Om 13 uur was het al een drukte op de parking voor de molen van Damme. De verhalen al ene straffer dan de andere qua voorbereiding voor de grote tocht. Er was zelfs ene bij die er af en toe s nachts wakker van werd.
Enkel vrouwen waren meegekomen om eventueel Sluis te bezoeken.
Langzaam was onze groep volledig op één na maar die had Wim op de hoogte gebracht. Wim is er altijd om ons uit te zwaaien. We hopen allemaal dat hij toch eens met zijn fiets afkomt. Na een korte uitleg waren we vertrokken.
Al vlug zat de snelheid goed. Na 10 km een eerste lekke band. Technieker van dienst Willy had dit vlug verholpen. De eerst foto werd ook genomen. Enkele kilometers verder opnieuw dezelfde wielertoerist lek. Wellicht stond hij niet mooi genoeg op de foto. Een probleempje werd vastgesteld aan de remblokken, met het gepast sleuteltje werd dit euvel ook vlug in orde gebracht. De snelheid minderde echter niet.
Even later vond een ander dat hij ook wel even op de foto mocht en reed ook lek.
Na 70 km bereikten we opnieuw Damme en een paar dachten dat het er op zat maar een tochtje naar De Syphon was nog een extraatje.
Hier en daar hoorden we al dat de snelheid iets te hoog lag.
Bij aankomst in Damme werden we door Joël onthaald op verschillende versnaperingen van zijn favoriet beenhouwer. Heb er vlug een foto van genomen want de bordjes werden vlug aangevallen. Een viertal vrienden moesten nog een zestigtal km terug naar huis met de fiets. Proficiat voor deze prestatie.
Nog wat na keuvelen en afspraak voor de volgend oefenrit.
Besluit van ondergetekende als we aan die snelheid naar Lourdes rijden zullen we een dag te vroeg aankomen.
Dagen vooraf was er twijfel gerezen. Zou de rit doorgaan of niet? De knoop werd door het hoofd in Brussel doorgehakt. Weer of geen weer fietsen was het antwoord. 22 moedigen meldden zich aan in de jeugdclub te Handzame. Twee (waaronder ondergetekende) verkozen toch niet te startten.
Maar ze besloten hun collega's toch bij te staan en volgden met de wagen. Deels om foto's te nemen en om waar nodig hulp te bieden. De rit begon goed, winderig en beetje regen.
Na 20 km een eerste lekke band. Beetje problemen om de band er af te krijgen maar met vereende krachten lukte het toch.
Enkele kilometers verder een opgave. Wellicht nog niet genoeg getraind. Geen probleem er rest nog een kleine drie maanden. De rit was wel gespijsd met soms nijdige bulten.
Kilometer 40 een tweede lekke band. Verschillende wielertoeristen profiteerden er van om hun regenvestjes in de wagen te leggen. Want het weer was er wel beter op geworden;
Bij de tweede beklimming van De Pogio sloeg, bij het schakelen, er een versnelling in het achterwiel en werd de onfortuinlijke toerist verplicht plaats te nemen in de tweede volgwagen.
Na 3h30 fietsen zonder pauze kwamen we opnieuw in Handzame toe. Het mocht niet langer meer duren want het begon zowaar opnieuw te regenen.
Een verkwikkende douche, drankje en praatje achteraf was een mooi afsluiting van deze toch min of meer zware rit.
Vandaag eerste oefenrit ter voorbereiding op onze trip naar Lourdes van 28 mei 2009. De afspraak was voorzien om 14h30, maar om 13h45 stonden er al een drietal enthousiasten popelend te wachten. Druppelsgewijs kwamen de rest toe tot we tot een mooi aantal van 23 deelnemers waren. Een volgwagen met de nodig aanduiding was ook voorzien. De gesprekken kwamen al vlug op gang wat iedereen al had gedaan ter voorbereiding. Het slecht weer had velen binnenskamers gehouden maar toch hoorde ik dat er bij waren die op hun tackx trainer een paar keer de Ronde van Vlaanderen hadden gereden. Daar stond ik daar dan met 3 maanden niet gefietst en 10 dagen ervoor ziek geweest. Willy uit Stene en mechanieker van dienst had al seffens werk. Iemand zijn computer werkte niet en dacht dat het zijn batterijen was. Hij had zijn voorwiel echter verkeerd ingestoken. Nu als dat maar zulke problemen zullen zijn dan valt het nog mee.
Om 14h30 stipt vertrokken we voor de Bedevaartsroute. De kleine hellingen werden goed verteerd. De snelheid was naar behoren. Alhoewel de meeste elkaar niet kennen werd de contacten al goed gelegd en het ziet er naar uit dat het een leukegroep zal worden.
Na dertig kilometer werd het voor ondergetekende, iedere keer dat het een beetje omhoog ging een beetje te lastig. Dus op het vlakke was het iedere keer bij peddelen.
Na veertig kilometer werd er een pauze ingelast. Tijd voor een koffie of iets sterkers. Daar zag ik ook dat er een dame aanwezig was die nog twijfelde om mee te gaan. Hopelijk schrijf ze haar in. Want fietsen kan ze wel, dat heb ik gezien. In de pauze werden er ook een paar fotos genomen. Zijn we ook van plan te doen tijdens onze trip. Want voor de meesten onder ons is dit wellicht een eenmalige trip met de fiets en er moeten toch souvenirs van overblijven hé.
Na deze korte pauze resten er ons nog 20 km, die ook zonder problemen werden afgelegd. Bij de aankomst werden we uitbundig ontvangen door de plaatselijk Okraafdeling. De koffie en boterkoeken werden zeer gewaardeerd. Wim Bogaert was ook aanwezig en moest natuurlijk de talrijke vragen ondergaan van welke hotels?,de ritten, enz
Volgende maand afspraak in Handzame en uit goeie bron vernomen dat het daar ook niet van de poes zal zijn. Dus voor sommigen (ik) zit er maar één zaak op = trainen.
Sorry dat ik nog geen namen op plak want in die korte tijd is het moeilijk om iedereen te kennen.
