Het is niet langer mama- dochter tijd... Mama gaat terug aan het werk...
Dit weekend startte ik... gelukkig was de papa er om bij dochterlief te blijven.... Maar toch... het gemis is verschrikkelijk de eerste dag... Eénmaal op het werk, zit je met je gedachten op je werk, gelukkig maar, maar die glimlach blijft in je hoofd ronddwalen en zo blijf je beseffen dat er thuis 2 mensen op je wachten... De dag is voorbijgegaan en ik was blij terug naar huis te kunnen gaan en mijn kleine uk in mijn armen te sluiten...
De dag erna, hopla, alweer van dat, gelukkig maar een halve dag, waarbij papa af en toe een update deed van de situatie thuis!! En dan een hele middag genieten!!!
Maandag is altijd een rotdag geweest en dat was nu niet anders... We maken ons klaar voor een werkdag en een 'onthaalmoederdag' Dochterlief zag het helemaal zitten, mama hield zich sterk... Een kwartier lang (de weg ernaar toe) tranen in de auto... bij de mama natuurlijk.. Me sterk gehouden bij de onthaalmoeder... Ook de kleine meid trok een pruillipje, maar gelukkig kon mama dit ombuigen.... En dan het afscheid, deurtje dicht, tot vanavond schat... gehuild tot op het werk...
De werkdag gelukkig omgevlogen, papa had al gebeld dat hij z'n kleine poppemie naar huis had gebracht...!
En een megaknuffel bij thuiskomst... wat was het moeilijk... voor ons allemaal... ook de kleine meid had het wat moeilijk gehad blijkbaar...
Lang leek het heel ver weg... toen wat angstvallig dichtbij en plots was het moment daar... mama bracht je de eerste keer bij de onthaalmoeder... SNIF!!!!
Tuurlijk hield jij je wijs, hoe kan het ook anders?? Je zat vrolijk in een relaxje met muziek en bekeek de andere kindjes met veel belangstelling... Mama en papa mochten nog wat bij je blijven.... helaas kwam er een moment van afscheid nemen... Mama hield zich sterk, gaf je een dikke zoen en weg waren we... In de auto kwamen er al tranen.... mama vond het maar niks om haar kleine meid bij iemand anders achter te laten...
Gelukkig hield jouw 'moeke' mama op de hoogte via sms: je had flink gegeten (Trots hoor!!) en een beetje geslapen en je speelde in het parkje...
Maar ondanks dit alles wou mama je toch sneller dan voorzien op gaan halen... Papa was er om mama tegen te houden en gerust te stellen... Dan maar nog eens polshoogte genomen via sms: fruitpapje flink opgegeten!
Een uurtje een half vroeger dan voorzien liet papa mama dan toch haar gangetje gaan en mocht ik jou gaan halen... Je lag te slapen in de schommelrelax; zo tevreden!!!
Mama zag dat er goed voor je gezorgd werd, maar was toch blij om de zorg over jou terug over te nemen...
Nog 2 weekjes, lieve schat, en mama moet je regelmatig aan je 'moeke' overdragen... Maar ik weet dat je het daar goed stelt, kleine meid.... Maar het maakt het helaas niet gemakkelijker (terwijl er hier weeral tranen vloeien...)
Wat is het schandalig lang geleden dat ik hier nog een berichtje plaatste.... Maar ik had een goed excuus! Ik was aan het genieten van mijn dochter!
De voorbije 4 maand leefde ik in een droom en nu nog steeds, ik blijf wonen op mijn roze wolk!! Het is genieten en nog eens genieten! Fantastisch gewoon hoe zo'n kleine meid je hartje kan veroveren. Niks dan lof hier over mijn klein 'frummelientje' Ze slaapt al weken 9 uurtjes per nacht door, ze eet al fruitpap en groentepap... Het is een echte vrolijke meid!
Mama heeft nog geen minpuntjes van haar kleine poppemieke.
Ook de papa is vol trots op zijn kleine meid! 't Zijn twee handen op één buik, papa en dochterlief!
En ja, tuurlijk zijn er dingen die mama liever anders had gedaan... Bv... het bezoek de eerste dag in het ziekenhuis (natuurlijk moesten wij onmiddellijk het goede nieuws aan de hele wereld laten weten), mijn dochtertje van arm tot arm zien gaan en zelf er maar wat verdwaasd bij zitten.... of iedereen zomaar de fles laten geven (grr...met dank aan de afgekolfde borstvoeding) zodat het enige mama-dochter moment een dochter-iedereen moment wordt... of tussen al het bezoek je dochter moeten zoeken (tja, eenmaal geboren zijn ze algemeen bezit blijkbaar die boelekes....)
Ook papa kan zich daar soms aan storen, aan al die kleine zaakjes, want natuurlijk vindt ook hij dat hij zijn dochtertje moet beschermen tegen die boze buitenwereld en wie kan dat beter dan hijzelf he,
Gelukkig weten wij dat we na alle drukte weer in rust met z'n drietjes kunnen genieten.... Dan laten we al die 'had ik maar zus of zo'tjes' voor wat ze zijn en zijn we dankbaar... voor altijd ... voor dit grote kleine wondertje dat ons hartje elke dag vol vreugde stemt! Het is onbeschrijflijk... en mama pinkt alweer een traantje weg! Laat ons maar genieten... we hebben er lang op gewacht en zijn dan ook meer dan gelukkig!!
Hiep hiep! Ons kleine meid is al een maand vandaag!
En wat kan ze ondertussen al: - mooi lachen naar iedereen - haar hoofdje flink rechtop houden - 6 uur aan één stuk slapen ... en natuurlijk ieders hart veroveren!
Wat ben ik trots op dat kleine meisje! Elke dag opnieuw heb ik wel een emo-moment, waarop de tranen in mijn ogen springen en ik me realiseer hoeveel geluk wij wel hebben met ons kleine meid. Ze is zo mooi, zo lief, ze is een echt wondertje!
De kleine ongemakjes, zoals het niet drinken aan de borst, neem ik er graag bij. Mama zit aan haar kolfje en ziet dat kleine poppemie het goed doet met haar melkje, dus doorbijten maar!
Een maandje al, wat gaat het snel! Elke dag is opnieuw genieten, opnieuw dankbaar zijn voor dit geschenk en opnieuw reikhalzend uitkijken naar morgen... opnieuw een dag met drie, voor altijd!
Wat kan het leven ons nog meer bieden? We hebben alles wat we wensten!
Jij was al lang geen frummeltje meer, maar frummelientje, dat was mama's en papa's grote geheimpje! Maar nu mag iedereen het weten!
Zoals mama steeds al gezegd had, ben jij een braaf kindje, en dat heb je reeds bewezen door je aan te kondigen op je uitgerekende dag, 29 augustus 2009!
Omstreeks 6u wordt mama wakker met wat buikkrampen, niks ergs en mama kruipt terug in haar bedje... Tot om 7U15 mama iets bizar voelt, zich op tijd realiseert dat haar water breekt, papa naast haar uit het bed springt en we op tijd de handdoeken uithalen!
Naar beneden gegaan en ons op 't gemakske klaargemaakt om te vertrekken richting ziekenhuis. Omstreeks 8U30 hebben we ons aangemeld op de spoed waarna we ons naar de verloskamer mochten begeven. Daar mocht mama onmiddellijk aan de monitor en werd er gezegd dat er al 4cm opening was, da's een goeie start! Mama krijgt weeën en rond de middag worden die steeds pijnlijker... opening blijft 5 à 6 cm... We krijgen ook te horen dat mama niet onder water mag bevallen omdat de bloeddruk te hoog is... jammer.... Ik krijg ook een infuus om de weeën te versterken... Net op het moment dat mama niet meer kan en niet meer gelooft dat ze sterk genoeg is, vertelt de gyn dat er 10cm opening is en mama krijgt persweeën. Vanaf dan is alles in een stroomversnelling gegaan, mama persen, de vroedvrouw en papa (een echte vroedman!!!) supporteren en de gyn vermeldde de stand van zaken, een sterrekijkertje, dus even extra ons best doen! Even moeten stoppen met persen toen je hoofje tevoorschijn kwam, de navelstreng zat er 2x rond en toen was je daar om 15u56!! Een schat van een dochter!! 3180 gram, 50,2cm en perfect!
Overmorgen precies een jaar geleden dat ik deze blog startte. Met heel veel hoop, een beetje verdriet, maar met de blik op de toekomst! En kijk, een jaar later is jouw komst bijna een feit!!!!!!
Lieve frummel heeft het best naar z'n zin in mijn buikje... Maanden geleden verwelkomde ik daar een klein embryoke en hoopte dat mijn warme nest een thuis zou zijn... en dat is het geworden en tot heden nog steeds gebleven... De smeekbedes van mama en papa om je toch wat vroeger te bewonderen, het heeft nog niet mogen zijn... Jouw eigen willetje zal beslissen wanneer je komt piepen....
Mama is echt klaar met alles!!! Jouw wiegje staat er ... de poezen houden het vrij voor jou!
Ik heb het ook wel gehad met die vervelende nestdrang... het is te warm om er nog langer aan toe te geven...
Nog een weekje alvorens de volgende controle... Elke avond hoop ik stiekem 's nachts wakker te worden met dat gevoel 'het is zo ver', maar elke morgen zit jij nog veilig bij mij te friemelen..
Ik probeer er nog wat van te genieten, ons momentjes, alvorens je te delen met al die nieuwsgierige wachtenden.... Papa kijkt ook uit naar jouw komst en denkt bij elke kik van mama dat het echt wel niet lang meer duren zal! Je wordt papa's kleine (b)engeltje, da's zeker hoor!!
Ben je niet te overtuigen, lieve frummel, om je te laten bewonderen door ons allen?
Deze morgen om 5u wakker met menstruatiepijnen en misselijk gevoel, beetje ellendig... Raar als je al die maanden dat gevoel niet gehad hebt.... Even rondgelopen en terug het bed in, maar dat was niet ideaal... Dus, om 't ventje nog wat rust te gunnen, dan maar opgestaan!
Controle bij de gyn stond al vast, dus we moesten niet holderdebolder gaan horen wat er nou aan de hand was! Gyn had een bevalling gehad, dus was een beetje in retard.... De vroedvrouw nam mijn bloeddruk en die was pico bello! (mama doet haar best he!!) Ook de uitslag voor streptokokken was negatief. Die pijnen, dat zijn voorweeën zei de vroedvrouw, dat wil helaas niet zeggen dat er schot in de zaak komt... frummel zal zelf wel beslissen wanneer ie zich laat zien!
Na een halfuur wachten, mochten we eindelijk bij de gyn... Na een ietwat (wil niemand afschrikken) pijnlijk onderzoek, bleek dat frummeltje nog hoog zit en alles nog potdicht... mama dus een beetje teleurgesteld... Zeker toen bleek dat je gewicht werd geschat op 2943gram, wat eigenlijk al best voldoende is om te komen piepen, niet???
Dan maar boodschappen gedaan en proviand ingeslaan alsof er nooit meer gelegenheid komt daarvoor...
Mama heeft nog wel wat plannen deze week, maar als jij beslist dat jij er eerder aankomt, dan is dat ABSOLUUT GEEN PROBLEEM!!!!!
Nog efkes een update want het begint toch te naderen euh...
Monitorke op woensdag was dik in orde! We hebben daar lang gezeten, eigenlijk gelegen, maar bloeddruk was goed en jij deed het natuurlijk ook goed!
Da's ondertussen al een weekje geleden en maandag mogen wij weer op controle! Hopelijk heb je nu al een goed gewicht om geboren te kunnen worden en is er al wat schot in de zaak gekomen, want mama en papa verlangen echt naar jouw komst nu!
Mama heeft de indruk dat jouw bewegingen toch iets anders aanvoelen, benieuwd wat dat zou zijn? Misschien ben je helemaal gaan klaarliggen voor jouw geboorte?!! De weg naar mijn blaas heb je alleszins herontdekt.... Harde buiken kennen we ondertussen zeer goed, maar ze zijn niet pijnlijk dus niets wijst er op dat jij je wat vroeger zou aankondigen....
We hebben jouw parkje beneden gezet, zodat de poezen alvast kunnen wennen, maar ik denk dat we ook jouw wiegje moeten opmaken, want op een plastieken hoes willen de poezen natuurlijk niet komen... Mijn valiesje is zo goed als vertrekkensklaar!!! We wachten enkel nog op jouw signaal!!!!
Tussen de rugpijnen door gaan we lekker verder met de nestdrang! Alles zal hier pico bello zijn!!
Gisteren op controle geweest en het gaat helemaal goed met ons beebke! Gewicht is nu 2456gram, da's veel beter dan vorige keer denk ik zo!
Ikke had wel een hoge bloeddruk, maar dat heb ik wel vaker... Maar die gyn vond toch dat ik eens een monitorke moest doen, bij deze woensdag dus.
Plots heb ik wel wat last van 'nestdrang' (had ik dat al niet de hele zwangerschap door???) Alles moet nog gepoetst worden, er moeten nog klusjes gedaan worden, eten invriezen voor een heel leger, nog wat shoppen...
Ik ben alvast begonnen met het vullen van doopsuikers, dat MOEST nog! Zo is alles klaar voor het geval dat ... De proefdruk is ook in orde, nu maar duimen dat de kaartjes dat ook zullen zijn....
Vandaag naar de huisarts geweest, daar was de bloeddruk weer helemaal ok! (heb es extra mijn best gedaan!!) Wel weer veel harde buiken en veel rugpijn, moet misschien nog wat rusten straks....
Wat voorheen nog zo lang leek, komt nu toch langzaam dichterbij... nog 39 dagen, da's echt niet lang meer!
Mama en papa treffen de laatste voorbereidingen; we doen de laatste aankopen, checken en dubbelchecken of we alles in huis hebben, wassen en strijken kleertjes (echt leuk!), en mama blijft maar alles poetsen want daarna heeft ze beslist geen tijd meer ...
De laatste maand zal voorbij vliegen want er moeten toch nog een aantal zaken gebeuren he; doopsuiker vullen, valiesje maken, parkje zetten, bedje enzo opmaken, proefdruk van het kaartje nog eens bekijken... en bevallen!
Nog een weekje en we mogen terug op controle, hopelijk heb je dan een mooi gewichtje al!!
Anders altijd te vroeg, nu maar net op tijd om frummeltje te gaan bewonderen bij de gyn!
Frummeltje zit nog mooi op z'n plaats, geen opening, dus niks om ons zorgen over te maken, dik in orde!
Daarna nog even een vlugge glimp van je opgevangen en wat metingen uitgevoerd.
Je zit nu net onder de gemiddelde curve (vorige keer er net op) en je gewicht wordt momenteel geschat op 1867g. Dat wordt dan toch geen 3300g bij je geboorte... momenteel he, dat verandert zo snel....
Enkele foto'tjes afgedrukt... geslacht nogmaals bekeken, hihi, dat verandert echt niet meer hoor!
Mama haar gewicht gecontroleerd, viel deze keer echt mee om vijf weken verder te zijn dan de vorige keer, goed zo!
Mooie foto'tjes van de 3D getoond aan de gyn, die ook bevestigde dat frummeltje een aardje naar zijn vaartje is!
Volgende afspraak binnen 2,5 week, da's niet lang he!!
Ik blijf zoveel mogelijk binnen en kijk hoe mooi het weer is van achter het vensterraam... Maar af en toe moet een mens zich toch eens buiten begeven en dan overvalt de warmte me echt....
Resultaat: gezwollen handen en voeten, mooi zicht hoor!!!
Ik zal me dus maar binnen houden, want temperaturen van 28° en meer... dat is niet echt uitnodigend meer....
Pff.... hopelijk kan het zomeren met wat minder ook hoor....
Gisteren heeft mama een vroeg, maar heel leuk verjaardagscadeautje gekregen van papa.
We zijn naar Kortrijk geweest voor een 3D echo!
We waren daar een beetje te laat, maar dat vond die mevrouw helemaal niet erg en ze ontving ons in een heel knusse gezellige ruimte met zachte muziek voor een 40 minuten durende afspraak met ons frummeltje!!!!
In het begin lag je met je gezichtje verstopt. Mama moest zich draaien en keren en gepord worden opdat je je mooie snoetje liet bewonderen!
En wat ben je mooi!! Je hebt al bolle wangetjes!
De echoscopiste zei dat je op je papa lijkt. Je was de rust zelve (da's ook meegekregen van je papa) en je lag rustig te slapen en te genieten! De navelstreng lag onder je kinnetje, wat rustgevend was werd ons verteld...
Daarna lag je met je voetje aan je gezichtje, speelvogel dat je bent! Je had ook eens de hik...
Het was en zeer emotioneel moment... Mama moest wat traantjes wegpinken... Mama en papa kijken nu nog meer uit naar jouw komst om die bolle wangetjes ook te zien blozen!
De echoscopiste heeft ook jouw geslacht nogmaals bevestigd, maar heeft het niet op de video gezet. Andere gegadigden kunnen jou dus ook al eens bewonderen!
Ik ben het beu dat andere mensen me constant zeggen wat goed voor me is en wat niet....
De buurman zei me deze morgen dat ik de rolluiken niet mag omhoog trekken want dat dit slecht is voor mijn kindje... het zou wel eens kunnen losscheuren en dan is het gedaan. Fijn om weten, echt, ik dacht dat ik mijn armen gebruikte om mijn rolluik omhoog te doen, maar wat weet ik er nu van???
Schoonmama heeft ook al gezegd dat ik niet meer mag kuisen en dat het ventje niet meer over kasseien mag rijden met de auto... Bovendien mag ik al sedert het begin van de zwangerschap geen boodschappen doenvan haar, niet enkel de zware dingen, neen, ook geen lichte zaken dragen....
Nu vraag ik mij af, hoe doen mensen die nog moeten gaan werken dat? Ik ben reeds thuis sedert het begin van de zwangerschap, maar er zijn genoeg anderen die hun job tot minimum 6 maand en zelfs tot aan de bevalling uitoefenen... Die mogen dan ook niks meer doen ofzo??? Ik zal me dus maar een poetsvrouw en boodschappenservice aanvragen... En voor de rest moet het ventje maar alles doen zeker...????
Nu, ik begrijp wel dat we wat moeten opletten en het lot niet moeten tarten.... Ik heb zelf ook ondervonden dat je lichaam het wel aangeeft wanneer je teveel doet...
Maar dat mensen echt letterlijk durven zeggen dat je je kind zal verliezen??? Daar schrik ik toch van...
Alsof ons frummeltje niet het kostbaarste is in ons leven??? Kan ik echt kwaad van worden!!!!
Ik weet ondertussen dat ik voldoende rustmomenten moet nemen, maar dat weten alleen is niet genoeg... dat in de praktijk brengen, is moeilijker....
Deze week goed begonnen met maandag een rustige dag... Dinsdag had ik echter energie voor 10: dus, boven alles gekuist, tuinhuis volledig opgeruimd, buxus gesnoeid... tegen de avond... pert total... Woensdag echter vol hernieuwde energie opgestaan dus vensters gekuist, onkruid uitgedaan... tot ik bijna niet meer rechtliep van de steken in mijn buik...
Gelukkig moesten we die avond op cursus en heeft 't ventje maar eens lief gevraagd aan de vroedvrouw of ik me zorgen moest maken... Geen zorgen, beetje rustig aan doen... zolang er geen harde buiken zijn, geen paniek...
Zo gezegd, zo gedaan, tegen 22u30 toch in bed geraakt... Maar slapen, daar kwam niks van in huis....
Ik denk dat ons frummeltje een beetje hoog zat, want ademen was heel moeilijk en ik heb dan maar al zittend een dutje gedaan... Elk uur van de klok gezien en om 4 uur al weer wakker... met rugpijn, hoe kan het ook anders??
Hopelijk gaat het volgende nacht beter....
Cursus was zeer interessant, het ging over borst- en flesvoeding... Mijn keuze voor borstvoeding lijkt precies minder evident nu, voor het gemak moet je het niet doen, toch de eerste dagen niet zo te horen... Wordt even doorbijten dan....
allez, ga de goede raad opvolgen en wat rusten nu.... zeldzame momenten zijn dat....
Gisteren de vierde les gehad; over medische interventies: keizersnede, zuignap, inleiding en epidurale enzo...
Allemaal dingen die je weet, maar die je liefst ver in je achterhoofd houdt, omdat je toch ergens hoopt dat allemaal niet nodig te hebben he...
Nog een video gezien die de gevoelens compleet maakte...
Dus vannacht rare dromen over de bevalling gehad, maar niet traumatiserend, gelukkig maar....
Frummeltje schopt en klopt er hier rustig op los deze week! Duidelijk in een actieve bui, terwijl het bij mij eerder omgekeerd is... Misschien heeft het één wat met het ander te maken...
Nog geen telefoon gehad over de suikertest, zal wel allemaal in orde zijn zeker??
Met een opkomende verjaardag in het verschiet kon ik geen mooier cadeau bedenken om haar te geven!
Blij verrast ... en natuurlijk heeft ze aanvaard!
Mooi mooi! We zijn enorm tevreden met onze keuze!
Gisteren waren het ook verkiezingen. Ik moest gaan zitten, maar met dank aan de jeugd die mijn plaats wou innemen, mocht ik beschikken! Geen slecht woord over de jeugd hoor!
't Werd dus eigenlijk een luilekkerweekend, moet kunnen he!!
Dus, weer iets van ons to do lijstje geschrapt, goed he! We staan op schema!
Altijd fijn om op afspraak te mogen en dat was vandaag niet anders!!!!
Eerst eens langs het labo langs om een drankje te drinken voor de suikertest. Dan nog een halfuur moeten wachten en eindelijk, om kwart na elf, mochten we binnen!
Genoten van een lange uitgebreide echo! Vier hartkamertjes, de hersentjes, beentjes en teentjes gezien... en natuurlijk nog ietske he Al jouw tuimelingen kunnen bewonderen, want ofwel vind je het helemaal niet fijn op echo, ofwel wil je al wat je kan laten zien dan! De gyn zei dat je heel lening bent, je was aan je eigen voetjes aan het kriebelen! Alleszins, wij zijn tevreden hoor. Jij weegt 1136g en zit daarmee op de gemiddelde curve, perfect dus. Als je zo verder doet, dan weeg je bij je geboorte 3300g, da's best wel flink! Oh ja, in tegenstelling tot vorige keer, lig je nu wel met je hoofdje naar beneden! Dat had mama ook al gevoeld dat die voetjes best hoog aan het schoppen waren, helemaal top dus!
Nog even de weegschaal gepasseerd.... daar valt verder niks over te zeggen....
Mooie afdrukjes gehad van jouw kunstjes!
De komende 4 afspraken vastgelegd en eenmaal deze gedaan zijn, zijn we zowaar in week 40 aanbeland!!!!
Dan nog even langs het labo voor bloedafname en hop, alweer 5 weekjes wachten tot we je terug gaan zien op 10 juli....
...
Gisteren heeft mama een vroeg, maar heel leuk verjaardagscadeautje gekregen van papa.
