Vanmorgen rond 10.uur stond de vervangend chirurg aan mijn bed. Ik was net klaar met eten wassen en scheren. Ik hoor jullie al denken pas om 10.00 uur klaar?
Ja, soms luister ik wel eens als mensen op mijn blog plaatsten dat ik rustig aan moet doen.
Hij bekeek de inhoud van de opvangbak van de drain en ik moest een paar maal hoesten en diep inademen. Net als op de foto vond hij dat alles er perfect uitzag.
De drain en het infuus mochten er vandaag uit. Het zou even wat pijnlijk zijn, maar de verlossing daarna des te groter.
Na ongeveer een half uur kwam de chirurg weer terug met een grote bak met spullen en een grote schort aan. Dat zag er erg indrukwekkend uit. Hij vertelde dat de draIn alleen door een chirurg mag worden verwijderd omdat zich kleine complicatie kunnen voordoen en het wondje gelijk gehecht moet worden.
Je snapt dat als ik schoenen had aangehad de moed daar gelijk was ingezakt.
Ik dacht bij mijzelf, ga je maar aan iets anders denken dan valt het misschien mee.
Mijn eerste gedachten waren enkele collega´s in een rietenrokje die aan het limbodansen waren.
Ik heb gemerkt dat je dat nooit moet willen zien want dan begin je spontaan te hyperventileren.
Toen maar weer aan mijn wijze spreuk gedacht `Pijn is tijdelijk
.`
En na een goede uitleg van de chirurg en de broeder, over wat ze gingen doen en op welke momenten ze mijn inzet nodig hadden, is hij er aan begonnen.
Het duurde ongeveer een klein kwartiertje waarbij geen verdoving werd gebruikt. Ik moet eerlijk toegeven als ik mij bleef concentreren de pijn op een schaal van 10 net niet boven de 7,5 kwam.
Ja het was dus pijnlijk maar de beloofde verlossing van geen drain meer in je long te hebben maakte veel goed.
Nadat ook het infuus was verwijderd kon ik mijn frank en vrij weer door de kamer begeven. Geen zware bakken meer meeslepen en geen paal met infuus meerijden.
Ik was na 6 dagen van alle aangesloten apparatuur, slangen, drain en infusen weer een vrij man.
´s middags dan ook fijn met Alméra hand in hand over gangen gewandeld.
Maar de pijn van die ochtend werd tijdens het bezoek gelijk goed gemaakt. Mijn twee kleinzonen kwamen op bezoek. En daar geniet ik toch weer elke minuut van, stiekem denk je dan daar doe ik het toch voor, daar voor wil ik overwinnen om hen te zien opgroeien.
,Iedereen een rustige nacht en hopelijk krijg ik geen nachtmerrie over limbodansers.
14-04-2013 om 21:29
geschreven door Winy Knippen 
|