"Zelfmedelijden is als in je broek doen in de winter: eerst voelt t lekker warm aan, maar daarna zit je ermee!"

Hoewel geen zelfbeklag voor ons, zullen we t voortaan,  gezien we tijd genoeg hebben, iets rustiger aan doen. 

Start om 9.30u, rustig tempo, lichte bewolking maar al vlug 20º. Meteen zitten we in de volle natuur! Helemaal anders dan de 2 vorige dagen, dus we zijn weer in onze nopjes! Uren na elkaar geen mens of huis te zien. Na 11 km houden we n pauze a n kapelletje: echt een zalig plekje in t gezelschap van het gezang van vinken en andere onbekende vogels. Echter geen koekoek meer sedert we Compostela verlieten.

Gelukkig zijn we voorzien van mueslirepen want er wordt geen commerce gedaan langs deze route.

Einddoel vandaag is CEE aan zee, maar vooraleer we daar aankomen moeten er n reeks kilometers serieus gedaald worden. Het is opletten geblazen waar we de voeten zetten. Plots krijgen we zicht op zee: prachtig! De lucht wordt steeds blauwer naarmate we naderen.

Waw! Het pelgrimsgevoel  wordt, zelfs zonder schuldgevoel,  vervangen door vakantiegevoel. Weer kiezen we n pension (a pelgrimsprijs) maar nu zelfs op de 1ste lijn a zee met n gezellige binnenkoer en bar. 

Nog n middagtoertje, n bezoekje ad kerk en s avonds n smakelijk dinner a zee met zicht op de bergen.

Wat kan t leven toch mooi zijn!