Augustus: volop zomer. Het hoofd van Zerar zit boordevol wijsheid. Dag en nacht heeft hij geblokt. De eerste zittijd heeft hij overgeslagen, maar wees gerust: in september zal hij er staan! Zijn hersenen zijn toe aan een paar weekjes relatieve rust in zijn thuis, in de Vlaamse Ardennen. Zerar neemt daartoe de trein in het Sint-Pietersstation. Hoe vaak heeft hij daar niet de trein genomen in zijn jonge jaren! Wekelijks pendelde hij toen heen en weer tussen Gent en thuis. Het station is een van de dingen die hem doen dromen van vroeger. En dan die uurwerktoren die zoveel gelijkenissen vertoont met de uurwerktoren van het postgebouw op de Korenmarkt. Niet te verwonderen, denkt Zerar, ze werden allebei ontworpen door dezelfde architect, Louis Cloquet: de stationstoren in 1912, de posttoren een paar jaar vroeger. Dat alles weet Zerar over zijn geliefde Gent. Zerar is een veelweter. Maar ook een gevoelsmens. Neem nu dat duifje dat zo vredig tippelt vóór zijn voeten: het ontroert hem zeer...