Welkom op de plaats waar vergeten plaatsen terug op de voorgrond komen, waar verkommerde gebouwen tot de verbeelding spreken, waar je als oldtimerliefhebber zeker wat zult vinden... Misschien zie je hier wel je eerste wagen waar je in rondreed, of je dagelijkse oldtimer die op een meeting gespot werd !!! Bent u op zoek naar een onderdeel voor uw oude wagen? Aarzel niet om te vragen,mss heb ik dat éne ding liggen waar u al lang naar zoekt !! Alle vragen zijn steeds welkom, plaatsbepalingen van verkommerde gebouwen e.d. maak ik liever niet publiek ( ter bescherming van de lokatie en privacy )... Enjoy !!
Nadat ik een bericht kreeg over een ontruiming van een mijn in Charleroi, die moet plaats maken voor een nieuw industrieproject, ben ik eens de voormalige site van Montigny-Le-Tilleull gaan bezoeken. Een indrukwekkende fabriek, waar bijna alles nog intact is ( tot de bulldozers er gepasseerd zijn). Enorme loodsen, bergen oud materiaal en een paar voertuigen die dienst gedaan hebben op het terrein. Eén van die voertuigen is een Plymouth lijkwagen, die toch veel dienst gedaan heeft. De fabriek is gesloten sinds een grote ramp zich daar voordeed met verscheidene dodelijke slachtoffers als gevolg...
Immense gebouwen waar de wind doorjaagt, een prachtig filmdecor. Overal komen grote stukken van de daken naar beneden vallen, een wirwar van stenen en glasscherven vragen om stevige schoenen. De locomotief staat klaar om te vertrekken, alhoewel z'n volgende trip slechts één enkele reis zal zijn...
Materiaal, kantoren, computers en voertuigen staan nog steeds op dezelfde plaats al bij de sluiting, vele jaren terug in de tijd... De wagens waren nog in redelijk goede staat, enkel het onderstel is meestal rot door al die tijd op een zanderige ondergrond te staan. Mercedes en Plymouth, allen wachtend op een "helpende hand" of om andere liefhebbers nog een laatste plezier te doen...
Grotendeels bewaard gebleven van vandalisme, maar niet van de tijd, laat de inboedel een beeld na van hoe het er ooit was. Ik heb getracht om de ondergrondse ruimtes te bezoeken, maar te gevaarlijk en op meerdere plaatsen volgegoten met steenafval,dusja... Dus nu terug naar huis, met een hoop mooie herinneringen, want hier staat binnenkort een nieuw winkel-en recreatiecomplex
Aan de rand van het Oostvlaamse Gent, staan de restanten van een militaire basis. En groot deel daarvan is al jaren geleden afgebroken, er staan nog 2 grote en 1 klein gebouw overeind. De muren brokkelen zienderogend af, water en wind hebben langs alle kanten toegang... De nok van het grootste gebouw is van glas, wat een helm zeker niet overbodig maakt bij een bezoek aan de site...
Ingestorte plafonds, ingestorte muren...stilstaande motoren en een reuzegroot riemwiel doen terugdenken aan het lawaai en rumoer die hier ooit nodig was om de basis van stroom te voorzien. Nu enkel een stille herinnering tussen roest en steengruis...
Dadipark werd in 1950 geopend onder invloed van de lokale pastoor Gaston Deweer. Dadizele was op dat moment reeds een toeristische bestemming. Het park evolueerde van een speelplein voor de kinderen van de bezoekers van de basiliek tot een zelfstandig pretpark. Het was niet gericht op grote moderne attracties, maar was eerder een laagdrempelig en betaalbaar park voor kleine kinderen. Uithangbord was een 800 meter lange hangbrug aan de randen van het domein, de langste van Europa. In het domein staan nog steeds de attracties, weliswaar overwoekerd. De bomen banen zich een weg tussen de draaimolens die volldeig vast komen te zitten, en vandalisme (opnieuw) speelt een grote rol in het vlugge verval van dit park...
De go-cart baan, self-service, glijbanen, alles ligt er desolaat bij. (hoewel de grote glijbaan er niet zooo vuil uitziet,...). Het kleine restaurantje doet je terugdenken aan de tijd van de BF en FRF, effe omrekenen dus... Van de minigolf weet je dat die er is, dankzij een o-vorm van het parcours dat eventjes de neus opsteekt...
En zo wandelen we nog een tijd door, langs attrakties die vastgeroest staan, glijbanen vol graffiti, een een ontspoord treintje, die waarschijnlijk vele kinderen heeft blij gemaakt...Hopelijk wordt het park ooit weer hersteld in de oude glorie, met al de simpele attrakties, ver weg van alle elektronische games...
In het hartje van West-Vlaanderen staat dit oude klooster. Het heeft door de jaren heen, klooster, hospitaal en een deel van een kazerne geweest. Al ruim 30jaar staat het gebouw leeg, maar in relatief goede staat, dankzij de ramen die toegemaakt zijn met houten platen. Er waren plannen om er een hotel van te maken, maar het gebouw bleek er niet geschikt voor te zijn. Enkel de grafitti laat enige vorm van activiteit zien, de rest blijft (tot nu toe) gespaard van vandalisme... De laatste foto geeft een beeld van de verwilderde binnentuin.
Na de bovengrondse tour, is het de beurt aan de kelders. Een labyrinth van gangen en kamers onder gebogen gewelven, achter elke hoek opnieuw een lange gang.... In een verre uithoek voel je de Adem des Doods, bij het betreden van de grafkelder, waar de kloosterlingen begraven lagen. Een beklijvende sfeer hangt in de lucht...
Langs een drukke verkeersader rond Torhout, staat dit boerderijtje al jaren te verkommeren. Met z'n ingestorte stallen, ondergelopen kelder en doorhangende plafonds met je elke stap tweemaal overwegen alvorens verder te gaan. Nog steeds kompleet, zonder spoor van vandalisme, staat er nog een deel van het meubilair op z'n oorspronkelijke plaats. De kachel in het keukentje is zowat nog steeds een pronkstuk. Hopelijk blijft het er nog vele jaren staan, midden in het groen !!
In een industriezone rond Brugge ligt deze betonfabriek er al een tijd verlaten bij. Een grote toren als een massieve pijler uit de grond, waar reuzegrote machines en crushers staan om steen te pletten en te malen. In de bureaus ziet men nog de bedieningspanelen en verklikkers voor eventuele gevaarlijke situaties die zich voordeden.
Wernemerskastjes vullen zich met opgewaaid stof, naar binnengewaaid door kapotgeslagen ruiten, diepe gapende gaten waar tonnen zand en cement in opgeslagen werden, komen uit het donker tevoorschijn. Geen sprake van een veilig gevoel, hier An de overkant staan de garages waar de trucks onderhouden werden, te zien aan de smeerputten. Een paar rekken met wat onderdelen zijn de stille getuige van diefstal en vandalisme door de tijd heen...
Soms gebeurt het, bij gebrek aan middelen of andere zaken, dat een project nooit wordt afgewerkt. Zo was er 10jaar geleden met volle moed begonnen met fundamenten te leggen voor een nieuwbouw...die er nooit gekomen is. De betonplaat ligt er, waar er moeizaam wat kleine planten en mossen hun weg vinden. Het bouwmateriaal staat er nog stees op dezelfde plaats, de jonge bomen zoeken hun weg tussen de betonmolen en de hoogtewerker, die al volledig ingepalmd is. De werfbarakken zijn nog een leeg omhulsel waar weer en wind de baas spelen...
In het centrum van een Vlaams dorp, staat deze statige wonig, die vroeger wsl dienst deed als handelspand. Door de slechte staat ben ik niet ver binnen geweest, enkel een paar pics op de begane grond. Beetje eng, achterin de tuin lagen een paar grafplaten...
Het oude voetbalveld van FC Moerkerke, waar indertijd nog met glorie gespeeld werd, ligt er al jaren verlaten bij, met als enige bewoners de dieren die erop grazen. Waarom de stadsploeg daar weg moest is mij een raadsel, indien het loketje zou kunnen praten...
Het legendarische café den Overzet was gelegen in de Zeebrugse Achterhaven. Aan "den overkant" van het kanaal ter hoogte van Lissewege. De regio was samen met het café al gedurende 10-tallen jaren onteigend in het kader van de uitbereiding van de haven. Ter hoogte van café den Overzet werd gedurende meer dan 100 jaar een overzetdienst georganiseerd, zelfs voor auto's. Met de uitbouw van de haven ging de aandacht voor dit veerpont tussen Lissewege dorp en de Achterhaven geleidelijk aan verloren. Op 31 december 1986 werd het veerpont dan ook opgedoekt.Alleen al de weg naar het café, over een smalle baan langs het kanaal, was een belevenis. Voor het interieur hoefde je de verplaatsing niet te maken, want dit was een café van weleer waar mannen nog een buitentoilet moesten opzoeken en alleen de dames het binnentoilet gebruikten. Het café hing vol vissersattributen, naast en achter de toog werden meer dan 30 soorten vis en visbereidingen verkocht. Nu moet het cafeetje en de naaste huisjes plaats ruimen voor natuurgebied...wééral een stukje Brugse geschiedenis die de duimen moet leggen voor een paar struiken,jammer...
Al 20 jaar staat hij daar, in het Brugse ommeland,...de brug. Temidden van bos en wei. Vanwaar komt hij, naar waar gaat hij? Er is geen baan onder de brug, er is geen baan op de brug. Het asfalt ligt te wachten op...niets meer.
In het centrum van Westvlaanderen staat deze grote wasserij. Vroeger was hier een grote tewerkstelling, elke dag kwamen massa's was binnen van hotels zoals Holiday Inn en Sofitel, restaurants en klinieken in de buurt. 7/7 draaide deze zaak, tijdens de week met ploegenstelsel. Wat er plots gebeurt is weet ik niet,maar de zaak staat leeg sinds 2001 (denk ik, kan jaartje gemist hebben). Veilig werken was het hier niet, en plezant evenmin...let maar op het plaatje waarover je enkel mocht spreken In een paar jaar tijd zijn er volledige pafonds ingestort,muren ingezakt... Op de foto's ziet men de grote strijkmachines met hun bediening, de gastank, nog een paar drogers...
