Dagen vooraf was er twijfel gerezen. Zou de rit doorgaan of niet? De knoop werd door het hoofd in Brussel doorgehakt. Weer of geen weer fietsen was het antwoord. 22 moedigen meldden zich aan in de jeugdclub te Handzame. Twee (waaronder ondergetekende) verkozen toch niet te startten.
Maar ze besloten hun collega's toch bij te staan en volgden met de wagen. Deels om foto's te nemen en om waar nodig hulp te bieden. De rit begon goed, winderig en beetje regen.
Na 20 km een eerste lekke band. Beetje problemen om de band er af te krijgen maar met vereende krachten lukte het toch.
Enkele kilometers verder een opgave. Wellicht nog niet genoeg getraind. Geen probleem er rest nog een kleine drie maanden. De rit was wel gespijsd met soms nijdige bulten.
Kilometer 40 een tweede lekke band. Verschillende wielertoeristen profiteerden er van om hun regenvestjes in de wagen te leggen. Want het weer was er wel beter op geworden;
Bij de tweede beklimming van De Pogio sloeg, bij het schakelen, er een versnelling in het achterwiel en werd de onfortuinlijke toerist verplicht plaats te nemen in de tweede volgwagen.
Na 3h30 fietsen zonder pauze kwamen we opnieuw in Handzame toe. Het mocht niet langer meer duren want het begon zowaar opnieuw te regenen.
Een verkwikkende douche, drankje en praatje achteraf was een mooi afsluiting van deze toch min of meer zware rit.
