Zondag 4 november hadden enkele pedaalvrienden hun fiets opgeblonken om de bloso route in Brakel te fietsen Dat de fiets niet lang opgeblonken zou blijven dat wisten we Het parcours was door de regenval van de afgelopen week in een klein moerasje veranderd. Het weer viel al bij al heel goed mee en daardoor konden we het eerste deel dan ook aan een aangenaam tempo afwerken. De meesten zijn dan ook heel wat beter aan het worden en hebben al heel wat bijgeleerd de afgelopen weken in het veld. Alleen bleven we deze keer niet gespaard van pech Daarbij wil ik dan ook nog eens in de naam van iedereen een woordje van dank aan onze sponsor geven die ons tot tweemaal toe heeft gedepanneerd. Echt dank je wel Annelies. Als we nu nog niet genoeg pech hadden gehad kwamen er nog eens regendruppels uit de lucht. Het parcours die geleidelijk aan, aan het opdrogen was werd nu nog drassiger dan voorheen. Zo goed, het eerste gedeelte van de rit verliep, zo slecht verliep het tweede gedeelte van de rit. Wel hebben we terug heel wat afgelachen hoor, man wat zit de sfeer toch goed. Ook al hebben we heel wat pech gehad, wel de pedaalvrienden hebben zich toch weer goed geamusseerd.
Zondag 28 oktober waren terug enkele pedaalvrienden samen gekomen. Deze keer om de bloso route in Brakel te moutainbiken. Het was duidelijk veel frisser dan vorige week en dat was ook te zien aan onze kledij. Iedereen was goed voorzien van warme handschoenen en een dikke warme muts. Gelukkig bleef het droog en konden we vol genieten van onze rit. Deze bloso route was duidelijk zwaarder dan die van vorige week. Kwam het door de modder of het parcours? De combinatie van alletwee denk ik. Het rode gedeelte was duidelijk zwaarder, al moest het blauwe gedeelte zekers niet onder doen. Het groene gedeelte hebben we niet volledig uit gereden omdat we ergens tussen groen en blauw een pijltje hadden gemist. Volgende week rijden we de bloso route in Brakel terug. Oja, na nog eens goed op de map van bloso te hebben gekeken zullen we dan niet meer missen. Dat hopen we en dan zullen we zien of het aan ons lag, of dat er misschien wel enkele pijltjes weg zijn. Al bij al hebben we terug een mooie zondag beleefd. Goed weer, mooi parcour, toffe vrienden, wat moeten we nog meer hebben om ons te amuseren? Uhhh, volgende week terug het zelfste zekers.
Zondag 21 oktober waren enkele pedaalvrienden warm gelopen om de bloso route in Zottegem te gaan mountainbiken. De rit werd gestart aan onze sponsor 't VeRScHil. Iedereen was dus zeer gemotiveerd en dat was er duidelijk aan te zien, een stevig tempo van in het begin. Maar al snel begon het serieuzere werk dus ging het tempo al direct wat naar omlaag, maar goed want anders zouden er wel eens enkele zichzelf tegen komen We waren ingepikt op het rode gedeelte in Michelbeke die tot in Strijpen liep. Voor de ervaren moutainbiker viel het nog mee maar enkelen hadden duidelijk niet zoveel ervaring en moesten nu en dan wel eens van de fiets Na Strijpen volgde er een stukje van de groene lus, die al snel werd opgevolgd door de blauwe lus. In Velzeke werden er ook enkele kasseistroken onder de wielen geschoven. De blauwe lus liep tot in Velzeke om zo terug te keren richting Zottegem. Daar bleven we een beetje rondtoeren op een iets makkelijker deel van de route. Goed, Erwetegem kwam eraan en dat was terug een stuk rood. Bij sommigen was dat zekers welkom om terug wat actie te krijgen we werden dus op onze wenken bediend. Actie, actie en nog eens ... neen het was modder en nog eens modder. Ha ha, de rode lus zorgde dan ook voor het echte mountainbike gevoel, een voldaan gevoel want dat was ook, ons laatste gedeelte. Na de rit namen we dan ook enkele sfeer foto's. Hierop is dan ook te zien dat de sfeer dan ook zeer goed was en dat we zekers heel wat hebben afgelachen Natuurlijk hebben we ook het sportieve niet verloochend en dat was dan ook aan de spatjes modder op onze mooie outfit te zien. De pedaalvrienden hebben er terug een super toffe zondag op zitten die zekers de komende weken een vervolg zal krijgen.
Zondag 30 september voor de op één na laatste rit van het seizoen, toch 6 vertrekkers. Voor deze rit hadden we gekozen om een rit te rijden die vooral door Brakel ging, de Teirlinckroute. Het werd een typische eindeseizoens rit, er werd aan een rustig tempo gereden. De eerste 20 kilometer was het dan ook gezellig keuvelen over koetjes en vooral kalveren Naarmate de rit vorderde werd het parcours ook iets attractiever met de Leeberg en de Berendries Voor wie deze mooi uitgestippelde route nog niet heeft gereden zekers een aanrader. Mooi weer, een mooie route, een toffe bende Wat moet een wielerliefhebber nog meer hebben op een zondag voormiddag
Dat de fiets niet lang opgeblonken zou blijven dat wisten we 
Het parcours was door de regenval van de afgelopen week in een klein moerasje veranderd. Het weer viel al bij al heel goed mee en daardoor konden we het eerste deel dan ook aan een aangenaam tempo afwerken. De meesten zijn dan ook heel wat beter aan het worden en hebben al heel wat bijgeleerd de afgelopen weken in het veld. Alleen bleven we deze keer niet gespaard van pech 
Daarbij wil ik dan ook nog eens in de naam van iedereen een woordje van dank aan onze sponsor geven die ons tot tweemaal toe heeft gedepanneerd. Echt dank je wel Annelies. Als we nu nog niet genoeg pech hadden gehad kwamen er nog eens regendruppels uit de lucht. Het parcours die geleidelijk aan, aan het opdrogen was werd nu nog drassiger dan voorheen. Zo goed, het eerste gedeelte van de rit verliep, zo slecht verliep het tweede gedeelte van de rit. Wel hebben we terug heel wat afgelachen hoor, man 
wat zit de sfeer toch goed. Ook al hebben we heel wat pech gehad, wel de pedaalvrienden hebben zich toch weer goed geamusseerd.
We waren ingepikt op het rode gedeelte in Michelbeke die tot in Strijpen liep. Voor de ervaren moutainbiker viel het nog mee maar enkelen hadden duidelijk niet zoveel ervaring en moesten nu en dan wel eens van de fiets 
Na Strijpen volgde er een stukje van de groene lus, die al snel werd opgevolgd door de blauwe lus. In Velzeke werden er ook enkele kasseistroken onder de wielen geschoven. De blauwe lus liep tot in Velzeke om zo terug te keren richting Zottegem. Daar bleven we een beetje rondtoeren op een iets makkelijker deel van de route. Goed, Erwetegem kwam eraan en dat was terug een stuk rood. Bij sommigen was dat zekers welkom om terug wat actie te krijgen 
we werden dus op onze wenken bediend. Actie, actie en nog eens ... neen het was modder en nog eens modder. Ha ha, de rode lus zorgde dan ook voor het echte mountainbike gevoel, een voldaan gevoel want dat was ook, ons laatste gedeelte. Na de rit namen we dan ook enkele sfeer foto's. Hierop is dan ook te zien dat de sfeer dan ook zeer goed was en dat we zekers heel wat hebben afgelachen 
