Zondag 7 april zijn enkele pedaalvrienden samengekomen om naar Ophasselt een ritje te gaan rijden. Memorial Wilfried Paridaens ingericht door W.T.C Rapide. Iedereen zag het goed zitten want na deze lange winterperiode was het eindelijk eens een mooie zonnige dag, wel nog frisjes maar aangenaam fietsweer We vertrokken zoals gewoonlijk aan onze sponsor 't VeRScHil, om zo richting Smeerebbe-Vloerzegem waar de start van de rit bevond aan het café 't Buitenbeentje te starten. We tekende aan voor de 60 kilometer die ons langs Zandbergen, Nieuwenhove, Denderwindeke, Pollare, Eichem, Outer en Kerksken tot aan de bevoorrading leide die in café Vervoer plaatsvond. De bevoorrading werd overgeslagen want iedereen had nog voldoende bij zich en zo werd de rit verder gezet richting Heldergem, Aaigem waar we dan de beslissing namen om via Herzele, Zottegem terug naar Brakel te fietsen. De voorziene doelstelling van deze dag was 60 kilometer en die werd ruimschoots behaald, eens in Brakel stond er 66 kilometer op de teller. Na deze mooie zondag voormiddag was iedereen dan ook voldaan en zeer tevreden dat ze nog eens goed buiten konden fietsen in aangename omstandigheden. Conclusie, terug een super toffe fietstocht met de pedaalvrienden
Zondag 3 maart onze openingsrit. Om er een beetje in te komen hadden we een ritje van 55 kilometers geplant richting de Schelde. Om 9u00 was het verzamelen geblazen aan 't VeRScHil en bijna iedereen was er met zijn fiets om de kilometerjes af te pedaleren. Een echt lenteweertje was het nog niet, maar winteren deed het nu ook niet. Iedereen was duidelijk gemotiveerd om te vertrekken. Na enkele foto's te hebben genomen konden we aan onze rit beginnen. Zoals gewoonlijk reden we richting Michelbeke, Roborst, Munkzwalm, Nederzwalm, om in Zingem langs de Schelde nog enkele kilometers vlakke asvalt af te pedaleren. In Oudenaarde werd er een kleine lus gemaakt zodat we terug op de Schelde kwamen. Op de terugweg langs de Schelde werd er ietsje harder op de pedalen getrapt om onze longen eens goed te laten opengaan. We reden dan terug via Munkzwalm, Roborst, Michelbeke. Onderweg werd er zoals gewoonlijk heel wat gelachen zodat de kilometers iets sneller aandikten. Zoals voorzien hadden we 55 kilometer gefietst zodat we kunnen terugblikken op een toffe en sportieve zondag. Laat ons zeggen dat we een goede start hebben genomen naar het vervolg van dit seizoen.
Zondag 3 februari en enkele pedaalvrienden zijn reeds samen gekomen om zich voor te bereiden op het nieuwe seizoen. Op deze toch wel frisse en winderige zondag reden we naar de Schelde om de eerste kilometers af te malen. We reden via de vlakkere wegen naar de Schelde in Zingem. Eens aangekomen aan de Schelde reden we nog enkele minuten langs de Schelde zodat we het uur fietsen hadden volmaakt. Nu was het ook nog een uurke terug fietsen naar Brakel. Zo hadden we twee uurtjes gefietst en een 45 kilometer in benen. De pedaalvrienden hadden het niet verleerd, het fietsen en natuurlijk het lachen onder weg
Ben je van de regio Brakel en omstreken, op zoek naar een hobby of reeds al aan het fietsen en zoek je een club? Kom dan gerust op 03/02/2013 tegen 09u00 naar 't VeRScHil ( Neerstraat 33, 9660 Brakel ). Daar vertrekken we voor een kennismakingsrit van 50 kilometer. Dit aan een rustig tempo dat we verder in het seizoen opbouwen. Je mag steeds een bericht posten ( E-mail ons! ) voor verdere vragen!
Wij wensen jullie gezellige kerstdagen, een schitterend eindejaar en een fantastisch 2013! Dat het nieuwe jaar jullie veel liefde, een goede gezondheid en vooral véél (wieler)plezier mag brengen!
Zondag 9 december was het verzamelen geblazen om in Gent aan het evenement Cycling for life deel te nemen Deze keer was het niet op de weg of in het veld maar op de piste. Iedereen had vol spanning uitgekeken naar deze dag. Het was dan ook de eerste keer voor iedereen op de wielerbaan. Bij aankomst van het Vlaamse Wielercentrum Eddy Merckx keken we dan ook de ogen uit ons hoofd. De spanning nam bij de meesten toe en hadden dan ook een extra sanitaire stop nodig. Tijd genoeg hoor, want we waren mooi op tijd vertrokken om ons zonder haast te moeten aankleden. Dan was het tijd om onze fiets te gaan halen en ook die op onze maat af te stellen zodat we toch enige comfort op onze fiets hadden. Nu deze afgesteld stond, was het dan ook naast de baan al eens uittesten hoe dat voelde, met een vaste pion fietsen en zonder remmen. Iedereen dacht als dat maar goed komt. De tijd was aangebroken om op de wielerbaan te gaan. We kregen nog wat uitleg over de regels op de wielerbaan, gelukkig maar De eerste rondjes op de wielerbaan waren een feit. De ene voelde zich al wat sneller op zijn gemak dan de andere. Zo, nu iedereen het wat onder de knie kreeg konden we al eens een treintje op rails zetten. Dit bleek snel, dat het niet al te gemakkelijk was. Er zat steeds wel eens een andere renner tussen. Onze tijd zat erop en dan was het douchen en nakaarten in de bar. Iedereen vond het super toffe ervaring en we komen zeker terug op de wielerbaan. De pedaalvrienden hebben er terug een toffe zondag op zitten, eentje om in te kaderen
Zondag 18 november. Het is zondag en dat wil zeggen verzamelen geblazen Deze keer om de bloso route van Oudenaarde te fietsen. Na een zondag niet te zijn gestart waren we dubbel gemotiveerd. Ons verzamelpunt was deze keer niet anders, 't VeRScHil. Iedereen was op tijd om te vertrekken of had er toch iemand wat stress en dus moest er nog op het laatste nippertje een sanitaire stop gehouden worden. Maar goed na een kleine vertraging vertrokken we richting Oudenaarde (10 kilometer). Op weg naar Oudenaarde kwamen we enkele wegenwerken tegen. Omlegging dus of toch niet Met de mountainbike neen hoor, de eerste veldweg was een feit en we waren nog niet eens aan de bloso route begonnen Mater kwam dichterbij want daar hadden we afgesproken om in te voegen op het parcours. Het eerste deel was relatief makkelijk en dat was ook te zien aan het tempo Niet te snel, niet te traag met de nodige verzichtigheid want de regen van de afgelopen weken had zijn werk wel gedaan. Dan nog niet gesproken van de regen die onze bril van de nodige spoelingen gaf Het tweede deel daar kreeg je een medaile voor als je niet van de fiets moest stappen. Jammer genoeg heeft niemand er eentje gekregen Het derde deel was dan weer iets makkelijker maar vooral veel drassiger en dat zorgde er voor dat er nu en dan wel eens een slippertje werd gedaan De 37 kilometer van de bloso route in Oudenaarde zat dan achter onze kiezen en dan reste ons alleen nog naar Brakel te fietsen (nog eens 10 kilometer). Blijkbaar hadden we deze route goed verteerd want iedereen reed vrij goed naar Brakel Dan kunnen we alleen nog zeggen, dat we weer heel wat hebben afgelachen. Onze buikspieren hebben vandaag een extra training gekregen Blijf zo verder doen pedaalvrienden.
Zondag 4 november hadden enkele pedaalvrienden hun fiets opgeblonken om de bloso route in Brakel te fietsen Dat de fiets niet lang opgeblonken zou blijven dat wisten we Het parcours was door de regenval van de afgelopen week in een klein moerasje veranderd. Het weer viel al bij al heel goed mee en daardoor konden we het eerste deel dan ook aan een aangenaam tempo afwerken. De meesten zijn dan ook heel wat beter aan het worden en hebben al heel wat bijgeleerd de afgelopen weken in het veld. Alleen bleven we deze keer niet gespaard van pech Daarbij wil ik dan ook nog eens in de naam van iedereen een woordje van dank aan onze sponsor geven die ons tot tweemaal toe heeft gedepanneerd. Echt dank je wel Annelies. Als we nu nog niet genoeg pech hadden gehad kwamen er nog eens regendruppels uit de lucht. Het parcours die geleidelijk aan, aan het opdrogen was werd nu nog drassiger dan voorheen. Zo goed, het eerste gedeelte van de rit verliep, zo slecht verliep het tweede gedeelte van de rit. Wel hebben we terug heel wat afgelachen hoor, man wat zit de sfeer toch goed. Ook al hebben we heel wat pech gehad, wel de pedaalvrienden hebben zich toch weer goed geamusseerd.
Zondag 28 oktober waren terug enkele pedaalvrienden samen gekomen. Deze keer om de bloso route in Brakel te moutainbiken. Het was duidelijk veel frisser dan vorige week en dat was ook te zien aan onze kledij. Iedereen was goed voorzien van warme handschoenen en een dikke warme muts. Gelukkig bleef het droog en konden we vol genieten van onze rit. Deze bloso route was duidelijk zwaarder dan die van vorige week. Kwam het door de modder of het parcours? De combinatie van alletwee denk ik. Het rode gedeelte was duidelijk zwaarder, al moest het blauwe gedeelte zekers niet onder doen. Het groene gedeelte hebben we niet volledig uit gereden omdat we ergens tussen groen en blauw een pijltje hadden gemist. Volgende week rijden we de bloso route in Brakel terug. Oja, na nog eens goed op de map van bloso te hebben gekeken zullen we dan niet meer missen. Dat hopen we en dan zullen we zien of het aan ons lag, of dat er misschien wel enkele pijltjes weg zijn. Al bij al hebben we terug een mooie zondag beleefd. Goed weer, mooi parcour, toffe vrienden, wat moeten we nog meer hebben om ons te amuseren? Uhhh, volgende week terug het zelfste zekers.
Zondag 21 oktober waren enkele pedaalvrienden warm gelopen om de bloso route in Zottegem te gaan mountainbiken. De rit werd gestart aan onze sponsor 't VeRScHil. Iedereen was dus zeer gemotiveerd en dat was er duidelijk aan te zien, een stevig tempo van in het begin. Maar al snel begon het serieuzere werk dus ging het tempo al direct wat naar omlaag, maar goed want anders zouden er wel eens enkele zichzelf tegen komen We waren ingepikt op het rode gedeelte in Michelbeke die tot in Strijpen liep. Voor de ervaren moutainbiker viel het nog mee maar enkelen hadden duidelijk niet zoveel ervaring en moesten nu en dan wel eens van de fiets Na Strijpen volgde er een stukje van de groene lus, die al snel werd opgevolgd door de blauwe lus. In Velzeke werden er ook enkele kasseistroken onder de wielen geschoven. De blauwe lus liep tot in Velzeke om zo terug te keren richting Zottegem. Daar bleven we een beetje rondtoeren op een iets makkelijker deel van de route. Goed, Erwetegem kwam eraan en dat was terug een stuk rood. Bij sommigen was dat zekers welkom om terug wat actie te krijgen we werden dus op onze wenken bediend. Actie, actie en nog eens ... neen het was modder en nog eens modder. Ha ha, de rode lus zorgde dan ook voor het echte mountainbike gevoel, een voldaan gevoel want dat was ook, ons laatste gedeelte. Na de rit namen we dan ook enkele sfeer foto's. Hierop is dan ook te zien dat de sfeer dan ook zeer goed was en dat we zekers heel wat hebben afgelachen Natuurlijk hebben we ook het sportieve niet verloochend en dat was dan ook aan de spatjes modder op onze mooie outfit te zien. De pedaalvrienden hebben er terug een super toffe zondag op zitten die zekers de komende weken een vervolg zal krijgen.
Zondag 30 september voor de op één na laatste rit van het seizoen, toch 6 vertrekkers. Voor deze rit hadden we gekozen om een rit te rijden die vooral door Brakel ging, de Teirlinckroute. Het werd een typische eindeseizoens rit, er werd aan een rustig tempo gereden. De eerste 20 kilometer was het dan ook gezellig keuvelen over koetjes en vooral kalveren Naarmate de rit vorderde werd het parcours ook iets attractiever met de Leeberg en de Berendries Voor wie deze mooi uitgestippelde route nog niet heeft gereden zekers een aanrader. Mooi weer, een mooie route, een toffe bende Wat moet een wielerliefhebber nog meer hebben op een zondag voormiddag
Op deze frisse septemberdag verzamelden twee pedaalvrienden voor de Belgian cycling happening. Een mooi ritje langs de kleine deelgemeenten van Herzele (Herzele, Ressegem, Aaiegem, Woubrechtegem, St Antelinks, Steenhuize). Bevoorrading was aan de Gavers in Geraardsbergen. De rit was goed bepijld, niet al te zwaar. De moeilijkheid lag meer in combinatie van wind en hellingen. Al bij al een mooi training in deze eindeseizoensrit.
Zondag 16 september was het terug verzamelen geblazen. Memorial Jeroen De Backer stond op het programma. De keuze ging naar de 55 kilometer plus de verplaatsing naar Michelbeke zouden we aan 65 kilometer komen. Zoals gezegt vertrokken we in Michelbeke om zo richting Zottegem te fietsen. Zoals de meeste wielerliefhebbers weten, als je van Brakel naar Zottegem fiets dan kom je wel enkele hellingen tegen. Ze hebben daarom nog geen grote naam nodig om pittig te zijn. Eens in Velzeke kregen we ook iets te eten en te drinken, dit alles was tot in de puntjes geregeld. Er kunnen er weinig zeggen dat ze dergelijke bevoorrading hebben georganiseerd. De rit ging verder langs Balegem om zo richting de Zwalmstreek terug te keren richting Michelbeke. Echt een mooie rit en zekers een om in onze agenda van volgend jaar terug te plannen. Wie weet dan wel eens in het veld
Vrijdag 15 september vertrokken enkele pedaalvrienden voor de nachtrit in Horebeke. Voor sommigen onder ons was het de eerste keer dat ze in het donker zouden rijden en dan nog bijkomend zelfs de eerste keer MTB. Iedereen vertrok vol goede wil naar Horebeke. De weersomstandigheden konden niet beter zijn al was er net voor we vertrokken een plasje water uit de hemel gevallen. We konden net voor 20 uur vertrekken wat ons nog de kans gaf om onze lichtjes te sparen. Toen we in Horebeke aankwamen begon de duisternis te vallen en al snel bleek dat er enkelen onder ons niet over de juiste verlichting zou beschikken. Al snel liet zich dat merken door de nodige valpartijen. Niet al te zwaar gelukkig, zodat de humor er wel bleef inzitten. Gelachen werd er zekers, zelf tot buikpijn toe. We reden nooit ver weg van de startplaats, de kerktoren van Horebeke bleef constant in de buurt. De bepijling was in orde, maar het is lang niet zo simpel om steeds alle pijltjes op tijd te zien, waardoor enkelen van ons een bezoek brachten aan de moestuin van een inwoner van Horebeke, en ik vermoed wij niet alleen, zijn sla stond naar het schijnt zeer schoon Offroad singltracks die overdag met de noodzakelijke voorzichtigheid worden bereden, gingen nu bij duisternis veel vlotter, tja, als je het diepe spoor 10 cm naast uw wiel niet ziet, slaag je er soms beter in om eruit te blijven. Het offroadgehalte was minder dan een gemiddelde dagrit, maar dat kunnen we enigszinds begrijpen. Nadat we een mooie beklimming hadden gedaan, doken we met fakkels versierd softroad pad op, richting bevoorrading. De bevoorrading was in orde. Ik zag cola, Adriaan Brouwer, soep en een paar soorten cake en koeken. Zelfs enkele kilometers voor het einde kregen we nog een extra bevoorrading met Jenever. We namen ons allen een Jeneverke. Den aprËs was een van de redenen waardoor we voor Horebeke kozen, en die was in orde. Zo kregen we zelfs na de rit een hotdog en dat kan smaken na zo een rit geloof me.We hebben ons goed geamuseerd, de sfeer was goed, de meesten denken er zelfs al aan om volgend jaar terug te keren.
Zondag 9 september was het terug verzamelen geblazen voor de pedaalvrienden. Met de Baguet clasico voor ogen en natuurlijk het mooie weer waren we vol goede moet gestart. We zouden ter hoogte van de brusselsestraat inpikken op het parcours en 65 kilometer fietsen. Wie deze rit nog niet heeft gereden, kan, moet het zekers eens doen de komende jaren. Het is zekers geen zwaar parcours maar ook niet voor poppen. Een licht briesje zorgde voor wat verfrissing vandaag, maar ook voor wat tegenwind Wat me wel opviel was dat de meeste onder ons het goed deden. De groep bleef goed samen en zo konden we een mooi gemiddelde bij elkaar fietsen. De clasico was echt top en goed uitgestippeld. We hopen volgend jaar dat hij terug op onze kalender kan staan. Echt een topdagje, wat kan fietsen een feest zijn
We vertrokken zoals gewoonlijk aan onze sponsor 't VeRScHil, om zo richting Smeerebbe-Vloerzegem waar de start van de rit bevond aan het café 't Buitenbeentje te starten. We tekende aan voor de 60 kilometer die ons langs Zandbergen, Nieuwenhove, Denderwindeke, Pollare, Eichem, Outer en Kerksken tot aan de bevoorrading leide die in café Vervoer plaatsvond. De bevoorrading werd overgeslagen want iedereen had nog voldoende bij zich en zo werd de rit verder gezet richting Heldergem, Aaigem waar we dan de beslissing namen om via Herzele, Zottegem terug naar Brakel te fietsen. De voorziene doelstelling van deze dag was 60 kilometer en die werd ruimschoots behaald, eens in Brakel stond er 66 kilometer op de teller. Na deze mooie zondag voormiddag was iedereen dan ook voldaan en zeer tevreden dat ze nog eens goed buiten konden fietsen in aangename omstandigheden. Conclusie, terug een super toffe fietstocht met de pedaalvrienden 
waren we dubbel gemotiveerd. Ons verzamelpunt was deze keer niet anders, 't VeRScHil. Iedereen was op tijd om te vertrekken of had er toch iemand wat stress 
en dus moest er nog op het laatste nippertje een sanitaire stop gehouden worden. Maar goed na een kleine vertraging vertrokken we richting Oudenaarde (10 kilometer). Op weg naar Oudenaarde kwamen we enkele wegenwerken tegen. Omlegging dus of toch niet 
Met de mountainbike neen hoor, de eerste veldweg was een feit en we waren nog niet eens aan de bloso route begonnen 
Mater kwam dichterbij want daar hadden we afgesproken om in te voegen op het parcours. Het eerste deel was relatief makkelijk en dat was ook te zien aan het tempo 
Niet te snel, niet te traag met de nodige verzichtigheid want de regen van de afgelopen weken had zijn werk wel gedaan. Dan nog niet gesproken van de regen die onze bril van de nodige spoelingen gaf 
Het tweede deel daar kreeg je een medaile voor als je niet van de fiets moest stappen. Jammer genoeg heeft niemand er eentje gekregen 
Het derde deel was dan weer iets makkelijker maar vooral veel drassiger en dat zorgde er voor dat er nu en dan wel eens een slippertje werd gedaan 
Daarbij wil ik dan ook nog eens in de naam van iedereen een woordje van dank aan onze sponsor geven die ons tot tweemaal toe heeft gedepanneerd. Echt dank je wel Annelies. Als we nu nog niet genoeg pech hadden gehad kwamen er nog eens regendruppels uit de lucht. Het parcours die geleidelijk aan, aan het opdrogen was werd nu nog drassiger dan voorheen. Zo goed, het eerste gedeelte van de rit verliep, zo slecht verliep het tweede gedeelte van de rit. Wel hebben we terug heel wat afgelachen hoor, man 
wat zit de sfeer toch goed. Ook al hebben we heel wat pech gehad, wel de pedaalvrienden hebben zich toch weer goed geamusseerd.
we werden dus op onze wenken bediend. Actie, actie en nog eens ... neen het was modder en nog eens modder. Ha ha, de rode lus zorgde dan ook voor het echte mountainbike gevoel, een voldaan gevoel want dat was ook, ons laatste gedeelte. Na de rit namen we dan ook enkele sfeer foto's. Hierop is dan ook te zien dat de sfeer dan ook zeer goed was en dat we zekers heel wat hebben afgelachen 
Den aprËs was een van de redenen waardoor we voor Horebeke kozen, en die was in orde. Zo kregen we zelfs na de rit een hotdog en dat kan smaken na zo een rit geloof me.We hebben ons goed geamuseerd, de sfeer was goed, de meesten denken er zelfs al aan om volgend jaar terug te keren. 
