L en plaats een juweel en elke kamer met een juweelsymbool. Zorg ervoor dat je de letters van de kamers niet afdekt zodat deze goed leesbaar zijn.
In je beurt doorloop je volgende stappen : 1) gooi de bewegingsdobbelsteen 2) indien de dobbelsteen een spookje toont (bij waarden 1-5) draai je de bovenste kaart van de stapel open en plaats je een spook in de aangegeven kamer. Er zitten ook kaarten bij die deuren sluiten of de trekstapel laten herschudden. Indien je een zes gooit, sla je deze stap volledig over. 3) verplaats je schattenjager het aangegeven aantal stappen. Een passage door een kamer telt als 1 stap, elk vakje in de gang ook. Velden in de gang kunnen slechts door één jager bezet worden, je mag elkaar wel passeren. In een kamer mogen wel meerdere jagers samen staan. Je mag ook verzaken aan het bewegen, maar stap 1 en desgevallend 2 moeten wel eerst uitgevoerd worden. 4) indien je je beweging eindigt in een kamer met een juweel kan je dit oppikken en in je rugzak stoppen. Je kan slechts één juweel dragen en je moet het eerst buiten de deur gaan afleggen vooraleer je een nieuw kan gaan oppikken. In het basisspel maakt de waarde van het juweel niet uit. In de gevorderden variant moet je de juwelen in oplopende volgorde naar buiten sleuren. Als je in het laatste geval in een kamer met een juweel komt, draai je de fiche om zodat je de waarde kan zien. Je beslist nadien zelf of je het juweel al dan niet al oppikt. 5) indien je met een juweel in je rugzak tot uit het huis kan bewegen, leg je het juweel buiten aan de deur. Je beweging eindigt onmiddellijk. 6) indien je je beurt eindigt in een kamer met een spookfiguur kan je ertegen vechten. Je gooit één vechtdobbelsteen. Toont deze het spookfiguur met een kruis over, dan mag je één figuur verwijderen. Sta je toevallig met twee jagers in de kamer mag je zelfs met twee dobbelstenen gooien. Je kan echter maar max. 1 figuur uit de kamer verwijderen, ook al gooi je twee spoken met een kruis door.
Behekste kamers : Als er een derde spookfiguur in een kamer zou moeten verschijnen, worden de spookfiguren uit de kamer gehaald en een behekst-marker in de plaats gelegd (rode spoken). Als je een spook zou moeten plaatsen in een kamer die reeds behekst is, dan schuift het spook door naar de volgende kamer in alfabetische volgorde. Als je in een behekste kamer bent en je draagt een juweel mag je de kamer niet verlaten tot de beheksing verwijderd is. Je kan een beheksing enkel met meer dan één jager bekampen. Je gooit met de twee vechtdobbelstenen en mag de beheksing verwijderen als je een rood symbool gooit.
Je wint het spel als je alle juwelen uit het huis hebt kunnen halen (in volgorde in het gevorderden spel). Je verliest het spel als er zes kamers behekst zijn, dus als de zes rode spoken op het speelbord staan. In het gevorderden spel verlies je ook het spel als elke schattenjager in een aparte kamer is die behekst is en ze een juweel dragen. Ze mogen dan niet meer uit de kamer en je moet met twee in een behekste kamer staan om de beheksing op te heffen en dit is niet meer mogelijk.
Titel : Geister, geister, schatzsuchmeister! Auteur : Brian Yu Uitgeverij : Mattel Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ dit is een Keyflower met minder toeters en bellen, meer
gestroomlijnd
+ je speelt meer op je eigen wijk en zoekt combos die in
dit spel relatief makkelijk te verwezenlijken zijn
+ de scores liggen erg dicht bij elkaar, ondanks het feit
dat elke speler zn eigen weg gaat
+ de tegels zijn fraai vormgegeven en het spel toont echt
wel op tafel
+ weer een fantastische titel in de Key-reeks, het lijkt
niet op te houden
+ het is een perfecte instapper om naar Keyflower te
geraken, bovendien ben je als Keyflower-speler met dit spel onmiddellijk weg
-je hebt naar mijn gevoel iets minder interactie
dan bij Keyflower -je speelt meer op je eigen wijk -je hebt een grote tafel nodig om alles bij
aanvang uit te leggen -het verschuiven van de verbindingen bij een
opwaardering van een tegel is soms een beetje prulwerk, maar mij stoorde het
niet
+ erg fraai tactiel materiaal, nodigt uit om te spelen
+ het is een uitdagend spel om te winnen in de gevorderden
variant, en haalbaar in de basis(kinder)stand
+ ideaal om met het ganse gezin te spelen
+ de stappen zijn zo eenvoudig dat je onmiddellijk mee bent
met het spel
+ ik ben normaal geen fan van het ganzendbord principe,
gooien en stappen, maar hier werkt het wonderwel
+ het spel nodigt uit tot communicatie met je medespelers
+ er is een nodige dosis geluk nodig om dit spel te
overleven, maar het stoort totaal niet
+ het artwork is van Piêro, do we need to say more
+ een uitbreiding met nog wat extra kaartjes met diverse
mogelijkheden kan perfect, dan kom je dicht bij Pandemie, zeker als je de
schattenzoekers dan ook nog persoonlijke eigenschappen geeft
-de spookjes zijn superschattig en mooi, maar
vallen nogal makkelijk om (kan hinderlijk zijn als je er niet tegenkan dat ze
plat liggen op het bord)
Mi tierra was één van de spellen waar ik wel naar uit keek om op te pikken in Essen. De angst bekroop ons dan ook toen men ons aan de stand vertelde dat alles uitverkocht was, ook al was ons exemplaar gereserveerd, een administratieve fout had ons de das omgedaan blijkbaar. Gelukkig had de auteur/verkoper/eigenaar uitgeverij z'n eigen exemplaar nog bij de hand en mochten we dit mee huiswaarts nemen. Mi tierra is de tweede versie van dit spel, men heeft bovendien nog enkele extraatjes aan het spel toegevoegd om het nog leuker en interessanter te maken. Je krijgt alleszins al héél wat mooi materiaal voor je geld : 1 speelbord, 3 speelhulpen, 6 spelersborden, 4 uitbreidingsmodules (30 kaarten), 48 marktkaarten, 14 gebeurteniskaarten, 32 industriële verbeteringstegels, 80 grondstofkaarten, 12 dieren-omheiningtegels, 23 zaden (appels, graan en druiven), 39 dieren (paarden, koeien, schapen en kippen), 10 watermarkers, 2 dobbelstenen, 6 volgordemarkers, 6 geldmarkers, 30 arbeiders en 1 rondemarker. Qua opstelling ga ik hier niets achterlaten, dat kan je allemaal netjes volgen in de spelregels.
Het spel loopt over 7 ronden, die elk bestaan uit drie fasen : 1) Onderhoud : Vanaf ronde 2 moet er telkens wat worden klaargelegd voor de volgende ronde : - de rondemarker wordt een plaatsje verzet (zo gauw je in ronde 5 komt, worden de A-markten en industriële verbeteringstegels verwijderd en komen de B-tegels in het spel) - leg een gebeurteniskaart open, in de eerste 4 ronden wordt het bovenste effect uitgevoerd, vanaf ronde 5 de onderste. Dit effect blijft gedurende de ganse ronde van kracht. - bepaal de speelvolgorde naar gelang het geld dat de spelers bezitten. De armste speler wordt de startspeler, de tweede komt op de tweede plaats, enz. - verwijder alle marktkaarten uit de onderste rij, leg alle kaarten met een pijlsymbool op de onderst rij, leg nieuwe markten op de bovenste rij zodat je er 4 (6) hebt bij 4 (5/6) spelers - verwijder alle resterende industriële verbeteringstegels en leg er vier nieuwe
2) Arbeiders plaatsen : Dit spel is pure worker-placement. Om beurten, in speelvolgorde, plaatsen de spelers één van hun arbeiders op een vrije actieplaats (aangegeven door een karrenwiel) op het speelbord of hun persoonlijke spelersbord. Enkel bij de industriële verbeteringstegels moeten ze kiezen tussen welke tegels ze hun arbeider zetten (zo grenzen ze aan 2 of 4 tegels in het midden). Je mag een actie meerdere keren bezetten als er nog karrenwielen vrij zijn. Op de meeste actieplaatsen plaats je de arbeiders gewoon van links naar rechts, maar op sommige plaatsen kan je kiezen (aangezien ze verschillende effecten hebben). Op je eigen spelersbord (boerderij) kan je een arbeider tussen twee velden zetten om goederen te produceren. Zijn deze van hetzelfde type produceer je twee goederen, zijn het verschillende types, dan kies je één van beiden.
3) Arbeiders activeren : De arbeiders worden allen in volgorde afgehandeld. Meestal kan er simultaan gespeeld worden per actieplaats. Je doorloopt eerst het speelbord vertrekkende van het platteland, langs de rivier (van boven naar beneden), dan de stad (volg de weg van boven naar beneden), dan de spelersborden en tenslotte de markten en rodeo (enkel in rondes 2,5 en7).
De actieplaatsen : 1) Bos : neem een omheining en plaats ze op je spelersbord. Elke omheining biedt plaats aan drie dezelfde dieren. Je mag ze over je paardenstallen plaatsen, maar dan zijn deze niet meer beschikbaar. 2) Schuur : neem een appel, graan of druif en plant deze onmiddellijk op één van je velden op je spelersbord. 3) Koeienwei : gooi met de zwarte dobbelsteen en win 1 koe (bij 1,2 of 3) of 2 koeien (bij 4). Plaats de koeien in een omheining. Kan je ze niet op een plek onderbrengen, zet je ze om in vlees (kaartje). 4) Schapenwei : gooi met de witte dobbelsteen en win 1 schaap (bij 1,2,3) of 2 schapen (bij 4,5) of 3 schapen (bij 6). Plaats de schapen in een omheining. Kan je ze niet op een plek onderbrengen, zet je ze om in vlees (kaartje). 5) Plaza : schaf je extra arbeider aan. Betaal de kosten, die gelijk zijn aan 2 x het aantal arbeiders dat er nog staat. Zijn er meerdere spelers die deze actie kiezen, betalen ze evenveel. (geen specifieke volgorde nodig) 6) Kippenren : gooi met de witte dobbelsteen en win 1 kip (bij 1,2,3) of 2 kippen
(bij 4,5) of 3 kippen (bij 6). Plaats de kippen in een omheining. Kan
je ze niet op een plek onderbrengen, zet je ze om in vlees (kaartje). 7) Watertoren : gooi de zwarte dobbelsteen en ontvang 1 water (bij 1,2,3) of 2 water (bij 4). Leg deze druppels tussen twee plantages op je spelersbord om ze te bevloeien of leg ze op een paardenstalling (indien er nog geen druppel ligt). Wanneer de laatste druppel wordt weggenomen (droogte) moeten alle spelers één druppel terugleggen (tenzij je slechts 1 of 0 druppels hebt, ook de druppel die je net nam, moet je niet terugleggen, deze wordt pas na de droogte op je spelersbord gelegd). 8) Industriële verbeteringen : in speelvolgorde mogen de spelers om beurten een tegel aanschaffen. De kosten zijn gelijk aan het aantal tegels dat je arbeider raakt. Het kan gebeuren dat je geen tegel meer kan of wil kopen, dan neem je gewoon je arbeider terug. Indien je twee arbeiders plaatste, moet je voor je 2de arbeider wachten tot alle andere spelers hun eerste hebben afgehandeld. Leg de verbeteringstegel op één van de drie plaatsen op je spelersbord. Je mag nog een volgende kopen, maar dan dek je een tegel af, zodat de eigenschap niet meer geldt. 9) Klokkentoren : kijk naar de bovenste vier marktkaarten (en leg ze in een gekozen volgorde terug op de stapel) OF neem een paard en plaats deze onmiddellijk in één van je vrije paardenstallen (slechts één paard in een stal). 10) Kleine fabriek - planten : betaal 5 geld en zet 2 soorten planten om in niveau 2 goederen. Zo krijg je voor elke 3 druiven 1 wijn en voor elke 3 graan 1 bloemzak. De gebruikte druiven en graan worden afgelegd. 11) Kleine fabriek - dieren : betaal 5 geld en zet 3 soorten dieren om in niveau 2 goederen. Zo
krijg je voor elke 2 koeien 1 melk, voor elke 3 schapen 1 wol en voor elke 3 kippen 1 ei. De gebruikte dieren worden NIET afgelegd, je moet ze gewoon ter beschikking hebben. 12 en 13) Grote fabrieken : zet de niveau 2 goederen om in niveau 3 goederen en 35 extra geld, zoals aangegeven op het speelbord. 14) Boerderij (eigen spelersbord) : arbeiders die naast een veld staan leveren de goederen op die eraan grenzen (2 indien identiek, 1 naar keuze uit beide indien verschillend). Industriële verbetering kunnen geactiveerd worden in een volgorde naar keuze in deze fase. De B-tegels gelden enkel aan het einde van het spel. Indien je een paard in je stal hebt, kan je het gaan trainen door een appel af te leggen. Je kan je paard ook 2 niveaus laten stijgen, maar dan geef je nog een appel en een water extra af. 15) Plattelandsmarkt : ruil de aangegeven goederen om in geld. Afhankelijk van de plaats van je arbeider kan je 1 of 2 markten activeren. Je kan ook voor de zwarte markt opteren, je (ver)koopt dan 1/2/3 goederen van dezelfde soort, voor de prijs aangegeven op het speelbord. 16) Stadsmarkt : verkoop de aangegeven goederen en ontvang het geld afgebeeld op de markt. Nadien verdwijnt de marktkaart en leg je deze bij je. De markten worden pas in fase 1 terug aangevuld. Wie eerst komt, eerst maalt! 17) Rodeo : enkel in ronde 2,5 en 7. Iedereen mag eraan deelnemen, er zijn geen karrenwielen waar je arbeiders moet inzetten. Diegene met het beste paard ontvang de eerste prijs (aangegeven geld), de andere spelers ontvangen evenzeer de geldprijs bij hun plaats. Bij gelijkstand worden de respectievelijke plaatsen opgeteld en gedeeld. Het winnende paard gaat terug in de voorraad, het tweede paard zakt naar niveau 1, de andere paarden zakken de helft van hun niveau (naar boven afgerond).
Na zeven lopende ronde worden volgende zaken nog bij je geld geteld : - set van identieke goederen (niveau 3) : 0/4/9/15/22 geld voor 1/2/3/4/5 goederen - set van verschillende goederen (niveau 3) : 0/10/25/50 geld voor 1/2/3/4 goederen - geld voor de industriële verbeteringen B - verkoop van goederen niveau 1 en 2 aan de zwarte markt gedeeld door 2 (afgerond naar boven)
De speler met het meeste geld wint het spel. Bij gelijkstand wint de speler met de meeste niveau 3 goederen, daarna naar de speler met het beste paard.
Titel : Mi tierra - New Era Auteurs : Alberto Abudinen & Diego Benavente Uitgeverij : Aldebaran games Aantal spelers : 2-6 Speelduur : 60-120 min. Leeftijd : 12+
+ dit spel speelt vlot, bolt zoals het moet bollen, is voor
mij het spel dat Food Chain Magnate had moeten zijn (qua leveringsdeel dan)
+ de houten speelstukken zijn erg fraai
+ de scores liggen belachelijk dicht bij elkaar, elke keuze
blijkt achteraf belangrijk
+ dit is voorlopig één van de beste spellen die ik uit de
nieuwe Essen-lading speelde
+ dit spel is van Belgische makelij, we mogen al eens
chauvinistisch zijn
-je gaat moeten stickeren, erg veel stickeren
(leuk, maar voor iemand met dikke, onhandige vingers een frustratie) -het artwork is thematisch fraai, maar zorgt toch
voor héél wat drukte op het bord, tegels, -thematisch euvel waarbij je 2 geld moet betalen
om pizzas uit te leveren, rare situatie (maar speeltechnisch klopt het
natuurlijk volledig)
In Kodama laten de spelers hun boom groeien. Door de takken netjes te laten aangroeien, zodat er ruimte is voor toekomstige groei, zullen ze punten scoren voor één van de Kodama's (ofte boomgeesten). De speler bepaalt zelf welke van z'n Kodama-handkaarten hij wil gebruiken en waar hij dus naartoe werkt. De speler die na drie seizoenen het meeste punten heeft, wint het spel. Je scoort enerzijds punten door takken aan je boom te laten groeien en symbolen op de takken in een doorlopende lijn te combineren en door het spelen van de Kodamakaarten.
In het doosje vinden we 65 tak-kaarten (elke kaart voorzien van een aantal symbolen), 20 Kodama-kaarten (elk met een eigenschap die punten oplevert als aan de voorwaarden is voldaan), 12 seizoenskaarten (4 lente, 4 zomer, 4 herfst) waarvan er slechts één van elke soort in het spel wordt gebruikt, 6 stamkaarten, 1 startspelermarker, 1 seizoensfiche, 1 scorebord en 6 spelersfiches.
Leg het scorebord in het midden van de tafel en de scoremarkers van de spelers op de nul. Elke speler krijgt een stamkaart en plaatst deze vlak voor zich op de rand van de tafel. De Kodama-kaarten worden geschud en elke speler ontvangt er 4. De seizoenskaarten worden per soort geschud en van elk seizoen één kaart gedekt in het midden van de tafel gelegd. Resterende kaarten worden allemaal terug in de doos gestopt. De tak-kaarten worden geschud en er worden er drie opengelegd als vitrine De speler met het meeste groen in z'n kledij wordt de startspeler en krijgt de startspelerfiguur.
Kodama loopt dus over drie seizoenen, die op hun beurt bestaan uit 3 fasen : 1) Seizoensfase : de bewakers van het bos zetten hun eigen voorwaarden neer. Draai de seizoenskaart van het passende seizoen open en lees de tekst luidop voor. Gedurende gans dit seizoen wordt er aan deze voorwaarden gewerkt of moeten de spelers er zich aan houden. Vaak mag je zondigen tegen de standaardregels met deze kaarten. Na het seizoen wordt de kaart uit het spel genomen en de volgende seizoenskaart opengedraaid. Als alle kaarten zijn afgelegd, eindigt het spel.
2) Groeifase : spelers laten hun boom groeien in vier lopende ronden. Om beurten, vertrekkende van de startspeler, voeren de spelers vier ronden na elkaar de volgende stappen uit : - kies een tak-kaart uit de vitrine en leg deze aan je boom. De kaart mag niet over de tafelrand komen en mag slechts één andere kaart raken. Je mag geen symbolen afdekken door het leggen van een kaart en je mag niet meer dan 10 punten scoren (zie 2de stapje) door het leggen van een kaart. Zorg er ook voor dat je geen andere kaarten beweegt of per ongeluk verschuift. - scoor punten voor de zopas gelegde kaart waarvan de symbolen overeenkomen met eerder gelegde kaarten richting stamkaart. Indien de lijn onderbroken wordt, tellen enkel de punten vertrekkende vanaf de zopas gelegde kaart. Je scoort niet voor vertakkingen. - vul de vitrine terug aan door een nieuwe kaart van de tekstapel open te leggen.
3) Kodamafase : spelers kiezen één van hun Kodama-kaarten om ze te scoren volgens de voorwaarden op de kaart. Elke speler kiest één van z'n Kodamakaarten en scoort volgens de voorwaarden die op de kaart staan. Daarna wordt de kaart afgelegd. Aan het einde van het spel zal elke speler één Kodamakaart overhouden die niet gescoord wordt.
De speler die na drie seizoenen het meeste punten heeft weten te verzamelen, wint het spel.
Titel : Kodama Auteur : Daniel Solis Uitgeverij : Capsicum games Aantal spelers : 2-5 Speelduur : 10 min./speler Leeftijd : 8+
+ fraaie 2-speler die één eenvoudig mechanisme hanteert
+ af en toe krijg je lastige verdelingen voorgeschoteld
+ je houdt elkaar relatief netjes in evenwicht
+ het materiaal is erg netjes en het artwork bijzonder fraai
-als het echt tegenzit voor één van beide
spelers, kan het verschil wel oplopen -de speciale actiekaarten zijn oké, maar de
Tortuga-kaart kan (als ze op het juiste moment komt) voor dodelijke gevolgen
zorgen
+ het keuze-systeem is doodsimpel, maar oh zo goed
+ de combinaties die je kan vormen met de kaartjes zijn soms
wel grappig
+ vlotte gameplay, relatief kleine pestfactor (gezond)
-de weinige tekst op de kaarten zorgt ervoor dat
je het spel niet onmiddellijk met kleinere kinderen kan spelen, wat jammer is,
want dit zou perfect mogelijk zijn -aanvankelijk is het even wennen aan het systeem
van kaarten bekijken, zeker als een stapeltje blijft liggen en je het voor de
derde keer bekijkt, sla je jezelf wel voor het hoofd -de uiteindelijke verschillen in punten kunnen
wel wat oplopen
In Edenia is het gras letterlijker groener aan de overkant. Elke speler beheert een meute (3) schapen die van hun oorspronkelijke planeet Arridis naar Edenia willen omdat het gras daar groener, sappiger en lekkerder is. Onderweg sprokkelen ze klavertjes die gelden als currency in dit spel. Telkens je iets moet betalen, blijken de klavertjes erg kostbaar. Je kan dit spel overigens op drie manieren winnen, als race (diegene die eerst z'n 3 schapen op Edenia heeft), als wet van het universum (als je 42 punten hebt op een gegeven moment) of als prestige (voor de speler met de hoogste score als alle trifoliumfiches vergeven zijn die te rapen zijn op Edenia voor de arriverende schapen).
Het speelveld wordt klaargemaakt door met de vier puzzelstukken de rand te maken. In het midden van het speelveld leg je het zwarte gat. De andere tegels worden als trekstapel klaargelegd (de 3 starttegels bovenop de stapel). Op elke springveer op de puzzelstukken wordt een klavertje gelegd (9), afh. van het aantal spelers worden er trifoliumfiches op Edenia gelegd (6/5/4 fiches bij 4/3/2 spelers). De sabotagefiches, resterende klavertjes alsook de dobbelsteen worden terzijde klaargelegd. Elke speler z'n drie schapen op Arridis en de 3 vlaggen voor zich. De eerste en twee speler krijgen 2 klavertjes, de 3de en 4de speler krijgen 3 klavertjes om het spel aan te vatten.
Als je aan de beurt bent, kan je ervoor opteren om een schaap te bewegen OF je beurt over te slaan. Als je je beurt overslaat, ontvang je één klavertje uit de voorraad (er is geen limiet voor het aantal klaver in je voorraad) Als je ervoor opteert om te bewegen, neem je één van je schapen en kies je één van de mogelijke wegen waarover je schaap kan bewegen. Je beweegt het schaap tot het einde van deze route. Er kunnen zich verschillende situaties voordoen : - kom je in een tunnel terecht, verander je van richting (zijn er meerdere mogelijkheden, mag je kiezen) - kom je op een leeg veld trek je de bovenste tegel van de stapel, pas je deze aan en vervolg je je weg over het pad tot aan de volgende planeet of einde van de weg (je mag slechts één tegel exploreren tijdens je beurt) - kom je bij een ander schaap terecht, mag je haasje-over spelen tegen betaling van één klavertje per schaap waarover je springt. Indien je niet kan of wil betalen blijf je achter het schaap staan - kom je op Edenia terecht, neem je een Trifolium-fiche naar keuze (ze leveren punten op) - kom je terug op Arridis terecht, moet je je beweging eindigen en je beurt beëindigen
De extra's die je onderweg kan tegenkomen : 1) Als je een planeet ontdekt onderweg, leg je er drie klavertjes op. Een schaap dat hierop eindigt, kan kiezen tussen 2 opties. Neem 1 van de klavertjes OF zet één van je vlaggen op de planeet. Staat er reeds een vlag dan wordt deze aan de desbetreffende speler teruggegeven. Een vlag telt voor 7 punten. 2) Indien er op een tegel een dwergplaneet staat, leg je er 2 artefactfiches op. Als een schaap langs de dwergplaneet passeert, heeft deze volgende opties. Je kan stoppen op de dwergplaneet en één van beide fiches nemen en gedekt voor je leggen (ze levert je punten op en een speciale actie, waarvan netjes een overzicht in de spelregels). Je kan er ook voor opteren om je weg gewoon verder te zetten OF je kan er stoppen en niets doen. Er kan slechts één schaap op een dwergplaneet staan. 3) Indien je schaap in het zwarte gat terechtkomt, gooi je met de dobbelsteen en vervolg je je weg in die richting. 4) Kom je op een relay-station aan de rand van het speelbord, neem je het klavertje (indien nog voorradig) en bots je terug naar de kant waarvan je kwam 5) Als je op een teleporteerveld terechtkomt, eindigt je beurt. In je volgende beurt kan je onmiddellijk naar een ander teleporteerveld. Is dit van dezelfde kleur is de verplaatsing gratis. Indien een andere kleur kost het je een klavertje. Het veld waar je terechtkomt, wordt afgedekt met een sabotagefiche. Dit teleporteerveld kan niet als aankomstveld gebruikt worden. Als er een schaap zelf opkomt, verwijder je de fiche en kan je het terug gebruiken. Na het teleporteren zet je je weg verder.
Zo gauw er aan één van de drie eindvoorwaarden voldaan is, eindigt het spel en wordt de winnaar bekend gemaakt : 1) de eerste speler die z'n 3 schapen in Edenia krijgt, wint onmiddellijk 2) de eerste speler die 42 punten scoort (vlaggen, artefactfiches, trifoliumfiches, klavertje = waarde 1) wint onmiddellijk 3) wanneer alle trifoliumfiches van Edenia zijn weggehaald, eindigt het spel en wint de speler met de meeste punten
Titel : Edenia Auteur : Matthieu Lanvin Uitgeverij : BLAM! Aantal spelers : 2-4 Speelduur : 30 min. Leeftijd : 8+
+ hanteert het push-your-luck-principe van Port royal, maar
door de speciale eigenschappen ga je niet vaak jezelf kapot draaien
+ de speciale eigenschappen maken het wel leuk
+ de slotscore wordt niet bepaald door het aantal kaarten
dat je verzamelt, de scores liggen dus sowieso erg dicht bij elkaar, de laatste
ronde kan beslissend zijn
+ je gaat elkaar pesten en backstabben
+ het speelt vlot weg (eens je de eigenschappen van de
kaarten onder de knie hebt)
-het is wel even wennen aan de eigenschappen -het is een gedoe om een overzicht te houden van
welke speler welke eigenschap al dan niet mag gebruiken, verandert constant
Not alone is een asymmetrisch kaartspel, waarbij één speler (de jager) speelt tegen alle andere spelers (de opgejaagden). Indien je wordt opgejaagd, onderzoek je de planeet Artemia (waarop je bent gecrasht) door de locatiekaarten te gebruiken en door overleefkaarten te spelen. Je tracht het net zolang vol te houden tot er hulp is om je te komen redden. Als je de rol aanneemt van "het wezen" probeer je de gestranden tegen te houden om te ontsnappen en ze te laten assimileren met het ecosysteem van de planeet. Door het spelen van jaagkaarten en de krachten van Artemia te ontluiken val je de opgejaagden aan en tracht je ze voor eeuwig op je planeet te houden.
De 10 plaatskaarten worden in 2 rijen van vijf in oplopende volgorde in het midden van de tafel gelegd. Het scorespoor wordt erboven gelegd, met op de startplaatsen de scoremarkers (ontsnapping en assimilatie). Elke speler krijgt 5 locatiekaarten (1-5) op handen en 3 wilskrachtblokjes, alsook 1 overlevingskaart van de trekstapel. De jager neemt z'n kaartenstapel, schud deze en trekt drie kaarten op handen. Daarnaast neemt hij ook de 3 fiches die hij op de locatiekaarten kan gaan plaatsen. Afhankelijk van het aantal spelers worden een aantal locatiekaarten van locaties 6-10 klaargelegd boven het speelbord (zie foto onder).
Een spel verloopt over een aantal ronden, die zijn opgebouwd uit 4 fasen :
1) Exploratie : de opgejaagden kiezen simultaan een plaatskaart uit hun hand. Ze mogen luidop overleggen en bluffen, maar kiezen zelf een kaart die ze gedekt voor zich neerleggen. Een speler mag zich ook verzetten, hiervoor legt hij 1 of 2 wilskrachtblokjes af om respectievelijk 2 of 4 locatiekaarten terug op handen te nemen (dit om te voorkomen dat de jager makkelijk kan voorzien waar je terecht zal komen). Een speler moet soms ook opgeven omdat hij geen wilskrachtblokjes en/of locatiekaarten meer heeft. De speler neemt alle locatiekaarten terug op handen, alsook de 3 wilskrachtblokjes. De assimilatiemarker wordt één plaats verder gezet.
2) Jagen : de jager speelt z'n fiches op diverse plaatsen op het speelbord. Hij plaatst sowieso z'n jagerfiche op een locatie. Afhankelijk van de gespeelde jaagkaart mag hij eventueel ook het jaagfiche plaatsen en indien de kaart een Artemia-symbool toont, mag ook deze fiche gelegd worden.
3) Afrekening : de opgejaagden tonen het gekozen kaarten. - Indien ze een plaats kozen waar geen fiches van de jager liggen, gebruiken ze de kracht van de plaats OF nemen ze één plaatskaart van de aflegstapel terug op handen - Indien ze een plaats kozen waar het jaagfiche ligt, wordt onderworpen aan het effect van de locatie. Nadien mag de speler de kracht van de plaats gebruiken OF één plaatskaart van de aflegstapel terug op handen nemen - Indien ze een plaats kozen met het Artemiafiche, moeten ze één plaatskaart uit de hand afleggen. Het effect van de locatie wordt niet geactiveerd en ze mogen geen kaart terug op handen nemen - Indien ze een plaats kozen waar de jager ligt, verliezen ze één wilskrachtblokje en wordt de assimilatiemarker één plaats verzet. Het effect van de locatie wordt niet geactiveerd en ze mogen geen kaart terug op handen nemen. Indien de speler z'n 3de wilskrachtblokje hierdoor verliest, wordt de assimilatiemarker nog een plaats verzet.
4) Einde van de ronde : de gespeelde kaarten komen op de aflegstapel te liggen, zodat de jager netjes kan zien welke kaarten reeds gespeeld zijn. De jager neemt de fiches terug van het speelveld en vult z'n hand terug aan tot 3 jaagkaarten. Verzet de reddingsmarker tenslotte één stapje verder op het scorespoor.
Zo gauw de assimilatiemarker op het doelveld terechtkomt, wint de jager het spel. Als de reddingsmarker als eerste op het doelveld komt, winnen de opgejaagden.
Titel : Not alone Auteur : Ghislain Masson Uitgeverij : Geek attitude games Aantal spelers : 2-7 Speelduur : 30-45 min. Leeftijd : 10+
