Welkom op de plaats waar vergeten plaatsen terug op de voorgrond komen, waar verkommerde gebouwen tot de verbeelding spreken, waar je als oldtimerliefhebber zeker wat zult vinden... Misschien zie je hier wel je eerste wagen waar je in rondreed, of je dagelijkse oldtimer die op een meeting gespot werd !!! Bent u op zoek naar een onderdeel voor uw oude wagen? Aarzel niet om te vragen,mss heb ik dat éne ding liggen waar u al lang naar zoekt !! Alle vragen zijn steeds welkom, plaatsbepalingen van verkommerde gebouwen e.d. maak ik liever niet publiek ( ter bescherming van de lokatie en privacy )... Enjoy !!
Een gevaarlijke wandeling door de zeer bouwvallige mijn van Marcasse, die al sinds 1954 verlaten is... In 1879 is Vicent Van Gogh zelf afgedaald in de mijn, tot op 700m diepte, zijn eerste tekeningen verwijzen naar deze desolate plek. In 1953 sloeg het noodlot toe, toen een enorme gasontploffing het leven kostte aan 24 mijnwerkers. De mijn van Marcasse stond "bekend" als de gevaarlijkste van het land...
Trip gedaan naar een oude katoenfabriek in de Vlaanders, nabij de Noordfranse grens. Een prachtige lokatie waar alles nog intact is, zonder grafitti of vandalisme, alsof men er juist vertrokken is...tot nooit meer.
In deze mijn werden de eerste pompen en stoommachines gebruikt, doordat men steeds dieper begon te graven. Ondanks het feit dat de mijn sinds 1977 gesloten is, is het tot op heden nog een (redelijk) goed bewaarde urbex lokatie. Industrie is nu eenmaal zwaarder gebouwd dan een vervallen school of.... Er zijn vage plannen om de oudste gebouwen te restaureren, maar tijd en geld zorgen alleen maar voor een groter verval....
De mijn in Cheratte besond sinds 1848 uit 2 schachten van elk 170 en 250m diep, in 1877 moest de mijn dicht na een waterdoorbraak waarbij verscheidene werknemers het leven lieten.In 1905 werd de consessie overgenomen door S.A.de Charbonnages du Hasard. In 1930 werkten er zowat 1500 mensen met een dagproductie van 1000ton. Schacht 1 is een gemetste toren van 30m, die momenteel gevaarlijk aan het afbrokkelen is door betonrot...De 2e schacht in metaal verdween in 1947 toen de 3e schacht er kwam. De 4e schacht, Belle Fleur, is een luchtschacht....
Nylonkousen, broeken, panty's, sokken...dat werd er geproduceerd in de restanten van deze fabriek "du Parc", die zich naast het stadspark bevindt. In 1875 werd dit complex opgericht door de familie Bosteels-De Smeth, tegen de jaren '60 werkten er meer dan 1000 mensen op de totale site... In 2001 werd de fabriek failliet verklaard, nu een donkere boobytrap voor de niet-ervaren urban explorer... Doorhangende plafonds, ingezakte trappen, uitgebrande verdiepingen en tonnen rottend textiel zijn een stille getuige van de roem van toen...
En we gaan het nog es proberen om een urbex verhaaltje neer te zetten, misschien wordt het al iets meer "aanvaard" door bepaalde personen... Het betreft een polderhuisje en boerhof, die tot op heden nog gespaard gebleven is van vandalisme, iets wat je steeds minder tegenkomt. Alles ademt nog de sfeer van de jaren'40-'50, geen spoor van enig technisch vernuft...
De Dampoort, nabij Gent...Een stadsgedeelte met gemengde culturen, woningen en....industrie. Of wat ervan overblijft, althans. Aan de stand van de grote schoorstenen kun je al zien of er nog iets van leven inzit... Deze fabriek ligt daar ook, jaren verkommerd en in mijn opinie de gevaarlijkste plek waar ik ooit geweest ben... Niet zozeer ivm duistere figuren en ongure types, maar de staat van het ganse gebouw is wankel...
Na wat inlichtingen te hebben gewonnen, blijkt dit de resten te zijn van Barco Industries. Nog een paar pics dus, zo goed mogelijk gemaakt,niet altijd evident hier...
Het is zover, het laatste stukje industrieel erfgoed binnen de Brugse stadsmuren, gaat tegen de vlakte. Een immens complex van oude en nieuwere gebouwen, bewakerswoning, kantine en werkplaatsen zullen geruimd worden voor een nieuw wooncomplex en park in de Brugse binnenstad... Hoog tijd dus om eens een kijkje te gaan nemen, tegen volgend jaar zullen enkel de foto's een herinnering zijn van dit pand...
Een echte kankerplek in de stad, letterlijk en figuurlijk. De verlijmde plafonds, isolatie en dakplaten zijn allen met asbest, een uiterst duurzame, maar zeer gevaarlijke stof. De schouw en het oudste gedeelte met de puntdaken, zal worden bewaard als erfgoed. Daar was er, lang voor de drukkerij, een meubelmakerij...
Een plaats die ik hier al eens heb neergezet, in het begin van de blog, maar nu is het gekraakt, dus we gaan binnen !! Binnen voelt war raar aan, ook omdat ik hier vroeger nog geweest ben, in betere tijden. Het typische begangpapier en zwart-witte vloertegeltjes smijten je terug naar de 70's. Sanitair was toen een optie, blijkbaar, want geen badkamer te bespeuren in het ganse huis, alsook slechts één damestoilet. Wij, de mannen...tja, wij deden zoals we overal doen zekers?
Treinstellen, locomotieven, slaapwagen...dit alles staat in Oostvlaanderen, op de grens met de Westvloanders. De stoomloco's vallen letterlijk uit mekaar, jonge boompjes wringen zich een weg tussen het plaatstaal. Een imposante Duitse slaapwagen "slaapt" er tussenin , nog relatief kompleet en gespaard van vandalisme, maar niet van het klimaat.
In het westvlaamse Assebroek staan deze huisjes te wachten op afbraak. Sommigen staan leeg, anderen werden gekraakt. De ganse rij moet wijken voor een woonproject, het zoveelste urban-plaatsje dat moet wijken...
Prachtige boerderij, in de Champagnestreek in Frankrijk. Ver weg van de drukke steden, vind men hier nog zulke gebouwen, vaak nog met hun typisch materieel. De houten karren en de grote wielen kom je zowat in elk dorp tegen, ze worden ofwel gebruikt, ofwel als decoratie. Hier gewoon achtergelaten, maar wel in een mooi kader...
Een oude plantenkwekerij in de buurt van het westvlaamse Oedelem, achtergelaten met de restanten van een oude vw kever ( model met lange kleppen ). Alles staat hier al jaren onaangeraakt, plantenslierten zoeken hun weg naar binnen. Klimplanten omarmen de benzinepomp, die vroeger bradstof leverde aan de kachel, om de serres te verwarmen.
De One Two Two, een voormalige club nabij Lichtervelde. De rode warme kleur overheerst en de knusse zetels hebben zeker menig manlief overhaald met de meisjes die hier werkten. Toch eens iets speciaal om te zien, zeker dat ik binnen kan zonder betalen.
Metrostation in het hartje van Charleroi, is nog nooit in gebruik genomen sinds de bouw ervan. De verschillende stations staan er allemaal verloederd bij, alles waar waarde aan vasthing is verdwenen zoals koper. Het station waar ik was heet "Chet", in de Rue Chet in Charleroi. Vrij toegankelijk en rap gevonden via het "office de tourisme". Naar verluidt zijn er plannen om de metro te gebruiken vanaf 2016, maar er zal veel moeten veranderen...
Klein boerderijtje in de buurt van Torhout, waarschijnlijk ben ik de laatste die hier nog eens komt, want binnenkort staat hier een huizenrij... Niks speciaal, wel héél klein in elke vorm (deuropeningen, plafonds...)
Bouwvallige hoeve in de streek van Tessenderlo...Een gebouw waar de tijd al héél lang stilstaat, een prachtig decor met zeer oude toestellen, volledig gespaard van graffiti en vandalisme. Een waar genot om dit vast te leggen.
Dit kasteel is in 1876 opgericht door de rijke Antwerpse scheepsreder Frans Huger. Het ligt in een enig mooi kader van eeuwenoude beuken- en kastanjebomen. Het park, een waar arboretum, is 32 ha groot, met een grote vijver van 2,5 ha ontstaan bij de aanleg van de naburige autosnelweg. De mooie plantsoorten zijn nu een wildernis geworden, alles door mekaar en door elke opening van het gebouw... Er schiet bijna niets meer over van het fraaie lusthof dat het negentiende eeuwse Goorhof was, enkel een zeer mooie lokatie voor ons, urbexers...
