Deze middag toch contact kunnen maken met Logghe Willy. Zoals gedacht hadden ze na hun aankomst in Lourdes een klein feestje gebouwd.
Het meeste hebben we gisteren al verteld. Maar hun hotel had toch een extra inspanning gedaan om hun ontbijt op te dienen om 06h30. Het totaal aan lekke banden voor gisteren was 5 en vier echte stortvloeden kregen ze over hun nek. In Adé werden ze opgewacht door de volgwagen en reden samen met de vlag van Okra binnen. Aan het Heiligdom stonden ongeveer 600 man hun op te wachten. Per uitzondering kregen ze de toestemming om een groepsfoto te laten maken met fiets voor de grot.
Deze morgen natuurlijk een grote ontgoocheling dat de mis voor de grot in striemende regen moest plaatsvinden. Het hotel deed wel zaken met hun paraplu verkoop.
Een voorlopig bilan van de rit: 1254 km in totaal, 14 lekke banden en één zadelbreuk.
Een tegenslag zullen ze toch moeten verwerken De Tourmalet is afgesloten door het slechte weer. Maar maandag gaan ze de Hautacambeklimmen.
Lengte:17.3 km Hoogte top:1635 m Hoogte start:465 m Hoogteverschil:1170 m
En jullie denken dat ze al moe zijn! Wel vandaag waren er al een paar opnieuw de fiets op om even een verkenning te doen.
Alhoewel er zich ook een paar hadden ingeschreven voor een rustiger petanquespel.
Vanavond is er nog een Line-dance wedstrijd. Willy doet niet mee heeft hij gezegd.
Vanavond mijn best gedaan om onze pelgrims nog te bereiken maar niet gelukt. Ik denk dat ze na aankomst, dankgebed en maaltijd ze een feestje aan het bouwen waren. En gelijk hebben ze na die zware inspanningen. Nogmaals proficiat.
Hieronder alvast enige reacties
Groetjes
Leander
Aan alle fietsers en de begeleiders van harte gefeliciteerd met jullie geweldige prestatie. Margriet en ikzelf zijn bijzonder verheugd dat je allen in goede gezondheid aangekomen bent. Vandaag was naar ik lees het weer heel wat minder dan de vorige dagen maar jullie zullen moed geput hebben in het feit dat het de laatste dag was. Ik vermoed dat je op een heel aangrijpende manier verwelkomd werd door jullie echtgenoten en andere vrienden die al in Lourdes aanwezig waren. Geniet van de dagen ter plaatse en eventueel van de rit naar de Tourmalet voor diegenen die het nog zien zitten.
Met vriendelijke groeten,
Margriet Spruytte en Erik Vandycke
Sportverantwoordelijke OKRA Trefpunt Wingene
Een groot proficiat voor je zeer mooie reportage
Van ieper naar lourdes
De mannen hebben dat ook zeer goed gedaan.
Als ook begeleiders en begeleidsters
Een groot proficiat
Groeten
Michiel Paret
Hilde wenst alle fietsers van harte proficiat met hun prestatie!!! Ze heeft een zeer grote bewondering voor hen. Dank aan Willy voor de discipline in de groep en dank aan de kaartlezer Marcel die de gps meermaals overtroefde. Dank aan Rosette enJean Paul voor de samenwerking. Dank aan Jozef de chauffeur voor de begeleiding. Mijn aandacht ging ook speciaal naar hen die door een of ander reden niet mee waren. Groetjes Hilde.
18h15 Ze zijn aangekomen. Na de gebruikelijke foto aan het Heiligdom vertrokken voor een warme douche. Proficiat aan alle deelnemers alsook de begeleiders. Vanavond een volledig verslag. Vergeet niet morgen om 08h30 mis voor onze pelgrims aan de grot. Wellicht Live te bezichtigen via de webcam. Tot straks
16h50 Laatste stop in Oursbelille . Regen wat minder, warme koffie met koeken, droog gewreven en op weg voor de laatste 25 km. Aankomst voorzien om 17h45.
14h45 Fietsers vertrokken na middagmaal. Onweer en gietende regen momenteel al 4 lekke banden. zoals het spreekwoord zegt "de laatste loodjes zullen het zwaarst wegen"
16h00 Ze zullen wel enige vertraging oplopen want momenteel fietsen op straten die ondergelopen zijn van de regen. dus doen ze het kalm aan. Liever een beetje vertraging dan brokken te maken.
We volgen onze pelgrims op de voet. Momenteel (13h00) bevinden ze zich in Mariac op 70 km van Lourdes. Even een oponthoud door een lekke band. Dus ze zullen het wel op tijd halen in Lourdes.
Om 8h15 werd er gestart. Het wordt erg eentonig geen enkel probleem tijdens de rit. Enkel opnieuw zéér warm top temperatuur 35°. Dus droge kelen, en die moeten gelaafd worden. De 37 flessen van 5 liter aangekocht zijn al doorgespoeld. Dus nog 6 bijgekocht vandaag en daarvan zijn er ook al 5 verdwenen. Dit allemaal zonder de koffie, cola en ander frisdranken.
Eerste stop na 60 km in Mouleydier. De middagpauze na 100 km in Saint-Eutrope-De-Born. Je zou daar als stoppen voor de naam alleen al. Een laatste koffiestop in Saint-Sylvestre-Sur-Lot na 137 km. Wees eens eerlijk die namen das toch iets anders dan, Moorslede, Brugge, Oostende en andere steden van bij ons. Na 167 km bereikten we Agen maar dan nog 6 km op zoek geweest naar ons hotel.
En zoals de rit prima was verlopen begon daar het eerste misverstand. Ons avondmaal was niet voorzien. Maar de begeleiders zijn daar om alles op te lossen. Na een telefoontje naar Brussel ging de kok boodschappen doen en konden we uitkijken naar ons avondmaal. Natuurlijk moesten we even wachten en begonnen maar te aperitieven. Al vlug was het gewone bier op! Hadden wij nu zoveel gedronken of was hun stock een beetje te klein? Enkel nog Grimbergen in grote flessen te bekomen.
Hilde heeft een kamer met lavabo zonder kraan. Ja, we zitten in Frankrijk hé. Jamais desproblèmes.
Morgen de laatste rit alhoewel de sfeer er nog altijd goed inzit zullen er toch velen tevreden zijn. Daar véél echtgenoten en vrienden hun zullen opwachten aan het Heiligdom werd besloten de laatste rit aan te vangen 07h00 om toch maar op tijd aan te komen.
-De Pelgrims worden nogal in de watten gelegd door de begeleiders. Gisteren een fantastische koude schotel aan een mooi riviertje De Ans
-Dat Willy (ex-politieagent) tegen iedereen vertel dat ze nu bezig zijn hun hemel te verdienen
-Dat ze nu in de Limousin streek zitten en dus ook de prachtige Limousin koeien kunnen bewonderen
-Dat ze gisteren in het , tot nu toe , beste hotel van de route zaten. Met plaatselijke specialiteiten.
-Dat de wijn er s avonds overvloedig vloeit.
-Dat Willy Logghe ook even de franse grond heeft gekust. Zonder erg, zijn maten verdenken hem ervan dat hij ook eens graag een plakkertje van Hilde kreeg.
-Dat iedereen het jammer vindt dat ze niet in een truitje van Okra kunnen aankomen in Lourdes.
-Maar het voornaamste is nog altijd dat de sfeer in de groep nog steeds prima in orde is;
'Het blijft redelijk warm.' begint Willy Logghe, onze wegkapitein. 'Voor de rit van vandaag hadden we besloten om een alternatieve route te volgen. Dit bleek al snel de juiste beslissing. Deze morgen zaten we vlug in het drukke verkeer. Dus snel naar onze (nieuwe) route. Die was een stuk heuvelachtiger. Met zelfs een colletje van 400 meter. Een echte muur. Natuurlijk maakt de opeenvolging van al die kleine en korte hellingen toch één grote. Of die 'gevaarlijke' afdaling met vele putten en grind op de weg. De wegen van ons alternatieve lopen iets minder. Maar het was vooral genieten geblazen van de rust (tot het binnenrijden van Périgueux). Niettegenstaande het golvende parcours loopt het vlot tot snel.' gaat Willy verder. 'We legden de 145 km toch af aan een gemiddelde snelheid van ruim 24 km/h. Niet slecht, me dunkt!' 'Er was ook een klein akkefietje met de camion. Aan een rondpunt liep deze wat achteruit. De achterliggende wagen werd getoucheerd. Lichte blikschade aan de wagen. De camion ongedeerd.' besluit Willy.
Beste vrienden dit droevig bericht bereikte ons vandaag. Verleden jaar fietse Marc nog mee naar Santiago en stond zijn lieve echtgenote hem op te wachten in Lourdes op de dag van zijn verjaardag. Innige deelneming aan de Familie. Leander
Mevrouw
Jacqueline KOOPMAN
Geboren te Zwevegem op 17 september 1937 en thuis overleden te Stasegem op 1 juni 2009, gesterkt door het laatste sacrament der zieken.
Echtgenote van de Heer Marc SERVAYGE.
Lid van OKRA Lid van Hospitalité Notre Dame de Lourdes Lid van Kleine Zielen
U wordt vriendelijk uitgenodigd op de plechtige uitvaartdienst die plaatsvindt in de parochiekerk van Sint-Augustinus te Stasegem op zaterdag 6 juni 2009 om 10 uur.
Mogelijkheid tot condoleren na de kerkelijke plechtigheid.
Dit melden u met diepe droefheid:
Marc haar echtgenoot
(+)Martine Tim Niels Jill Lieven en Marie-Christine haar kinderen en kleinkinderen
De families Koopman - Veys De families Servayge - Planckaert
Gisterenavond een telefoontje gekregen van wegkapitein Logghe Willy. Met een extra verslag over hun 5° Rit Châteauroux Limoges.
De start was met enige vertraging daar hier en daar nog enige remblokken moesten vernieuwd of juist afgesteld worden. Tot de eerste koffiepauze in Eguzon Chantome na 53 km verliep alles rustig. Het vervolg van de rit was zeer heuvelachtig. Tot aan de middagmaalstop in La Souterraine. Daar werd opnieuw lekker gegeten en véél gedronken. Alle blote delen werden ook opnieuw ingesmeerd. Hier en daar zijn er al rode en lichtbruine plekken te zien. Het vervolg werd met volle moed aangevat, opnieuw heuvelachtig. Een col van 495 meter kwam voor vier deelnemers een beetje zwaar aan. Maar in de koffiepauze na 120 km te La Jonchere-Saint-Maurice werden ze opnieuw gereanimeerd en konden ze de tocht terug mooi in de groep verder zetten. Een lichte hapering tussen Noël en Foulon zorgde ervoor dat Noël de Franse bodem kuste. Een geschaafde knie en wat schrik was het gevolg.
Het hotel en het eten was weer prima. De rit voor morgen (vandaag dus) hebben ze een beetje aangepast want op de Nationale Wegen is het niet zo plezant rijden.
De vroeg slapers zij Gerard en Eric, die mannen rekenen dat een ronde gewonnen wordt in bed. En gelijk hebben ze.
Willy Logghe verloor ook al zijn kilometer teller. Maar de begeleiders hebben al voor een nieuwe gezorgd.
Ik weet het, het begint wat afgezaagd te raken, maar er werd vandaag gefietst onder een stralende zon. En de wind, tja, die blies iets straffer en nog steeds uit dezelfde richting. In het voordeel, dus. Wat ervoor zorgt dat de fietsers overal vroeger arriveren dan voorzien. Dergelijke weersomstandigheden - een ongeziene luxe. Alhoewel ... de temperatuur liep op een gegeven moment op tot 34°C. Wat er voor zorgt dat de fietsers regelmatig drinken, veel drinken, zeer veel drinken (aldus de begeleiders). Net als gisteren geen enkele lekke band. Vandaag was er echter een eerste (en hopelijk ook laatste) valpartij. Iemand tikte het achterwiel van zijn voorganger aan met het gekende gevolg. Enkel een geschaafde knie en wat oppervlakkige schaafwonden moesten verzorgd worden. Een valpartij zonder erg, zoals ze dit noemen. Wie het slachtoffer juist is, wist Rosette niet direct te vertellen (Noel? Marcel R.?). Hier en daar werd er gesignaleerd dat de eerste tekenen van vermoeidheid om de hoek kwamen piepen. Al is er niemand die aan de rekker moet. Dus zo erg zal de vermoeidheid (nog) niet wegen, ondanks 5 dagen labeur.
Vandaag stond er, na de langste etappe van gisteren, de kortste rit op het programma. Slechts 100 km. Iets te weinig vonden onze vrienden. Dus begonnen ze de dag met een lusje van 16 km naar het Chateau Chambord, het grootste kasteel van Frankrijk. Twee 'bewakers' bleven bij de fietsen terwijl de rest genoot van een wandeling in de prachtige kasteeltuinen. Een aangename afwisseling.
Ook vandaag viel er een primeur te rapen. De eerste dag dat er geen enkele fietser pech kende. Geen zadelbreuk, geen valpartij, zelfs geen enkele lekke band. Dit moet zowat uniek zijn in alle fietsbedevaarten ooit. Nochtans had een lekke band de dag wat kunnen kleuren. Want lange kaarsrechte wegen aan een zeer gezapig tempo (anders was de groep veel te vroeg aan het hotel) waren vandaag het lot. Al konden de beelden op enkele unieke kastelen de sleur wat doorbreken.
Hilde (één van de begeleiders): 'Vandaag weer magnifiek weer en rugwind. De zonnecrème wordt duchtig gesmeerd. Toch kleurt het hier en daar rood. De zonnebrillen, helmen, mouwtjes en broeken staan er al mooi ingebrand. Nog dit: geen enkele fietser klaagt over spier- of andere pijn. En 's avonds worden er heel wat moppen verteld. Plezant!'
Iets later dan voorzien, het verslagje van de 3de rit.
Dag 3 (31 mei 2009): Evreux - Blois
Vandaag stond de langste etappe op het programma. In tegenstelling tot wat je zou verwachten wordt dit misschien wel het kortste verslag. Er was immers weinig 'spectaculair' nieuws te melden van onze fietsende avonturiers. Het traject werd aan een vlot tempo afgehaspeld onder een stralende zon en de ondertussen klassieke wind in de rug. Alle fietsers, we hadden eigenlijk niet anders verwacht, verteren de inspanningen vlot. Vooral de flessen cola en de limonade worden, mede door het goede weer, snel geledigd.
Enkel op het einde viel er wat animo te beleven. Na 16 uur (dus met de eindmeet in zicht) reed Joel Vandecasteele 3 x kort na elkaar lek. En de rit van 190 km was blijkbaar nog iets te kort. Er werd een afslag gemist waardoor er een half uurtje extra gefietst moest worden om het hotel te halen. Ruim 200 km op de teller.
En om te illustreren hoe fris de benen nog zijn. Op 1 juni wordt er een lusje van 30 km extra gereden. Want deze relatieve rustdag (100 km) vinden onze fietsers toch iets te kort.
