|
Om 12.30 hr netjes op afgesproken tijdstip mijn tijdelijke kamer ingenomen. Het woordje tijd vergezelde me de rest van de dag. Pas om 15.30 was er tijd voor mij. Vervoer per bed, t'is eens wat anders. Tijd doorgebracht na infuus in een wachtzaaltje samen met een jongen die waarschijnlijk de tijd van zijn leven had naast een medioor met operatieschort en groen netje op het hoofd. hij had een "beire" raar gevoel of net niet in zijn arm.....om 16.30hr was het mijn tijd voor de nekprik die dat beiregevoel moest teweegbrengen. Ergens boven mijn hoofd legde een arts tot in de puntjes uit wat ze zag en zocht aan stagair die toen de naald ter hand nam want de woorden al doende leert men zweefden boven mijn hoofd! Veel werd er niet geleerd want dat beiregevoel kwam niet bij. Om 17.30 hr het grote werk waar tot de ontstentenis van verpleegster mijn arm nog vlotjes alle kanten uitging! Kapje op de neus en gelukkig was het mijn tijd nog niet want er flitste in de recovery af en toe een verpleger in mijn gezichtsveld dat ik maar niet gefocust kreeg.
Tamelijk goed geslapen ondanks operatieschort, lakens en bandage die een eigen leven leden. Om 3 uur in de morgen vond een verpleegster dat het tijd was om bloeddruk te nemen. Mijn bloed kookte maar dat zie je niet op zo'n meter ;-)
Deze middag een meevaller want het was vol-au-vent die gelukkig niet te veel gevoleerd heeft bij mijn éénhandmaaltijd.
Ook al kennisgemaakt met mijn 90daags verblijf vol marteltuigen waaronder kinéteck. Onbekend ? Gelukkig maar Eerlijkheidshalve moet ik zeggen dat mijn pijnstillerroes zijn werk deed. Nu veilig weer onder mans vleugels
|
