Welkom op de plaats waar vergeten plaatsen terug op de voorgrond komen, waar verkommerde gebouwen tot de verbeelding spreken, waar je als oldtimerliefhebber zeker wat zult vinden... Misschien zie je hier wel je eerste wagen waar je in rondreed, of je dagelijkse oldtimer die op een meeting gespot werd !!! Bent u op zoek naar een onderdeel voor uw oude wagen? Aarzel niet om te vragen,mss heb ik dat éne ding liggen waar u al lang naar zoekt !! Alle vragen zijn steeds welkom, plaatsbepalingen van verkommerde gebouwen e.d. maak ik liever niet publiek ( ter bescherming van de lokatie en privacy )... Enjoy !!
Niet alleen was er plaats voor de "filmsterren", ook clubs en particulieren konden er hun voertuig tentoon stellen, al dan niet om te verkopen. Een selectie van kleine wagentjes tot prestigieuze machines...
Een zeer grote aanrader voor wie op zoek is naar hét missende onderdeel voor vw kever, karmann, bus T1, T2, T3 of buggy. Een grote hal met te koop-aangeboden voertuigen, van spotprijs tot 50000 euro (dat was de maximumprijs di ertussen stond...) In totaal zijn er 3 plaatsen, één met voetuigen in topstaat aangeboden, één met onderdelen en één met voertuigen en onderdelen te koop. Op het eerste verdiep stonden alle busjes, en een kever pick-up... Kortom, een grote diversiteit voor iedereen, van onafgewerkt project tot kever cabio 1957 !!
Buggy's in alle maten en kleuren, met of zonder luchtgekoelde motor, buggy's voor de kleintjes (voorsmaakje voor later ) Aan de afwerking en veranderingen te zien, is er meer mogelijk bij onze Noordeburen ivm tuning en custom dan in ons Belgenlandje, wat de technische Keuring betreft. Bij de totaalfoto's krijg je de indruk dat je op een autobeurs bent met nieuwe wagens, ergens in de jaren '70...
Dit jaar had een groot aantal T1 en T2 de verplaatsing gemaakt, met veel aandacht voor de campers. Standen met nieuwe originele inrichtingen voor campers, restauratie , luifels, enz... Van panel tot camper tot ratlook, voor ieder wat wils dus. Bijna alle busjes stonden op de eerste verdieping, wat toch wel een redelijke verhuis teweeg bracht...
Een pracht van een evenement, zowel binnen als buiten... Niet iedereen bezit een show-kever of komt om deel te nemen, dus was er een ruime parking voorzien voor wie er met z'n daily of oldtimer toch wou bij zijn. Alhoewel, sommigen hoorden toch wel thuis in de warme zaal van de Autotron, imo. Na deze pics was het weer tijd om naar huis terug te keren, een lange weg van 200km...tot volgend jaar mss
Aan de rand van het Oostvlaamse Gent, staan de restanten van een militaire basis. En groot deel daarvan is al jaren geleden afgebroken, er staan nog 2 grote en 1 klein gebouw overeind. De muren brokkelen zienderogend af, water en wind hebben langs alle kanten toegang... De nok van het grootste gebouw is van glas, wat een helm zeker niet overbodig maakt bij een bezoek aan de site...
Ingestorte plafonds, ingestorte muren...stilstaande motoren en een reuzegroot riemwiel doen terugdenken aan het lawaai en rumoer die hier ooit nodig was om de basis van stroom te voorzien. Nu enkel een stille herinnering tussen roest en steengruis...
Autoworld, de meest indrukwekkende verzameling ter wereld, die in oktober 1986 in het grootse Wereldpaleis werd ingehuldigd, is zeker een wandeling waard doorheen de automobielgeschiedenis van 1886 tot de jaren '70. De meeste oldtimers komen uit de verzameling Mahy, de belangrijkste in de wereld (950 voertuigen). Zowel Belgische als buitenlandse merken zijn vertegenwoordigd. Regelmatig worden tijdelijke tentoonstellingen georganiseerd in het Paleis. De eerste voertuigen tonen in feite koetsen, die aangedreven werden door een ééncilinder. Zelfs toen zag je al een onderscheid tussen de "gewone" merken en een "oer"-Cadillac...
Naast de "beginselen der automobiel" en "de toekomst" staan er ook heel wat modellen die je hedendaags nog op de baan tegenkomt, of op meetings. Zoals de Mini, Citroen SM, Fiat 600... Er is ook een plaats(je) voorzien voor de microcars
Bijna alle wagens die er tentoongesteld staan, zijn vooraan opgetild en van steunen voorzien, om de kniepunten, assen en ophanging niet teveel te belasten in de loop der jaren. Er staan nog veel voertuigen meer dan deze foto's weergeven, zowel van motoren, motorfietsen en ook een paar fietsen.Decors van garages doen terugdenken hoe het was, pakweg 50jaar geleden...Nog een paar om af te sluiten, met o.a. Citroen DS, Bugatti, Ford, Plymouth, Amphycar, Corvette en een prachtige Cord. Een museum die zeker de moeite waard is als men in Brussel vertoeft...
Dadipark werd in 1950 geopend onder invloed van de lokale pastoor Gaston Deweer. Dadizele was op dat moment reeds een toeristische bestemming. Het park evolueerde van een speelplein voor de kinderen van de bezoekers van de basiliek tot een zelfstandig pretpark. Het was niet gericht op grote moderne attracties, maar was eerder een laagdrempelig en betaalbaar park voor kleine kinderen. Uithangbord was een 800 meter lange hangbrug aan de randen van het domein, de langste van Europa. In het domein staan nog steeds de attracties, weliswaar overwoekerd. De bomen banen zich een weg tussen de draaimolens die volldeig vast komen te zitten, en vandalisme (opnieuw) speelt een grote rol in het vlugge verval van dit park...
De go-cart baan, self-service, glijbanen, alles ligt er desolaat bij. (hoewel de grote glijbaan er niet zooo vuil uitziet,...). Het kleine restaurantje doet je terugdenken aan de tijd van de BF en FRF, effe omrekenen dus... Van de minigolf weet je dat die er is, dankzij een o-vorm van het parcours dat eventjes de neus opsteekt...
En zo wandelen we nog een tijd door, langs attrakties die vastgeroest staan, glijbanen vol graffiti, een een ontspoord treintje, die waarschijnlijk vele kinderen heeft blij gemaakt...Hopelijk wordt het park ooit weer hersteld in de oude glorie, met al de simpele attrakties, ver weg van alle elektronische games...
In het hartje van West-Vlaanderen staat dit oude klooster. Het heeft door de jaren heen, klooster, hospitaal en een deel van een kazerne geweest. Al ruim 30jaar staat het gebouw leeg, maar in relatief goede staat, dankzij de ramen die toegemaakt zijn met houten platen. Er waren plannen om er een hotel van te maken, maar het gebouw bleek er niet geschikt voor te zijn. Enkel de grafitti laat enige vorm van activiteit zien, de rest blijft (tot nu toe) gespaard van vandalisme... De laatste foto geeft een beeld van de verwilderde binnentuin.
Na de bovengrondse tour, is het de beurt aan de kelders. Een labyrinth van gangen en kamers onder gebogen gewelven, achter elke hoek opnieuw een lange gang.... In een verre uithoek voel je de Adem des Doods, bij het betreden van de grafkelder, waar de kloosterlingen begraven lagen. Een beklijvende sfeer hangt in de lucht...
Langs een drukke verkeersader rond Torhout, staat dit boerderijtje al jaren te verkommeren. Met z'n ingestorte stallen, ondergelopen kelder en doorhangende plafonds met je elke stap tweemaal overwegen alvorens verder te gaan. Nog steeds kompleet, zonder spoor van vandalisme, staat er nog een deel van het meubilair op z'n oorspronkelijke plaats. De kachel in het keukentje is zowat nog steeds een pronkstuk. Hopelijk blijft het er nog vele jaren staan, midden in het groen !!
In een industriezone rond Brugge ligt deze betonfabriek er al een tijd verlaten bij. Een grote toren als een massieve pijler uit de grond, waar reuzegrote machines en crushers staan om steen te pletten en te malen. In de bureaus ziet men nog de bedieningspanelen en verklikkers voor eventuele gevaarlijke situaties die zich voordeden.
Wernemerskastjes vullen zich met opgewaaid stof, naar binnengewaaid door kapotgeslagen ruiten, diepe gapende gaten waar tonnen zand en cement in opgeslagen werden, komen uit het donker tevoorschijn. Geen sprake van een veilig gevoel, hier An de overkant staan de garages waar de trucks onderhouden werden, te zien aan de smeerputten. Een paar rekken met wat onderdelen zijn de stille getuige van diefstal en vandalisme door de tijd heen...
Soms gebeurt het, bij gebrek aan middelen of andere zaken, dat een project nooit wordt afgewerkt. Zo was er 10jaar geleden met volle moed begonnen met fundamenten te leggen voor een nieuwbouw...die er nooit gekomen is. De betonplaat ligt er, waar er moeizaam wat kleine planten en mossen hun weg vinden. Het bouwmateriaal staat er nog stees op dezelfde plaats, de jonge bomen zoeken hun weg tussen de betonmolen en de hoogtewerker, die al volledig ingepalmd is. De werfbarakken zijn nog een leeg omhulsel waar weer en wind de baas spelen...
In het centrum van een Vlaams dorp, staat deze statige wonig, die vroeger wsl dienst deed als handelspand. Door de slechte staat ben ik niet ver binnen geweest, enkel een paar pics op de begane grond. Beetje eng, achterin de tuin lagen een paar grafplaten...
)
