Vandaag dus botscan.  Wetende dat ik nog altijd niet kan liggen op schouder was ik voorbereid op pijn.  Op pijn wel maar ik wist niet dat het woord bot meer dan één lading dekte.  's Morgens bij voorbereidende prik viel me al op dat het personeel niet uitblonk in vriendelijkheid.  's Middags bij het eigenlijk onderzoek, werd ik opgeroepen met het kort en bondige : Vynck.  Op de tafel moest ik mijn armen naast me leggen.  Vanmorgen reeds meldde ik dat ik geopereerd ben aan schouder die nog niet mee wil.  Geen reactie, geen blik, nada, enkel vastsjorren van armen.  15 minuten stil liggen.  Pijnlijk maar op mijn tanden gebeten.  Tweede ronde : ik meldde terug dat ik pijn had toen ik verordend werd mijn armen boven het hoofd te leggen en ik dit niet kon.  Reactie : leg die arm dan zo hoog mogelijk.  Wat ik deed, de pijn  was niet te harden zodat ik mijn tranen niet kon tegenhouden, rustig ademhalen, denken op alles behalve die scan, niets lukte.  Eventjes dacht ik dat ik ging hyperventileren zo moeilijk had ik het.  Met mijn goeie arm (boven mijn hoofd) gezwaaid maar dat was duidelijk een zwaai in het ijle.  Toen de scan stilviel heb ik meerdere malen gevraagd of mijn arm nu naar beneden mocht.  Geen antwoord.  Uiteindelijk kwam de verpleegster toch binnen en zei ze enkel : kom er maar af.  Ik kon niet recht door verlamd aanvoelende arm maar moest toch alleen van de tafel klauteren terwijl de tranen stroomden.  Me aangekleed.  Gevraagd of ik weg mocht. Geen reactie, blik op PC.   De andere verpleegster vroeg het dan maar aan de botte Leen (ergens registreerde ik haar naam)  Ja.  Ik was zo overstuur dat ik wenend in de "stille ruimte" ben gaan zitten en manlief belde.  Ben er in geslaagd meer dan een half uur aan een stuk te wenen. Mij nog nooit overkomen.  De pijn was vreselijk maar vooral de behandeling deed me de das om.  Een vriendelijk woord, een helpende hand, begrip ....niets.  Hoe rapper ik buiten was hoe beter.  Manlief heeft klacht ingediend.  Tegen mijn principe maar dit was voor mij er toch over !  En wat leverde die botscan op : niets.  Weer eentje om te schrappen.  Nu enkel weken speciale kous en als het dat niet is als laatste : mri-scan van mijn kuit.  Ik ben in de war vandaag maar vraag me toch af waarom niemand daar startte....